Interpretacja indywidualna z dnia 15 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.635.2024.3.AC

Określenie źródła przychodu z tytułu usług świadczonych przez Panią w ramach Umowy współpracy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 12 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia źródła przychodu z tytułu usług świadczonych przez Panią w ramach Umowy współpracy.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 października 2024 r. (wpływ 14 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani polską rezydentką podatkową wykonującą zawód adwokata w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej działającej pod firmą (...). Do opodatkowania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wybrała Pani tzw. podatek liniowy, tj. zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2024 r. poz. 226 ze zm.) (dalej: „ustawa o PIT”).

Rozważa Pani zawarcie w ramach swojej jednoosobowej działalności gospodarczej umowy współpracy o świadczenie pomocy prawnej (dalej: „Umowa współpracy”) z polską spółką handlową (dalej: „Kontrahent”) działającą w ramach międzynarodowej grupy podmiotów z branży energii odnawialnej.

W ramach Umowy współpracy byłaby Pani zobowiązana przede wszystkim do świadczenia usług związanych z udzielaniem pomocy prawnej, w tym sporządzania opinii prawnych, udzielania porad oraz konsultacji prawnych, sporządzania projektów umów, porozumień, ugód, udziału w negocjacjach i spotkaniach, występowania przed urzędami, organami administracji, sądami oraz innymi podmiotami i osobami trzecimi w charakterze pełnomocniczki.

Świadczone przez Panią usługi miałyby być wykonywane w związku z działalnością Kontrahenta oraz innych podmiotów z grupy, jak również na rzecz Kontrahenta oraz innych podmiotów z grupy, przy czym Umowa współpracy zawarta byłaby z Kontrahentem i to on zobowiązany byłby do wypłaty Pani wynagrodzenia.

W związku z rozwojem działalności Kontrahenta oraz faktem, że współpracuje już z kilkoma podmiotami i osobami zajmującymi się świadczeniem na jego rzecz usług pomocy prawnej, to do obowiązków Pani miałoby również należeć koordynowanie, nadzorowanie oraz zlecanie pracy lub zadań takim podmiotom i osobom. Dodatkowo miałaby Pani również koordynować współpracę między podmiotami i osobami zajmującymi się udzielaniem pomocy prawnej Kontrahentowi oraz

• poszczególnymi działami funkcjonującymi w ramach struktury Kontrahenta, jak również
• zagranicznymi działami prawnymi innych podmiotów z grupy, w ramach której funkcjonuje Kontrahent.

Na podstawie Umowy współpracy zobowiązana miałaby być Pani do osobistego świadczenia opisanych wyżej usług, przy czym Kontrahent może wyrazić zgodę na wykonywanie ich przez osoby działające na Pani rzecz, jednak na jej wyłączny koszt i ryzyko (na zasadzie podwykonawstwa).

Ze względu na wysoką wrażliwość danych oraz informacji, które będą Pani powierzane i z którymi będzie Pani pracować, w Umowie współpracy strony zamierzają określić, że będzie Pani świadczyła usługi w siedzibie lub biurze Kontrahenta lub w innym miejscu na terenie Polski uzgodnionym z Kontrahentem.

Na podstawie Umowy współpracy zobowiązana byłaby Pani również do korzystania ze sprzętu udostępnionego przez Kontrahenta, tj. komputera, telefonu oraz wymaganego serwisu prawnego. Kontrahent chce w ten sposób zapewnić bezpieczeństwo danych i informacji, które w celu prawidłowego wykonania usług pomocy prawnej, musi Pani udostępnić.

W związku z wykonywanymi usługami miałaby Pani odpowiadać wobec Kontrahenta za szkody wyrządzone z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy współpracy w sposób ograniczony kwotowo oraz za szkody wyrządzone umyślnie bez ograniczeń.

Strony określiły w Umowie współpracy wymiar godzinowy świadczenia przez Panią usług w danym okresie rozliczeniowym.

Za świadczenie usług na podstawie Umowy współpracy przysługiwać miałoby Pani stałe miesięczne wynagrodzenie określone kwotowo.

Wśród ważnych powodów, dla których Kontrahent mógłby rozwiązać Umowę współpracy z Panią bez zachowania okresu wypowiedzenia i ponoszenia jakichkolwiek kosztów ze skutkiem natychmiastowym wymieniono m.in. utratę przez Panią prawa wykonywania zawodu adwokata lub zawieszenie tego prawa.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

1.Od kiedy prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą?

Od 15 sierpnia 2010 r. (od 1 grudnia 2012 r. do 31 maja 2014 r. działalność była zawieszona, w pozostałym okresie - aktywna).

2.Na jaki okres została zawarta Umowa współpracy?

Umowa współpracy miałaby zostać zawarta na czas nieoznaczony.

3.Na rzecz kogo będzie Pani świadczyć usługi związane z udzielaniem pomocy prawnej?

Z uwagi na obszar działania grupy kapitałowej, do której należy Kontrahent, tj. rynek projektowy obejmujący przede wszystkim:

• przygotowywanie (”...”) projektów energetycznych („...”), w tym fotowoltaicznych oraz biogazowych,
• realizację przygotowanych („...”) projektów (czyli ich budowę) oraz
• eksploatację instalacji oddanych do użytkowania,

w celu mitygowania ryzyk związanych z poszczególnymi inwestycjami, a co za tym idzie w celu zapewnienia ich akceptowalności dla banków lub innych podmiotów udzielających finansowania („bankowalności”), są one realizowane przez spółki celowe stanowiące podmioty powiązane (kapitałowo i osobowo) wobec Kontrahenta. Kontrahent jest więc podmiotem tworzącym zaplecze organizacyjne, w tym osobowe, dla działań własnych oraz działań celowych spółek powiązanych tzw. spółek specjalnego przeznaczenia („SPV”), które aktualnie nie zatrudniają personelu. Usługi będą więc świadczone na rzecz Kontrahenta, jednak częściowo będą również powiązane z realizacją projektów przez spółki celowe.

4.Co oznacza stwierdzenie, że „Świadczone przez Panią usługi miałyby być wykonywane w związku z działalnością Kontrahenta oraz innych podmiotów z grupy (...)” - proszę o dokładne wyjaśnieni tej kwestii.

Wskazuje Pani, że miała na myśli świadczenie na zasadach opisanych w punkcie 3.

5.O jakich innych podmiotach z grupy jest mowa we wniosku? - proszę o rozwinięcie tej kwestii.

Tak jak wyjaśniono w odpowiedzi na pytanie nr 3 powyżej, chodzi o spółki celowe specjalnego przeznaczenia („(...)") (powiązane osobowo i kapitałowo z Kontrahentem) realizujące poszczególne projekty lub roboty budowlane.

6.Czy w związku z wykonanymi usługami/zadaniami/czynnościami na rzecz Spółki, będą wystawiane faktury VAT?

Stoi Pani na stanowisku, że z uwagi na charakter realizowanych czynności, obejmujących w głównej mierze świadczenie usług z zakresu szeroko pojętego doradztwa prawnego, powinna wystawiać faktury z tytułu wykonywanych usług/zadań/czynności na rzecz Spółki. Niemniej, uważa Pani również, że jest to pytanie irrelewantne z perspektywy zadanego przez nią we wniosku pytania nr 1 - nawet gdyby wystawiała faktury, ale robiła to błędnie, to nie powinno mieć to wpływu na odpowiedź na pytanie zadane na gruncie ustawy o PIT.

Co więcej zwraca Pani uwagę, że dokładnie tego zagadnienia (tj. opodatkowania wykonywanych przez nią usług podatkiem od towarów i usług, a co za tym idzie, możliwości i zasadności wystawania faktur VAT) dotyczy zadane przez nią we wniosku pytanie nr 2. Jeśli Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uzna, że usługi świadczone przez Panią w ramach Umowy współpracy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to będzie ona wręcz zobowiązana do wystawiania faktur.

Precyzując zatem odpowiedź -  stoi Pani na stanowisku, że powinna wystawiać faktury, niemniej to czy ostatecznie będzie to robić uzależnia od odpowiedzi organu interpretacyjnego na zadane przez nią we wniosku pytanie nr 2, a dodatkowo uważa, że odpowiedź na to pytanie nie ma żadnego wpływu na odpowiedź organu interpretacyjnego na zadane przez nią pytanie nr 1, bowiem błędne wystawianie lub niewystawianie faktur nie czyni świadczenia, którego dotyczy, działalnością gospodarczą.

7.Jakie konkretne koszty dotyczą „wymaganego serwisu prawnego"?

Pisząc o „wymaganym serwisie prawnym” miała Pani na myśli dostęp do internetowego serwisu informacji prawnej zawierającego m.in. przepisy prawa, orzecznictwo, komentarze, specjalistyczne czasopisma i monografie. Zatem koszty dotyczące wymaganego serwisu prawnego, to po prostu opłaty za dostęp do tego serwisu.

8.Kto ponosi koszty związane z wykonywaniem przez Panią obowiązków/zadań w ramach Umowy współpracy?

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego: „(...) przy czym Umowa współpracy zawarta byłaby z Kontrahentem i to on zobowiązany byłby do wypłaty Pani wynagrodzenia.”

Co oznacza, że koszty wynagrodzenia lub inne niezbędne koszty związane z wykonywaniem przez Panią obowiązków/zadań w ramach Umowy współpracy wypłacał będzie jej Kontrahent (podmiot, z którym miałaby zawrzeć Umowę współpracy).

9.Czy pomiędzy Panią a Kontrahentem (Spółką), z którym podpisała/podpisze umowę istnieją jakiekolwiek powiązania? Między Panią a Kontrahentem nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Dodatkowo uszczegóławiając:

• nie będzie Pani wspólnikiem/udziałowcem Kontrahenta,
• nie będzie Pani członkinią zarządu Kontrahenta.

Nie ulega wątpliwości, że udzielenie precyzyjnej odpowiedzi na pytanie o bycie wspólnikiem/udziałowcem lub członkiem zarządu jest proste, bowiem są to pojęcia, których definicję da się precyzyjnie odtworzyć w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 18, 96). Niemniej pojęcie "funkcji zarządczych" jest pojęciem niezdefiniowanym. Gdyby jednak uznać, że oznacza ono przyznanie podmiotowi kompetencji do zarządzania przedsiębiorstwem lub jego wyodrębnioną częścią zdolną do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej, to nie będą Pani przyznane takie kompetencje, więc w jej ocenie, definiując pojęcie "funkcji zarządczych", jak powyżej, nie będzie ich ona pełniła.

Dodatkowo, z ostrożności, w związku z brakiem definicji ww. pojęcia "funkcji zarządczych", starając się odpowiedzieć na to pytanie w możliwie najpełniejszy sposób zwraca Pani uwagę, że zakres wykonywanych przez siebie usług, oprócz podstawowego zakresu udzielania pomocy prawnej, opisała w opisie zdarzenia przyszłego i ponownie na niego wskazuje:

„W związku z rozwojem działalności Kontrahenta oraz faktem, że współpracuje już z kilkoma podmiotami i osobami zajmującymi się świadczeniem na jego rzecz usług pomocy prawnej, to do obowiązków Pani miałoby również należeć koordynowanie, nadzorowanie oraz zlecanie pracy lub zadań takim podmiotom i osobom. Dodatkowo miałaby Pani również koordynować współpracę między podmiotami i osobami zajmującymi się udzielaniem pomocy prawnej Kontrahentowi oraz

• poszczególnymi działami funkcjonującymi w ramach struktury Kontrahenta, jak również
• zagranicznymi działami prawnymi innych podmiotów z grupy, w ramach której funkcjonuje Kontrahent.”

Przytoczenie opisu zdarzenia przyszłego jest według Pani o tyle istotne, że przedmiotem zadanego przez nią we wniosku pytania nr 1 jest przede wszystkim ustalenie, czy na gruncie tak opisanego zdarzenia przyszłego osiąga Pani przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy jednak z działalności wykonywanej osobiście ze wskazaniem na przepis art. 13 pkt 9 ustawy o PIT. Tym samym najpełniej opisała Pani zdarzenie przyszłe, jednak ma świadomość, że nie może odpowiedzieć w opisie zdarzenia przyszłego na swoje własne wątpliwości, bo wypaczałoby to ideę wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

10.Czy ponosi Pani odpowiedzialność za efekty swojej pracy w stosunku do osób trzecich (innych niż Kontrahent)?

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego:

„W związku z wykonywanymi usługami miałaby Pani odpowiadać wobec Kontrahenta za szkody wyrządzone z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy współpracy w sposób ograniczony kwotowo oraz za szkody wyrządzone umyślnie bez ograniczeń.”

Umowa współpracy nie określa zasad odpowiedzialności wobec podmiotów trzecich, bowiem strony Umowy współpracy nie przewidują, aby wykonywała Pani usługi, których efekt mógłby powodować jej odpowiedzialność wobec osób trzecich. W przypadku jednak, gdyby to Kontrahent poniósł szkodę w związku z Pani działalnością, to mógłby naturalnie dochodzić od niej naprawienia własnej szkody na zasadach i w granicach opisanych powyżej.

Pytania

1.Czy przychody, które osiągałaby Pani z tytułu Umowy współpracy stanowiłyby dla Pani przychody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT czy przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 pkt 9 ustawy o PIT?

2.Czy usługi świadczone przez Panią w ramach Umowy współpracy podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w oparciu o ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) (dalej: „ustawa o VAT”)?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., dalej „PIT”):

„Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochody, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.”

Ustawa o PIT wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 oraz pkt 3 ustawy o PIT do źródeł przychodów należy odpowiednio działalność wykonywana osobiście oraz pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT:

„Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.”

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT:

„Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.”

Analizując przytoczone powyżej przepisy należy rozpocząć od definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, który dla uznania danej formy zarobkowania za działalność gospodarczą wymaga umiejscowienia jej w jednym z trzech rodzajów działalności wymienionych w literach od a) do c) oraz spełnienia czterech pozostałych cech wskazanych zbiorczo, do których należy:

1)prowadzenie działalności zarobkowej

2)we własnym imieniu,

3) w sposób zorganizowany

4) i ciągły.

W Pani przypadku działalność kancelarii adwokackiej jest typową działalnością usługową (art. 5a pkt 6 lit. a ustawy o PIT), tj. działalnością o charakterze nieprodukcyjnym, której efektem jest dostarczanie korzyści lub zaspokajanie potrzeb. Zgodnie z Umową współpracy wprost zobowiązana byłaby Pani do świadczenia usług pomocy prawnej i innych wymienionych, których istota polega na zaspokojeniu potrzeby Kontrahenta uzyskania konkretnych świadczeń o charakterze niematerialnym, tj. obsługi prawnej i koordynacji pracy innych osób wykonujących zadania i usługi prawne.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego na podstawie Umowy współpracy zobowiązana miałaby być Pani do świadczenia usług odpłatnie przez czas trwania umowy w określonym między stronami zakresie czasowym, co jednoznacznie wskazuje na zarobkowy i ciągły charakter ewentualnej współpracy.

Odnosząc się do cechy zorganizowania to należy mieć na względzie, że różne typu działalności gospodarczych charakteryzują się różnym poziomem zorganizowania. Zarówno osoba prowadząca zakład produkcyjny zatrudniający kilkaset osób, jak i prawnik prowadzący jednoosobową kancelarię prawną traktowani są na gruncie ustawy o PIT jak przedsiębiorcy. Natomiast zorganizowanie ich działalności powinno być każdorazowo odnoszone do wymagań, jakie należy spełnić, aby możliwe było dostarczenie gotowego i kompletnego produktu wykonywanych przez nich czynności.

W przypadku kancelarii adwokackiej, aby dostarczyć klientowi gotowy produkt, jakim jest usług prawna, poziom zorganizowania działalności może być minimalny i opierać się przede wszystkim na osobistej pracy adwokata.

Mając to na względzie, dla oceny zorganizowania działalności gospodarczej na potrzeby wykonania Umowy współpracy wystarczającym byłoby, aby w określonych przez strony ramach czasowych organizowała Pani pracę własną i innych osób oraz podmiotów dostarczając Kontrahentowi terminowo jakościowe usługi, w tym usługi prawne.

Ostatnią cechą, jaką powinna spełniać działalność, aby uznać ją za pozarolniczą działalność gospodarczą na gruncie art. 5a pkt 6 ustawy o PIT jest wykonywanie jej we własnym imieniu. Również w tym wypadku nie powinno budzić żadnych wątpliwości, że samodzielności wykonywania działalności wymaga od Pani zarówno Umowa współpracy, którą rozważa zawrzeć, jak również przepisy korporacyjne, którym podlega jako adwokat. Istotą wykonywania wolnego zawodu adwokata, jest wykonywanie go w sposób samodzielny, we własnym imieniu, po spełnieniu wymagań pozwalających na uzyskanie wpisu na listę adwokatów oraz przy wysokim stopniu osobistej, w tym głównie materialnej, odpowiedzialności.

Nie bez znaczenia dla określenia, czy wykonywanie wolnego zawodu stanowi działalność gospodarczą, była ustawa z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. 2000 r. Nr 104, poz. 1104, z 2002 r. Nr 141, poz. 1182, z 2003 r. Nr 202, poz. 1956), zmieniająca pierwotne brzmienie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, który stanowił, że źródłem przychodu jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza, w tym również wykonywanie wolnego zawodu. Przywołana nowelizacja usunęła jako zbędne odrębne wskazanie, że do pozarolniczej działalności gospodarczej należy wykonywanie wolnego zawodu.

Warto również przywołać przepis art. 4 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 776, 863), który definiuje „wolny zawód” na potrzeby tej ustawy jako pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście m.in. przez adwokatów.

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o PIT:

„Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.”

Odnosząc się do przywołanego wyżej przepisu należy zauważyć, że silne zaznaczenie kwestii odpowiedzialności wobec osób trzecich wskazuje na charakterystyczny rodzaj umowy, tj. kontraktu w ramach którego odpowiedzialność wobec osób trzecich mogłaby wystąpić jako zjawisko wpisane w istotę wykonywanych czynności, a nie jedynie prawdopodobne w wyjątkowych warunkach faktycznych.

W analizowanej sprawie Umowa współpracy to umowa, która miałaby polegać na zleceniu Pani wykonywania na rzecz Kontrahenta określonych w niej usług, których odbiorcą i konsumentem będzie właśnie Kontrahent. W dających się przewidzieć naturalnych warunkach wykonywania wskazanych czynności jedynym podmiotem, który potencjalnie mógłby ponieść konsekwencje nienależytego wykonania Umowy współpracy przez Panią jest Kontrahent, wobec którego odpowiedzialność Pani jest ograniczona kwotowo, jednak nie wyłączona.

Wydaje się zatem, że przepis art. 5b ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT odnosi się do zupełnie innego rodzaju usług i zleceń, tj. takich, które wykonywane przez daną osobę, chociaż na rzecz zlecającego, mogłyby potencjalnie spowodować uszczerbek po stronie osoby trzeciej i odpowiedzialność zlecającego. Wymagałoby to jednak istnienia potencjalnej osoby trzeciej mogącej ponieść szkodę na skutek działania lub zaniechania. Sytuacja taka mogłaby zaistnieć, gdyby świadczyła Pani usługi prawne współpracując z innym podmiotem, jednak na rzecz jego klientów, którzy mogliby ponieść szkodę na skutek niewykonania lub nieprawidłowego wykonania przez Panią usług prawnych.

W sytuacji, w której głównym odbiorcą i konsumentem Pani usług byłby Kontrahent i to on mógłby ponieść odpowiedzialność za nieprawidłowe Pani działania, trudno uznać, aby przepis art. 5b ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT miał zastosowanie w niniejszej sprawie.

Kolejny warunek, który wyklucza uznania danych działań za prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej jest element kierownictwa oraz miejsca i czasu wykonywania określonych zadań, co charakterystyczne jest dla stosunku pracy, bowiem to zgodnie z art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1465, z 2024 r. poz. 878) (dalej: „Kodeks pracy”): „Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę.”

Przepis art. 5b ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT ma za zadanie eliminowanie przypadków ukrywania stosunku pracy pod pozorem zawierania kontraktów z tzw. osobami samozatrudnionymi.

Podążając za uchwałą Sądu Najwyższego z 25 listopada 2005 r., sygn. akt I UK 68/05 należy wskazać, że podporządkowanie powinno charakteryzować się takimi elementami, jak: określony czas pracy i miejsce wykonywania czynności, podpisywanie listy obecności, podporządkowanie regulaminowi pracy oraz poleceniom kierownictwa co do miejsca, czasu i sposobu wykonywania pracy oraz obowiązku przestrzegania norm pracy, obowiązek wykonywania poleceń przełożonych, wykonywanie obowiązków pod nadzorem kierownika.

Analizując Umowę współpracy należy zwrócić uwagę, że wprawdzie miałaby być Pani zobowiązana do świadczenia usług w uzgodnionych przez strony ramach czasowych, jednak jest to czas określony dla danego okresu rozliczeniowego i nie jest ustalony jako stałe godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy.

Odnosząc się do miejsca świadczenia usług, to Pani miałaby być zobowiązana do świadczenia usług w miejscach uzgodnionych z Kontrahentem, jednak powodem tego jest przede wszystkim kwestia konieczności zachowania bezpieczeństwa przekazywanych jej danych oraz informacji.

Niemniej warunki miejsca i czasu wykonywania zadań nie są najważniejszymi, bowiem powinny być spełnione łącznie z warunkiem podlegania kierownictwu zlecającego. W przypadku Umowy współpracy nie ma mowy o kierownictwie Kontrahenta nad działalnością wykonywaną przez Panią , a to ze względu na charakter wykonywanych przez nią usług, tj. świadczenia pomocy prawnej w ramach zawodu adwokata.

Nie sposób w tym miejscu pominąć bezwzględnie obowiązujących przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 1184, z późn. zm.) (dalej: „Prawo o adwokaturze”). Zgodnie z art. 4a ust. 1 Prawa o adwokaturze adwokat wykonuje zawód w kancelarii adwokackiej, w zespole adwokackim oraz w spółce, której konkretny rodzaj oraz skład osobowy określa ww. ustawa, natomiast stosownie do art. 4b ust. 1 pkt 1 Prawa o adwokaturze adwokat nie może wykonywać zawodu, jeżeli pozostaje w stosunku pracy.

Powyższy sposób określenia form prawnych, w ramach których adwokat może udzielać pomocy prawnej, tj. świadczyć usługi prawne, powoduje, że jedyną dostępną formą prowadzenia działalności gospodarczej przez indywidualnego adwokata udzielającego pomocy prawnej, o której mowa w art. 1 ust. 1 Prawa o adwokaturze, w sposób zarobkowy, zorganizowany i ciągły jest jednoosobowa działalność gospodarcza.

Zakaz wykonywania zawodu adwokata w oparciu o stosunek pracy albo w jednoczesnym pozostawania w stosunku zatrudniania wynika właśnie z istoty zawodu adwokata, tj. wykonywania czynności w sposób niezależny (§ 7 Kodeksu Etyki Adwokackiej - tekst jednolity ogłoszony Uchwałą Nr 403/2023 Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z 7.12.2023 r.). Niezależność i swoboda byłyby niemożliwe w przypadku stosunku pracy, którego cechą charakterystyczną jest podleganie kierownictwu.

Powyższe oznacza, że Umowa współpracy, która przede wszystkim dotyczyć miałaby świadczenia pomocy prawnej nie może stanowić umowy o pracę, ponieważ zabraniają tego Pani przepisy korporacyjne regulujące zasady wykonywania zawodu adwokata.

Tym samym należy stwierdzić, że również warunek art. 5b ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT nie jest spełniony w stosunku do działalności, którą miałaby Pani wykonywać na podstawie Umowy współpracy.

Odnosząc się natomiast do warunku wskazanego w art. 5b ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT tj. ponoszenia ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością, to należy zauważyć, że ryzyko gospodarcze, podobnie jak kwestia zorganizowania działalności danego przedsiębiorcy, jest ściśle związane z rodzajem wykonywanej działalności. Jako adwokat świadczący usługi prawne ponosi Pani przede wszystkim ryzyko gospodarcze związane z nienależytym świadczeniem pomocy prawnej.

Zgodnie z Umową współpracy mogłaby Pani za zgodą Kontrahenta powierzyć wykonanie usług innemu podmiotowi, jednak na własny koszt i ryzyko, jak również ponosiłaby odpowiedzialność odszkodowawczą wobec Kontrahenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie Umowy współpracy w sposób ograniczony kwotowo oraz za szkody wyrządzone umyślnie bez ograniczeń.

Tak określone zasady współpracy oraz odpowiedzialności powodują, że należy uznać, iż wykonując Umowę współpracy ponosiłaby Pani pełne ryzyko gospodarcze wykonywanych przez siebie czynności.

Wątpliwości Pani , co do tego, jak powinna zakwalifikować przychody z Umowy współpracy wynikają również z brzmienia art. 13 pkt 9 ustawy o PIT oraz pozostałych czynności, które miałaby wykonywać na podstawie Umowy współpracy.

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o PIT za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego w oparciu o Umowę współpracy do Pani należeć miałoby również koordynowanie, nadzorowanie oraz zlecanie pracy lub zadań innym podmiotom i osobom świadczącym pomoc prawną. Dodatkowo miałaby Pani również koordynować współpracę między wskazanymi wyżej podmiotami i osobami oraz poszczególnymi działami funkcjonującymi w ramach struktury Kontrahenta, jak również zagranicznymi działami prawnymi innych podmiotów z grupy, w ramach której funkcjonuje Kontrahent.

W Umowie współpracy byłaby Pani zobowiązana w pierwszej kolejności do świadczenia pomocy prawnej, a przy okazji do nadzorowania i zlecania prac lub zadań, jako czynności subsydiarnych względem usług prawnych. W tym kontekście należałoby odwołać się do brzmienia art. 65 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061) (dalej: „Kodeks cywilny”), który stanowi, że:

„W umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.”

Według Pani istotą Umowy współpracy byłoby świadczenie pomocy prawnej, co wywodzi zarówno:

1)zakresu usług, czyli szerokiego spektrum usług prawnych obejmujących występowanie w imieniu Kontrahenta przed organami i sądami,

2)prawa Kontrahenta do wypowiedzenia umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia, gdyby utraciła Pani prawo wykonywania zawodu adwokata lub prawo to uległoby zawieszeniu.

Zakładając, że ze względu na wielkość przedsiębiorstwa oraz działalność Kontrahenta, nie będzie Pani jedyną osobą zaangażowaną w proces obsługi prawnej, to wskazane powyżej czynności koordynacji, nadzoru czy zlecenia prac byłyby elementami niezbędnym do efektywnego wykonania Umowy współpracy przez Panią. Niemniej czynności te wciąż miałyby charakter pomocniczy względem głównego zakresu zadań, tj. świadczenia pomocy prawnej.

Tym samym stoi Pani na stanowisku, że trudno uznać Umowę współpracy za umowę zarządzania przedsiębiorstwem, kontrakt menedżerski lub umowę o podobnym charakterze, o których mowa w art. 13 pkt 9 ustawy o PIT.

Jak wskazuje NSA m.in. w wyroku z 21.10.2020 r., sygn. akt II FSK 1277/18:

„Kontrakt menedżerski czy też umowa o zarządzenie należą do grupy umów nienazwanych. Nie definiuje ich również ustawa podatkowa. W świetle poglądów prezentowanych zarówno w piśmiennictwie, jak i w orzecznictwie, przyjmuje się jednak, że istota kontraktu menedżerskiego, nazywanego również umową o zarządzanie przedsiębiorstwem bądź umową zarządu, polega na tym, że menedżer zobowiązuje się do prowadzenia za wynagrodzeniem przedsiębiorstwa drugiej strony lub jego części, na jej rachunek i ryzyko, przy czym prowadzi to przedsiębiorstwo bądź we własnym, bądź w cudzym imieniu. W charakterystyce kontraktów menedżerskich podkreśla się samodzielność menedżera (zarządcy) oraz cel umowy, którym jest przeniesienie prowadzenia przedsiębiorstwa (lub jego części) na menedżera z przyznaniem mu samodzielności w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem. Inną cechą kontraktów menedżerskich jest oczekiwanie, że menedżer wniesie też własne wartości niematerialne w postaci nowego sposobu zarządzania przedsiębiorstwem, swoje doświadczenia zawodowe, wiedzę handlową i organizacyjną, reputację, klientów, wyrobione kontakty handlowe, a także swój image.”

Powyższy wyrok obrazuje istotę stosunku prawnego, którego przychód stanowi działalność wykonywaną osobiście na podstawie art. 13 pkt 9 ustawy o PIT, tj.

1)powinien on koncentrować się na powierzeniu zarządzającemu przedsiębiorstwa lub chociaż jego części do prowadzenia za wynagrodzeniem,

2)przez samodzielnego managera,

3)od którego oczekuje się wniesienia wartości pod postacią umiejętności zarzadzania przedsiębiorstwem, wiedzy handlowej i organizacyjnej, reputacji czy kontaktów.

Przede wszystkim na podstawie Umowy współpracy żadną miarą nie byłaby Pani zobowiązana do zarządzania przedsiębiorstwem Kontrahenta lub nawet jego częścią.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy o PIT przedsiębiorstwo definiowane jest w zgodzie z przepisami Kodeksu cywilnego, jednak stosowanie do pkt 4 ustawy o PIT:

„(...) zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony istniejący w przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.”

Mając na względzie powyższe, powierzenie Pani koordynowania, nadzoru oraz zlecania pracy lub zadań innym podmiotom i osobom świadczącym pomoc prawną, jak również koordynowanie współpracy tych podmiotów i osób z poszczególnymi działami funkcjonującymi w ramach struktury Kontrahenta czy też zagranicznymi działami prawnymi innych podmiotów z grupy, nie może być rozumiane jako zarządzanie przedsiębiorstwem lub kontrakt managerski.

Konfrontując definicję umowy zarządzania przedsiębiorstwem lub kontraktu managerskiego przedstawioną przez NSA w przywołanym powyżej wyroku z Umową współpracy, której zawarcie rozważa Pani , należy zauważyć, że:

Nie zostałoby Pani powierzone do prowadzenia przedsiębiorstwo Kontrahenta ani nawet zorganizowanej część tego przedsiębiorstwa,

Kontrahent oczekuje od Pani głównie umiejętności i możliwości świadczenia pomocy prawnej, nie zaś umiejętności zarządzania przedsiębiorstwem, wiedzy handlowej i organizacyjnej, reputacji czy kontaktów.

W tym miejscu warto przywołać również stanowisko przedstawione w interpretacji indywidualnej z 7.06.2017 r. sygn. 0112-KDIL3-1.4011.18.2017.1.KS, z którym zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej:

„(...) zarządzanie zasobami ludzkimi wydzielonymi w ramach określonego działu/obszaru przedsiębiorstwa sprowadza się zasadniczo do kierowania zespołem ludzkim. W ramach zarządzania zasobami ludzkimi podejmuje się działania związane z planowaniem zasobów ludzkich, rekrutacją, wdrożeniem pracowników, oceną merytoryczna pracowników, szkoleniem, rozwojem, motywowaniem i nagradzaniem pracowników, nadzorem ich pracy, wytyczaniem planów, itp.

Podejmuje się zatem szereg działań mających na celu jak najbardziej efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów ludzkich tak, aby z jednej strony osiągnąć zakładane rezultaty, a z drugiej strony odpowiednio zmotywować oraz wynagradzać pracowników.

(...)

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, nadinterpretacją byłoby stwierdzenie, że umowa o zarządzanie zasobami ludzkimi jest równoznaczna z kontraktem menedżerskim, umową o zarządzanie przedsiębiorstwem lub też stanowi umowę o podobnym charakterze do wcześniej wymienionych umów.”

Należy zakładać, z uwagi na całkowicie inny charakter pracy prawnika oraz kierownika działu zasobów ludzkich, że w Pani przypadku element zarządzania zasobami ludzkimi czy koordynacji pracy podmiotów zewnętrznych będzie mniejszy, niż w stanie faktycznym przywołanej interpretacji podatkowej. Niemniej również ona uważa, że trudno uznać, aby nadzorowanie czy koordynowanie pracy osób i podmiotów świadczących pomoc prawną mogło być jakkolwiek rozważane w kontekście umowy zarządzania przedsiębiorstwem.

Tym samym stoi Pani na stanowisku, że przychody, które osiągałaby z tytułu Umowy współpracy stanowiłyby dla niej przychody z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Treść powyższego artykułu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ogólna definicja przychodów, zawarta została w art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, który stanowi, że:

Wątpliwości Pani dotyczą ustalenia, czy przychody ze świadczenia przez Panią w ramach Umowy współpracy usług w zakresie świadczenia pomocy prawnej na rzecz Kontrahenta stanowią przychody osiągane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów.

Art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.

Regulacja art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Działalność wykonywana osobiście oraz działalność gospodarcza stanowią odrębne źródła przychodów, a dochody uzyskiwane przez podatników z tych źródeł podlegają odmiennym zasadom opodatkowania.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednocześnie, stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z przepisu powołanego w zdaniu poprzednim, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

W kontekście działalności gospodarczej należy także zacytować art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te są zawierane w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Istotą umowy o zarządzanie, kontraktu menadżerskiego czy umowy o podobnym charakterze jest zarządzanie przedsiębiorstwem i wykonywanie czynności w imieniu i na rzecz przedsiębiorstwa. Umowa pomiędzy Panią a kontrahentem nie ma takiego charakteru. Z treści umowy o współpracy nie wynika, że kontrahent ma powierzyć Pani jakiekolwiek czynności kierowania spółką, czy jej częścią.

Nie zostanie Pani udziałowcem Kontrahenta ani członkiem zarządu spółki.

Wątpliwości Pani sprowadzają się do ustalenia, czy przychody z tytułu usług świadczonych przez Panią na rzecz Kontrahenta (wymienione we wniosku) stanowić będą dla Pani przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Skoro zatem jak sama wprost wskazała Pani w opisie sprawy nie będzie Pani członkiem zarządu w spółce i nie będzie Pan z nią w jakikolwiek sposób powiązana oraz umowa zawarta z Kontrahentem nie będzie umową o zarządzenie, kontraktem menadżerskim ani umową o podobnym charakterze to przychody ze świadczenia przez Panią usług w ramach umowy o współpracy nie będą zatem stanowiły przychodów ze źródła przychodów jakim jest działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym przychody z tytułu usług świadczonych przez Panią na rzecz Kontrahenta w ramach umowy o współpracę stanowić będą dla Pani przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychód ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani stanowisko jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

W odniesieniu do powołanych interpretacji i orzeczeń stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).