Interpretacja indywidualna z dnia 28 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.526.2024.3.JF

Interpretacja indywidualna

- stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia w jaki sposób należy ustalać datę powstania przychodu w CIT dla usługi objętej Umowami.

Uzupełnili go Państwo pismem z 19 listopada 2024 r. (wpływ do organu 19 listopada 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej też: „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce oraz będącą czynnym podatnikiem VAT.

Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych. Spółka udziela Kinom (dalej też: „Klienci” / „Wyświetlający”) licencji / praw na wyświetlanie filmów na zasadach określonych poniżej (dalej też: „Umowy Licencyjne”, „Umowy Komercyjnego Wyświetlania Filmów”, zwane łącznie „Umowami”).

Zasady udzielania licencji / praw do wyświetlania filmów

Wyżej wymienione Umowy składają się z następujących elementów: Warunków Ogólnych (Exhibition Terms), Potwierdzenia Zamówienia oraz - tam gdzie ma to zastosowanie - wszelkich innych zawartych w formie dokumentowej umów pomiędzy stronami.

Na podstawie Umów, Wnioskodawca udziela danemu Wyświetlającemu niewyłącznego uprawnienia i licencji na projekcję filmu, na podstawie przysługujących Wnioskodawcy praw autorskich, do wyświetlania dla publiczności filmu w okresie licencji oraz do korzystania z materiałów reklamowych, zgodnie z postanowieniami Umów. Zgodnie z postanowieniami Umów, wszelkie prawa własności intelektualnej do filmu, materiałów reklamowych oraz wszelkich elementów w nich zawartych pozostają przez cały czas własnością Wnioskodawcy lub odpowiednio licencjodawców Wnioskodawcy.

Zgodnie z Umowami, Wnioskodawca dokłada wszelkich starań, aby dostarczyć Wyświetlającemu film w odpowiednim stanie, drogą elektroniczną, satelitarną lub na materialnym nośniku, w zależności od posiadanej przez Wyświetlającego infrastruktury technicznej. W przypadku, gdy Wnioskodawca dostarcza film Wyświetlającemu na materialnym nośniku, dostarczenie uznane jest za wykonane w momencie dostarczenia materialnego nośnika do Kina, a ryzyko i odpowiedzialność za nośnik przechodzi na Wyświetlającego z momentem dostarczenia. W przypadku z kolei, kiedy Wnioskodawca dostarcza film Wyświetlającemu drogą satelitarną lub przez Internet, dostarczenie uznane jest za wykonane, gdy sprzęt używany przez dostawcę Wnioskodawcy (świadczącego w imieniu Wnioskodawcy usługi dostarczania nośników do Kin) wskazuje, że dostarczenie zostało wykonane. O dostarczeniu nośnika z filmem Wnioskodawca jest informowany poprzez system dostawcy Wnioskodawcy, w którym Wnioskodawca może obserwować status doręczeń do wszystkich Kin.

Ponadto, Wnioskodawca, dostarcza Wyświetlającym tzw. klucz licencyjny do filmu pocztą elektroniczną, zasadniczo nie wcześniej niż czterdzieści osiem godzin przed pierwszym pokazem filmu. Wnioskodawca otwiera klucz licencyjny z kolei zasadniczo nie wcześniej niż 24 godziny przed pierwszym pokazem filmu.

Okres ważności klucza licencyjnego zależy wyłącznie od decyzji Wnioskodawcy. Wnioskodawca, zgodnie z Umowami, dostarcza także dalsze klucze licencyjne Wyświetlającemu, jeśli jest to konieczne uwzględniając dni pokazów. Okres ważności klucza pokrywa się z potwierdzonymi dniami pokazów. System Wnioskodawcy automatycznie przydziela klucz na potwierdzony okres wyświetlania. W przypadku przedłużenia wyświetlania, tworzony jest z kolei kolejny okres dni pokazów, na który przydzielany jest nowy klucz.

Klucz licencyjny zasadniczo działa więc na czas tygodnia pokazów (okresu projekcji). Wyświetlający dysponuje wszystkimi narzędziami licencyjnymi umożliwiającymi rozpoczęcie wyświetlania filmów na dzień pierwszego seansu.

Zasady wyświetlania filmu

Zgodnie z warunkami Umów, Wyświetlający wyświetla film w salach, w liczbie pokazów i w czasie tygodni pokazów (okresów projekcji), zgodnie z warunkami uzgodnionymi z Wnioskodawcą. Wyświetlający wyświetla każdy film zgodnie z ustaleniami programowymi wynikającymi z Potwierdzenia Zamówienia.

Zgodnie z Umowami, warunki przedłużenia wyświetlania filmu są negocjowane zasadniczo na podstawie liczby sprzedanych biletów na dany film w porównaniu z liczbą sprzedanych biletów na inne filmy wyświetlane w tym samym czasie w danym Kinie, w każdym przypadku w odniesieniu do liczby pokazów danego filmu i innych filmów oraz dostępności sal, w których wyświetlane są film i inne filmy, która zostanie ustalona na podstawie liczby sprzedanych biletów na dany film w ciągu weekendu.

Zestawienia

Biorąc pod uwagę, że opłata za udzielenie licencji / praw do wyświetlania filmów dla Kin wyliczana jest na zasadzie procentowej od ceny sprzedaży biletu (dopiero wówczas Wnioskodawca może bowiem powziąć informacje, na jakie kwoty może wystawić faktury), zgodnie z postanowieniami Umów, Wyświetlający przygotowują następujące kasowe zestawienia (dalej też: „Zestawienia”) dla każdej sali kinowej, w której wyświetlany jest film:

• raporty dzienne (szczegółowe i uproszczone), które zawierają następujące informacje:
• tytuł filmu;
• nazwa Kina;
• numer lub nazwa sali;
• czas pokazu;
• przychody brutto z danego filmu na danej sali;
• przychody netto z danego filmu na danej sali;
• całkowita liczba sprzedanych biletów wraz z rozbiciem na liczbę biletów sprzedanych w każdej dostępnej kategorii biletowej;
• przychody brutto i przychody netto dla każdej kategorii biletowej;
• wersja / format filmu (np. 2D, 3D, 4D, DBOX, SUB lub DUB);
• numery seryjne lub inne identyfikatory wydanych biletów (za wyjątkiem sytuacji, gdy bilety są generowane komputerowo);
• liczba pokazów, które się nie odbyły z powodu braku widzów;
• liczba wydanych biletów bezpłatnych oraz w przypadku gdy występują różne rodzaje bezpłatnych biletów - zestawienie liczby takich biletów ze wskazaniem danej kategorii;
• liczba biletów w ramach danego promocyjnego programu rabatowego, a w przypadku, gdy Wyświetlający stosuje różne programy rabatowe liczba z uwzględnieniem podziału na każdy z prowadzonych promocyjnych programów rabatowych.
• dwa razy w tygodniu raport zbiorczy (szczegółowy i uproszczony), zawierający informacje wskazane powyżej najpóźniej w poniedziałek i najpóźniej w piątek.

Wyświetlający przekazuje raport dzienny codziennie za dzień poprzedni, a raport podsumowujący w każdy poniedziałek i piątek. Zestawienie uznawane jest za prawdziwy zapis na temat sprzedanych i wydanych biletów na dany film w danym Kinie. Forma Zestawienia nie ulega zmianie, chyba że Strony wspólnie uzgodnią inaczej. Wyświetlający dokłada wszelkich starań, aby dostarczyć Zestawienie zawierające bez wyjątków wszystkie wymagane informacje i dane.

Przesyłając Zestawienie, Wyświetlający gwarantuje Wnioskodawcy, że Zestawienie jest prawdziwym zapisem wyników wyświetlania filmu w Kinie w danym tygodniu pokazów.

Jeżeli Wyświetlający nie przesyła Zestawienia w terminie, Wnioskodawca ma prawo zawiesić wykonywanie Umowy Licencyjnej z Wyświetlającym. Zgodnie z postanowieniami Umów, Wnioskodawca może okresowo wymagać od Wyświetlającego dostarczenia Zestawienia potwierdzonego przez księgowego lub dyrektora finansowego Wyświetlającego.

W przypadku wystąpienia jakichkolwiek rozbieżności między informacjami dostarczonymi przez Wyświetlającego w Zestawieniu a informacjami dostarczonymi przez podmioty zewnętrzne, Wnioskodawca korzysta z informacji wskazujących na wyższe liczby sprzedanych biletów. Jeśli Wyświetlający zakwestionuje Informacje o sprzedaży biletów od podmiotów zewnętrznych, musi przedstawić Wnioskodawcy dowód potwierdzający swoje twierdzenia, pochodzący z automatycznego systemu kasowego Wyświetlającego.

Sposób rozliczania

W związku z realizacją usług objętych Umowami, Wnioskodawca wystawia Wyświetlającemu fakturę obejmującą procentową opłatę za film za każde kino i dany tydzień pokazów (okres projekcji), ustaloną na podstawie przychodów netto wykazanych w Zestawieniach za dany film w danym Kinie za dany tydzień pokazów (okres projekcji) lub na podstawie domniemanych przychodów netto za film obliczonych na podstawie domniemanych przychodów brutto.

W Umowach zdefiniowano tydzień pokazów (okres projekcji) jako każdy okres siedmiu kolejnych dni rozpoczynający się w piątek, przy czym pierwszy tydzień pokazów (okres projekcji) obejmuje wszelkie pokazy przedpremierowe uzgodnione przez Wnioskodawcę i Wyświetlającego.

Wnioskodawca na fakturze wskazuje kwotę należną Wnioskodawcy za dany tydzień pokazów (okres projekcji), wskazując jednocześnie na fakturze 7-dniowy okres konkretnego tygodnia pokazów (okresu projekcji), którego dotyczy faktura. Zgodnie z projektem Umów, na wszelki wypadek, Wnioskodawca zastrzega sobie również prawo do wystawiania faktur dwa razy w tygodniu za dany tydzień pokazów (okres projekcji), przy czym jedna faktura wystawiana jest za pokazy w dni powszednie, a druga za weekendowe pokazy w danym Kinie. Tego rodzaju mechanizm fakturowania (prawo do wystawiania faktur dwa razy w tygodniu za dany tydzień pokazów / okres projekcji) rzadko jednak występuje w praktyce. Wyświetlający - zgodnie z brzmieniem Umów - dokonują opłaty za film w terminie lub przed terminem płatności określonym w odpowiedniej fakturze. Jak zatem wynika z powyższego, w praktyce, sposób fakturowania Wyświetlających przez Wnioskodawcę następuje w pewnego rodzaju okresach, wyznaczonych w prawie wszystkich przypadkach przez zakończenie trwania danego, 7- dniowego tygodnia pokazów (okresu projekcji) lub - w istotnie rzadszych przypadkach - okresach wyznaczonych przez zakończenie trwania krótszego niż 7-dniowy okresu pokazów, jeśli dany Wyświetlający wyświetla film w krótszym okresie niż 7 dni).

W sytuacjach, gdy zachodzi konieczność zapewnienia minimalnej kwoty przychodów z tytułu wyświetlania konkretnego filmu przez dane Kino, określana jest wysokość tzw. kwoty gwarantowanej. Faktura wystawiana jest na kwotę gwarantowaną wówczas, gdy kwota należna (tj. procent od sprzedanych biletów) jest mniejsza niż określona w zamówieniu kwota gwarantowana. Dla kwot gwarantowanych faktura wystawiana jest na ostatni dzień okresu objętego kwotą gwarantowaną. Okres taki może być krótszy lub dłuższy niż tydzień pokazów.

Prawo do kontroli

Zgodnie z postanowieniami Umów, Wyświetlający prowadzi pełne i dokładne księgi i rejestry, w tym powyższe Zestawienia, wszelkie informacje utworzone lub prowadzone w związku z Umowami oraz te zawierające informacje źródłowe wykorzystywane do przygotowania Zestawień („Ewidencja”), zasadniczo przez okres co najmniej sześciu lat od zakończenia tygodnia pokazów (okresu projekcji), którego dotyczyły odpowiednie informacje. Wnioskodawca lub wyznaczony przez niego przedstawiciel może w dowolnym czasie dokonać kontroli i, na koszt Wnioskodawcy, otrzymać kopie i dokonać kontroli wszelkiej Ewidencji.

Ponadto, Wnioskodawca lub wyznaczony przedstawiciel Wnioskodawcy może podjąć wszelkie uzasadnione kroki, w tym między innymi przeprowadzić kontrole w każdym Kinie, aby upewnić się, że wszystkie kwestie związane z biletami, Zestawieniami, płatnościami i pokazami filmu są realizowane przez Wyświetlającego zgodnie z Umowami. Dodatkowo, w przypadku, gdy Wyświetlający nie zwróci materialnych nośników do miejsca wskazanego przez Wnioskodawcę w terminie siedmiu dni od ostatniego seansu w Kinie, Wnioskodawca - zgodnie z brzmieniem Umów - zastrzega sobie prawo do odzyskania od Wyświetlającego wszelkich kosztów naliczonych Wnioskodawcy przez dostawcę Wnioskodawcy w związku z tym zaniechaniem.

Zgodnie z postanowieniami Umów, z wyjątkiem okoliczności pozostających poza kontrolą Wyświetlającego lub gdy inaczej uzgodniono w formie dokumentowej pomiędzy Wyświetlającym a Wnioskodawcą, jeżeli Wyświetlający nie wyświetli filmu w tygodniu pokazów lub zgodnie z innymi warunkami uzgodnionymi pomiędzy Wnioskodawcą a Wyświetlającym w odpowiednim Potwierdzeniu Zamówienia, wówczas Wyświetlający mimo braku sprzedanych biletów, płaci Wnioskodawcy kwoty skalkulowane w sposób określony w Umowach.

Mając powyższe na uwadze, Spółka powzięła wątpliwości w zakresie prawidłowego rozpoznawania obowiązku podatkowego w VAT oraz CIT, biorąc pod uwagę przedstawiony powyżej, model świadczenia usług. Wniosek dotyczy zarówno zdarzenia przyszłego jak i zaistniałego stanu faktycznego.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że zawierane Umowy Licencyjne / Umowy Komercyjnego Wyświetlania Filmów zawierają postanowienia w zakresie wskazania konkretnych filmów na jakie zostanie udzielona licencja / zostaną udzielone prawa na wyświetlanie filmów.

Z Umów tych wynika w odniesieniu do jakich konkretnie filmów Wnioskodawca dostarczy tzw. klucze licencyjne do filmu.

Integralną częścią każdej Umowy Licencyjnej jest Potwierdzenie Zamówienia na konkretny film, wraz ze wszystkimi szczegółami, takimi jak tytuł, data premiery, czas trwania filmu, format filmu, wersja napisów, czas trwania okresu wyświetlania, zasady rozliczania itp. Zgodnie z Potwierdzeniem Zamówienia do obowiązków Wnioskodawcy należy dostarczenie klucza umożliwiającego otwarcie filmu.

Zawierane Umowy Licencyjne / Umowy Komercyjnego Wyświetlania Filmów dotyczą / będą dotyczyć jednego filmu. Na każdy film jest / będzie zawierana odrębna Umowa. Każdy film jest traktowany jako odrębny produkt, dlatego też do każdego filmu podpisywana jest odrębna Umowa / odrębne Potwierdzenie Zamówienia.

Zawierane Umowy Licencyjne / Umowy Komercyjnego Wyświetlania Filmów zawierają / będą zawierać postanowienia w zakresie określenia konkretnej liczby tygodni pokazów (okresów projekcji) dotyczącej danego filmu, uwzględniając poniższe informacje.

W okresie premierowym (okres pierwszych 2 tygodni wyświetlania filmu) w Potwierdzeniu Zamówienia wskazywany jest termin obowiązywania czasu premierowego. Jeśli chodzi o dokładne daty / liczby seansów / dokładne godziny, kiedy dane Kino będzie wyświetlać film, jest to potwierdzane w oddzielnej korespondencji e- mail, która stanowi integralną część każdej Umowy na dany film. Popremierowe terminy pokazów dane Kino zamawia / potwierdza na odpowiednim Potwierdzeniu Zamówienia (Kino musi go uzupełnić i przesłać do Wnioskodawcy jako załącznik e-mail).

Na każdy poszczególny film jest / będzie udzielana przez Wnioskodawcę odrębna licencja / prawo na wyświetlanie filmu.

Potwierdzenie Zamówienia zawiera / będzie zawierać następujące dane:

• Tytuł filmu,
• Wskazanie miasta, konkretnego Kina, liczby ekranów,
• Data premiery,
• Czas trwania filmu,
• Format filmu,
• Wersja napisów,
• Czas trwania okresu wyświetlania,
• Zasady rozliczania pomiędzy Wnioskodawcą a danym Wyświetlającym,
• Wskazanie obowiązków Wnioskodawcy m.in. w postaci dostarczenia klucza umożliwiającego otwarcie filmu,
• Postanowienia dot.

a)ogólnych warunków wyświetlania,

b)obowiązków Wnioskodawcy (np. dostarczenie do Kina odpowiednich materiałów),

c)obowiązków Wyświetlającego (np. wysyłanie odpowiednich raportów dot. liczby sprzedanych biletów),

d)szczegółowych warunków zamówienia (odnoszących się np. do ewentualnych akcji promocyjnych),

e)wypowiedzenia zamówienia,

f)terminu wejścia w życie zamówienia.

Odpowiadając z kolei na pytanie dotyczące odrębnego zamówienia wskazali Państwo, że przez pierwsze dwa tygodnie premierowe, zamówienie obejmuje przedział do 14 dni.

Po upływie tego okresu przedłużenia mogą być różnej długości, np. 1 tydzień, 2 tygodnie lub dłużej, w zależności od konkretnego filmu i czy Kino jest w stanie określić z wyprzedzeniem jak długo chce wyświetlać film. Bez względu na to jaki okres obejmuje dane zamówienie, tydzień kinowy trwa od piątku do czwartku następnego tygodnia i na tej podstawie również ustalane są rozliczenia procentowe / negocjacje z tytułu odpłatności za film.

Jeżeli zatem dane Kino z góry zadeklaruje chęć wyświetlania danego filmu przez 2 tygodnie premierowe, a następnie przedłuży na kolejne 2 tygodnie, to nie ma potrzeby składania oddzielnych zamówień na każdy tydzień ponieważ z perspektywy Wnioskodawcy byłby to dodatkowy, nic nie wnoszący proces organizacyjny. Tygodniowe rozliczenia odnoszą się natomiast do praktyki kinowej odnośnie tygodnia kinowego (wspomniany okres od piątku do czwartku) - na tej bazie Wnioskodawca negocjuje z Kinami jak również wystawia faktury, co przekłada się na sposób rozliczeń (każdy tydzień ma swój ustalony % do rozliczenia z Wnioskodawcą).

Ponadto należne Wnioskodawcy wynagrodzenie obliczane jest procentowo od ceny sprzedanego biletu.

Przykładowo:

Kino sprzedało w tygodniu wyświetlania 100 biletów po cenie 20 zł za każdy bilet, czyli łączny przychód ze sprzedaży biletów wyniósł 2 000 zł brutto. Informacja ta jest przekazywana do Wnioskodawcy i na tej podstawie jest wystawiana faktura. Po potrąceniu 8% VAT (Kino jest podatnikiem VAT i płaci 8% VAT od sprzedaży biletów) wyliczona jest odpłatność procentowa dla Wnioskodawcy (warunki % są odrębne, ustalane dla każdego tygodnia wyświetlania.

Powyższy przykład zilustrowany na liczbach, w odpowiedniej sekwencji kroków:

1.Przychód ze sprzedaży biletów: 2.000,00 (100*20)

2.Przychód po odjęciu 8%: 1.852,00 (2000/108%)

3.Odpłatność % dla Wnioskodawcy: [X] (rezultat formuły: 1,852 * (…)%)

4.Wystawienie Faktury przez Wnioskodawcę na kwotę [X] netto plus 23% VAT z pkt 3.

W odpowiedzi na wyjaśnienie, jakich sytuacji dotyczy wystawienie przez Państwa faktury „na podstawie domniemanych przychodów netto za film obliczonych na podstawie domniemanych przychodów brutto”. Proszę wskazać w jaki sposób będą Państwo pozyskiwać informację o wysokości należnego Państwu wynagrodzenia, co będzie podstawą wystawienia faktury, wskazali Państwo, że w niniejszej kwestii chodzi o sytuacje kiedy np. Kino nie dostarczy Wnioskodawcy dowodu / raportu z tytułu wyświetlania filmu, na który została podpisana umowa oraz dostarczone klucze. W takiej sytuacji Wnioskodawca rości sobie prawo, aby w tak wyjątkowych okolicznościach wystawić fakturę na podstawie domniemanych przychodów (zasadniczo - na podstawie historii wyświetlania dla podobnego filmu / okresu). Tego rodzaju sytuacja nie wystąpiła w praktyce, jednak w Umowie jest przewidziany taki mechanizm.

Ponadto klucz licencyjny jest otwierany przez Wyświetlającego, w celu umożliwienia projekcji filmu, natomiast Wnioskodawca ma obowiązek tylko jego dostarczenia. W przypadku jakichkolwiek problemów technicznych, Wnioskodawca jest w kontakcie z Kinem / Wyświetlającym.

Pytania

1.W jaki sposób należy ustalać obowiązek podatkowy w VAT dla usługi objętej Umowami?

2.W jaki sposób należy ustalać datę powstania przychodu w CIT dla usługi objętej Umowami?

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 2, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie pytania nr 1, tj. dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

W opinii Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w VAT powinien być rozpoznawany na dzień zakończenia świadczenia usługi, tj. w oparciu o datę ostatniego dnia danego okresu pokazów (dopiero wówczas bowiem Wnioskodawca dysponuje informacjami o należnym wynagrodzeniu).

Ad 2.

W opinii Wnioskodawcy, data powstania przychodu w CIT także powinna być ustalana w oparciu o dzień zakończenia świadczenia usługi, tj. w oparciu o datę ostatniego dnia danego okresu pokazów (dopiero wówczas bowiem Wnioskodawca dysponuje informacjami o należnym wynagrodzeniu).

Uzasadnienie stanowiska

Ad 1.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Na podstawie natomiast art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Ponadto, przepis art. 19a ust. 5 ustawy o VAT, wymienia także przypadki w których obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (przepis ten nie obejmuje jednak udzielenia licencji).

Jak wynika z całokształtu powyższej sekwencji przepisów, w przypadku jeśli strony nie przewidziały następujących po sobie terminów płatności lub rozliczeń, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wykonania usługi lub - jeśli przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty – z datą otrzymania całości lub części zapłaty.

W opinii Wnioskodawcy, w niniejszym przypadku, mając na uwadze biznesową płaszczyznę świadczenia ww. usługi oraz ustalenia dotyczące sposobu rozliczania pomiędzy Wnioskodawcą a Wyświetlającymi (rozbudowany system przygotowywanych Zestawień, w których raportowane są informacje dot. przychodów), nie sposób za moment wykonania usługi przyjąć moment inny niż ostatni dzień danego okresu pokazów (zasadniczo – siódmy, ostatni dzień danego tygodnia pokazów). Wnioskodawca bowiem, z uwagi na specyfikę raportowania przez Wyświetlających o poziomie finansowej eksploatacji udzielonej licencji / praw do wyświetlania filmów (wspomniany, rozbudowany system Zestawień), może dopiero na koniec danego okresu pokazów dowiedzieć się o kwocie, jaka jest należna za udzielenie licencji / praw do wyświetlania filmów. Przed zakończeniem danego okresu pokazów, nie jest możliwe określenie wynagrodzenia należnego od Wyświetlającego z tytułu udzielenia mu licencji / praw do wyświetlania filmów. W ocenie Wnioskodawcy, powyższa specyfika świadczonej usługi, związana niezbywalnie z koniecznością raportowania przez Wyświetlających o poziomie finansowej eksploatacji udzielonej licencji / praw do wyświetlania filmów, powinna skutkować wnioskami podobnymi / analogicznymi, jak ustalanie obowiązku podatkowego w VAT w przypadku wykonania usług budowlanych, które były przedmiotem Wyroku TSUE ws. C- 224/18 Budimex S.A. W powyższym Wyroku TSUE zwrócił między innymi uwagę na fakt, że dla ustalenia momentu wykonania usługi istotne jest określenie wynagrodzenia należnego od usługobiorcy. W przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca dysponuje taką wiedzą dopiero na koniec ostatniego dnia danego okresu pokazów.

Ponadto, jak wynika z wyroku z dnia 7 listopada 2013 r., Tulică i Plavoşin (C-249/12 i C- 250/12, EU:C:2013:722, pkt 33), podstawę opodatkowania odpłatnego świadczenia usług stanowi świadczenie wzajemne, rzeczywiście otrzymane z tego tytułu przez podatnika. W rezultacie, w zakresie, w jakim nie jest możliwe określenie wynagrodzenia należnego od usługobiorcy przed dokonaniem przez niego odbioru usług (w przypadku przywołanego wyroku - budowlanych lub budowlano-montażowych), podatek od tych usług nie może stać się wymagalny przed owym odbiorem.

W ocenie Wnioskodawcy, brak argumentów za zawężeniem stosowania konkluzji płynących z powyższych wyroków tylko do usług budowalnych lub budowlano-montażowych. Konkluzje płynące z ww. wyroków powinny znajdować także zastosowanie do innych usług o substancji (istocie) zbliżonej lub podobnej, a z takim przypadkiem mamy do czynienia w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Biorąc wszystko powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawioną w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego substancję usług, jak również wnioski płynące z ww. wyroków eksponujących potrzebę uwzględnienia natury danego świadczenia w kontekście ustalania daty obowiązku podatkowego (w tym - konieczność ustalenia wynagrodzenia), należy stwierdzić, że obowiązek podatkowy dla celów VAT powinien zostać rozpoznany na moment zakończenia świadczenia usługi, tj. ostatni dzień danego okresu pokazów (zasadniczo - siódmy, lub ostatni dzień danego okresu pokazów). Rozpoznanie daty obowiązku podatkowego dla celów VAT w inny niż powyższy sposób, w ocenie Wnioskodawcy, nie koresponduje z naturą (istotą) opisanej usługi, w szczególności – ustalenie daty obowiązku podatkowego na którykolwiek dzień poprzedzający ostatni dzień danego okresu pokazów byłoby rażącym przejawem nieuwzględnienia natury opisanej usługi.

Ad 2.

Zgodnie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane (zasada memoriału).

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa powyżej, z zastrzeżeniem m.in. art. 12 ust. 3c ustawy o CIT, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później jednak niż dzień:

• wystawienia faktury albo
• uregulowania należności.

Jak wynika z powyższych przepisów, o momencie powstania przychodu decyduje to, które z powyższych zdarzeń zachodzi jako pierwsze:

• wykonanie usługi,
• wystawienie faktury,
• zapłata należności.

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3c ustawy o CIT (zasada szczególna w stosunku do zasad przywołanych powyżej), jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Jak wynika z całokształtu powyższych przepisów, w przypadku, jeśli strony nie ustaliły iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, wówczas datę powstania przychodu wyznaczy zasadniczo data wykonania usługi (lub wystawienie faktury / zapłata należności, jeśli wystąpią przez wykonaniem usługi).

W ocenie Wnioskodawcy zatem, za datę powstania przychodu w CIT należy przyjąć moment wykonania usługi, tj. ostatni dzień danego okresu pokazów (zasadniczo – siódmy, lub ostatni dzień danego okresu pokazów), z takich samych względów, jakie przedstawiono w uzasadnieniu do pytania nr 1 (możliwość ustalenia wynagrodzenia dopiero na ostatni dzień danego okresu pokazów), lub moment wystawienia faktury / zapłata należności, jeśli wystąpią przez wykonaniem usługi.

W przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym, w ocenie Wnioskodawcy, sposób ustalenia daty powstania przychodu w oparciu o moment wykonania usługi dla potrzeb CIT pokrywa się zatem ze sposobem ustalania daty obowiązku podatkowego dla potrzeb VAT.

Podobnie jak w przypadku uzasadnienia do pytania nr 1, w ocenie Wnioskodawcy, ustalenie daty wykonania usługi na inny moment niż ostatni dzień danego okresu pokazów, nie koresponduje ze specyfiką usługi, w szczególności - ustalenie daty wykonania usługi na którykolwiek dzień poprzedzający ostatni dzień danego okresu pokazów byłoby niezgodne z naturą opisanej usługi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa CIT”):

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy CIT:

Ustawa CIT nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 tej ustawy przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy CIT:

Objęte powyższą regulacją przychody muszą być zatem następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, stąd też między przychodem a działalnością gospodarczą musi istnieć związek skutkujący powstaniem przychodu. Określenie „związane z działalnością gospodarczą” pojmuje się dość szeroko uznając tym samym, iż przychodami z tego źródła są nie tylko przychody będące bezpośrednim wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, w tym w szczególności z tytułu niektórych operacji finansowych.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 ustawy CIT przysporzenia, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy CIT, mogą być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę przysporzeń -stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu - które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

Ogólną zasadę ustalania momentu uzyskania przychodu związanego z działalnością gospodarczą określa przepis art. 12 ust. 3a ustawy CIT. Stanowi on, że:

Przepis art. 12 ust. 3a ustawy CIT wyraża zasadę, zgodnie z którą momentem istotnym dla ustalenia przychodu jest wykonanie świadczenia.

W kontekście wyżej powołanego art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, moment powstania przychodu z tytułu usługi, ustalany jest z uwzględnieniem w pierwszej kolejności momentu wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, jednak przychód ten powstaje nie później niż z dniem wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Ustawodawca przewidział także szczególną sytuację, gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych.

Zastosowanie ma wówczas przepis art. 12 ust. 3c ustawy CIT, zgodnie z którym:

Przepis ten ma zastosowanie w przypadku usług o charakterze ciągłym, gdy strony uzgodnią, że regulowanie wzajemnych należności i zobowiązań między stronami będzie obejmować kolejne wyodrębnione umownie okresy świadczenia tych usług w czasie trwania umowy.

Analizując przepis art. 12 ust. 3c ustawy CIT, należy zauważyć, że:

• dotyczy on wszystkich usług, które strony rozliczają cyklicznie; ustawodawca w żaden sposób nie zawęził katalogu tych usług;
• strony ustaliły, że będą one rozliczane cyklicznie;
• wspomniana regulacja dotyczy tylko usług, nie obejmuje natomiast dostawy towarów, nawet jeżeli ma ona charakter ciągły;
• okres rozliczeniowy może wynikać zarówno z umowy, jak i z wystawionej faktury VAT;
• okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 1 rok;
• w przypadku usług rozliczanych w okresach cyklicznych datą powstania przychodu jest zawsze koniec okresu rozliczeniowego, nie ma natomiast wówczas znaczenia, ani data wystawienia faktury, ani data otrzymania należności.

Ponadto, jak stanowi art. 12 ust. 3e ustawy CIT:

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem przeważającej Państwa działalności jest działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych. Spółka udziela Kinom licencji / praw na wyświetlanie filmów. Umowy składają się z następujących elementów: Warunków Ogólnych (Exhibition Terms), Potwierdzenia Zamówienia oraz - tam gdzie ma to zastosowanie - wszelkich innych zawartych w formie dokumentowej umów pomiędzy stronami. Na podstawie Umów, udzielają Państwo danemu Wyświetlającemu niewyłącznego uprawnienia i licencji na projekcję filmu, na podstawie przysługujących Państwu praw autorskich, do wyświetlania dla publiczności filmu w okresie licencji oraz do korzystania z materiałów reklamowych, zgodnie z postanowieniami Umów. Zgodnie z postanowieniami Umów, wszelkie prawa własności intelektualnej do filmu, materiałów reklamowych oraz wszelkich elementów w nich zawartych pozostają przez cały czas Państwa własnością lub odpowiednio Państwa licencjodawców. Ponadto, dostarczają Państwo tzw. klucz licencyjny do filmu pocztą elektroniczną, zasadniczo nie wcześniej niż czterdzieści osiem godzin przed pierwszym pokazem filmu. Otwierają Państwo klucz licencyjny z kolei zasadniczo nie wcześniej niż 24 godziny przed pierwszym pokazem filmu.

Zgodnie z warunkami Umów, Wyświetlający wyświetla film w salach, w liczbie pokazów i w czasie tygodni pokazów (okresów projekcji), zgodnie z warunkami uzgodnionymi z Państwem. Wyświetlający wyświetla każdy film zgodnie z ustaleniami programowymi wynikającymi z Potwierdzenia Zamówienia.

Opłata za udzielenie licencji / praw do wyświetlania filmów dla Kin wyliczana jest na zasadzie procentowej od ceny sprzedaży biletu (dopiero wówczas Państwo mogą bowiem powziąć informacje, na jakie kwoty mogą wystawić faktury), zgodnie z postanowieniami Umów.

Wyświetlający przekazuje raport dzienny codziennie za dzień poprzedni, a raport podsumowujący w każdy poniedziałek i piątek. Zestawienie uznawane jest za prawdziwy zapis na temat sprzedanych i wydanych biletów na dany film w danym Kinie. Forma Zestawienia nie ulega zmianie, chyba że Strony wspólnie uzgodnią inaczej. Wyświetlający dokłada wszelkich starań, aby dostarczyć Zestawienie zawierające bez wyjątków wszystkie wymagane informacje i dane. Przesyłając Zestawienie, Wyświetlający gwarantuje Wnioskodawcy, że Zestawienie jest prawdziwym zapisem wyników wyświetlania filmu w Kinie w danym tygodniu pokazów.

W związku z realizacją usług objętych Umowami, wystawiają Państwo Wyświetlającemu fakturę obejmującą procentową opłatę za film za każde kino i dany tydzień pokazów (okres projekcji), ustaloną na podstawie przychodów netto wykazanych w Zestawieniach za dany film w danym Kinie za dany tydzień pokazów (okres projekcji) lub na podstawie domniemanych przychodów netto za film obliczonych na podstawie domniemanych przychodów brutto. W Umowach zdefiniowano tydzień pokazów (okres projekcji) jako każdy okres siedmiu kolejnych dni rozpoczynający się w piątek, przy czym pierwszy tydzień pokazów (okres projekcji) obejmuje wszelkie pokazy przedpremierowe uzgodnione przez Państwa i Wyświetlającego. Na fakturze wskazują Państwo kwotę należną Państwu za dany tydzień pokazów (okres projekcji), wskazując jednocześnie na fakturze 7-dniowy okres konkretnego tygodnia pokazów (okresu projekcji), którego dotyczy faktura. Zgodnie z projektem Umów, na wszelki wypadek, zastrzegają Państwo sobie również prawo do wystawiania faktur dwa razy w tygodniu za dany tydzień pokazów (okres projekcji), przy czym jedna faktura wystawiana jest za pokazy w dni powszednie, a druga za weekendowe pokazy w danym Kinie. Tego rodzaju mechanizm fakturowania (prawo do wystawiania faktur dwa razy w tygodniu za dany tydzień pokazów / okres projekcji) rzadko jednak występuje w praktyce. Wyświetlający – zgodnie z brzmieniem Umów – dokonują opłaty za film w terminie lub przed terminem płatności określonym w odpowiedniej fakturze. Jak zatem wynika z powyższego, w praktyce, sposób fakturowania Wyświetlających przez Państwa następuje w pewnego rodzaju okresach, wyznaczonych w prawie wszystkich przypadkach przez zakończenie trwania danego, 7- dniowego tygodnia pokazów (okresu projekcji) lub – w istotnie rzadszych przypadkach – okresach wyznaczonych przez zakończenie trwania krótszego niż 7-dniowy okresu pokazów, jeśli dany Wyświetlający wyświetla film w krótszym okresie niż 7 dni.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że zawierane Umowy Licencyjne / Umowy Komercyjnego Wyświetlania Filmów zawierają postanowienia w zakresie wskazania konkretnych filmów na jakie zostanie udzielona licencja / zostaną udzielone prawa na wyświetlanie filmów. Z Umów tych wynika w odniesieniu do jakich konkretnie filmów Państwo dostarczą tzw. klucze licencyjne do filmu. Integralną częścią każdej Umowy Licencyjnej jest Potwierdzenie Zamówienia na konkretny film, wraz ze wszystkimi szczegółami, takimi jak tytuł, data premiery, czas trwania filmu, format filmu, wersja napisów, czas trwania okresu wyświetlania, zasady rozliczania itp. Zgodnie z Potwierdzeniem Zamówienia do obowiązków Wnioskodawcy należy dostarczenie klucza umożliwiającego otwarcie filmu.

Zawierane Umowy Licencyjne / Umowy Komercyjnego Wyświetlania Filmów dotyczą / będą dotyczyć jednego filmu. Na każdy film jest / będzie zawierana odrębna Umowa. Każdy film jest traktowany jako odrębny produkt, dlatego też do każdego filmu podpisywana jest odrębna Umowa / odrębne Potwierdzenie Zamówienia. Zawierane Umowy Licencyjne / Umowy Komercyjnego Wyświetlania Filmów zawierają / będą zawierać postanowienia w zakresie określenia konkretnej liczby tygodni pokazów (okresów projekcji) dotyczącej danego filmu, uwzględniając poniższe informacje. Należne Państwu wynagrodzenie obliczane jest procentowo od ceny sprzedanego biletu.

Państwa wątpliwości w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytania nr 2) dotyczą ustalenia w jaki sposób należy ustalać datę powstania przychodu w CIT dla usługi objętej Umowami.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostało zdefiniowane co należy rozumieć pod pojęciem „usługa”, czy też „umowa o świadczenie usług”. Zgodnie zatem z językowym znaczeniem, zwrot „usługa” oznacza „pomoc okazana komuś” (www.sjp.pwn.pl), natomiast „umowa o świadczenie usług” to „umowa, w której jedna strona podejmuje się wykonania pewnej czynności faktycznej lub prawnej - z reguły odpłatnie (np. umowa o dzieło, umowa zlecenia, komisu, spedycji)” (...).

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego trudno mówić o „wykonywaniu” jakichkolwiek usług na rzecz kontrahenta w trakcie realizacji umowy (Spółka nie wykonuje na rzecz kontrahenta żadnych prac, czy czynności). Kontrahent uzyskuje przede wszystkim jedynie prawo do czerpania korzyści ekonomicznych w określonym czasie z określonych praw.

Tym samym w przedmiotowej sprawie nie może znaleźć zastosowania przepis art. 12 ust. 3c ustawy o CIT.

Umowa licencyjna jest co do zasady umową o korzystanie z prawa do utworu lub znaku o charakterze zobowiązującym, bez skutku rozporządzającego w rozumieniu prawa autorskiego.

Jednakże Ustawodawca dla celów ustawy o CIT traktuje obrót licencjami jak obrót określonymi prawami majątkowymi.

Ustawodawca co prawda wyróżnia w treści art. 16b ust. 1 ustawy o CIT autorskie i pokrewne prawa majątkowe oraz licencje (są one odmiennie traktowane jako wartości niematerialne i prawne dla potrzeb amortyzacji), lecz w przypadku, gdy są one przedmiotem obrotu, (z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) bez znaczenia jest przesłanka, czy mamy do czynienia ze zbyciem autorskich praw majątkowych, czy też pokrewnych praw majątkowych, czy praw do korzystania z utworów (np. audiowizualnych).

Ustawodawca nie uzależnia skutków podatkowych zbycia praw majątkowych od ich charakteru. Należy przy tym zauważyć, iż Ustawodawca w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych (w tym licencji) posługuje się w ww. przepisie pojęciem „nabycia”, jako warunkiem koniecznym zaliczenia określonych praw do tego katalogu.

W świetle powyższego, udzielanie przedmiotowych licencji oznacza zbycie prawa o charakterze majątkowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (przepisy ustawy Kodeks cywilny nie mają w tym przypadku zastosowania) - prawa do korzystania i czerpania korzyści majątkowych z określonych praw w określonym czasie i w określony sposób (w określonych polach eksploatacji).

Zatem w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym rozpoznanie przychodu winno następować zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, tj. w dacie zaistnienia najwcześniej z wymienionych zdarzeń:

• dzień zbycia prawa majątkowego,
• dzień wystawienia faktury lub
• uregulowania należności.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego do momentu otrzymania lub udostępnienia raportu sprzedaży Spółka nie zna wielkości „sprzedaży”, którą może dysponować ani należnego jej z tego tytułu wynagrodzenia. Wyświetlający przekazuje raport dzienny codziennie za dzień poprzedni, a raport podsumowujący w każdy poniedziałek i piątek. Zestawienie uznawane jest za prawdziwy zapis na temat sprzedanych i wydanych biletów na dany film w danym Kinie.

W związku z realizacją usług objętych Umowami, wystawiają Państwo Wyświetlającemu fakturę obejmującą procentową opłatę za film za każde kino i dany tydzień pokazów (okres projekcji), ustaloną na podstawie przychodów netto wykazanych w Zestawieniach za dany film w danym Kinie za dany tydzień pokazów (okres projekcji) lub na podstawie domniemanych przychodów netto za film obliczonych na podstawie domniemanych przychodów brutto.

Biorąc powyższej powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy zgodzić się z Państwa stwierdzeniem, że w omawianej sprawie data powstania przychodu w CIT powinna być ustalana w oparciu o dzień zakończenia świadczenia usługi, tj. w oparciu o datę ostatniego dnia danego okresu pokazów lub moment wystawienia faktury/zapłata należności jeżeli wystąpią przed wykonaniem usługi.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, tj. pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 2, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast w zakresie pytania nr 1, tj. dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).