Interpretacja indywidualna z dnia 14 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.526.2024.1.RST

Prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy przez Grupę VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2024 r. wpłynął za pośrednictwem ePUAP Państwa wniosek z 1 października 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy przez Grupę VAT. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest (...). Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Działalność Wnioskodawcy podlega regulacjom (...).

W związku z wejściem w życie od dnia 1 stycznia 2023 r. nowelizacji przepisów ustawy o VAT w zakresie Grupy VAT, rozumianej w myśl art. 2 pkt 47 ustawy o VAT jako grupa podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, zarejestrowana jako podatnik podatku, Wnioskodawca rozważa utworzenie takiej Grupy, w skład której miałoby wejść część spółek należących do Grupy Kapitałowej (...).

Na wstępie Wnioskodawca informuje, że w przeszłości Wnioskodawca, będący przyszłym członkiem Grupy, wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w analogicznym zakresie co przedmiot niniejszego wniosku, a organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe (interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2015 r., nr IPPP3/443-1136/14-2/ISZ). Jednakże, mając na uwadze, że przepisy zakładające moc ochronną wynikającą z interpretacji indywidualnej uzyskanej przez uczestnika grupy VAT przed utworzeniem grupy VAT, nie będą miały zastosowania do grupy jako do odrębnego podatnika, co potwierdza dotychczasowa praktyka orzecznicza (m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 października 2023 r., sygn. III SA/Wa 1406/23), Wnioskodawca jako przedstawiciel przyszłej Grupy VAT występuje z odrębnym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia, że Grupa będzie w odniesieniu do tego zagadnienia korzystała z mocy ochronnej interpretacji na zasadach analogicznych jak Wnioskodawca na gruncie uzyskanej wcześniej interpretacji indywidualnej.

Członek Grupy VAT, działając na podstawie stosownego zezwolenia, będzie prowadzić na terytorium Polski działalność (...).

W szczególności, Grupa będzie świadczyć za wynagrodzeniem szereg usług (...) na rzecz klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych, a które to czynności podlegają zwolnieniu od VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37 Ustawy o VAT (dalej: „Usługi”).

Jednocześnie Grupa będzie wykonywać czynności, których realizacja zgodnie z regulacjami w zakresie VAT, uprawnia do odliczenia VAT naliczonego od zakupów dotyczących tych czynności. W szczególności, do katalogu czynności uprawniających do odliczenia VAT od zakupów związanych z nimi należą m.in.:

1.wynajem powierzchni użytkowej,

2.sprzedaż wyeksploatowanych przez Spółkę towarów (np. komputerów),

3.„odsprzedaż” usług telekomunikacyjnych (Grupa zamierza obciążać pracowników kosztami z tytułu korzystania przez nich z telefonów służbowych w przypadku przekroczenia przez nich ustalonych wewnętrznie limitów),

4.„odsprzedaż” mediów (dostaw energii cieplnej, elektrycznej, usług w zakresie dostarczania wody, odprowadzania ścieków, wywozu nieczystości stałych etc.) na rzecz podmiotów trzecich,

5.świadczenie Usług na rzecz podmiotów, które posiadają siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania lub stałe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej (dalej: „UE”).

W ramach swojej działalności Grupa VAT będzie mogła świadczyć Usługi m.in. na rzecz klientów (osób fizycznych, osób prawnych, jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej) posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz na terytorium państw, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 25 lit. b i c ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami (Dz. U. z 2023 r. poz. 241 z późn. zm., dalej: „ustawa o wymianie informacji”), z wyłączeniem państw, w stosunku do których ma zastosowanie art. 73 ust. 2 ww. ustawy (dalej: „Państwa uczestniczące”), tj. państw trzecich w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy o VAT.

Grupa będzie ponosić szereg wydatków dotyczących wdrożenia rozwiązań pozwalających na spełnienie wymagań, wynikających z podpisanej w dniu 7 października 2014 r. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych oraz wdrożenia ustawodawstwa FATCA oraz towarzyszących Uzgodnień Końcowych, (Dz. U. z 2015 r. poz. 1647 z późn. zm., dalej: „umowa międzyrządowa”), a także ustawy o wymianie informacji (dalej łącznie: „Regulacje”).

Celem FATCA jest identyfikacja podatników USA posiadających rachunki w zagranicznych instytucjach finansowych, w tym w Polsce. Nakłada ona na polskie instytucje finansowe obowiązek przekazania Krajowej Administracji Skarbowej informacji o rachunkach finansowych prowadzonych na rzecz ich podatników. Warto wskazać, że podatnik USA ma szeroką definicję, obejmuje również osoby posiadające obywatelstwo amerykańskie i status rezydenta Polski, a także posiadaczy Zielonej Karty.

Założeniem ustawy o wymianie informacji jest zaś wprowadzenie mechanizmów pozwalających na pozyskiwanie i sprawne dzielenie się przez organy podatkowe informacjami finansowymi między określonymi jurysdykcjami podatkowymi m.in. w celu zwalczania unikania opodatkowania. W związku z tym na instytucjach finansowych ciążą obowiązki stosowania procedur należytej staranności oraz procedur sprawozdawczych, rejestrowania czynności podejmowanych w ramach procedur należytej staranności czy gromadzenia dokumentacji wymaganej w ramach stosowania procedur należytej staranności, w szczególności oświadczeń o rezydencji podatkowej posiadaczy rachunków oraz osób kontrolujących i dowodów w postaci dokumentów (art. 27 ust. 1 ustawy o wymianie informacji).

Regulacje będą miały zatem wpływ także na członków Grupy. Przykładowo instytucja, która nie wywiąże się z obowiązków informacyjnych związanych z:

1.FATCA zostanie obciążona sankcyjną stawką podatku w wysokości 30% od przychodów ze źródeł w USA;

2.ustawą o wymianie informacji zostanie obciążona w drodze decyzji karą pieniężna, w wysokości nie większej niż 1 000 000 zł.

W związku z powyższym, przeprowadzając identyfikację Klientów, Grupa będzie weryfikowała m.in. tzw. poszlaki amerykańskie lub okoliczności wskazujące na rezydencję w Państwie uczestniczącym, obejmujące np.: miejsce urodzenia, adres zamieszkania, numer telefonu, adres do korespondencji. W przypadku zidentyfikowania tzw. poszlak amerykańskich i tym samym uznania, że dana osoba może mieć status U.S. Person / rezydenta Państwa uczestniczącego członek Grupy zobowiązany będzie zażądać od klienta dodatkowych dokumentów lub informacji w celu ostatecznego ustalenia czy daną osobę należy zakwalifikować jako U.S. Person / rezydencja Państwa uczestniczącego.

Zidentyfikowanie osób o statusie U.S. Person lub rezydenta Państwa uczestniczącego, nakłada na członka Grupy dalsze obowiązki dotyczące, w szczególności raportowania m.in. informacji dotyczących wartości rachunków Klientów do polskich organów podatkowych, które następnie na gruncie umowy międzyrządowej będą przekazywać otrzymane od członka Grupy informacje do właściwych służb podatkowych.

Z perspektywy Wnioskodawcy, brak spełnienia wymogów wynikających z Regulacji spowoduje po stronie Grupy znaczny wzrost kosztów świadczenia Usług na rzecz Klientów, którzy mają związek z amerykańskim obowiązkiem podatkowym, obowiązkiem podatkowym dot. jednego z Państw uczestniczących, oraz niedostosowanie się do powszechnie obowiązującego w Polsce prawa, co wiąże się z konsekwencjami karnymi skarbowymi oraz utratą reputacji Grupy Kapitałowej (...).

W praktyce, wdrożenie przez Grupę rozwiązań pozwoli na (i.) weryfikację każdego Klienta niezależnie od statusu jaki posiada, pod kątem przesłanek wynikających z umowy międzyrządowej / ustawy o wymianie informacji (ii.), wyselekcjonowanie Klientów, którzy mają związek z amerykańskim obowiązkiem podatkowym (lub obowiązkiem podatkowym dot. jednego z Państw uczestniczących), oraz (iii.) raportowanie danych dotyczących wybranych Klientów Grupy do polskich organów podatkowych zgodnie z obowiązującymi w umowie międzyrządowej / ustawie o wymianie informacji terminami.

W związku z powyższym, w celu wykonania nałożonych Regulacjami obowiązków, jak również zachowania konkurencyjnej sprzedaży Usług na rzecz podmiotów posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, Grupa rozpoczęła i kontynuuje wdrażanie rozwiązań pozwalających na spełnienie wymogów wynikających z Regulacji. Dla tego celu - i efektywnie, celem kontynuacji świadczenia Usług przy pierwotnych parametrach finansowych, jak również pozostawania konkurencyjnym względem innych obecnych na rynku podmiotów świadczących usługi podobne do tych, które będą świadczone przez Grupę - poniesie ona szereg wydatków dotyczących usług prawnych, doradczych oraz z zakresu IT (dalej: „Wydatki”).

Pytanie

Czy na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy o VAT, Grupa VAT będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości związanego z Wydatkami dotyczącymi usług prawnych, doradczych oraz z zakresu IT, w części przypadającej na sprzedaż usług na rzecz podmiotów posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Państwa uczestniczącego poza terytorium UE?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy o VAT, Grupa VAT będzie uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z Wydatkami w pełnej wysokości.

Uzasadnienie stanowiska

Artykuł 86 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, iż, o ile ponoszone przez podatnika zakupy służą mu do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jest on uprawniony do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z tych zakupów. Prawo to jednak ulega ograniczeniu w przypadku, gdy podatnik wykonuje równocześnie czynności podlegające opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych, jak również zwolnione od tego podatku. W przypadku natomiast, gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku, prawo do odliczenia VAT naliczonego od dokonanych zakupów po stronie tego podatnika - co do zasady - nie występuje.

Od powyższej zasady regulacje VAT przewidują jednakże wyjątek. Zgodnie z art. 86 ust. 9 ustawy o VAT: „Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41, wykonywanych na terytorium kraju, w przypadku gdy miejscem świadczenia tych usług zgodnie z art. 28b lub art. 28l jest terytorium państwa trzeciego lub gdy usługi dotyczą bezpośrednio towarów eksportowanych, pod warunkiem że podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.”

Należy przy tym zauważyć, iż art. 86 ust. 9 ustawy o VAT stanowi implementację do krajowego porządku prawnego art. 169 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. Urz. UE. 1 nr 347, str. 1, dalej: „Dyrektywa VAT”), stanowiącego, iż: „Poza prawem do odliczenia, o którym mowa w art. 168, podatnik ma prawo do odliczenia VAT określonego w tym artykule, jeżeli towary i usługi są wykorzystywane do następujących celów: (...) c) transakcji podatnika, które są zwolnione zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. a) - f), jeżeli nabywca ma siedzibę poza Wspólnotą lub jeżeli transakcje te są bezpośrednio związane z towarami, które mają być przedmiotem eksportu poza Wspólnotę.”

Z powyższego wynika, że ustawa o VAT - w analizowanym zakresie - jest zasadniczo zgodna z regulacjami Dyrektywy VAT. Zastrzec jednakże należy, iż polski ustawodawca wprowadził w art. 86 ust. 9 ustawy o VAT dodatkowy warunek (który nie jest znany Dyrektywie VAT) do skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT, tj. obowiązek posiadania dokumentów potwierdzających związek nabywanych świadczeń ze świadczoną poza terytorium UE usługą).

Powyższa regulacja wskazuje zatem, że podatnik ma możliwość odliczenia VAT od ponoszonych przez siebie wydatków, które są związane z wykonywaniem usług podlegających zwolnieniu od VAT, o ile zostaną przez niego spełnione przewidziane regulacjami ustawy o VAT warunki.

Stąd też, aby skorzystać z prawa do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z usługami zwolnionymi od VAT, konieczne jest spełnienie łącznie następujących warunków:

1.nabywane świadczenia dotyczą czynności zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41 ustawy o VAT,

2.świadczenia zwolnione od VAT wykonywane są na terytorium kraju, tj. Polski,

3.miejscem świadczenie usług (w rozumieniu ustawy o VAT) jest terytorium poza UE,

4.z posiadanych dokumentów wynika związek odliczonego podatku VAT z usługami zwolnionymi od podatku VAT, których miejsce świadczenia powinno zostać określone poza terytorium UE.

Charakter Usługi

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT zwolnieniu od podatku VAT podlegają: „usługi ubezpieczeniowe, usługi reasekuracyjne (...), a także usługi świadczone przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji”.

Mając na uwadze fakt, iż Grupa będzie świadczyć za wynagrodzeniem szereg usług ubezpieczeniowych na rzecz Klientów indywidualnych oraz instytucjonalnych, za słuszne należy uznać, iż wykonywane przez Grupę Usługi podlegają zwolnieniu na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT.

Oznacza to, że spełniony jest pierwszy warunek determinujący prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów dokonywanych przez Grupę dla celów świadczenia tych usług. Usługa będzie bowiem jedną z wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7 oraz pkt 37-41 ustawy o VAT.

Miejsce wykonania Usług

Artykuł 86 ust. 9 ustawy o VAT nie definiuje, w jaki sposób należy interpretować miejsce wykonywania świadczenia. Niemniej jednak, ustawa o VAT w Dziale V. posługuje się pojęciem „faktycznego wykonywania”, które (ze względu na kontekst) wskazuje, iż odnosi się ono do miejsca, gdzie dana czynność ma miejsce fizycznie. Stąd też, w ocenie Wnioskodawcy, można uznać, iż wykorzystane przez ustawodawcę w analizowanej regulacji pojęcie odnosi się do fizycznych / faktycznych działań. Ze względu na fakt, iż ogół czynności dotyczących świadczenia Usług jest podejmowanych na terytorium kraju, za słuszne należy uznać twierdzenie, zgodnie z którym Usługi są wykonywane na terytorium Polski.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, drugi warunek wskazany w art. 86 ust. 9 ustawy o VAT, do skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przez Wnioskodawcę jest spełniony, tj. określenie miejsca wykonania usługi w Polsce.

Miejsce świadczenia Usług.

Regulacje w zakresie podatku VAT przewidują, iż określone usługi faktycznie wykonywane w Polsce będą podlegały opodatkowaniu poza jej terytorium. W tym zakresie przepisy ustawy o VAT wprowadzają termin „miejsce świadczenia”. Stąd, dana usługa podlega opodatkowaniu VAT w tym państwie, w którym zgodnie z regulacjami VAT określone jest dla niej tzw. „miejsce świadczenia”.

Sposób określenia miejsca świadczenia usług dla celu podatku VAT uregulowany jest w art. 28a-28o ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 28b ust. 1-3 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika (przedsiębiorcy lub podmiotu, który nie prowadzi działalności gospodarczej, ale który jest zarejestrowany dla celów podatku VAT) jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada:

1.siedzibę działalności gospodarczej,

2.stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej,

3.stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Oznacza to, że w sytuacji świadczenia usług przez podatnika VAT na rzecz innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, miejscem świadczenia takich usług jest miejsce: (i) siedziby, (ii) stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej albo (iii) stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu odbiorcy tych usług.

Natomiast, zgodnie z art. 28I pkt 5 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia przez podatników VAT usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami (podmiotami niewykonującymi działalności gospodarczej), posiadających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium Unii Europejskiej, usług bankowych, finansowych, ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie podmioty te posiadają: (i) siedzibę, (ii) stałe miejsce zamieszkania lub (iii) zwykłe miejsce pobytu z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.

Oznacza to, że w sytuacji świadczenia usług ubezpieczeniowych na rzecz konsumentów, miejscem świadczenie tych usług jest miejsce siedziby, zamieszkania lub zwykłego pobytu klienta.

Przy zawieraniu umowy ubezpieczeniowej Grupa będzie uzyskiwała od Klienta m.in. dane dotyczące jego miejsca siedziby albo zamieszkania lub stałego pobytu (kopie dokumentów rejestrowych, kopie paszportu, certyfikat rezydencji podatkowej itp.).

W związku z powyższym, na podstawie ww. danych, w sytuacji świadczenia Usług, na rzecz:

• podatników, tj. podmiotów wykonujących działalność gospodarczą, mających siedzibę, miejsce zamieszkania lub pobytu poza terytorium UE,
• podmiotów niebędących podatnikami, mających siedzibę, miejsce zamieszkania lub pobytu poza terytorium UE,

miejscem świadczenia Usług będzie zawsze terytorium państwa trzeciego (w sytuacji Wnioskodawcy, terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki lub Państwa uczestniczącego).

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, spełniony jest trzeci warunek do skorzystania przez Grupę z prawa do odliczenia z podatku VAT, na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy o VAT, tj. miejsce opodatkowania Usługi na terytorium państwa trzeciego.

Dokumenty oraz związek Wydatków ze świadczonymi Usługami.

Jak zostało już wskazane, przy zawieraniu umów ubezpieczeniowych, członek Grupy otrzyma od Klientów szereg danych dotyczących m.in. ich siedziby / miejsca zamieszkania (potwierdzeniem poprawności danych przekazanych przez Klientów są przedkładane przez nich dokumenty np. paszporty - przy Klientach niebędących przedsiębiorcami, kopie stosownych dokumentów rejestrowych podmiotu - przy Klientach będących przedsiębiorcami). Na tej podstawie Grupa sporządzi umowę ubezpieczeniową. Zgodnie bowiem z art. 809 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061): „Ubezpieczyciel zobowiązany jest potwierdzić zawarcie umowy dokumentem ubezpieczenia”.

Jednocześnie, na podstawie tych danych Grupa będzie mogła określić miejsce świadczenia Usługi dla celów podatku VAT (co wynika również z postanowień art. 20-22 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona, Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 77, str. 1).

Oznacza to, iż Grupa będzie w posiadaniu dokumentów dotyczących wykonywanych na terytorium kraju Usług, w stosunku do których - ze względu na kształt regulacji VAT - miejsce ich świadczenia powinno zostać określone poza terytorium UE (na terytorium państwa trzeciego).

Jednocześnie, dla celów spełniania wymogów wynikających z Regulacji (przekazywania na rzecz organów skarbowych państwa trzeciego informacji o swoich klientach, którzy posiadają siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego), Grupa będzie ponosić koszty usług zewnętrznych, których efektem będzie wprowadzenie wewnątrz Grupy rozwiązań pozwalających na spełnienie tych obowiązków.

Jak wynika z umów oraz dokumentów księgowych dotyczących wspomnianych wydatków, służą one wyłącznie wdrożeniu rozwiązań związanych z Regulacją. Jednocześnie, z posiadanych przez Grupę dokumentów (umów oraz dokumentów księgowych) będzie wynikać, iż ponoszone przez nią wydatki nie dotyczą innych celów, niż wdrożenie rozwiązań dotyczących spełnienia wymogów Regulacji.

W konsekwencji, mając na uwadze fakt, iż Grupa VAT będzie posiadać dokumenty:

i. potwierdzające, iż świadczy Usługi, których miejsce opodatkowania -zgodnie z regulacjami VAT - jest określone poza terytorium UE,

ii. potwierdzające, iż ponoszone przez nią wydatki dotyczą wdrożenia rozwiązań pozwalających na spełnienie wymogów dotyczących Regulacji i tym samym zapewnieniu konkurencyjności Usług, względem świadczeń oferowanych przez, inne podmioty operujące w tym samym segmencie rynku,

- zdaniem Wnioskodawcy ostatni z przewidzianych w art. 86 ust. 9 ustawy o VAT warunków będzie spełniony.

W odniesieniu do powyższego Wnioskodawca zauważa, iż co prawda, wdrażane rozwiązania będą służyć (i.) weryfikacji każdego Klienta, niezależnie od statusu jaki posiada, to jednak nadrzędnym celem wdrożenia rozwiązań jest (ii.) wyselekcjonowanie Klientów, którzy mają związek z amerykańskim obowiązkiem podatkowym lub obowiązkiem podatkowym dot. Państwa uczestniczącego, oraz (iii.) zaraportowanie danych dotyczących wybranych Klientów do właściwych władz (identyfikację podmiotów, które mogą mieć status podmiotów posiadających siedzibę / stałe miejsce zamieszkania / stałe miejsce prowadzenia działalności / zwykłe miejsce pobytu na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki lub Państwa uczestniczącego i przekazanie odpowiednim władzom informacji o tych podmiotach). W konsekwencji, zważywszy na charakter tych rozwiązań, w ocenie Wnioskodawcy, będą one wprowadzane głównie w celu umożliwienia Grupie świadczenia Usług na rzecz podmiotów posiadających siedzibę / stałe miejsce prowadzenia działalności / stałe miejsce zamieszkania na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki lub Państwa uczestniczącego w zakresie poza terytorium UE (będą wprowadzane w celu zachowania źródła przychodu, jakim są Klienci o wspomnianym statusie).

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, fakt, iż przy pomocy rozwiązań weryfikowani będą wszyscy Klienci, nie przekreśla faktu, iż Wydatki dotyczące tych rozwiązań będą ponoszone w celu świadczenia Usług na rzecz podmiotów ze Stanów Zjednoczonych Ameryki lub Państw uczestniczących poza terytorium UE.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy na fakt, iż:

a.ponoszone przez Grupę Wydatki będą służyły zapewnieniu konkurencyjności Usług i tym samym dotyczyć możliwości świadczenia Usług podlegających zwolnieniu od VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 37 ustawy o VAT,

b.Usługi będą wykonywane przez Grupę na terytorium Polski,

c.zgodnie z regulacjami VAT, miejsce świadczenia Usług, powinno być określone poza terytorium UE,

d.Grupa będzie posiadała równocześnie dokumenty (i.) potwierdzające świadczenie Usług na rzecz podmiotów spoza UE, oraz (ii.) dokumenty potwierdzające, iż ponoszone przez nią Wydatki służą wdrożeniu rozwiązań pozwalających na zapewnienie konkurencyjności swoich Usług i zastosowania się do obowiązujących Regulacji.

- Grupa VAT będzie spełniać zatem wszystkie wskazane w art. 86 ust. 9 ustawy o VAT warunki, co w konsekwencji - w ocenie Wnioskodawcy - oznacza, iż na mocy tej regulacji powinna być ona uprawniona do odliczenia VAT od ponoszonych wydatków w pełnej wysokości.

O prawidłowości prezentowanego stanowiska świadczy także analiza dotychczasowej praktyki interpretacyjnej organów podatkowych. Jako przykład można tutaj podać interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 stycznia 2016 r. (nr IPPP1/4512-1230/15-2/MK) oraz z dnia 29 grudnia 2015 r. (IPPP3/4512-970/15-2/JŻ), w których organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko podatników, że mogą oni na podstawie art. 86 ust. 9 ustawy o VAT odliczyć w pełnej wysokości podatek VAT naliczony przy ponoszeniu wydatków związanych z wdrożeniem rozwiązań na potrzeby stosowania FATCA.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –(t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.