Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 18 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.652.2024.3.ACZ

Opodatkowanie emerytury otrzymywanej z Polski przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Niemczech.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 19 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Polski przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Niemczech. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 14 października 2024 r. (wpływ 17 października 2024 r.), pismem z 28 października 2024 r. (wpływ 4 listopada 2024 r.) oraz pismem złożonym 5 listopada 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Ma Pani obecnie stałe miejsce zamieszkania w Niemczech, tj. w …, …., w tym miejscu obecnie koncentruje się Pani życie rodzinne i osobiste. Poprzednio jednak mieszkała Pani w … (….), ul. ……..

Zgodnie z art. 18 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Jednakże twierdzi Pani, że może być podwójnie opodatkowywana z tytułu pobieranej emerytury, zarówno w Niemczech, jak i w Polsce. W związku z powyższym, zwraca się Pani z prośbą o wyjaśnienie kwestii, czy pobierany jest w Polsce podatek z tytułu pobieranej przez Panią emerytury, a ewentualnie prosi Pani również o wykładnię stosowania przepisów wynikających z Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Republiką Federalną Niemiec.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za lata 2013-2024.

Interpretacja podatkowa dotyczy emerytury otrzymywanej z Polski.

Posiada Pani obywatelstwo polskie.

W Niemczech posiada Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Posiada Pani status rezydenta podatkowego w Niemczech i tam też podlega opodatkowaniu. W latach 2013-2024 posiadała/posiada Pani stałe miejsce zamieszkania w Niemczech. Pani miejscem stałego zamieszkania i centrum interesów osobistych oraz gospodarczych są Niemcy od 22 kwietnia 2010 r. – w tym też roku zawarła Pani związek małżeński.

Wobec tego, że wniosek o interpretację indywidualną dotyczy emerytury z Polski:

·otrzymuje Pani emeryturę w Polsce od kwietnia 2013 r.;

·emerytura wypłacana jest przez ZUS;

·emeryturę otrzymuje Pani w związku z wcześniejszym zatrudnieniem w sektorze prywatnym;

·nie pełniła Pani funkcji publicznej w sektorze administracji państwowej, jednostce samorządu terytorialnego;

·nie otrzymuje Pani żadnych dochodów.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy jest, była i będzie Pani zobligowana uiszczać podatek dochodowy od uzyskiwanej emerytury w Polsce, w sytuacji gdy Pani miejscem zamieszkania oraz centrum interesów osobistych i gospodarczych są Niemcy?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

W Pani ocenie, zgodnie z art. 18 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), nie jest możliwe pobieranie podatku dochodowego od polskiej emerytury i konieczny jest zwrot nadpłaconego podatku dochodowego za emeryturę polską uiszczonego za lata poprzednie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak stanowi art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W kontekście powyższego wyjaśnienia wymaga, że ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu sprawy wynika, że oczekuje Pani wydania interpretacji indywidualnej za lata 2013-2024 w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych emerytury otrzymywanej z Polski. Posiada Pani obywatelstwo polskie.

Pani miejscem stałego zamieszkania i centrum interesów osobistych oraz gospodarczych są Niemcy od 22 kwietnia 2010 r. – w tym też roku zawarła Pani związek małżeński. W latach 2013-2024 posiadała i posiada Pani stałe miejsce zamieszkania w Niemczech, w tym miejscu obecnie koncentruje się Pani życie rodzinne i osobiste. Posiada Pani status rezydenta podatkowego w Niemczech i tam też podlega opodatkowaniu.

Otrzymuje Pani emeryturę z Polski od kwietnia 2013 r. Emerytura wypłacana jest przez ZUS i otrzymuje ją Pani w związku z wcześniejszym zatrudnieniem w sektorze prywatnym. Nie pełniła Pani funkcji publicznej w sektorze administracji państwowej, jednostce samorządu terytorialnego. Nie otrzymuje Pani w Polsce żadnych dochodów.

W świetle powyższego, w szczególności mając na uwadze, że od 22 kwietnia 2010 r. Pani miejscem stałego zamieszkania i centrum interesów osobistych oraz gospodarczych są Niemcy, posiada Pani status rezydenta podatkowego w Niemczech i tam też podlega opodatkowaniu, uznać należy, że stosownie do treści art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w okresie objętym wnioskiem, tj. w latach 2013-2024, podlegała i podlega Pani w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlegała i podlega Pani opodatkowaniu tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zatem, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą uregulowania zawarte w Umowie między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

Jak stanowi art. 18 ust. 1 ww. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku:

Emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast w myśl art. 18 ust. 2 ww. Umowy:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane z Polski, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Niemczech, podlegają co do zasady opodatkowaniu tylko w Niemczech. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia są wypłacane z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do treści art. 18 ust. 2 ww. Umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła.

Przy takiej konstrukcji wskazanych przepisów kryterium rozgraniczającym ich zastosowanie jest źródło, z którego należności pieniężne są uzyskiwane. Sprawia ono, że dane świadczenie – niezależnie od jego nazwy w porządku prawnym danego państwa – jeśli ma umocowanie w obowiązkowym systemie ubezpieczeń socjalnych, to jest opodatkowywane zgodnie z art. 18 ust. 2 w. Umowy polsko-niemieckiej.

Podkreślić należy, że w myśl art. 3 ust. 2 ww. Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku:

Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się w danym czasie zgodnie z prawem tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa, przy czym znaczenie wynikające ze stosowanego ustawodawstwa podatkowego tego Państwa będzie miało pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.

Pojęcie „emerytury” w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania nie zostało zdefiniowane.

Z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osobiste takie jak emerytury (renty), przyznawane na podstawie decyzji ZUS, stanowią – co wynika z art. 10 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia takie oparte są na tytule publicznoprawnym, posługując się terminologią wynikającą z rozwiązań wprowadzonych od 1999 r. reformą systemu emerytalnego w Polsce byłyby to emerytury z tzw. I i II filaru, w przeciwieństwie do emerytur z tzw. III filaru – tj. emerytur cywilnoprawnych. Otrzymuje się je jako następstwo podlegania świadczeniobiorcy pod obowiązkowy system ubezpieczeń społecznych.

Konkluzja taka ma potwierdzenie w art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który – w brzmieniu obowiązującym do 20 kwietnia 2023 r. – stanowi, że:

Z kolei w myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 21 kwietnia 2023 r.:

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych; rentą lub rentą rodzinną jest również świadczenie pieniężne, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia (Dz. U. poz. 658).

Z kolei rodzaje świadczeń z ubezpieczeń społecznych określa ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1251 ze zm.). Wśród tych świadczeń wskazana ustawa w art. 3 pkt 1 wymienia emeryturę.

Zauważyć należy, że poza świadczeniem z ubezpieczenia społecznego objętego ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych wypłacane są również i inne świadczenia socjalne. Do nich należą świadczenia ustalone ustawą z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2194) oraz świadczeń wypłacanych na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1283 ze zm.).

Wobec tego zachodzi pytanie, czy emerytura w systemie prawa polskiego posiada cechy świadczenia socjalnego.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (wyd. PWN) przez „socjalny” rozumie się dotyczący społeczeństwa, klas społecznych, społeczny. Tak więc socjalny to tyle co społeczny. Wątpliwości jakie mogą powstać dotyczą raczej aspektu z jakiego źródła następuje finansowanie określonego świadczenia. Nie istnieje jednak możliwość pominięcia Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przy płatności składek do obowiązkowego ubezpieczenia emerytalnego. Wypłata świadczeń emerytalnych w Polsce dokonywana jest bądź wyłącznie ze środków zgromadzonych przez ZUS (tzw. I filar), bądź częściowo ze środków ZUS, a częściowo ze środków zgromadzonych w Otwartym Funduszu Emerytalnym – dalej „OFE” (tzw. II filar). Wypłata świadczenia z OFE jest równoznaczna z wypłatą z obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych. Dobrowolność w tym zakresie sprowadza się wyłącznie do wyboru odpowiedniego funduszu emerytalnego. Przynależność do funduszu jest jednak obowiązkowa (podobnie w Komentarzu Katarzyny Bobkiewicz do „Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Niemcami” pod. red. Marcina Jamrożego, Adriana Cloer, Wyd. C.H. Beck, Warszawa 2007).

Ze względu na sposób finansowania świadczeń, emerytura wypłacana w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych (z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych), jest płatnością z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w rozumieniu art. 18 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.

Powyższe, potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 kwietnia 2010 r, sygn. akt II FSK 1991/08, w którym Sąd wypowiedział się w zakresie opodatkowania emerytury wypłacanej z Polski w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych na tle Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku :

Słusznie bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny wywiódł, że termin „socjalny” jest synonimem terminu „społeczny”. Wniosek taki wypływa z wykładni językowej pierwszego z tych pojęć – w Uniwersalnym słowniku języka polskiego PWN pod redakcją S. Dubisza (Warszawa 2008, tom 2, s. 1292) termin „socjalny” definiowany jest jako „dotyczący społeczeństwa, społeczny”. Wobec braku legalnej definicji terminu „socjalny” oraz wobec wynikającej z art. 3 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej zasady, w myśl której (jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej) każde określenie, które nie zostało w niej zdefiniowane, ma takie znaczenie, jakie przyjmuje się w danym czasie zgodnie z prawem Umawiającego się Państwa, polską emeryturę, o jakiej mowa w art. 3 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wchodzącą w skład ubezpieczeń społecznych na podstawie art. 1 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, należy traktować jako płatność z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych w rozumieniu art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej.

Nie zasługują na uwzględnienie podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty, w myśl których do płatności o charakterze socjalnym należy zaliczyć wyłącznie emerytury przyznawane w trybie szczególnym oraz renty socjalne. O ile bowiem emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wypłacane są w związku z podleganiem świadczeniobiorcy obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu, o tyle emerytury przyznawane w trybie szczególnym finansowane są – jak stanowi art. 84 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - z budżetu Państwa (a nie z funduszu składkowego). Podobnie renty socjalne, wypłacane na podstawie ustawy o rencie socjalnej osobom całkowicie niezdolnym do pracy, nie są wynikiem podlegania świadczeniobiorcy obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu, ale w myśl art. 14 ust. 1 ustawy o rencie socjalnej, finansowane są ze środków budżetu Państwa. Można zatem powiedzieć, że ze względu na sposób finansowania świadczeń, emerytura wypłacana w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych, jest niewątpliwie „płatnością z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych” w rozumieniu art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej (…).

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 29 lipca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 865/08:

Zgodnie z ust. 1 tego artykułu emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Z kolei w art. 18 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidziano, iż bez względu na postanowienia ustępu 1 tego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą zamieszkanie w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Przy takiej konstrukcji wskazanych przepisów kryterium rozgraniczającym ich zastosowania jest źródło, z którego należności pieniężne są uzyskiwane. Sprawia ono, że dane świadczenie - niezależnie od jego nazwy w porządku prawnym danego państwa – jeśli ma umocowanie w obowiązkowym systemie ubezpieczeń socjalnych, to jest opodatkowywane zgodnie z ustępem 2 cytowanego artykułu.

Podobny pogląd wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, który w wyroku z 17 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Op 289/15, stwierdził, że:

Powyższe zapisy oznaczają, że kryterium rozgraniczającym ich zastosowanie jest źródło, z którego świadczenia są uzyskiwane. Niezależnie od nazwy świadczenia ustalonej w porządku prawnym danego państwa, jeżeli jego źródłem jest obowiązkowy system ubezpieczeń społecznych, to świadczenie jest opodatkowane w trybie art. 18 ust. 2 umowy.

Ponadto, w ww. wyroku Sąd wskazał, że:

Uprawnione jest stwierdzenie, że ze względu na sposób finansowania świadczeń, emerytura wypłacana w ramach obowiązkowego systemu ubezpieczeń społecznych, jest niewątpliwie „płatnością z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych” w rozumieniu art. 18 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej (…).

Mając na uwadze powyższe, do emerytury z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych otrzymywanej przez Panią w latach 2013-2024 z polskiego systemu ubezpieczeń społecznych ma zastosowanie przepis art. 18 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Zatem, świadczenie to uzyskiwane przez Panią w latach 2013-2024 podlegało i podlega opodatkowaniu tylko w Polsce i tym samym nie podlegało i nie podlega opodatkowaniu w tych latach w Niemczech. Nie zachodzi w tym przypadku podwójne opodatkowanie.

W Polsce emerytura podlega opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl powołanego wyżej art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 20 kwietnia 2023 r.:

Z kolei w myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 21 kwietnia 2023 r.:

Na podstawie art. 34 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2013 r. i do 28 lutego 2019 r.:

Organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych oraz rent socjalnych.

Z kolei, na podstawie art. 34 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2019 r.:

W myśl art. 34 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2013 r. i do 31 marca 2015 r.:

Organy rentowe są obowiązane, w terminie do końca lutego, po upływie roku podatkowego, sporządzić i przekazać roczne obliczenie podatku, według ustalonego wzoru, podatnikom uzyskującym dochód z emerytur i rent, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych i nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych; obowiązek ten nie dotyczy podatników: