Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 listopada 2024 r., sygn. I SA/Łd 548/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk – Drozda, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska – Sakrajda (spr.), Asesor WSA Grzegorz Potiopa, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Przemysław Cieślarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2024 r. sprawy ze skargi M. G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 20 czerwca 2024 r. nr 1001--IEE.608.1.2024.2.WG w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie obciążenia wierzyciela kosztami egzekucyjnymi oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 20 czerwca 2024 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia 15 maja 2024 r. o odmowie wznowienia na wniosek M. G. postępowania administracyjnego w sprawie obciążenia wierzyciela kosztami egzekucyjnymi w kwocie 45.045,51 zł, zakończonego ostatecznym postanowieniem Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 22 maja 2019 r.

W uzasadnieniu tego postanowienia Dyrektor wskazał – po przytoczeniu art. 28 k.p.a. oraz judykatów na gruncie tego przepisu – w dniu 24 stycznia 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Śródmieście, działając jako organ egzekucyjny, wydał postanowienie o obciążeniu wierzyciela kosztami postępowania egzekucyjnego. Rozpoznając wniosek strony o wznowienie postępowania zakończonego tym postanowieniem wyjaśnił, że wniosek ten w pierwszej kolejności podlega badaniu w zakresie spełnienia przesłanek formalnych. W ramach wstępnej oceny konieczne jest ustalenie, czy wniosek pochodzi od strony postępowania, którego wznowienia dotyczył wniosek, o czym stanowi art. 147 k.p.a. Definicję strony zawiera zaś art. 28 k.p.a., zgodnie z którym stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek.

Za niewątpliwe organ uznał, że wnioskodawczyni nie była adresatem ostatecznego postanowienia Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 22 maja 2019 r. i poprzedzającego je postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź-Śródmieście z dnia 24 stycznia 2019 r. w przedmiocie obciążenia spornymi kosztami egzekucyjnymi. Adresatem tym był wierzyciel, czyli Wojewódzki Urząd Pracy w K. Wydanie postanowienia w zakresie obciążenia wierzyciela tymi kosztami nastąpiło na wniosek wierzyciela, do złożenia którego był on uprawniony na mocy art. 64c § 7 u.p.e.a., w brzmieniu obowiązującym do dnia 29 lipca 2020 r. Uprzednio temu wierzycielowi zostało doręczone zawiadomienie, o którym mowa w art. 64c § 6a u.p.e.a. Natomiast podstawę nałożenia na wierzyciela obowiązku uiszczenia kosztów egzekucyjnych stanowił art. 64c § 4 u.p.e.a. W świetle tych przepisów, jedyną stroną postępowania w przedmiocie obciążenia wierzyciela kosztami egzekucyjnymi, jest wyłącznie wierzyciel i to jego obowiązku dotyczyło to postępowanie. z tego względu; w postępowaniu wznowieniowym strona, jako osoba trzecia, odpowiedzialna przed tym wierzycielem za zobowiązania A. Sp. z o.o., może jedynie wykazać się posiadaniem interesu faktycznego, a nie interesu prawnego. W tym przypadku, ostateczne postanowienie wydane wobec wierzyciela, oddziałuje na wnioskodawczynię prawa i obowiązki, jako osoby trzeciej, w sposób pośredni. Wykazanie się interesem faktycznym nie uprawnia jednak do bycia stroną w postępowaniu o wznowienie w rozumieniu art. 28 k.p.a., gdyż ustawodawca wymaga w tym przypadku, aby żądający wznowienia postępowania wykazał posiadanie interesu prawnego. Postępowanie w sprawie obciążenia kosztami egzekucyjnym, o którego wznowienie strona wniosła, nie dotyczy także jej obowiązku, lecz wierzyciela. Skoro wnioskodawczyni nie jest stroną postępowania, którego wznowienia wnioskodawczyni żąda, gdyż nie istnieje po jej stronie interes prawny, jak też postępowanie to nie dotyczy jej obowiązku, zasadne było orzeczenie o odmowie wznowienia postępowania stosownie do art. 149 § 3 k.p.a.