Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 2024 r., sygn. I SA/Wr 786/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Łukasz Cieślak po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2024 r. w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Zakładu Usług Komunalnych w Przewornie na interpretację indywidualną W.G. P. z dnia 12 września 2024 r. nr FN.3251.7.2024 w przedmiocie podatku od nieruchomości postanawia: I. odrzucić skargę; II. zwrócić stronie skarżącej kwotę 200 zł (dwieście złotych) uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Zakładu U. w P. (dalej: strona skarżąca, Zakład) jest interpretacja indywidualna Wójta Gminy P. (dalej: organ, Wójt) z dnia 12 września 2024 r. nr FN.3251.7.2024, w której po rozpatrzeniu wniosku Zakładu organ uznał za nieprawidłowe stanowisko wnioskodawcy, według którego budowle wchodzące w skład infrastruktury, będące własnością Gminy P., służące do wykonywania zadań z zakresu zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków, nie są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości na podstawie ustawy z dnia 12 stycznia 1992 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 70 ze zm.).

We wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skardze Zakład wniósł o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania sądowego. Zaskarżonej interpretacji zarzucono naruszenie prawa materialnego poprzez błędne uznanie, że infrastruktura wodno-kanalizacyjna będąca własnością Gminy P., administrowana przez Zakład, związana jest z prowadzeniem działalności gospodarczej i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

W odpowiedzi na skargę Wójt wniósł o oddalenie skargi, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej interpretacji indywidualnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:

W myśl art. 3 § 2 pkt 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej: p.p.s.a.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach. Zgodnie z art. 50 § 1 p.p.s.a., uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Nadto uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi (art. 50 § 2 p.p.s.a.). O interesie prawnym w rozumieniu przywołanego przepisu mówimy wtedy, gdy ma on oparcie w przepisach prawa. O tym więc, czy konkretny podmiot ma w danej sprawie chroniony interes prawny, decyduje przepis prawa. Najczęściej będą to przepisy prawa materialnego; jednakże mogą to być również przepisy procesowe lub ustrojowe. Od wykazania związku między chronionym przez przepisy prawa interesem prawnym a aktem lub czynnością organu administracji publicznej uzależnione więc jest uprawnienie do złożenia skargi. Przyjmuje się, że interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu przejawia się w tym, że działa on bezpośrednio we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia lub zwolnienie z nałożonego obowiązku (zob. A. Kabat [w:] B. Dauter, M. Niezgódka-Medek, A. Kabat, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. IX, Warszawa 2024, art. 50).