Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 19 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.428.2024.1.MM

Możliwość dokonania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup telefonu komórkowego, smartwatcha i tabletu oraz wydatków na ich naprawy, wymiany baterii oraz opłacenie abonamentów.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe w części odnoszącej się do odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatkow na zakup telefonu komórkowego, smartwatcha i tabletu, naprawy ww. urządzeń, wydatków na zakup specjalistycznego oprogramowania do tych urządzeń i wymianę baterii oraz nieprawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 sierpnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości dokonania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Posiada Pan orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (...) w stopniu (...). Symbol niepełnosprawności to (...). Orzeczenie zostało wydane na czas nieokreślony. Niepełnosprawność istnieje od urodzenia. Stopień niepełnosprawności ustalono na dzień (...) 2013 r.

Choruje Pan na (...), która obecnie bardzo postępuje i prowadzi do (...). Ma Pan (...) które utrudnia Panu poruszanie się. Wymaga Pan ciągłej rehabilitacji w postaci urządzeń, które umożliwią Panu sprawniejsze poruszanie się i odbieranie bodźca wzrokowego, który jest upośledzony. Zamierza Pan kupić urządzenia w postaci telefonu komórkowego, smartwatcha i tabletu. Chciałby Pan dokonywać zakupów od roku podatkowego 2024 przez kilka lat podatkowych, ponieważ powyższe urządzenia wymagają dużych nakładów finansowych.

Urządzenia w postaci telefonu komórkowego, smartwatcha i tabletu umożliwią Panu:

·poruszanie się i wykonywanie codziennych czynności życiowych w postaci zrobienia sobie zakupów samodzielnie,

·powiększanie etykiet cenowych i opisów produktów,

·spotkania z ludźmi na zewnątrz, czyli wychodzenie z domu,

·lokalizowanie swojej pozycji w terenie i omijanie potencjalnie niebezpiecznych przedmiotów i miejsc,

·korzystanie z transportu publicznego.

Powyższe czynności jak i wiele innych (związane z ciągłym rozwojem oprogramowania, które jest ciągle udoskonalane w tych urządzeniach i powstawaniu nowych funkcji dla osób niepełnosprawnych), umożliwią Panu zmniejszenie wykluczenia społecznego.

Telefon, smartwatch i tablet będą miały zainstalowane specjalistyczne oprogramowanie z ciągłym dostępem do sieci Internet ponieważ oprogramowanie korzysta ze sztucznej inteligencji i danych, które musi w czasie rzeczywistym przetwarzać w centrach bazodanowych.

Komunikacja telefon-smartwatch umożliwi Panu poruszanie się w terenie i wykonywanie czynności życiowych. Komunikaty dźwiękowe jak i wibracyjne umożliwią Panu omijanie niebezpieczeństw jak i lepsze orientowanie się w terenie.

Oprogramowanie tabletu umożliwi Panu czytanie (przetwarzanie tekstu na głos i mocne powiększanie na większym ekranie tekstu) i załatwianie urzędowych spraw poprzez funkcjonalność specjalistycznego oprogramowania.

Oprogramowanie – zainstalowane na powyższych urządzeniach – jest specjalnie stworzone dla osób niewidzących i niedowidzących.

Zakupu telefonu, smartwatcha i tabletu dokona Pan z własnych środków pieniężnych bez żadnego wsparcia innych instytucji wspierających osoby niepełnosprawne.

Wymienione wydatki chciałaby Pan odliczać w ramach ulgi rehabilitacyjnej od roku podatkowego 2024 i (w latach) kolejnych w związku z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

1.Czy wydatki na telefon komórkowy, smartwatch i tablet mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej od roku podatkowego 2024 i w kolejnych (latach)?

2.Czy wydatki na zakup specjalistycznego oprogramowania do urządzeń mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej od roku podatkowego 2024 i w kolejnych (latach)?

3.Czy wchodzi w to także abonament na oprogramowanie lub system subskrypcyjny?

4.Czy wydatki na abonament telefoniczny z pakietem dostępu do sieci Internet, który umożliwia działanie specjalistycznemu oprogramowaniu na urządzaniach (telefon komórkowy, smartwatch i tablet) mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej od roku podatkowego 2024 i w kolejnych (latach)?

5.Czy wydatki na ubezpieczenie urządzeń, serwis, wymianę baterii i ewentualne naprawy urządzeń (telefon komórkowy, smartwatch i tablet) mogą być odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej od roku podatkowego 2024 i w kolejnych (latach)?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie powyższe urządzenia (telefon komórkowy, smartwatch i tablet) z zainstalowanym oprogramowaniem zmniejszają ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, a także Pana ograniczenia związane z chorobą. Spełniają zatem znamiona indywidualnych urządzeń, które służą do rehabilitacji i podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Abonamenty i subskrybcje za oprogramowanie i abonament telefoniczny za dostęp do sieci Internet, serwis, ubezpieczenie urządzeń, wymiana baterii i ewentualne naprawy ww. urządzeń umożliwią prawidłowe działanie urządzeń, które służą do rehabilitacji. Powyższe (wydatki na) usługi, które dotyczą urządzeń do rehabilitacji także podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe w części odnoszącej się do odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup telefonu komórkowego, smartwatcha i tabletu oraz naprawy tych urządzeń, wydatków na zakup specjalistycznego oprogramowania do tych urządzeń oraz wymianę baterii i nieprawidłowe w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7, 7b-7g i 13a tego artykułu.

Stosownie do art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

1)adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2)przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

2a) zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 826, 1733, 1938 i 2105) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;

3)zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

3a) pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

4)zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;

5)odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;

6)odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;

6a) odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej;

6b) odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne;

7)opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

8)utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;

9)opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;

10)opłacenie tłumacza języka migowego;

11)kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;

12)leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2301 oraz z 2023 r. poz. 605, 650, 1859 i 1938) – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki;

13)odpłatny przewóz:

a)osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,

b)osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;

14)używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;

15)odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

a)na turnusie rehabilitacyjnym,

b)w zakładach, o których mowa w pkt 6,

c)na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11,

d)opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 tej ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Stosownie do art. 26 ust. 7b tejże ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1)I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b)znaczny stopień niepełnosprawności;

2)II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy albo

b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Stosownie do art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z cytowanych powyżej przepisów w szczególności wynika, że warunkiem odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne – stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W tym miejscu podkreślić należy, że zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego.

Katalog wydatków zawarty w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest natomiast katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków na cele wskazane w powołanym przepisie uprawnia do skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Zatem wydatki poniesione na inne cele – nawet wówczas gdy zostały poniesione w związku z niepełnosprawnością – nie uprawniają do odliczeń w ramach omawianej ulgi.

Z opisu zdarzenia wynika m.in., że posiada Pan orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w (...) w stopniu (...). Symbol niepełnosprawności to (...). Orzeczenie zostało wydane na czas nieokreślony. Niepełnosprawność istnieje od urodzenia. Stopień niepełnosprawności ustalono na dzień (...) 2013 r.

Choruje Pan na (...), która obecnie bardzo postępuje i prowadzi do (...). Ma Pan (...), które utrudnia Panu poruszanie się. Wymaga Pan ciągłej rehabilitacji w postaci urządzeń, które umożliwią Panu sprawniejsze poruszanie się i odbieranie bodźca wzrokowego, który jest upośledzony. Zamierza Pan kupić urządzenia w postaci telefonu komórkowego, smartwatcha i tabletu.

Telefon, smartwatch i tablet będą miały zainstalowane specjalistyczne oprogramowanie z ciągłym dostępem do sieci Internet ponieważ oprogramowanie korzysta ze sztucznej inteligencji i danych, które musi w czasie rzeczywistym przetwarzać w centrach bazodanowych.

Rozpatrując zatem możliwość odliczenia przez Pana w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na zakup: telefonu komórkowego, smartwatchu, tabletu, wydatków na ewentualne naprawy/serwis tych urządzeń, zakup specjalistycznego oprogramowania do tych urządzeń i baterii oraz wydatków na opłacenie abonamentu na oprogramowanie i systemu subskrybcyjnego, abonamentu telefonicznego z pakietem dostępu do sieci Internet oraz wydatków na ubezpieczenie ww. urządzeń należy odnieść się do art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia i sprzęt o indywidualnym charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych.

Zatem każdy wydatek na zakup ww. sprzętu, urządzeń i narzędzi musi być rozpatrywany indywidualnie w odniesieniu do konkretnej osoby, w związku z niepełnosprawnością której zostanie poniesiony. Podkreślić należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe sprzęty/nowe urządzenia oraz doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku, powoduje, że sprzęt/urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również sprzętem/urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, które zmniejszają ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

We wniosku podaje Pan, że urządzenia w postaci telefonu komórkowego, smartwatcha i tabletu umożliwią Panu:

·poruszanie się i wykonywanie codziennych czynności życiowych w postaci zrobienia sobie zakupów samodzielnie,

·powiększanie etykiet cenowych i opisów produktów,

·spotkania z ludźmi na zewnątrz, czyli wychodzenie z domu,

·lokalizowanie swojej pozycji w terenie i omijanie potencjalnie niebezpiecznych przedmiotów i miejsc,

·korzystanie z transportu publicznego.

Oprogramowanie – zainstalowane na powyższych urządzeniach – jest specjalnie stworzone dla osób niewidzących i niedowidzących.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz zaprezentowany przez Pana opis sprawy stwierdzić należy, że wydatki, które poniesie Pana dla potrzeb związanych z Pana niepełnosprawnością na zakup telefonu komórkowego, smartwatcha i tabletu oraz oprogramowania i baterii do tych urządzeń mieszczą się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również wydatki, na naprawy telefonu komórkowego, smartwatcha i tabletu mieszczą się w katalogu wydatków wskazanych w tym przepisie.

Natomiast odnosząc się do wydatków, jakie zamierza ponosić Pan na serwis zakupionych urządzeń wyjaśnić należy, że zgodnie z Wielkim Słownikiem Języka Polskiego serwis oznacza działalność związaną z utrzymaniem sprawności jakiegoś sprzętu, obejmującą jego naprawę i konserwację. Zatem tylko te wydatki na serwis, które obejmować będą naprawę telefonu komórkowego, smartwatchu, tabletu będą uprawniały do zastosowania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

W sytuacji, gdy będzie posiadał Pan stosowne dokumenty, z których będzie wynikało, że poniósł Pan wydatki na cele rehabilitacyjne wskazane w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie mógł Pan odliczyć te wydatki od dochodu za rok podatkowy, w którym zostały poniesione.

Natomiast wydatki na abonament na oprogramowanie lub system subskrybcyjny, wydatki na abonament telefoniczny z pakietem dostępu do sieci Internet, ubezpieczenie ww. urządzeń oraz wydatki za inne usługi niż naprawy dokonywane w ramach serwisu nie będą podlegały odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej ponieważ nie zostały wymienione w katalogu wydatków do niej uprawniających zawartym w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00