Interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.349.2024.1.JSU
Sposób dokumentowania wykonanej usługi.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 29 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu dokumentowania wykonanej usługi, wpłynął 30 lipca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność gospodarczą, której dodatkową częścią jest świadczenie usług transportowych i spedycyjnych. W ramach tej działalności Spółka zajmuje się transportem i spedycją różnych towarów na terenie kraju, Unii Europejskiej oraz poza Unię Europejską.
Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług, polskim rezydentem podatkowym, opłaca podatek od osób prawnych na zasadach ogólnych (CIT-8).
W dniu (...) roku Spółka otrzymała zlecenie od kontrahenta niemieckiego na wykonanie usługi transportu towarów. Zlecenie dotyczyło przewiezienia towarów z (...) w Niemczech do (...) w (...). W dniu (...) usługa została wykonana.
Zgodnie z przepisami polskiego prawa podatkowego za wykonaną usługę Spółka powinna wystawić fakturę VAT z uwzględnieniem faktu, iż usługa wykonywana była na rzecz podmiotu mającego siedzibę w kraju Unii Europejskiej, przez co zobowiązanie podatkowe jest po stronie kontrahenta z Unii Europejskiej. Tym samym na fakturze nie powinna wykazywać podatku VAT, a powinna zamieścić adnotację „odwrotne obciążenie”.
W dniu (...) r. Spółka od podmiotu, na rzecz którego wykonała usługę, otrzymała dokument „Freight Credit Note (Gutschrift)”. Jednostka ta wystawiła w imieniu Spółki niniejszy dokument, w którym przywołała numer zlecenia, trasę, wielkość przewożonego towaru oraz kwotę za wykonana usługę. Jednostka ta nie pokazała wielkości podatku VAT. W nocie istnieje zapis „odwrotne obciążenie ze względu na art. 13b niemieckiej ustawy o VAT, obowiązek podatkowy po stronie odbiorcy usługi”. W ocenie podmiotu wystawiającego notę, nota ta stanowi podstawę do wykonania wzajemnych rozliczeń, a usługodawca/Spółka nie ma obowiązku wystawienia żadnej dodatkowej faktury.
Pytanie
Czy Spółka może przyjąć niniejszy dokument, a do rozliczenia podatku VAT i wykazania w JPK VAT wystawić jedynie fakturę wewnętrzną, której nie będzie przekazywać do kontrahenta, a w której dla wykazania jedności dokumentów przywoła numer Credit Note nadany przez kontrahenta niemieckiego lub innego kontrahenta będącego członkiem Unii Europejskiej?
Państwa stanowisko w sprawie
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Nota wystawiona przez kontrahenta niemieckiego nie jest fakturą określoną przepisami prawa polskiego, tym samym po stronie Spółki istnieje obowiązek wystawienia faktury VAT wewnętrznej. Faktura nie będzie zawierała podatku VAT (NP- nie podlega VAT), a jedynie adnotację „odwrotne obciążenie”. Faktura powinna zawierać numer noty nadany przez kontrahenta niemieckiego, jednocześnie nota ta będzie stanowić załącznik do niniejszej faktury. Wystawionej faktury Spółka nie musi wysłać do kontrahenta niemieckiego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361) – zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z powyższego wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).
Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.
Podkreślić należy, że opodatkowaniu podatkiem VAT w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane – na tle przepisów o miejscu świadczenia – za wykonane w tym państwie. Zatem określenie miejsca świadczenia danej transakcji determinuje jej miejsce opodatkowania.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy, inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy:
Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
a) państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
b) państwa trzeciego.
Na mocy art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.
Według art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy:
Faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".
Z powyższych przepisów wynika, że faktury są dokumentami sformalizowanymi. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy: mają znaczenie dowodowe.
Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
W myśl art. 99 ust. 7c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.
Jak stanowi art. 99 ust. 11c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.
W myśl art. 109 ust. 3 ustawy:
Podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:
1)rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
2)kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
3)kontrahentów;
4)dowodów sprzedaży i zakupów.
Zgodnie z art. 109 ust. 3b ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.
Elementy JPK_VAT określa rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, zmienione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 1 kwietnia 2020 r. (Dz. U. poz. 576) oraz rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2020 r. (Dz. U. poz. 1127) oraz opracowane na jego podstawie wzory struktury logicznej JPK_VAT, w formie JPK_V7M i JPK_V7K.
Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzenia:
Deklaracje zawierają:
1)oznaczenie urzędu skarbowego, do którego jest składana deklaracja;
2)dane identyfikacyjne podatnika;
3)oznaczenie rodzaju rozliczenia:
a)miesięczne – w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo
b)kwartalne – w przypadku deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;
4)oznaczenie okresu, za który jest rozliczany podatek od towarów i usług, zwany dalej „podatkiem”:
a)miesiąc i rok – dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy, albo
b)kwartał i rok – dla deklaracji składanej na podstawie art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;
5)oznaczenie wersji (kodu) deklaracji składanej na podstawie:
a)art. 99 ust. 1 ustawy albo
b)art. 99 ust. 2 i 3 ustawy;
6)oznaczenie daty sporządzenia;
7)wskazanie celu złożenia deklaracji – złożenie deklaracji albo korekta deklaracji;
8)dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego;
9)dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku naliczonego;
10)dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku lub zwrotu podatku wraz z oznaczeniem sposobu dokonania tego zwrotu;
11)dodatkowe dane dotyczące rozliczenia.
Na podstawie § 4 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia:
Dane niezbędne do obliczenia wysokości podatku należnego, o których mowa w § 2 pkt 8, obejmują:
1)wysokość podstawy opodatkowania, a w przypadkach określonych w lit. d-f oraz i-m – także wysokość podatku należnego, z tytułu:
a)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, zwolnionych od podatku,
b)dostawy towarów oraz świadczenia usług poza terytorium kraju, w tym odrębnie z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy,
c)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 0%, w tym odrębnie z tytułu dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy,
d)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 5%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,
e)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 7% albo 8%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,
f)dostawy towarów oraz świadczenia usług na terytorium kraju, opodatkowanych stawką 22% albo 23%, oraz korekty dokonanej zgodnie z art. 89a ust. 1 i 4 ustawy,
g)wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
h)eksportu towarów,
i)wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
j)importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a ustawy,
k)importu usług, z wyłączeniem usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy,
l)importu usług nabywanych od podatników podatku od wartości dodanej, do których stosuje się art. 28b ustawy,
m)dostawy towarów, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy;
2)łączną wysokość podstawy opodatkowania stanowiącą sumę wysokości podstaw opodatkowania określonych w pkt 1, z wyłączeniem wysokości podstaw opodatkowania z tytułu świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, oraz dostawy towarów, o której mowa w art. 129 ustawy.
Z powyższych przepisów wynika, że w deklaracji podatkowej należy wykazać m.in. sprzedaż która ma miejsce poza terytorium kraju.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka wykonała zlecenie - dla kontrahenta niemieckiego - usługi transportu towarów z Niemiec do (...).
Państwa zdaniem, za wykonaną usługę Spółka powinna wystawić fakturę VAT z uwzględnieniem faktu, że usługa została wykonana na rzecz podmiotu mającego siedzibę w kraju Unii Europejskiej, przez co zobowiązanie podatkowe jest po stronie kontrahenta z Unii Europejskiej. W Państwa opinii, na fakturze nie powinni Państwo wykazywać podatku VAT, a powinni zamieścić adnotację „odwrotne obciążenie”.
Od podmiotu, na rzecz którego Spółka wykonała usługę, otrzymaliście Państwo dokument „Freight Credit Note (Gutschrift)”. Podmiot ten wystawił w imieniu Spółki dokument, w którym przywołał numer zlecenia, trasę, wielkość przewożonego towaru oraz kwotę za wykonana usługę. Podmiot ten nie pokazał wielkości podatku VAT. W nocie zawarto zapis „odwrotne obciążenie ze względu na art. 13b niemieckiej ustawy o VAT, obowiązek podatkowy po stronie odbiorcy usługi”. W ocenie podmiotu wystawiającego notę, nota ta stanowi podstawę do wykonania wzajemnych rozliczeń, a usługodawca/Spółka nie ma obowiązku wystawienia żadnej dodatkowej faktury.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy Spółka może przyjąć dokument otrzymany od kontrahenta, a do rozliczenia podatku VAT i wykazania w JPK VAT wystawić fakturę wewnętrzną, której nie będzie przekazywać do kontrahenta, a w której przywoła numer Credit Note nadany przez kontrahenta niemieckiego lub innego kontrahenta będącego członkiem Unii Europejskiej.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że świadczona przez Spółkę usługa transportu towarów, nie podlegała opodatkowaniu w Polsce, albowiem miejscem świadczenie tej usługi było terytorium Niemiec. Wynika to z faktu, że usługa transportu towarów świadczona była na rzecz kontrahenta niemieckiego. Miejscem świadczenia tej usługi, na rzecz ww. podmiotu był kraj, w którym usługobiorca (czyli podmiot zlecający usługę transportu – kontrahent niemiecki) posiada siedzibę działalności gospodarczej.
W przypadku usług gdy miejsce świadczenia było na terytorium Niemiec to Państwa Spółka powinna wystawić fakturę, zawierającą wyrazy „odwrotne obciążenie”. Z kolei na podstawie tej faktury powinni Państwo wykazać przedmiotową usługę w odpowiedniej pozycji pliku JPK VAT. Jednocześnie faktura ta winna być wysłana do klienta.
Przy czym zauważyć należy, że na fakturze mogą być umieszczone inne, dodatkowe, informacje niż te wynikające z przepisu art. 106e ustawy o VAT (np. numer Credit Note nadany przez kontrahenta niemieckiego lub innego kontrahenta będącego członkiem Unii Europejskiej).
Podsumowując:
- dokument wystawiony przez kontrahenta nie może służyć do rozliczenia podatku VAT,
- nie możecie Państwo wystawić faktury wewnętrznej – przepisy w zakresie podatku VAT nie przewiduja takiego dokumentu,
- winni Państwo wystawić fakturę (w tym wysłać do kontrahenta), dokumentującą wykonaną usługę na terytorium Niemiec, i tą fakturę uwzględnić w JPK.
Zatem, Państwa stanowisko oceniono jako nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
W niniejszej interpretacji odniesiono się wyłącznie do kwestii będącej przedmiotem zapytania. Inne nie były przedmiotem interpretacji.
Należy także zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?