Interpretacja indywidualna z dnia 6 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012. 816.2024.1.MH
Zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr …. jest prawidłowe.
Treść wniosku jest następująca:
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 października 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 10 października 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
-zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr …… (pytanie we wniosku oznaczone nr 1) oraz
-określenia stawki podatku VAT dla ww. sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr …… (w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Będąc komornikiem sądowym przy Sądzie Rejonowym ...prowadzi Pani egzekucję przeciwko dłużnikowi Sp. z.o.o. (KRS ....., NIP .....) w sprawie Km ..... Wierzyciel w sprawie złożył wniosek o skierowanie egzekucji z następujących nieruchomości, będących w użytkowaniu wieczystym dłużnika, dla których Sąd Rejonowym ....., Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgi wieczyste:
-.......... - działka nr ......, obręb ewidencyjny ....., powiat, województwo - powierzchnia 0,1827 ha - działka gruntu jest przedmiotem prawa użytkowania wieczystego dłużnika. Działka niezabudowana.
-......... - działka nr ..... (część dawnej działki ....), obręb ewidencyjny, powiat, województwo - powierzchnia 1,4100 ha - działka gruntu jest przedmiotem użytkowania wieczystego dłużnika. Działka niezabudowana, zakrzewiona, zalesiona.
-......... - działka nr ...... obręb ewidencyjny...., powiat, województwo - powierzchnia - 0, 2831 ha - działka gruntu jest przedmiotem użytkowania wieczystego dłużnika. Działka niezabudowana, zakrzewiona, zalesiona.
-........ - działka nr ....., obręb ewidencyjny ......, powiat ..., województwo ..... - powierzchnia 0,5476 ha - działka gruntu jest przedmiotem użytkowania wieczystego dłużnika. Działka jest niezabudowana.
Wszczęcie egzekucji z ww. nieruchomości nastąpiło w dniu 01-02-2022 roku.
SP. z o.o. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata .... wezwany w piśmie z dnia 01-02-2022 roku, tj. w zawiadomieniu o wszczęciu egzekucji z nieruchomości do złożenia oświadczenia w kwestii bycia podatnikiem podatku od towarów i usług - nie ustosunkował się do wezwania w wyznaczonym terminie - pismo pozostało bez odpowiedzi.
Komornik w toku postępowania nie uzyskał informacji w przedmiocie zwolnień wyżej wskazanych nieruchomości od podatku VAT wynikających z art. 43 ust. 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług.
Dodatkowo ustalono, że dłużnik Sp. z o.o.:
-zgodnie z informacją uzyskaną od Naczelnika Urzędu Skarbowego nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT ;
-adresem rejestracyjnym spółki jest: ..........
-zgodnie z danymi z KRS-u dłużnik prowadzi działalność gospodarczą, w której jako przedmiot przeważającej działalności oznaczone zostało: wytwarzanie produktów przemiału zbóż ;
-zgodnie z informacją uzyskaną z Urzędu Miasta wobec braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, dla przedmiotowych działek gruntu nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy ani też decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
-zgodnie z zapisami ksiąg wieczystych oraz danymi zawartymi w przedłożonym przez rzeczoznawcę majątkowego komornikowi sądowemu operatem szacunkowym:
1)Dla działki nr ........., dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr ...... - stan prawny ujawniony w księdze wieczystej jest zgodny ze stanem ujawnionym w ewidencji gruntów. Obszar, na którym znajduje się wyceniana nieruchomość, tj. działka nr ...... nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku planu miejscowego przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Obowiązujące na dzień sporządzenia operatu szacunkowego „.....”, uchwalone przez Radę Miejską uchwałą nr .... Rady Miejskiej z dn. 30-11-2015 r. zalicza obszar, na którym znajduje się wyceniana nieruchomość do terenów produkcyjno-usługowych, składów i magazynów. Zgodnie z uproszczonym wypisem z rejestru gruntów działa nr ....... posiada oznaczenie użytku i konturów klasyfikac. Ba, opis użytku - tereny przemysłowe.
2)Dla działki nr ........ (część dawnej działki nr .......), dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr ...... - stan prawny ujawniony w księdze wieczystej nie jest zgodny ze stanem ujawnionym w ewidencji gruntów w zakresie nr działki i powierzchni nieruchomości. Działka nr ....w wyniku podziału została podzielna na działki ........., a działka ....... została przejęta przez Gminę pod realizację inwestycji drogowej. Obszar, na którym znajduje się wyceniana nieruchomość, tj. działka nr ....... nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku planu miejscowego przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Obowiązujące na dzień sporządzenia operatu szacunkowego „.........”, uchwalone przez Radę Miejską uchwałą nr ....... Rady Miejskiej z dn. 30-11-2015 r. zalicza obszar na którym znajduje się wyceniana nieruchomość do terenów rolniczych. Zgodnie z uproszczonym wypisem z rejestru gruntów działa nr ...... posiada oznaczenie użytku i konturów klasyfikac. N, opis użytku - nieużytki.
3)Dla działki nr ......., dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr ..... - stan prawny ujawniony w księdze wieczystej nie jest zgodny ze stanem ujawnionym w ewidencji gruntów w zakresie powierzchni nieruchomości. Działka nr ...... zgodnie z księgą wieczystą posiada powierzchnię 1800 metrów kwadratowych, zgodnie z ewidencją gruntów 2.831 metrów kwadratowych. W przypadku braku planu miejscowego przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Obowiązujące na dzień sporządzenia operatu szacunkowego „......”, uchwalone przez Radę Miejską uchwałą nr ..... Rady Miejskiej z dn. 30-11-2015 r. zalicza obszar, na którym znajduje się wyceniana nieruchomość do terenów zieleni urządzonej. Zgodnie z uproszczonym wypisem z rejestru gruntów działa nr .. posiada oznaczenie użytku i konturów klasyfikac. ŁIV,PsIV,RIVb,W-PsV, opis użytku - łąki trwałe, pastwiska trwałe, grunty orne, grunty pod rowami.
4)Dla działki nr ..., dla której prowadzona jest księga wieczysta o nr ........ - stan prawny ujawniony w księdze wieczystej jest zgodny ze stanem ujawnionym w ewidencji gruntów. Obszar na którym znajduje się wyceniana nieruchomość, tj. działka nr ....... nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku planu miejscowego przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Obowiązujące na dzień sporządzenia operatu szacunkowego „.......”, uchwalone przez Radę Miejską uchwałą nr ..... Rady Miejskiej z dn. 30-11-2015 r. zalicza obszar na którym znajduje się wyceniana nieruchomość do terenów produkcyjno-usługowych, składów i magazynów. Zgodnie z uproszczonym wypisem z rejestru gruntów działa nr ......posiada oznaczenie użytku i konturów klasyfikac. RIVb, RV, opis użytku - grunty orne.
Pytania
1)Czy sprzedaż użytkowania wieczystego działek gruntu stanowiących własność dłużnika SP. z o.o. opisanych w:
-KW ...... - działka nr ..........
-KW ....... - działka nr ......
-KW ....... - działka nr .....
-KW ....... - działka nr .........
korzysta ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku od towaru i usług?
W przypadku odpowiedzi negatywnej (tj. że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku VAT) uzasadnione jest pytanie 2.
2)Jaką stawkę podatku od towarów i usług powinien zastosować Komornik przy wystawieniu faktury VAT sprzedaży użytkowania wieczystego ww. działek gruntu?
Pani stanowisko w sprawie
Mając na uwadze okoliczności opisane w stanie faktycznym, a także treść art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, komornik przyjął, że sprzedaż działek gruntu nr ......oddanych w użytkowanie wieczyste korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Komornik sądowy pełni rolę płatnika podatku. Zgodnie z art. 18 Ustawy o VAT organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. 2023 poz. 2505 i 2760) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Ponieważ dłużnik nie jest podatnikiem podatku VAT oraz ww. działki gruntu są niezabudowane, zdaniem organu egzekucyjnego dokonana czynność sprzedaży nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji powyższego komornik stoi na stanowisku, że transakcja sprzedaży ww. działek gruntu ....... oddanych w użytkowanie wieczyste korzysta ze zwolnienia z podatku VAT, zatem nie ma obowiązku odprowadzenia podatku VAT oraz wystawienia faktury dokumentującej dostawę towarów.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr ….., jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 18 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2023 r. poz. 2505 i 2760) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.
W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.
Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.
Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.
Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle powołanych powyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej, stwierdzenia wymaga, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który będzie działał w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.
Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazania wymaga, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.
Z okoliczności sprawy wynika, że jest Pani Komornikiem Sądowym i prowadzi Pani egzekucję przeciwko dłużnikowi Sp. z.o.o. Wierzyciel w sprawie złożył wniosek o skierowanie egzekucji z następujących nieruchomości, będących w użytkowaniu wieczystym dłużnika:
-......... - działka nr ........, działka niezabudowana;
-........ - działka nr ...... (część dawnej działki .....), działka niezabudowana;
-........ - działka nr ......., działka niezabudowana;
-.......... - działka nr ........, działka jest niezabudowana.
Dłużnik nie figuruje w ewidencji podatników podatku VAT, zgodnie z danymi z KRS-u dłużnik prowadzi działalność gospodarczą, w której jako przedmiot przeważającej działalności oznaczone zostało: wytwarzanie produktów przemiału zbóż.
Jak wynika z powołanych przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.
Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działek nr ……. należy uznać dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem zbycie nieruchomości opisanych w złożonym wniosku będzie dotyczyło składników należących do przedsiębiorstwa dłużnika. Zatem, dostawa przez Panią w drodze licytacji prawa użytkowania wieczystego ww. niezabudowanych działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg właściwej stawki podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.
Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1130):
Kształtowaniei prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W myśl art. 4 ust. 2 cyt. ustawy:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W tym miejscu wyjaśnienia wymaga, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.
Jak wynika z opisu sprawy, dla terenu, na którym są położone ww. działki brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy ani też decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego dla tych działek.
Tym samym, skoro dla terenu, na którym są położone niezabudowane działki nr …….. brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz dla działek nie wydano decyzji o warunkach zabudowy ani decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, to działki te nie spełniają definicji terenów budowlanych, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.
Zatem sprzedaż prawa użytkowania wieczystego ww. niezabudowanych działek w drodze licytacji komorniczej korzysta ze zwolnienia od podatku, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.
Tym samym, Pani stanowisko w zakresie pytania oznaczonego jako nr 1, z uwagi na fakt, iż wywiodła Pani prawidłowy skutek prawny w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego ww. działek, pomimo częściowo odmiennej argumentacji, uznałem za prawidłowe.
W związku z powyższym rozstrzygnięciem nie udzielam odpowiedzi na pytanie nr 2, ponieważ zostało ono postawione warunkowo - oczekuje Pani na nie odpowiedzi, w przypadku gdy sprzedaż działek nie korzysta ze zwolnienia od podatku.
Jednocześnie zaznaczam, że w zakresie określenia stawki podatku w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2020 r. nie wydajemy interpretacji indywidualnych. Kwestie te są rozstrzygane w ramach odrębnej instytucji – wiążących informacji stawkowych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznaczam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?