Rażące naruszenie prawa jako podstawa stwierdzenia nieważności decyzji - Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2024 r., sygn. I GSK 221/21
Przyznanie wsparcia finansowego producentom owoców i warzyw będącym członkami organizacji producentów narusza § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 2014 r., co stanowi rażące naruszenie prawa uzasadniające unieważnienie decyzji administracyjnej.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Piszczek Sędzia NSA Anna Apollo (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 października 2020 r. sygn. akt VIII SA/Wa 420/20 w sprawie ze skargi P. R. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie udzielenia wsparcia dla producentów owoców i warzyw 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od P. R. na rzecz Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 15 października 2020 r. sygn. akt VIII SA/Wa 420/20 oddalił skargę P. R. (dalej określanego jako Skarżący) na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z [...] marca 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie udzielenia wsparcia dla producentów owoców i warzyw.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Skarżący. Zaskarżając wyrok w całości zarzucił mu na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U z 2024 r. poz.935, dalej określanej skrótem P.p.s.a):
- naruszenie prawa materialnego, tj:
1. art. 145 § 1 pkt 1lit. a P.p.s.a w związku z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2024 r. poz. 572, dalej określanej skrótem K.p.a.) w związku z § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 23 października 2014 r. w sprawie realizacji rzez Agencie Rynku Rolnego zadań związanych z ustanowieniem tymczasowych nadzwyczajnych środków wsparcia producentów niektórych owoców i warzyw w związku z zakazem ich przewozu z Unii Europejskiej poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i uznanie, iż skarga nie powinna zostać uwzględniona. bowiem zaskarżona decyzja Organu nr [...] z [...] sierpnia 2016 roku jest dotknięta wadą nieważności w postaci rażącego naruszenia prawa, podczas gdy zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny, jak i Organy administracji, nie wykazały, że naruszenie ww. § 4 ust 1 pkt 2 rozporządzenia RM nosi znamiona "rażącego" i przy tym niewłaściwie oceniły, że uchybienie formalne ww. § 4 rozporządzenia RM w sytuacji dokonania faktycznego wycofania z rynku jabłek daje podstawy do zastosowania sankcji nieważności decyzji o przyznaniu pomocy. Skarżący był członkiem organizacji producentów owoców i warzyw, która nie realizowała ww. programu operacyjnego, korzystając z przypadającego na Skarżącego przydziału, nie doszło do wypełniania znamion podwójnego finansowania (okoliczność prawidłowo ustalona przez Organ Il instancji i WSA), Skarżący nie otrzymał od organizacji producentów owoców i warzyw A. Sp. z oo. z siedzibą w D., ani też od jakiegokolwiek innego podmiotu, jakichkolwiek środków finansowych lub innych bonifikat, jednoznacznie wykazał, że otrzymane wsparcie finansowe wykorzystał indywidualnie, towar w postaci jabłek został przez Niego w całości samodzielnie zapakowany i dystrybuowany, nie korzystał przy tym z jakiegokolwiek wsparcia ww. organizacji producentów, ani też nie korzystał podwójnie z przydzielonych limitów. zatem nie może być mowy o rażącym naruszeniu prawa (które Organ wskazał jako podstawę uznania decyzji nr [...] z [...] sierpnia 2016 roku za nieważną) w postaci powstania skutków prawnych nienadających się do pogodzenia z wymogami praworządności, chronionej kosztem obalenia ostatecznej decyzji;