Interpretacja indywidualna z dnia 4 listopada 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.457.2024.2.IN

Spełnienie warunku zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i zachowania prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie spełnienia warunku zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT i zachowania prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 października 2024 r. (data wpływu 15 października 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (spółka z o.o.) zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na sezonowym wynajmie pokoi, miejsc krótkotrwałego zakwaterowania i działalność gastronomiczną. Ze względu na charakter działalności, w określonych okresach roku spółka zawiesza swoją działalność gospodarczą. W okresach zawieszenia spółka zatrudnia kilka osób na podstawie umowy zlecenia, które wykonują prace sprzątania i konserwacji wynajmowanych powierzchni.

Celem tych działań jest przygotowanie powierzchni do ponownego wynajmu po wznowieniu działalności. Wnioskodawca zamierza korzystać z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek („Estoński CIT”) i spełnia wymóg zatrudnienia określony w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT poprzez zatrudnienie tych osób na umowach cywilnoprawnych. Wątpliwości spółki dotyczą tego, czy takie zatrudnienie w trakcie zawieszenia działalności jest wystarczające do utrzymania prawa do korzystania z Estońskiego CIT.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Spółka zamierza kontynuować wypłatę wynagrodzeń z tytułu zawartych umów zlecenia także w okresach zawieszenia działalności gospodarczej. Wynagrodzenia wypłacane zleceniobiorcom są związane z wykonywaniem prac konserwacyjnych, które są kluczowe dla utrzymania wynajmowanych powierzchni w odpowiednim stanie technicznym i przygotowanie ich do kolejnego sezonu. Zgodnie z przepisami dotyczącymi Estońskiego CIT, w szczególności art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednym z warunków dla skorzystania z ryczałtu od dochodów spółek jest ponoszenie przez Spółkę wydatków na wynagrodzenia w określonej wysokości. Działania zleceniobiorców są integralną częścią działalności Spółki, która wymaga spełnienia wymogu zatrudnienia niezależnie od zawieszenia działalności. W związku z tym, Spółka spełnia ten warunek, co pozwala na kontynuowanie opodatkowania w formie Estońskiego CIT.

Spółka planuje zawieszać swoją działalność gospodarczą corocznie w okresie od 1 września do 31 maja, co oznacza zawieszenie trwające dziewięć miesięcy w roku kalendarzowym. Zawieszenie działalności gospodarczej nie wyklucza wykonywania czynności konserwacyjnych, a wręcz przeciwnie – takie czynności są niezbędne, aby zapewnić odpowiedni stan techniczny wynajmowanych powierzchni. Dzięki temu, zatrudnienie osób do wykonywania tych prac w okresie zawieszenia działalności jest w pełni zgodne z przepisami ustawy o CIT oraz nie stanowi przeszkody dla dalszego korzystania z Estońskiego CIT.

Spółka jako mały podatnik, w pierwszym roku podatkowym objętym ryczałtem, spełnia warunki określone w art. 28j ust. 3 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, warunek dotyczący zatrudnienia uznaje się za spełniony, jeśli mały podatnik ponosi miesięczne wydatki w wysokości co najmniej przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Wydatki te muszą dotyczyć wynagrodzeń wypłacanych co najmniej jednej osobie fizycznej zatrudnionej na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, która nie jest udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem podatnika. W Spółce zatrudnieni są zleceniobiorcy wykonujący prace konserwacyjne na podstawie umów cywilnoprawnych, aktywnych przez cały rok, a wynagrodzenia te są na poziomie wymaganym przez przepisy.

Działalność Spółki, polegająca na zatrudnieniu zleceniobiorców na podstawie umowy cywilnoprawnej, spełnia wymagane kryterium, co pozwala na dalsze korzystanie z Estońskiego CIT bez konieczności ponoszenia wyższych wydatków na wynagrodzenia, także w okresie zawieszenia działalności.

Obecnie Spółka nie zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, lecz wyłącznie zleceniobiorców, którzy wykonują prace konserwacyjne. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawą o swobodzie działalności gospodarczej, Spółka ma prawo korzystać z elastycznych form zatrudnienia, które najlepiej odpowiadają jej potrzebom operacyjnym i finansowym. Wybór umowy zlecenia umożliwia Spółce efektywne zarządzanie kosztami i dostosowanie się do sezonowego charakteru działalności, a umowy te są aktywne przez cały rok. Dzięki temu Spółka zachowuje ciągłość operacyjną, nawet w okresie zawieszenia działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia, potwierdzam, że Spółka spełnia wszystkie warunki umożliwiające dalsze korzystanie z Estońskiego CIT, nawet w okresach zawieszenia działalności gospodarczej. W imieniu Spółki wnoszę o dalsze procedowanie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pytania

1.Czy zawieszenie działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę skutkuje utratą prawa do korzystania z Estońskiego CIT nawet, gdy Spółka spełnia wymóg zatrudnienia określony w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT?

2.Czy wykonywanie przez zatrudnione osoby w liczbie wskazanej w art. 28j ust. 1 pkt 3 czynności na podstawie umów zlecenia w okresie zawieszenia działalności jest wystarczające do spełnienia wymogu zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, zawieszenie działalności gospodarczej, przy jednoczesnym zatrudnieniu co najmniej trzech osób na podstawie umów cywilnoprawnych w celu konserwacji wynajmowanych powierzchni, nie powinno skutkować utratą prawa do korzystania z Estońskiego CIT.

Kluczowe jest tutaj rozważenie, czy spółka spełnia wymogi zatrudnienia, określone w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT, w okresie zawieszenia działalności. Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT, jednym z warunków korzystania z Estońskiego CIT jest zatrudnianie co najmniej trzech osób fizycznych na podstawie umowy cywilnoprawnej, przy jednoczesnym ponoszeniu przez spółkę wydatków na wynagrodzenia w wysokości co najmniej trzykrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Wnioskodawca, zatrudniając osoby na umowy cywilnoprawne, nawet w okresie zawieszenia działalności, spełnia ten warunek.

Ad 2

Wnioskodawca zatrudnia określoną w art. 28j ust. 3 lit. b liczbę osób na podstawie umów cywilnoprawnych, które obowiązują przez cały rok, w tym również podczas zawieszenia działalności. Zatrudnione osoby zajmują się sprzątaniem i konserwacją powierzchni, co jest niezbędne dla utrzymania wynajmowanych obiektów w stanie gotowym do dalszego użytkowania. Prace te mają kluczowe znaczenie dla działalności spółki i są integralnym elementem jej funkcjonowania, nawet w okresach zawieszenia działalności. Na podstawie art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, jednym z warunków korzystania z Estońskiego CIT jest zatrudnianie co najmniej trzech pracowników lub zleceniobiorców. Ustawa nie precyzuje jednak, jak należy postępować w sytuacji zawieszenia działalności, kiedy spółka nie prowadzi aktywnej działalności gospodarczej, ale nadal zatrudnia osoby na umowy cywilnoprawne. W takim przypadku, w opinii Wnioskodawcy, zatrudnienie osób na umowy zlecenia i wykonywanie przez nie prac konserwacyjnych powinno być uznane za spełnienie wymogu zatrudnienia, ponieważ te działania są kluczowe dla przygotowania powierzchni do dalszej działalności po wznowieniu wynajmu.

Warto zauważyć, że ustawa o CIT nie wyklucza możliwości spełniania wymogu zatrudnienia w sytuacji zawieszenia działalności. Żaden przepis ustawy o CIT nie wskazuje na przyczynę utraty prawa do korzystania z zasad Estońskiego CIT w zawieszeniu działalności gospodarczej przez podatnika. W oparciu o powyższe, Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej, która potwierdzi, że zatrudnienie trzech osób na podstawie umów cywilnoprawnych w celu konserwacji powierzchni użytkowych w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej jest wystarczające do spełnienia wymogu zatrudnienia, a tym samym do dalszego korzystania z Estońskiego CIT.

Spółka zwraca uwagę, że brak wyraźnych wytycznych w przepisach oraz oficjalnych interpretacji podatkowych w tej kwestii powoduje ryzyko podatkowe, które niniejszym wnioskiem pragnie wyeliminować. Wnioskodawca pragnie uzyskać pewność, że jego działania będą zgodne z przepisami, co pozwoli na dalsze korzystanie z preferencyjnej formy opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 28j ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej: „ustawa CIT”), opodatkowaniu ryczałtem może podlegać podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, tj. podatnik, który ma siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli spełnia łącznie w każdym okresie opodatkowania ryczałtem pozostałe warunki określone w przepisie art. 28j ustawy o CIT.

Dodatkowo art. 28k ww. ustawy wyłącza wprost niektóre kategorie podatników z zakresu podmiotowego tej regulacji.

I tak, zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy CIT:

Zgodnie z art. 28j ust. 3 ustawy CIT:

W myśl art. 28l ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na sezonowym wynajmie pokoi, miejsc krótkotrwałego zakwaterowania i działalność gastronomiczną. Ze względu na charakter działalności, w określonych okresach roku spółka zawiesza swoją działalność gospodarczą. W okresach zawieszenia spółka zatrudnia kilka osób na podstawie umowy zlecenia, które wykonują prace sprzątania i konserwacji wynajmowanych powierzchni.

Spółka zamierza korzystać z opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek („Estoński CIT”) i spełnia wymóg zatrudnienia określony w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT poprzez zatrudnienie tych osób na umowach cywilnoprawnych.

Spółka zamierza kontynuować wypłatę wynagrodzeń z tytułu zawartych umów zlecenia także w okresach zawieszenia działalności gospodarczej. Zgodnie z przepisami dotyczącymi Estońskiego CIT, w szczególności art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednym z warunków dla skorzystania z ryczałtu od dochodów spółek jest ponoszenie przez Spółkę wydatków na wynagrodzenia w określonej wysokości. Działania zleceniobiorców są integralną częścią działalności Spółki, która wymaga spełnienia wymogu zatrudnienia niezależnie od zawieszenia działalności. W związku z tym, Spółka spełnia ten warunek, co pozwala na kontynuowanie opodatkowania w formie Estońskiego CIT.

Spółka planuje zawieszać swoją działalność gospodarczą corocznie w okresie od 1 września do 31 maja, co oznacza zawieszenie trwające dziewięć miesięcy w roku kalendarzowym. Zawieszenie działalności gospodarczej nie wyklucza wykonywania czynności konserwacyjnych, a wręcz przeciwnie – takie czynności są niezbędne, aby zapewnić odpowiedni stan techniczny wynajmowanych powierzchni. Dzięki temu, zatrudnienie osób do wykonywania tych prac w okresie zawieszenia działalności jest w pełni zgodne z przepisami ustawy o CIT oraz nie stanowi przeszkody dla dalszego korzystania z Estońskiego CIT.

Spółka jako mały podatnik, w pierwszym roku podatkowym objętym ryczałtem, spełnia warunki określone w art. 28j ust. 3 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z tym przepisem, warunek dotyczący zatrudnienia uznaje się za spełniony, jeśli mały podatnik ponosi miesięczne wydatki w wysokości co najmniej przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Wydatki te muszą dotyczyć wynagrodzeń wypłacanych co najmniej jednej osobie fizycznej zatrudnionej na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, która nie jest udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem podatnika. W Spółce zatrudnieni są zleceniobiorcy wykonujący prace konserwacyjne na podstawie umów cywilnoprawnych, aktywnych przez cały rok, a wynagrodzenia te są na poziomie wymaganym przez przepisy.

Obecnie Spółka nie zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę, lecz wyłącznie zleceniobiorców, którzy wykonują prace konserwacyjne.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest kwestia przyjęcia, że:

• zawieszenie działalności gospodarczej przez Spółkę nie skutkuje utratą prawa do korzystania z Estońskiego CIT nawet, gdy Spółka spełnia wymóg zatrudnienia określony w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT;
• wykonywanie przez zatrudnione osoby w liczbie wskazanej w art. 28j ust. 1 pkt 3 czynności na podstawie umów zlecenia w okresie zawieszenia działalności jest wystarczające do spełnienia wymogu zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że warunki opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych zawiera art. 28j ust. 1 ustawy CIT.

Wskazać należy, że warunek zatrudnienia uznaje się spełniony jeśli podatnik zatrudnia na umowę o pracę bądź umowy zlecenie odpowiednią liczbę pracowników wymaganą w danym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, oraz jeśli w związku z wypłatą wynagrodzeń, na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1009 ze zm.).

W świetle powyższego wypłata wynagrodzenia musi być:

• opodatkowana PIT (obowiązek poboru przez podatnika zaliczek na podatek PIT) oraz
• oskładkowana (obowiązek poboru przez podatnika składek na ubezpieczenie społeczne).

Regulacje prawne w zakresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek dopuszczają zaliczanie do poziomu zatrudnienia pracowników na umowę inną niż umowa o pracę. W przypadku zatrudnienia na podstawie umowy innej niż umowa o pracę, oba warunki muszą być spełnione kumulatywnie (łącznie) tj. wysokość wydatków na wynagrodzenia takich osób powinna być równa co najmniej trzykrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia oraz wypłata wynagrodzenia musi być opodatkowana i oskładkowana.

Jednakże są odstępstwa od ww. warunku. W sytuacji gdy podatnik będzie zobowiązany do naliczenia, pobrania i odprowadzenia składek, ale przepis szczególny pozwoli na zwolnienie z PIT oraz oskładkowania to warunek ten również zostaje spełniony. Dotyczy to m.in. osób korzystających z ulgi dla młodych do 26 roku życia, czy ulgi dla seniora.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w okresie zawieszenia działalności gospodarczej stwierdzić należy, że ustawa nie definiuje pojęcia „zawieszenie działalności”. Kwestia ta została uregulowana m.in. w przepisach ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236).

W myśl art. 3 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Zgodnie z treścią przepisu art. 23 ust. 2 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Przepis art. 24 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Z kolei, w myśl art. 25 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Natomiast, zgodnie z art. 25 ust. 2 ustawy Prawo przedsiębiorców:

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej przez podatnika. W myśl przepisów ustawy – Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej nie może wykonywać bieżącej działalności gospodarczej i osiągać z tego tytułu przychodów.

Podatnik, który zawiesza prowadzenie działalności gospodarczej na pewien czas, nadal pozostaje podatnikiem, z tym że w okresie zawieszenia wykonywania działalności przedsiębiorca nie prowadzi aktywnej działalności. Zgłoszenie zawieszenia działalności gospodarczej nie oznacza zatem ustania bytu przedsiębiorcy, a jedynie przerwę w wykonywaniu działalności gospodarczej. Zatem, przedsiębiorca w okresie zawieszenia działalności gospodarczej ma m.in. prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, a fakt zawieszenia działalności nie ma wpływu na obowiązki przedsiębiorcy związane z naliczeniem podatku należnego przy wykonywaniu czynności opodatkowanych.

Podsumowując możliwość zawieszenia działalności gospodarczej nie wyklucza natomiast zatrudnienia pracowników na innej podstawie np. umowy zlecenie. Podkreślenia wymaga fakt, że umowy cywilnoprawne, które zostały zawarte przed zawieszeniem działalności, nie ulegają rozwiązaniu na skutek zawieszenia, jednakże dający zlecenie, który zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej, nie może korzystać ze świadczeń przyjmującego zlecenie w zakresie, w jakim stanowiłoby to przejaw wykonywania przez niego działalności gospodarczej.

Ponownie wskazać należy, że alternatywną do zatrudnienia w ramach stosunku pracy, metodą wypełniania warunku zachowania poziomu minimalnego zatrudnienia jest zatrudnienie na podstawie umowy cywilnoprawnej co najmniej trzech osób (innych niż udziałowcy, akcjonariusze i wspólnicy), którym łącznie wypłacane jest co miesiąc wynagrodzenie w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw.

W takim przypadku spółka w każdym miesiącu roku musi:

• ponosić wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw,
• dokonywać wypłaty na rzecz co najmniej trzech osób (osoby, na rzecz których ma być dokonywana wypłata, nie mogą być udziałowcami ani akcjonariuszami spółki), gdzie podstawą wypłaty jest umowa inna niż umowa o pracę,
• naliczać i pobierać od takich wypłat, a następnie odprowadzać do urzędu skarbowego, zaliczki na PIT,
• naliczać i pobierać od takich wypłat składki na ubezpieczenia społeczne, a następnie odprowadzać je do ZUS.

Zauważyć natomiast należy, że dla spółki będącej małym podatnikiem prawodawca przewidział preferencję, w ramach której w pierwszym roku opodatkowania estońskim CIT wystarczy, że spółka zatrudnia tylko jedną osobę, na warunkach wskazanych w art. 28j ust. 3 ustawy o CIT.

Powyższe świadczy o tym, że w przypadku zatrudniania na podstawie umów innych niż umowa o pracę, podatnik od drugiego roku podatkowego jest zobowiązany w pełni spełniać warunki wynikające z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT. Ustawodawca nie przewidział „procesu dochodzenia” do pełnego spełnienia warunków wynikających z art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o CIT (zatrudnienie na podstawie umów innych niż umowy o pracę) jak to ma miejsce w przypadku zatrudnienia na podstawie umów o pracę (art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT). Jedyna preferencja jak jest przewidziana dotyczy tylko małych podatników w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem, która wynika z art. 28j ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT.

W świetle wyżej wymienionych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego opisu sprawy, stwierdzić należy, że zawieszenie działalności gospodarczej przez Spółkę nie skutkuje utratą prawa do opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Zawieszenie działalności gospodarczej samo w sobie nie stanowi zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej. Jak już wyżej wspomniano, Spółka, w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej może zatrudniać osoby na umowy cywilnoprawne tj. umowy zlecenia. Jednakże istotnym elementem jest to, że zleceniobiorca nie może wykonywać takich czynności tj. świadczyć usług w takim zakresie w jakim stanowiłoby to przejaw wykonywania działalności gospodarczej.

W odniesieniu do przepisów na gruncie estońskiego CIT, Spółka spełni warunek zatrudnienia w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, zatrudniając co najmniej 1 osobę na umowę zlecenie i dokonując wypłaty wynagrodzenia w wysokości określonej w przepisach art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b w zw. z art. 28j ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości zauważyć należy, że w pierwszym roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, posiadając status małego podatnika Spółka jest zobowiązana do:

• zatrudnienia na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 1 osoby fizycznej niebędącej udziałowcem, akcjonariuszem ani wspólnikiem Spółki,
• ponoszenia wydatków w kwocie stanowiącej co najmniej przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzenia na rzecz ww. zatrudnionego pracownika;
• naliczenia i pobrania od takich wypłat, a następnie odprowadzania do urzędu skarbowego, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych;
• naliczania i pobierania od ww. wypłat składki na ubezpieczenia społeczne, a następnie odprowadzania jej do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka jako mały podatnik, w pierwszym roku podatkowym objętym ryczałtem, spełnia warunki określone w art. 28j ust. 3 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W Spółce zatrudnieni są zleceniobiorcy wykonujący prace konserwacyjne na podstawie umów cywilnoprawnych, aktywnych przez cały rok, a wynagrodzenia te są na poziomie wymaganym przez przepisy.

Tym samym, uznać należy, że wykonywanie przez osoby zatrudnione w liczbie wskazanej w art. 28j ust. 1 pkt 3 na podstawie umowy zlecenia w okresie zawieszenia działalności gospodarczej jest wystarczające do spełnienia wymogu zatrudnia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 lit. b w zw. z art. 28j ust. 3 pkt 2 ustawy o CIT.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. J. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę 3,należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).