Wyrok NSA z dnia 3 października 2024 r., sygn. III FSK 4137/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Woźniak, Sędzia NSA Anna Dalkowska, Sędzia NSA Jacek Pruszyński (sprawozdawca), Protokolant asystent sędziego Aleksandra Borowiec-Krawczyk, po rozpoznaniu w dniu 3 października 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 16 lutego 2021 r. sygn. akt I SA/Bd 781/20 w sprawie ze skargi K. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 października 2020 r. nr 0401-IEW.4123.10.2020 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.
Wyrokiem z 16 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/Bd 781/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę K. M. (dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy z 2 października 2020 r., nr 0401-IEW.4123.10.2020 w przedmiocie solidarnej odpowiedzialności byłego prezesa zarządu spółki za zaległość podatkową w podatku od towarów i usług za grudzień 2014 r.
Wyrok (podobnie, jak pozostałe powołane w uzasadnieniu orzeczenia) jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2. Skarga kasacyjna.
Skargę kasacyjną od wyroku sądu pierwszej instancji wniósł skarżący. Działający
w jego imieniu pełnomocnik zaskarżył wyrok w całości.
Skargę kasacyjną oparł na podstawie naruszenia przepisów postępowania, mającego istotny wpływ na treść orzeczenia, tj.:
1. art. 134 § 1, art. 141 § 4, art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.), poprzez nierozważenie wszystkich zarzutów podniesionych w skardze oraz niedokonanie wszechstronnego i pełnego wyjaśnienia podstaw faktycznych i prawnych, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy i w związku z tym dokonanie niewłaściwej kontroli organów podatkowych i niezastosowanie środka określonego w ustawie tj. w art. 145 § 1 pkt 1 lit. a);