Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 15 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.697.2024.4.JS

Uznanie za podatnika podatku VAT w związku z otrzymywaniem świadczenia pieniężnego (prowizyjnego) z tytułu wypłaty wierzytelności przyszłej i obowiązek udokumentowania fakturą VAT ww. czynności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 28 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania Pani za podatnika podatku VAT w związku z otrzymywaniem świadczenia pieniężnego (prowizyjnego) z tytułu wypłaty wierzytelności przyszłej i obowiązku udokumentowania fakturą VAT ww. czynności oraz podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani pismem z 31 października 2024 r. (wpływ 31 października 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Na wstępie Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż przedstawiony poniżej stan faktyczny częściowo zaistniał, albowiem Wnioskodawczyni nabyła, na mocy umowy, opisane we wniosku prawa, z tym, że do dnia dzisiejszego (tj. dnia 28 sierpnia 2024 r.) nie otrzymała żadnych środków pieniężnych, w zakresie których przedkłada niniejszy wniosek (dalej: świadczenia pieniężne, świadczenie prowizyjne, wynagrodzenie prowizyjne).

Pani ... (dalej: Wnioskodawczyni) jest osobą fizyczną, która nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni była wspólnikiem w Spółce ... spółka jawna z siedzibą w ..., wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS ..., NIP ..., Regon ... (dawniej: ... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, z siedzibą w ..., wpisanej do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS ...) (dalej: Spółka).

W dniu 8 września 2023 r. ww. Spółka zawarła umowę sprzedaży przedsiębiorstwa na rzecz innego podmiotu (Kupującego), (dalej: Umowa), zgodnie z którą Strony transakcji (Spółka i Kupujący) ustaliły następujące warunki finansowe:

-Cena przedsiębiorstwa (dalej: Cena) - która obejmowała składniki materialne jak i niematerialne i była pochodną wartości składników majątku materialnych i niematerialnych (objęła w swoim zakresie m.in. knowhow, znak towarowy, bazę klientów, wartość towaru na magazynie oraz składniki majątku trwałego i wyposażenia);

-Prowizja - obok Ceny, Strony transakcji ustaliły dodatkowe wynagrodzenie, które nie jest w żaden sposób zależne od wartości składników przedsiębiorstwa (zarówno tych materialnych jak i niematerialnych), lecz jest prowizją w określonym procencie od sprzedaży na rzecz Klientów przejętych przez Kupującego w ramach transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa (dalej: wynagrodzenie prowizyjne).

Strony Umowy uzgodniły również, iż ww. wynagrodzenie prowizyjne będzie wypłacane w cyklach miesięcznych, począwszy od dnia rozpoczęcia sprzedaży przez Kupującego należących do niego towarów na rzecz Klientów Spółki (jako Sprzedającego), będzie płatne co miesiąc, nie dłużej jednak niż do dnia 31 lipca 2027 roku i nie może przekroczyć ... zł netto (siedemset tysięcy złotych).

W umowie wskazano również, iż wspólnicy Sprzedającej Spółki, po dokonaniu sprzedaży przedsiębiorstwa zamierzają dokonać jej likwidacji, która to likwidacja nastąpi przed dniem 31 lipca 2027 roku, a co za tym idzie, wynagrodzenie prowizyjne będzie, zgodnie z ustaleniami Stron przysługiwać wspólnikowi Spółki, po jej likwidacji i będzie na jego rzecz wypłacane przez Kupującego do wskazanej wyżej wysokości i daty granicznej. Zgodnie z Umową, wspólnik, któremu w wyniku likwidacji Spółki przypadnie wierzytelność z tytułu wynagrodzenia prowizyjnego, poinformuje Kupującego wskazując swoje dane oraz numer rachunku bankowego, na który należy wypłacać wynagrodzenie prowizyjne.

Wspólnicy Spółki uchwałą z dnia 1 czerwca 2024 r. podjęli decyzję w sprawie rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia likwidacji.

Wspólnicy Spółki w ramach rozliczeń związanych z rozwiązaniem Spółki podjęli uchwałę o następującej treści: „Wspólnicy niniejszym postanawiają, że wierzytelność przyszła, w postaci wynagrodzenia prowizyjnego wskazana w Umowie przysługuje wyłącznie Pani .... Pani ... będzie jedynym Wspólnikiem uprawnionym do pobierania ww. wynagrodzenia prowizyjnego, jako następca prawny Spółki ... spółka jawna (dawniej: ... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością).”

Omawiana Spółka, z dniem 31 lipca 2024 r. została wykreślona z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

W wyniku ww. uchwały Wspólników Spółki oraz z tytułu ww. Umowy zbycia przedsiębiorstwa pozostała wierzytelność przyszła, której łączna wysokość jest nieznana na dzień dzisiejszy (tj. 28 sierpnia 2024 r.), a która przysługiwać będzie Wnioskodawczyni.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że:

1.W związku z pytaniem Organu o treści: „czy wynagrodzenie prowizyjne było wypłacane przed rozwiązaniem spółki, jeśli tak to na czyją rzecz? Wnioskodawczyni odpowiedziała: tak, wynagrodzenie prowizyjne było wypłacane przed rozwiązaniem spółki na rzecz spółki.

2.Wynagrodzenie prowizyjne zostało ustalone w umowie. Zgodnie z umową: „Dodatkowe wynagrodzenie prowizyjne („Prowizja”), niebędące elementem Ceny za Przedsiębiorstwo, w wysokości 10% od wartości netto comiesięcznego dochodu wypracowanego z tytułu sprzedaży towarów przez Kupującego na rzecz klientów Sprzedającego przejętych w ramach nabycia Przedsiębiorstwa, wykazanych w Załączniku nr 9 do niniejszej Umowy (dalej: Klienci), a przekazanej wcześniej, po zawarciu Umowy Przedwstępnej, w formie elektronicznej. Podstawą obliczenia Prowizji będzie comiesięczny dochód rozumiany jako wartość sprzedaży towaru po pomniejszeniu kosztów jego zakupu, a podstawą będą faktury wystawione na Klientów. Raz na pół roku nastąpi weryfikacja pomiędzy wypłaconą wartością Prowizji od wystawionych faktur a należną wartością Prowizji od zapłaconych faktur. W przypadku różnicy w należnej kwocie Prowizji nastąpi potrącenie nienależnie wypłaconej kwoty Prowizji z następnego okresu rozliczeniowego”.

„Prowizja - będzie wypłacana w cyklach miesięcznych, począwszy od dnia rozpoczęcia sprzedaży przez Kupującego należących do niego towarów na rzecz Klientów Sprzedającego, nie dłużej jednak niż do dnia 31 lipca 2027 roku i nie więcej niż ... zł”.

„Na potrzeby ustalenia wysokości Prowizji Kupujący każdorazowo przedstawi Sprzedającemu zestawienie przychodów i kosztów zakupu towarów z tytułu sprzedaży towarów przez Kupującego na rzecz klientów Sprzedającego przejętych w ramach nabycia Przedsiębiorstwa”.

3.Wnioskodawczyni nie wykonuje/nie będzie wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.).

4.Na pytanie Organu o następującej treści: „czy Kupujący, o którym mowa we wniosku, jest podatnikiem podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub osobą prawną niebędącą podatnikiem?” Wnioskodawczyni wskazała, że tak, Kupujący - nabywca przedsiębiorstwa jest podatnikiem podatku CIT oraz podatku VAT.

5.Świadczenie pieniężne (prowizyjne), które Wnioskodawczyni będzie otrzymywać od Kupującego nie będzie stanowić przychodu wymienionego w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.).

6.Świadczenie pieniężne (prowizyjne), które Wnioskodawczyni będzie otrzymywać od Kupującego nie będzie stanowić przychodu, o którym mowa w przepisie art. 13 pkt 2-9 ww. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy w związku z otrzymywaniem świadczenia pieniężnego (prowizyjnego) z tytułu wypłaty wierzytelności przyszłej, Wnioskodawczyni będzie działała w charakterze podatnika VAT, a co za tym idzie będzie uprawniona do wystawiania na tą okoliczność faktur VAT (oznaczone jako pytanie nr 3 wniosku)?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, świadczenia pieniężne (prowizyjne) z tytułu wypłaty wierzytelności przyszłej, otrzymywane przez Wnioskodawczynię, będą stanowiły podstawę do zakwalifikowania jej jako podatnika VAT, a co za tym idzie Wnioskodawczyni będzie uprawniona do wystawiana faktur VAT na tą okoliczność.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na zakres przedmiotowy podatku VAT, który ustawodawca wskazał w art. 1 ustawy VAT. W myśl tego artykułu ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Jak wynika z ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT). Ustawodawca definiuje dostawę towarów jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ustawodawca używając sformułowania „przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7”, nie określił wprost co należy kwalifikować jako świadczenie usług, wskazał jedynie, że świadczenie usług to działanie, które nie stanowi dostawy towarów. Można wywnioskować, iż zakres pojęcia świadczenia usług zdefiniowany został maksymalnie szeroko i zdaje się obejmować wszystko, co nie jest dostawą towarów.

Ponadto, z uzasadnienia pisma Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 kwietnia 2024 r. (pismo z dnia 15.04.2024 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP1-1.4012.109.2024.2.MKA.), wynika, iż „definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w jego działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby dane świadczenie uznać za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie”.

Co więcej, Spółka ... sp. z o.o., tj. poprzednik prawny Spółki ... spółka jawna, dnia 28.11.2023 r. otrzymała interpretację indywidualną, z której wynika, iż wypłacane wynagrodzenie prowizyjne, z punktu widzenia strony przedmiotowej tego świadczenia, podlega opodatkowaniu VAT. W ww. interpretacji Dyrektor KIS stwierdził, że:

„Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że w związku z przedmiotową Transakcją Kupujący nabył za odpłatnością (Ceną) przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, w skład którego wchodzą wymienione wyżej wartości materialne i niematerialne, natomiast częścią umowy między Stronami jest również zapłata przez Kupującego tzw. Wynagrodzenia prowizyjnego, określanego procentowo, od sprzedaży na rzecz klientów przejętych przez Kupującego w ramach przedmiotowej transakcji. Zatem dojdzie do wypłaty wynagrodzenia przez Kupującego na rzecz Sprzedającego, a następnie po likwidacji Spółki na rzecz wspólnika Spółki, którego warunki są uregulowane w zawartej przez Strony umowie i nie stanowią Ceny za nabycie przedsiębiorstwa. Będzie to wynagrodzenie określone procentowo za sprzedaż jaką Kupujący będzie generował na bazie klientów Spółki, czyli będzie wynagrodzeniem za korzystanie z bazy klientów Spółki.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że będą spełnione wszystkie warunki do uznania takiej czynności, realizowanej pomiędzy Sprzedającym a Kupującym, za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy” (pismo z dnia 28 listopada 2023 r., wydane przez: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Spółki ... sp. z o. o., 0111-KDIB3-3.4012.296.2023.2.MW).

Zgodnie z powyższym, świadczenie pieniężne (prowizyjne), do którego uprawniona jest Wnioskodawczyni na podstawie umowy zbycia przedsiębiorstwa, zdaniem Dyrektora KIS stanowi świadczenia usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Następnie, należy zwrócić uwagę na zakres podmiotowy podatku VAT. W myśl art. 15 ust. 1, 2 i 3 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, a działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się:

- przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej (z wyjątkiem wartości surowców i materiałów pomocniczych dostarczonych przez te osoby oraz zwrotu poniesionych przez nie kosztów z tytułu transportu, zużytej energii, opału, konserwacji maszyn i urządzeń itp., jeżeli osoba, na rzecz której wykonywana jest praca nakładcza wypłaca należność z tych tytułów w wyodrębnionej pozycji.), za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy,

-wartości pieniężnych świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów,

-wartości pieniężnych nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych,

-wartości pieniężnych innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych,

-przychodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną,

-przychodów z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych,

-przychodów z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę,

-przychodów z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi,

-przychodów otrzymywanych przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7,

-przychodów osób, którym organ władzy lub administracji państwowej bądź samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychodów z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów,

-przychodów otrzymywanych przez osoby należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawne niezależnie od sposobu ich powoływania,

-przychodów otrzymywanych przez członków ...,

-przychodów z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwanych wyłącznie od:

-osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów,

-przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychodów z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

W celu uzasadnienia stanowiska Wnioskodawczyni należy pochylić się nad tezą, zawartą w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, która stanowi, że „fakt formalnego zgłoszenia działalności gospodarczej nie ma znaczenia dla oceny, czy podatnik rzeczywiście taką działalność prowadzi. Wystarczy, że wykonując określone działania, wypełnia cechy działalności gospodarczej, w tym przypadku określone w art. 15 ust. 2 u.p.t.u.” (wyrok NSA z 27.10.2021 r., III FSK 177/21).

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca firmy (niebędąca przedsiębiorcą), ale wykonująca czynności pokrywające się z definicją działalności gospodarczej na gruncie ustawy o VAT może być czynnym podatnikiem VAT. Wyjątek stanowią wyżej wymienione rodzaje przychodów, których VAT nie uwzględnia.

Z punktu widzenia podmiotowego ustawa o VAT wprowadza jednak zwolnienie, w art. 113 ust. 1 ustawy VAT, który wskazuje, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Wnioskodawczyni na dzień dzisiejszy nie posiada wiedzy, czy przysługujące jej wynagrodzenie prowizyjne z tytułu umowy zbycia przedsiębiorstwa, przekroczy w roku podatkowym wskazany w ustawie próg 200 000 zł. Istnieje jednakże duże prawdopodobieństwo, iż w ciągu roku, wysokość ww. świadczenia przekroczy limit, który zapewnia zwolnienie podatkowe. W związku z powyższym, w interesie Wnioskodawczyni jest ustalenie, czy po przekroczeniu limitu zwolnienia 200 000 zł będzie ona działać w charakterze podatnika VAT, pomimo, iż nie zamierza prowadzić działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawczyni, zważywszy na przeprowadzoną analizę oraz na treść art. 15 ustawy VAT, otrzymywane świadczenia pieniężne (prowizyjne) z tytułu wypłaty wierzytelności przyszłej będą mieściły się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem VAT (w tym również zważywszy na wydaną dla Spółki ... interpretację indywidualną) - będą bowiem mogły być uznane za świadczenie usług, natomiast Wnioskodawczyni, w sytuacji przekroczenia kwoty wolnej 200 000 zł będzie uznana za podatnika VAT, a co za tym idzie będzie uprawniona do wystawiana faktur VAT dokumentujących otrzymywane świadczenie.

W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że:

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2)(uchylony)

3)z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy:

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a) transakcji związanych z nieruchomościami,

b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c) usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy:

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W świetle art. 113 ust. 13 ustawy:

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1)dokonujących dostaw:

a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

- energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

- wyrobów tytoniowych,

- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d)terenów budowlanych,

e)nowych środków transportu,

f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

- preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

- komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

- urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),

- maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:

- pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),

- motocykli (PKWiU ex 45.4);

2)świadczących usługi:

a)prawnicze,

b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c)jubilerskie,

d)ściągania długów, w tym factoringu;

3)nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Była Pani wspólnikiem w Spółce ... spółka jawna (dawniej: ... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością). W dniu 8 września 2023 r. Spółka zawarła umowę sprzedaży przedsiębiorstwa na rzecz innego podmiotu (Kupującego, będącego podatnikiem podatku VAT), (dalej: Umowa), zgodnie z którą Strony transakcji (Spółka i Kupujący) ustaliły następujące warunki finansowe:

-Cena przedsiębiorstwa - która obejmowała składniki materialne jak i niematerialne i była pochodną wartości składników majątku materialnych i niematerialnych;

-Prowizja - obok Ceny, Strony transakcji ustaliły dodatkowe wynagrodzenie, które nie jest w żaden sposób zależne od wartości składników przedsiębiorstwa (zarówno tych materialnych jak i niematerialnych), lecz jest prowizją w określonym procencie od sprzedaży na rzecz Klientów przejętych przez Kupującego w ramach transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa (dalej: wynagrodzenie prowizyjne).

Strony Umowy uzgodniły również, iż ww. wynagrodzenie prowizyjne będzie wypłacane w cyklach miesięcznych, począwszy od dnia rozpoczęcia sprzedaży przez Kupującego należących do niego towarów na rzecz Klientów Spółki (jako Sprzedającego), będzie płatne co miesiąc, nie dłużej jednak niż do dnia 31 lipca 2027 roku i nie może przekroczyć ... zł netto.

Wspólnicy Spółki uchwałą z dnia 1 czerwca 2024 r. podjęli decyzję w sprawie rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia likwidacji. Spółka, z dniem 31 lipca 2024 r. została wykreślona z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Wynagrodzenie prowizyjne zostało ustalone w umowie i było wypłacane przed rozwiązaniem Spółki na rzecz Spółki. Wspólnicy Spółki w ramach rozliczeń związanych z rozwiązaniem Spółki podjęli uchwałę o następującej treści: „Wspólnicy niniejszym postanawiają, że wierzytelność przyszła, w postaci wynagrodzenia prowizyjnego wskazana w Umowie przysługuje wyłącznie Pani .... Pani ... będzie jedynym Wspólnikiem uprawnionym do pobierania ww. wynagrodzenia prowizyjnego, jako następca prawny Spółki ... spółka jawna (dawniej: ... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością).”

Nie wykonuje/nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Świadczenie pieniężne (prowizyjne), które będzie Pani otrzymywać od Kupującego nie będzie stanowić przychodu wymienionego w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.), ani też nie będzie stanowić przychodu, o którym mowa w przepisie art. 13 pkt 2-9 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro – jak Pani wskazała - świadczenie pieniężne (prowizyjne), które będzie Pani otrzymywać od Kupującego nie będzie stanowić przychodu wymienionego w art. 12 ust. 1-6 oraz w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to tym samym w przedmiotowej sprawie nie zostaną spełnione warunki dotyczące wynagrodzenia określone w powołanym wyżej art. 15 ust. 3 ustawy, co nie pozwala na wyłączenie wykonywanych czynności poza zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego w związku z otrzymywaniem przez Panią świadczenia pieniężnego (prowizyjnego) należnego w zamian za korzystanie przez Kupującego z bazy klientów Spółki, udostępnionej w ramach transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa, będzie Pani działać w charakterze podatnika VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy i będzie Pani wykonywać samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji czynność umożliwienia korzystania przez Kupującego z bazy klientów Spółki, w zamian za które będzie Pani otrzymywać wynagrodzenie prowizyjne, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że skoro – jak Pani wskazała – nie wykonuje/nie będzie Pani wykonywała czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to w przypadku, gdy przewidywana wartość otrzymywanego wynagrodzenia prowizyjnego w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, tj. 2024 r. nie przekroczy kwoty 200 000 zł, będzie Pani mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego, tj. w 2024 r. wartość wynagrodzenia prowizyjnego, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy kwotę 200 000 zł, to zwolnienie traci moc z chwilą przekroczenia ww. kwoty, zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy.

Z kolei w przypadku, gdy wartość wynagrodzenia prowizyjnego w kolejnych latach przekroczy kwotę wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy, tj. 200 000 zł, lub wykona Pani jakąkolwiek czynność, o której mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, to utraci Pani prawo do ww. zwolnienia od podatku.

Oceniając całościowo stanowisko w zakresie uznania Pani za podatnika podatku VAT uznałem je za nieprawidłowe. Kwestię posiadania statusu podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i następnych ustawy uzależnia Pani bowiem od przekroczenia kwoty 200 000 zł, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, natomiast okoliczność ta ma wpływ jedynie na ustalenie prawa do zwolnienia podatkowego podatnika podatku VAT.

W odniesieniu natomiast do kwestii udokumentowania otrzymywanego przez Panią świadczenia pieniężnego (prowizyjnego) z tytułu wypłaty wierzytelności przyszłej należy zauważyć, że na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2)wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3)wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4)otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b)czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c)dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Przepis art. 106b ust. 2 ustawy stanowi, że:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W świetle art. 106b ust. 3 ustawy:

Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1)czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,

b)czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

1a) otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

a)przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,

b)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2) sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Kupujący - nabywca przedsiębiorstwa jest podatnikiem podatku VAT.

Tym samym w przypadku, gdy będzie Pani korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, to będzie Pani miała prawo udokumentować fakturą VAT otrzymywane wynagrodzenie prowizyjne należne w zamian za korzystanie przez Kupującego z bazy klientów Spółki, chyba że Kupujący wystąpi z zażądaniem, o którym mowa w art. 106b ust. 3 ustawy, wówczas będzie Pani obowiązana wystawić fakturę. Natomiast w przypadku, gdy nie będzie Pani korzystać z ww. zwolnienia od podatku VAT, to będzie Pani obowiązana udokumentować fakturą VAT przedmiotowe czynności.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Pani w zakresie udokumentowania fakturą VAT ww. czynności uznałem je za nieprawidłowe, ponieważ we własnym stanowisku wskazuje Pani jedynie na prawo do wystawienia faktur, nie uwzględniając sytuacji, w których wystąpi obowiązek ich wystawienia.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pani ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00