Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok NSA z dnia 26 września 2024 r., sygn. I FSK 141/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Katarzyna Wojnarska, po rozpoznaniu w dniu 26 września 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 26 sierpnia 2020 r., sygn. akt I SA/Lu 278/20 w sprawie ze skargi K.W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie z dnia 10 lutego 2020 r., nr 0601-IOV-2.4103.69.2019.10 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące: luty, od kwietnia do października i grudzień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od K.W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie kwotę 4.050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 26 sierpnia 2020 r., sygn. akt I SA/Lu 278/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", oddalił skargę K.W. (dalej "strona" lub "skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Lublinie (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 10 lutego 2020 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty, poszczególne miesiące od kwietnia do października oraz grudzień 2010 r.

Uzasadniając powyższe orzeczenie, sąd pierwszej instancji uznał stan faktyczny sprawy za prawidłowo ustalony oraz podzielił dokonaną przez organy podatkowe ocenę prawną. Tym samym sąd zgodził się z organami podatkowymi, że skarżącemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na jego rzecz przez E. sp. z o.o., które to faktury nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych (wykonania przez wystawcę usług o charakterze remontowo-budowlanym), a czego skarżący był świadom. Podstawy odliczenia przez stronę podatku naliczonego nie stanowiły również faktury wystawione z ww. tytułu przez Zakład Remontowo-Budowlany B. oraz P.U.H. A., gdyż przedsiębiorcy ci korzystali ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. poz. 535, ze zm.), dalej "ustawa o VAT".

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00