Interpretacja indywidualna z dnia 6 grudnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.758.2024.2.IM
Sprzedaż miodu w stanie nieprzetworzonym osobom prywatnym z własnej.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 27 października 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 27 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 listopada 2024 r. (wpływ 26 listopada 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych
Osoba fizyczna (podatnik) zatrudniony na umowie o pracę oraz posiadający jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi hydrauliczne, rozliczający się na skali podatkowej, prywatnie prowadzi rolniczy handel detaliczny miodem.
W swoim gospodarstwie posiada Pan mniej niż 30 pni (uli) i jest Pan wpisany do rejestru u powiatowego lekarza weterynarii oraz ARiMR. Sprzedaje Pan miód z własnych pasiek osobom prywatnym.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:
Ile rodzin pszczelich ma pasieka prowadzona przez Pana?
Na chwile obecną jest to 23 szt., zakłada Pan, że w przyszłości nie przekroczy 35 rodzin.
Czy sprzedaż miodu następuje w stanie nieprzetworzonym (naturalnym)?
Tak.
Czy gospodarstwo rolne, o którym mowa we wniosku, to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 333 ze zm.)?
Nie jest Pan rolnikiem, nie należy Pan do KRUS, posiada Pan niecałe 21 ar działki, na której stoi dom.
Prowadzi Pan Rolniczy Handel Detaliczny – tak się to nazywa w Państwowym Inspektoracie Weterynaryjnym i pod nich podlega Pan podczas produkcji miodu.
W opisie sprawy wskazał Pan:
Osoba fizyczna (podatnik) zatrudniony na umowie o pracę oraz posiadający jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem są usługi hydrauliczne, rozliczający się na skali podatkowej prywatnie prowadzi rolniczy handle detaliczny miodem.
prosimy wskazać, kogo dotyczy wniosek – czy złożony wniosek dotyczy Pana indywidualnej sprawy, czy dotyczy innej osoby – kogo?
Tak, dotyczy to Pana.
Pytanie
Czy sprzedając miód osobom prywatnym, ma Pan obowiązek każdą transakcję ewidencjonować oraz w jakiej deklaracji powinien Pan uwzględnić dochód ze sprzedaży miodu?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie – do działów specjalnych produkcji rolnej zalicza się posiadanie pasiek w rozmiarze powyżej 80 rodzin.
W związku z tym do opisanego stanu faktycznego nie będą miały zastosowania regulacje prawne zawarte w art. 10 ust. 1 pkt 4, art. 24 ust. 4-4e ustawy o podatku dochodowym, czyli nie wystąpi dochód podlegający opodatkowaniu ze źródła przychodów, jakim są działy specjalne produkcji rolnej.
W związku z tym sprzedaż miodu z własnej pasieki należy zakwalifikować do przychodów z działalności rolniczej, co w świetle art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że dochody z tego źródła nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Oznacza to także, że przychodów tych nie dolicza się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Bez znaczenia jest w tym przypadku fakt, w jakim miejscu następuje sprzedaż nieprzetworzonego (naturalnego) miodu.
Zdaniem Wnioskodawcy nie ma tu zastosowania Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów i jako dokumentacje prowadzone są miesięczne zestawienia sprzedaży z adnotacją nr kolejny, data uzyskania przychodu, ilość sprzedanego miodu oraz kwota.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1) miesiąc – w przypadku roślin,
2) 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3) 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4) 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
W myśl art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Działami specjalnymi produkcji rolnej są uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
Na podstawie art. 2 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów są pozarolnicza działalność gospodarcza oraz działy specjalne produkcji rolnej.
Stosownie do art. 24 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, poczynając od roku podatkowego 2002, ogłasza w drodze rozporządzenia normy szacunkowe, o których mowa w ust. 4, zmieniając je corocznie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarowej produkcji rolniczej, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
Rodzaje i rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej oraz normy szacunkowe dochodu rocznego zawarte są w załączniku nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tabelę rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego – obowiązującą w 2024 r. opublikowano w rozporządzeniu Ministra Finansów z 19 października 2023 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 2335). Pod poz. 11 tej Tabeli wymieniono „Pasieki powyżej 80 rodzin”.
Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego określa, jakie uprawy, hodowla, chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej, a także normy szacunkowe dochodu rocznego odnoszące się do jednostek powierzchni upraw i innych jednostek poszczególnych rodzajów produkcji zwierzęcej.
Zatem uprawa określonych roślin, hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej – o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w ww. załączniku. Jeżeli dany rodzaj uprawy, czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w załączniku bądź nie przekracza rozmiarów, o których mowa w tym załączniku, to należy stwierdzić, że uprawa ta, hodowla, czy też chów jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. W konsekwencji do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że na chwilę obecną prowadzona przez Pana pasieka ma 23 rodziny. Zakłada Pan, że w przyszłości nie przekroczy 35 rodzin. Sprzedaż miodu następuje w stanie nieprzetworzonym (naturalnym). Nie jest Pan rolnikiem, nie należy Pan do KRUS, posiada Pan niecałe 21 ar działki, na której stoi dom. Prowadzi Pan Rolniczy Handel Detaliczny – tak się to nazywa w Państwowym Inspektoracie Weterynaryjnym i pod nich podlega Pan podczas produkcji miodu.
Na podstawie powyższego stwierdzam, że skoro wskazana przez Pana produkcja miodu jest prowadzona w pasiece poniżej 80 rodzin, to Pana działalność nie jest zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej – jej rozmiar nie przekracza wielkości określonych w załączniku nr 2 „Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego”.
Wobec tego sprzedaż miodu z własnej pasieki należy zakwalifikować do przychodów z działalności rolniczej, co w świetle art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że dochody z tego źródła nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowanie: sprzedając miód osobom prywatnym, nie ma Pan obowiązku ewidencjonować dla celów podatkowych transakcji ze sprzedaży oraz nie ma Pan obowiązku uwzględniania uzyskanego dochodu w deklaracji podatkowej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?