Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 listopada 2024 r., sygn. II SA/Gl 804/24
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Asesor WSA Agnieszka Kręcisz-Sarna, Sędzia WSA Artur Żurawik (spr.), Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2024 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Częstochowie z dnia 19 kwietnia 2024 r. nr SKO.4106.76.2024 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego oddala skargę.
Uzasadnienie
Prezydent Miasta C. (dalej: organ I instancji) decyzją z dnia 19 lipca 2017 roku, nr: [...], działając na podstawie art. 16a ust. 1 i innych ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych (obecnie t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 323 - dalej: u.ś.r.) oraz art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 572 - dalej: k.p.a.), przyznał T. S. (dalej: strona, skarżący) świadczenie w formie specjalnego zasiłku opiekuńczego z tytułu opieki nad matką w kwocie 520 zł miesięcznie, na okres od 1 listopada 2014 r. do 31 grudnia 2014 r., wskazując na natychmiastową jej wykonalność.
Pismem z dnia 2 stycznia 2024 r. skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji jw. na podstawie art. 156 §1 pkt 2 i 7 k.p.a. Wskazano, że organ miał pełną wiedzę o prawie wnioskodawcy do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r. i powinien był respektować z urzędu wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. K 38/13 (OTK-A 2014, nr 9, poz. 104). Wyrok powinien być stosowany przez wszystkie organy państwowe. Trybunał Konstytucyjny orzekł tam, że art. 17 ust. 1b u.ś.r. w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji.