analiza

Ulga badawczo-rozwojowa nie jest pomocą publiczną

Wyrok NSA z 20 sierpnia 2024 r. albo odnosi się do dwóch marginalnych przypadków wykorzystania ulgi B+R, kiedy to stanowi 
ona pomoc publiczną, albo – niefortunnie – do przepisów niemających w tym przypadku zastosowania

W jednym i drugim przypadku nie powinien mieć on żadnego znaczenia dla podatników ubiegających się o ulgę na standardowych zasadach. Szeroko komentowany wyrok niczego nie podważa ani nie zmienia, a na pewno nie może mieć wpływu na praktykę stosowania ulgi B+R.

W wymiarze samej interpretacji tego, czym jest działalność badawczo-rozwojowa, wyrok NSA (sygn. akt II FSK 595/24) nie wprowadza żadnego novum. Podejście organów skarbowych w tym względzie jest od dawna jednolite – aby skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 18d ustawy o CIT, należy dokładnie uzasadnić spełnienie przez wszystkich przesłanek działalności B+R.

W tej sprawie NSA i WSA podzieliły stanowisko organu, zgodnie z którym na podstawie przedstawionego stanu faktycznego nie da się stwierdzić, iż podatnik w istocie wykonuje działalność spełniającą przesłanki definicji badań i rozwoju.