Interpretacja indywidualna z dnia 5 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.458.2024.2.AP

Prawo do skorzystania ze stawki podatku 0% dla dostaw części dla jednostek pływających, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 września 2024 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął Państwa wniosek z 4 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do skorzystania ze stawki podatku 0% dla dostaw części dla jednostek pływających, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 października 2024 r. (wpływ 2 października 2024 r.).

Opis stanu faktycznego:

A. Spółka z o.o. (dalej jako ,,Wnioskodawca” lub ,,Spółka”) jest polską spółką prawa handlowego zarejestrowaną jako podatnik VAT czynny. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest między innymi produkcja urządzeń (…) i (…).

Spółka posługuje się następującymi kodami PKD: 25.11.Z - Produkcja konstrukcji metalowych i ich części 25.62.Z - Obróbka mechaniczna elementów metalowych 25.99.Z - Produkcja pozostałych gotowych wyrobów metalowych, gdzie indziej niesklasyfikowana 28.25.Z - Produkcja przemysłowych urządzeń chłodniczych i wentylacyjnych 33.20.Z - Instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia 46.69.Z - Sprzedaż hurtowa pozostałych maszyn i urządzeń 46.74.Z - Sprzedaż hurtowa wyrobów metalowych oraz sprzętu i dodatkowego wyposażenia hydraulicznego i grzejnego 46.77.Z - Sprzedaż hurtowa odpadów i złomu 46.90.Z - Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana 52.10.B - Magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca otrzymał od holenderskiego instalatora systemów (…) (Pośrednika) zamówienie na instalacje (…) oraz (…) przeznaczone do montażu na jednostce pływającej (...) przez holenderskiego armatora.

Za montaż przedmiotowych towarów odpowiedzialny jest Pośrednik – holenderski podmiot (instalator) będący czynnym podatnikiem VAT. Dostawą towarów na jednostkę pływającą armatora zajął się sam Wnioskodawca, gdyż uczestnicy przedsięwzięcia uznali takie rozwiązanie za najbardziej uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia. To właśnie Spółka pod względem pragmatycznym dokonała dostawy towarów na rzecz armatora.

Formalnym nabywcą instalacji (…) i (…) jest jednak Pośrednik zajmujący się montażem instalacji na statku, gdyż to na niego Wnioskodawca wystawił fakturę VAT opodatkowując czynność podatkiem od towarów i usług w stawce 23%.

Z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT, posiadając prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, to właśnie ten podmiot dokonuje finalnej dostawy zaopatrzenia na rzecz armatora. Formalny udział Wnioskodawcy w przedsięwzięciu kończy się zatem na dostawie instalacji objętych dyspozycją przepisu art. 83 ust. 1 ustawy o VAT do podmiotu dokonującego ich montażu na statku, natomiast rzeczywisty udział Spółki dotyczy dostawy (transportu) niniejszych towarów bezpośrednio do armatora.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że dostawy instalacji (…) oraz (…) będą przeznaczone do montażu na statkach, które są budowane w (...). Statki te to: fraktowiec (statek towarowy) o nazwie (…) ((…)) (…) oraz statek – pogłębiarka (statek roboczy do wykopów głębinowych) (…) ((…)) (…). Kod Nomenklatury Scalonej podany przez klienta to: CN ex 89019010.

Pytanie

Czy Wnioskodawcy w związku z dokonaną dostawą instalacji (…) i (…) na rzecz zagranicznego armatora za formalnym pośrednictwem podmiotu odpowiedzialnego za montaż urządzeń na statku przysługuje prawo do skorzystania ze stawki podatku 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy przedstawione w stanie faktycznym zdarzenie kwalifikuje się do skorzystania ze stawki VAT 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, gdyż z punktu widzenia przepisów ustawy dostawa nastąpiła na rzecz podmiotu zajmującego się remontem lub przebudową statku morskiego.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do jednostek pływających, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych jednostek, jeżeli są w nie wbudowywane lub służą ich eksploatacji.

Przez jednostki pływające wymienione w punkcie pierwszym rozumie się jednostki pływające używane do żeglugi na pełnym morzu i przewożące odpłatnie pasażerów lub używane do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że instalacje (…) i (…) zamontowane na jednostce pływającej armatora stanowią wyposażenie statku niezbędne do jego prawidłowej eksploatacji, tym samym wpisują się w dyspozycję przepisu będącego obiektem rozważań niniejszego wniosku i spełnione zostaje kryterium przedmiotowe niezbędne do skorzystania z zerowej stawki podatku VAT – nie będzie to zatem przedmiotem rozważań niniejszej interpretacji.

Pomimo dokonania przez Spółkę rzeczywistej dostawy towarów do armatora, Wnioskodawca jest świadomy faktu, że działając w rygorze ustawy o VAT wiążący w sprawie jest art. 7 ustawy, zgodnie z którym przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co następuje na rzecz podmiotu pośredniczącego, odpowiadającego za montaż przedmiotowych instalacji w związku z wystawieniem na niego faktury VAT.

W konsekwencji wejścia w życie ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych (Dz. U. poz. 1206), od 1 stycznia 2017 r. zmianie uległo brzmienie omawianego art. 83 ust. 1 pkt ustawy o VAT poprzez usunięcie zapisu dotyczącego konieczności dostawy na rzecz armatora morskiego. Świadome działanie ustawodawcy skutkuje zatem rozszerzeniem zakresu stosowania zerowej stawki podatku VAT poprzez usunięcie kryterium podmiotowego. Obecne brzmienie przepisu zezwala na zastosowanie preferencji podatkowej warunkując je wyłącznie faktem dokonania montażu danego towaru na jednostce pływającej lub gdy ma on służyć jej eksploatacji.

Takie same wnioski wysnuł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 17 października 2017 r. (I SA/Gd 1221/17): „Sąd wskazuje, iż zastosowanie stawki preferencyjnej na podstawie omawianego przepisu, w przypadku spełnienia przesłanki przedmiotowej, jest niezależne od statusu zarówno podmiotu, będącego odbiorcą dokonywanej dostawy, jak i samego dostawcy. Powyższy przepis dokonuje odesłania jedynie w zakresie wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT jednostek pływających (kryterium przedmiotowe), a nie odesłania w zakresie podmiotu, na rzecz którego dokonywana jest sprzedaż (kryterium podmiotowe).”

Stanowisko Wnioskodawcy zgodne jest także z wykładnią przepisów stosowaną przez Ministerstwo Finansów. W związku ze zmianą brzmienia omawianego przepisu Ministerstwo przygotowało „Wyjaśnienie w zakresie opodatkowania stawką podatku VAT w wysokości 0% dostawy towarów i świadczenia usług dotyczących niektórych jednostek pływających”, gdzie na stronie trzeciej wyjaśniono, że: „Dla zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do dostawy i importu części i wyposażenia jednostek pływających istotne jest zatem, aby transakcja odbywała się na rzecz podmiotu budującego konkretny statek, eksploatującego go lub podmiotu zajmującego się remontem, przebudową lub konserwacją statku lub jego części składowych, jeżeli zakup wiąże się z konkretną jednostką pływającą objętą preferencyjnym traktowaniem na podstawie przepisów o podatku VAT.”

Ze stanowiska Ministerstwa wynika zatem, że pomimo braku zastosowania w obecnym brzmieniu przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 kryterium podmiotowego, celem skorzystania z zerowej stawki podatku VAT dostawa nie musi odbyć się na rzecz samego armatora, czyli podmiotu eksploatującego statek, istotnym jest, aby odbiorcą był podmiot zajmujący się remontem, przebudową lub konserwacją danej jednostki pływającej.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz fakt, że formalnym odbiorcą instalacji (…) i (…) jest Pośrednik, czyli podmiot, który zajmuje się ich montażem na statku objętym zakresem przepisu, co należy rozumieć jako remont lub przebudowę statku – w odniesieniu do omawianej czynności znajdzie zastosowanie stawka podatku VAT 0%.

Analogiczne stanowisko przedstawił Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyrażone w interpretacji indywidualnej z 22 lutego 2022 r. (0112-KDIL1-3.4012.680.2021.1.MR), gdzie organ stwierdził, że: „W celu skorzystania z ww. stawki istotne jest, aby transakcja odbywała się na rzecz podmiotu, który bezpośrednio wykorzystuje daną część, a więc podmiotu budującego statek, eksploatującego go lub zajmującego się remontem, przebudową lub konserwacją statku lub jego części składowych.”

Wnioskodawca zaznacza, że znane jest mu orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 października 2020 r. (160/18), gdzie wskazano, że: „(…) art. 83 ust. 1 pkt 3 u.p.t.u. należy rozumieć w ten sposób, że stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do jednostek pływających (używanych do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów), i wyposażenia tych jednostek, jeżeli transakcja odbywa się na rzecz podmiotu, u którego bezpośrednio dana część jest wykorzystywana, to znaczy jest wbudowywana w statek lub służy jego eksploatacji.”

Należy jednak podkreślić, że wyrok dotyczy znacząco odmiennego stanu faktycznego, gdzie dostawa towarów nie nastąpiła na rzecz pośrednika bezpośrednio zajmującego się montażem wyposażenia jednostki pływającej armatora tak jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, lecz pośrednik dostarczał je dalej w łańcuchu dostaw aż do finalnego montażu na statku.

Dodatkowo wyrok NSA opiera się na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (sprawy połączone od C-181/04 do C-183/04), które wprawdzie dotyczy analogicznych do art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT przepisów unijnych (art. 148 lit. a-c Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm.).), jednakże dotyczą one dostaw paliwa, które jest towarem specyficznym i znacznie bardziej podatnym na nadużycia podatkowe, zatem słusznym jest zastosowanie w jego przypadku bardziej rygorystycznej wykładni przepisów.

Podsumowując, obecne brzmienie przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT w żaden sposób nie nakazuje, aby celem zastosowania zerowej stawki podatku wymaganym było, aby dostawa objętych jego dyspozycją towarów musiała nastąpić bezpośrednio na rzecz armatora. Zasadnym w opinii Wnioskodawcy jest zastosowanie preferencji podatkowej w momencie, gdy formalna dostawa towarów (zgodnie z art. 7 ustawy o VAT) następuje na rzecz podmiotu bezpośrednio wykorzystującego dany towar poprzez jego montaż na jednostce pływającej armatora, co ma swoje podstawy w wykładni stosowanej m.in. przez Ministerstwo Finansów oraz Dyrektora KIS. Na marginesie Wnioskodawca raz jeszcze zaznacza, że to on sam dokonał fizycznej dostawy przedmiotowych instalacji na rzecz armatora.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług oraz odpłatna dostawa towarów, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy:

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Na mocy art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 148 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.):

W kontekście powyższego przepisu należy przywołać orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 3 września 2015 r., o sygn. C-526/13, w którym Trybunał uznał, że „Artykuł 148 lit. a) dyrektywy Rady2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że zwolnienie przewidziane w tym przepisie co do zasady nie ma zastosowania do dostaw towarów w celu zaopatrzenia w paliwo i zaopatrzenia ogólnego dokonanych na rzecz pośredników działających we własnym imieniu, nawet jeśli w chwili dostawy ostateczne przeznaczenie towarów jest znane i zostało wykazane w należyty sposób, a potwierdzające to dowody zostają przedłożone organom podatkowym zgodnie z przepisami krajowymi”.

Z powyższego wyroku wynika, że nawet w przypadku, gdy dostawca dokonujący dostaw towarów na rzecz pośrednika posiada dowody potwierdzające ostateczne przeznaczenie tych towarów na potrzeby danej jednostki pływającej nie może skorzystać ze zwolnienia z art. 148 lit. a) ww. dyrektywy.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy – w kontekście przytoczonego orzeczenia TSUE – wynika, że preferencyjna stawka podatku 0% w odniesieniu do dostaw towarów do jednostek, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy nie ma zastosowania w sytuacji, gdy dostawa dokonywana jest na rzecz pośrednika, nawet jeśli części są przeznaczone na ww. jednostki, w celu bezpośredniego wykorzystania ich zgodnie z regulacją art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, czy też w celu odsprzedaży innemu podmiotowi, który następnie wykorzysta je na cele określone w powołanym przepisie.

W celu skorzystania z ww. stawki istotne jest, aby transakcja odbywała się na rzecz podmiotu budującego statek, eksploatującego go lub zajmującego się remontem, przebudową lub konserwacją statku lub jego części składowych. Stawka 0% VAT nie będzie miała zastosowania w całym łańcuchu produkcji statku. Należy bowiem zauważyć, że zwłaszcza przy dużej liczbie podwykonawców istnieje ryzyko, że dostarczane materiały, półprodukty czy elementy mogą nie zostać wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem, o którym mowa w ww. przepisie.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem Państwa działalności jest między innymi produkcja urządzeń (…) i (…). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej otrzymaliście Państwo od holenderskiego instalatora systemów (...) (Pośrednika) zamówienie na instalacje (…) oraz (…) przeznaczone do montażu na jednostce pływającej (...) przez holenderskiego armatora. Instalacje te są przeznaczone do montażu na statkach: fraktowcu (statku towarowym) o nazwie (…) ((…)) (…) oraz statku – pogłębiarce (statku roboczym do wykopów głębinowych) (…) ((…)) (…). Kod Nomenklatury Scalonej tych jednostek podany przez klienta to: CN ex 89019010.

Za montaż przedmiotowych towarów odpowiedzialny jest Pośrednik – holenderski podmiot (instalator) będący czynnym podatnikiem VAT. Dostawą towarów na jednostkę pływającą armatora zajęła się Państwa Spółka, gdyż uczestnicy przedsięwzięcia uznali takie rozwiązanie za najbardziej uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia. Formalnym nabywcą instalacji (…) i (…) jest jednak Pośrednik zajmujący się montażem instalacji na statku, na którego wystawiliście Państwo fakturę VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zastosowania – na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy – stawki 0% dla dostawy instalacji (…) i (…) na rzecz zagranicznego armatora, dokonanej za pośrednictwem podmiotu odpowiedzialnego za montaż urządzeń na statku.

Na wstępie należy zauważyć, że zwolnienie, o którym mowa w art. 83 ust. 1 dotyczy jednostek pływających używanych do żeglugi na pełnym morzu i przewożących odpłatnie pasażerów lub używanych do celów handlowych, przemysłowych lub do połowów, w tym pozostałych jednostek pływających pełnomorskich do przewozu towarów oraz pozostałych jednostek pływających pełnomorskich do przewozu zarówno osób, jak i towarów, z wyłączeniem barek morskich bez napędu (CN ex 8901 90 10), statków ratowniczych morskich, łodzi ratunkowych oraz jednostek używanych do rybołówstwa przybrzeżnego. Jak Państwo wskazali dostawy instalacji (…) i (…) będą przeznaczone do montażu na statkach, które są budowane w (...). Statki te to: fraktowiec (statek towarowy) o nazwie (…) ((…)) (…) oraz statek – pogłębiarka (statek roboczy do wykopów głębinowych) (…) ((…)) (…).

Kod Nomenklatury Scalonej podany przez klienta to: CN ex 89019010. Zatem kod CN podany przez Państwa wskazuje, że są to jednostki pływające, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przyjmując zatem jako element stanu faktycznego, że statki, których dotyczy Państwa wniosek, posiadają kod CN ex 89019010, należy stwierdzić, że dokonujecie Państwo dostawy części (instalacji (…) i (…)) przeznaczonych do montażu na jednostkach pływających, wymienionych w tym przepisie, tj. w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednakże dostarczane przez Państwa części zostaną w te jednostki wbudowane przez Pośrednika, na rzecz którego dokonujecie Państwo dostaw. Pośrednik (holenderska spółka będąca instalatorem dostarczanych przez Państwa instalacji (…) i (…)) nie jest podmiotem bezpośrednio budującym statek, eksploatującym go lub zajmującym się remontem, przebudową lub konserwacją statku lub jego części składowych, ale działa na rzecz innego podmiotu – holenderskiego armatora. W kontekście przytoczonych przepisów bez znaczenia pozostaje fakt, że dostawy towarów fizycznie dokonali Państwo bezpośrednio na jednostkę pływającą armatora, gdyż – jak sami Państwo wskazali – wynikało to ze względów ekonomicznych. Formalnie dokonali Państwo dostaw na rzecz kontrahenta, wystawiając na jego rzecz fakturę, który nie jest jednak podmiotem bezpośrednio budującym statek, lecz na rzecz takiego podmiotu działającym.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie dla dostaw przez Państwa części w postaci instalacji (…) i (…), przeznaczonych do montażu na jednostce pływającej, stawka podatku w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, nie ma zastosowania, ponieważ dostawy te nie są dokonywane na rzecz podmiotu bezpośrednio budującego statek, eksploatującego go lub zajmującego się remontem, przebudową lub konserwacją statku lub jego części składowych. Dostaw dokonujecie Państwo bowiem do Pośrednika, który działa na rzecz podmiotu bezpośredniego budującego statek, tj. holenderskiego armatora.

Podsumowując, nie mają Państwo prawa do zastosowania stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 dla dostawy części w postaci instalacji (…) i (…), przeznaczonych do montażu na jednostce pływającej, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1, realizowanych na rzecz Pośrednika.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należy uznać zanieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanej przez Państwa interpretacji indywidualanej nr 0112-KDIL1-3.4012.680.2021.1.MR należy zauważyć, że interpretacje indywidualne są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu. Ponadto wskazać należy, że stanowisko w niej zawarte nie jest sprzeczne z rozstrzygnięciem zawartym w niniejszej interpretacji. Przywołana interpretacja potwierdza stanowisko przedstawione w przedmiotowym rozstrzygnięciu wskazujące, że Wnioskodawca nie ma prawa do zastosowania stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, gdyż dostawy nie są dokonywane na rzecz podmiotu bezpośrednio wykonującego budowę – podmiot ten nie jest podmiotem budującym statek, eksploatującym go lub zajmującym się remontem, przebudową lub konserwacją statku lub jego części składowych.

Ponadto wyrok sądu z 17 października 2017 r. sygn. I SA/Gd 1221/17, na który powołuje się Państwa Spółka został uchylony wyrokiem NSA z 29 października 2020 r. sygn. I FSK 160/18. NSA w tym rozstrzygnięciu potwierdził, że warunkiem koniecznym do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 w związku z pkt 1 ustawy o VAT, jest dokonanie dostawy bezpośrednio na rzecz odbiorcy ostatecznego. Zatem błędna była wykładnia WSA polegająca na przyjęciu, że w rozumieniu ww. przepisu stawka podatku VAT w wysokości 0% znajdzie zastosowanie do dostaw towarów na rzecz pośrednika.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że wydana interpretacja nie rozstrzyga kwestii uznania opisanych we wniosku statków za jednostki pływające, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy. Analiza prawidłowości zakwalifikowania tych statków do kodów CN nie mieści się w kompetencji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w ramach wydawanych interpretacji indywidualnych. Podany przez Spółkę kod CN 89019010 do statków będących przedmiotem wniosku przyjęto za element stanu faktycznego.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).