Wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 listopada 2024 r., sygn. II SA/Łd 607/24

Dnia 20 listopada 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Sieniuć (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Agata Sobieszek-Krzywicka, Asesor WSA Tomasz Porczyński, , Protokolant Asystent sędziego Izabela Lewandowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2024 roku sprawy ze skargi K. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Sieradzu z dnia 14 czerwca 2024 roku nr SKO.4120.64.24 w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji oddala skargę. ał

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 14 czerwca 2024 r., nr SKO.4120.64.24, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Sieradzu, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r., poz. 572), powoływanej dalej jako: "k.p.a.", oraz art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 977 ze zm.), powoływanej dalej jako: "u.p.z.p.", utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy Sieradz z dnia 27 lutego 2024 r., znak: RG.6730.214.2023, odmawiającą wydania warunków zabudowy dla inwestycji obejmującej budowę budynku gospodarczego na nieruchomości obejmującej część działki nr ewid. [...] położonej w obrębie ewidencyjnym [...] w gminie S.

Z akt sprawy wynika, że wyżej wymienioną decyzją organ I instancji odmówił wydania K. H. warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie przedmiotowego budynku gospodarczego. W uzasadnieniu organ ten wskazał, że przeszkodą ustalenia warunków zabudowy jest niespełnienie warunków z art. 61 ust. 1 pkt 1, 2 i 5 u.p.z.p. Projektowana zabudowa nie wpisuje się w zastane zagospodarowanie działek w obszarze analizowanym. Na obszarze analizowanym występują bowiem działki niezabudowane, użytkowane rolniczo oraz stanowiące w części tereny upraw leśnych i lasów. Wnioskowana zabudowa nie wpisuje się zatem w zastane zagospodarowania działek obszaru analizowanego. Brak jest bowiem przynajmniej jednej wymaganej działki zabudowanej w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu. Nie jest zatem spełniona zasada tzw. "dobrego sąsiedztwa" wyrażona w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. Zdaniem organu I instancji, teren objęty wnioskiem nie posiada też odpowiedniego dostępu do drogi publicznej. Przedmiotowa działka przylega co prawda do działki nr ewid. [...], stanowiącej zgodnie z ewidencją gruntów drogę będącą w zarządzie gminy S., jednakże droga ta jest obiektem nieurządzonym i nieposiadającym jezdni w pasie drogowym. Dojazd do nieruchomości, jak i do nieruchomości sąsiednich, choć faktycznie możliwy, to prawnie przebiega w chwili obecnej częściowo po nieruchomościach osób trzecich. Faktyczny zatem dostęp do drogi istnieje, prawnie natomiast jest on nieuregulowany. Stwierdzono również, że projektowana zabudowa nie będzie spełniała warunków określonych w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w zakresie obsługi komunikacyjnej projektowanej zabudowy. W przedmiotowej sprawie droga, którą projektowana jest obsługa komunikacyjna, posiada szerokość w liniach rozgraniczających około 3 m, nieuregulowany przebieg oraz brak jezdni. Również to wskazuje na brak spełnienia warunku, że teren ma dostęp do drogi publicznej.