Interpretacja indywidualna z dnia 31 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4014.448.2024.2.BD
Zawarcie umowy cash poolingu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od czynności cywilnoprawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
3 września 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 września 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych przystąpienia do umowy cash poolingu.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jakoSpółka, Wnioskodawca) jest spółką kapitałową prawa polskiego, która jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce oraz polskim rezydentem podatkowym (podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu). Działalność Spółki jest prowadzona w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność agentów specjalizujących się w sprzedaży określonych towarów oraz działalność wspomagająca edukację. Spółka jest również zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Wnioskodawca podkreśla, że nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym kraju niż Polska, w tym w szczególności w Holandii, i nie jest zarejestrowany dla celów podatkowych na terytorium innego państwa niż Polska.
Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”). Grupa zautomatyzowała swój wewnętrzny system centralizacji zarządzania finansami poprzez skoncentrowanie usług finansowych dla spółek z Grupy w ramach spółki (…), będącej rezydentem podatkowym Holandii (dalej: „Y”), która działa jako spółka świadcząca usługi finansowe dla innych spółek z Grupy. Y nie ma siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.
Powyższy system jest regulowany wielostronną umową „...” z (…) (dalej: „Umowa”), która reguluje kilka opcjonalnych zautomatyzowanych systemów centralizacji zarządzania finansami w Grupie, w tym między innymi rozliczenie saldami cash pooling (dalej: „Cash Pool”), w którym Y działa jako lider. Umowa została zawarta między Y (dostawcą usług finansowych) a podmiotami powiązanymi, w tym między innymi Spółką. Wedle swojego uznania, podmioty te mogą wybrać jedną lub więcej z oferowanych przez Y usług finansowych.
Wnioskodawca jest stroną Umowy i uczestnikiem Cash Poola. Zgodnie z Umową, Y świadczy opcjonalne usługi finansowe (bezpośrednio lub poprzez wykorzystanie dowolnej jednostki z Grupy lub dostawców zewnętrznych) dla uczestniczących podmiotów. Posiada również uprawnienia do zarządzania bieżącymi i przyszłymi pozycjami gotówkowymi uczestniczących podmiotów w zakresie koniecznym do usprawnienia i optymalizacji wykorzystania ich nadwyżek gotówkowych.
Wnioskodawca podkreśla, że w ramach Umowy wyłącznie Y pełni rolę dostawcy usług finansowych, a Spółka może, ale nie musi, być ich nabywcą. W ramach Umowy, Spółka nie świadczy żadnych usług na rzecz Y ani innych podmiotów powiązanych będących stronami Umowy ani też w ramach Umowy Spółka nie zawiera dodatkowych umów regulujących odrębne świadczenia wykonywane na rzecz podmiotów powiązanych. W konsekwencji w ramach Umowy, Wnioskodawca nie wykonuje jakichkolwiek czynności, za które miałby otrzymywać wynagrodzenie od Y albo innych podmiotów powiązanych.
System Cash Poola
Wszelkie aktywa i zobowiązania wynikające z Cash Poola są rozliczane na wewnętrznych rachunkach gotówkowych (dalej: „WRG”) między Y a podmiotami z Grupy będącymi uczestnikami Cash Poola (dalej: „Uczestnicy”), które obejmują:
a) krótkoterminowe finansowanie od Y dla Uczestników,
b) odpowiedniki krótkoterminowych depozytów Uczestników u Y.
Wnioskodawca zaznacza, że powyżej wspomniane krótkoterminowe finansowanie nie stanowi pożyczki w rozumieniu art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, a odpowiedniki krótkoterminowych depozytów nie są depozytami nieprawidłowymi w rozumieniu art. 845 ustawy Kodeks cywilny.
Uczestnicy mają lub będą mieć lokalne rachunki operacyjne w jednym banku (…), a Y posiada rachunki główne w (…) w (…) (dalej: “Rachunki Główne”). Spółka posiada swój operacyjny rachunek bankowy w (…) w Polsce na potrzeby uczestnictwa w Cash Poolu.
Wnioskodawca ponadto wyjaśnia, że ani (…) w (…), w którym Y posiada rachunki główne, ani (…) w Polsce, nie są aktywnymi uczestnikami systemu Cash Poola (nie są stronami umowy Cash Poola) oraz nie świadczą żadnych usług na rzecz Spółki. Równocześnie Wnioskodawca informuje, że Spółka jako Uczestnik, nie wypłaca wynagrodzenia z tytułu Cash Poola ani na rzecz (…) w (…), ani na rzecz (…) w Polsce.
Lokalne rachunki są codziennie „zerowane” – ewentualne nadwyżki są wpłacane na Rachunki Główne, a niedobory są kompensowane środkami z Rachunków Głównych. Uczestnicy, którzy mają ujemne saldo są zobowiązani do zapłaty odsetek od kwoty, która została wykorzystana do pokrycia ich ujemnego salda. Odsetki są naliczane raz w miesiącu.
Każdy fizyczny przepływ gotówki między lokalnym rachunkiem operacyjnym a Rachunkami Głównymi jest odzwierciedlony na rachunku WRG Uczestnika. Opisane odzwierciedlenie reprezentuje aktywo lub zobowiązanie zarówno dla Y, jak i Uczestnika. W związku z powyższym, rachunek WRG stanowi konto bankowe, które dany podmiot posiada w Y jako banku wewnętrznym.
Podmiotem odpowiedzialnym za zarządzanie Rachunkami Głównymi jest lider Cash Poola, którym jest Y. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który w ramach Grupy pełni funkcję podmiotu odpowiedzialnego za zarządzanie środkami finansowymi Grupy oraz nie jest planowane, aby w przyszłości miało się to zmienić.
Spółka informuje, że w ramach Cash Poola, Y odpowiada za przeprowadzenie operacji przepływów finansowych.
Konta w ramach Cash Poola są prowadzone w różnych walutach. Rozliczenia między Wnioskodawcą i Y będą dokonywane w złotówkach. Wnioskodawca nie jest zobligowany do płacenia Y żadnej dodatkowej opłaty (poza odsetkami) za udział w Cash Poolu.
Y posiada system śledzenia przepływów w Cash Poolu, który pokazuje, czyje środki zostały użyte do sfinansowania ujemnego salda każdego z Uczestników. W tym celu wykorzystywany jest system SAP IHC, który jest w pełni zautomatyzowanym systemem, umożliwiającym wgląd w salda prowadzone na koncie Y w każdej chwili.
Spółka podaje dane identyfikacyjne uczestników Cash Poola, których dane Spółka posiadała lub których dane udało się jej zgromadzić (Spółka zaznacza, że nie są to wszyscy zagraniczni uczestnicy Cash Poola):
- (…), Holandia, holenderski numer identyfikacji podatkowej: (…),
- (…), Holandia, holenderski numer identyfikacji podatkowej: (…),
- (…), holenderski numer identyfikacji podatkowej: (…),
- (…), Szwajcaria, szwajcarski numer identyfikacji podatkowej: (…),
- (…), Austria, austriacki numer identyfikacji podatkowej: (…),
- (…), Niemcy, niemiecki numer identyfikacji podatkowej: (…),
- (…), Belgia, belgijski numer identyfikacji podatkowej: (…),
- (…), Hiszpania, hiszpański numer identyfikacji podatkowej: (…),
- (…), Węgry, węgierski numer identyfikacji podatkowej: (…),
- (…), Holandia, holenderski numer identyfikacji podatkowej: (…),
- (…), Chorwacja, chorwacki numer identyfikacji podatkowej: (…).
Pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych
Czy Umowa oraz dokonywane na jej podstawie rozliczenia są opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
Państwa stanowisko w sprawie
Państwa zdaniem, umowa oraz dokonywane na jej podstawie rozliczenia nie są opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
c) umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
d) umowy dożywocia,
e) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
f) ustanowienie hipoteki,
g) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
h) umowy depozytu nieprawidłowego,
i) umowy spółki.
Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).
Ustawodawca wprowadził zatem zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Należy stwierdzić, że umowa cash poola jest umową nienazwaną. Kodeks cywilny nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.
Umowa cash poola jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki wymienionej w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże nie jest de facto taką umową – w myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Przedstawiony we wniosku system Cash Poola, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash Pool polega na umożliwieniu stosowania lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków podmiotów należących do danej grupy nadwyżkami innych podmiotów należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków.
W przypadku cash poola mamy do czynienia z przynajmniej trzema podmiotami, mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.
W analizowanym systemie Cash Poola, z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki w rozumieniu art. 720 Kodeksu cywilnego, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w Umowie podmiot.
Uczestnik Cash Poola posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego Uczestnika. Tak samo Uczestnik, który posiada niedobory nie wie (aż do momentu dokonania rozliczenia transakcji), środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym, nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym jest – co do zasady – Rachunek Główny, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je Uczestników Cash Poola lub lidera.
Przepływ środków na rachunek o ujemnym saldzie będzie następował z Rachunku Głównego, przy czym faktycznie środki te mogą pochodzić ze środków własnych samego lidera, jak i od innych Uczestników, którzy w danym okresie będą posiadali dodatnie saldo.
Przedstawiona we wniosku konstrukcja Cash Poola jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi Uczestników zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki. Czynności tego typu nie można wobec tego uznać za umowę pożyczki.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro Umowa Cash Poola nie została wymieniona w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a czynności tego typu nie można zakwalifikować, np. jako umowy pożyczki czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym – z powyższych przyczyn – czynności dokonywane w ramach Umowy Cash Poola dotyczące zarządzania wspólną płynnością finansową nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych – nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Podsumowując, Państwa zdaniem Umowa oraz dokonywane na jej podstawie rozliczenia nie są opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na potwierdzenie swojego stanowiska powołali się Państwo na liczne interpretacje indywidualne.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 295) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne:
a) umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
b) umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
c) (uchylona),
d) umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
e) umowy dożywocia,
f) umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
g) (uchylona),
h) ustanowienie hipoteki,
i) ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
j) umowy depozytu nieprawidłowego,
k) umowy spółki.
W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy:
Podatkowi podlegają:
zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.
Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym, o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Zatem, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.
Szczegółowe ustalenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył od opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.
Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Umowa jest to czynność prawna zawierająca co najmniej dwa zgodne oświadczenia woli zmierzające do powstania, zmiany lub ustania stosunku prawnego. Można pokusić się o stwierdzenie, że umowa − jako instytucja prawna − najpełniej realizuje zasadę równorzędności podmiotów w stosunku cywilnoprawnym, nie istnieje bowiem żaden generalny, prawny obowiązek zaspokajania swoich potrzeb poprzez zawieranie umów, a względny charakter powstających w wyniku zawarcia umów stosunków prawnych ogranicza jedynie do jej stron skuteczność ustanowionych praw i obowiązków.
Ustawodawca pozostawia dużą swobodę w kształtowaniu takich czynności prawnych − zgodnie z zasadą swobody umów. Strony mają prawnie zagwarantowaną swobodę:
1) w wyborze kontrahenta,
2) ukształtowania treści konkretnego stosunku zobowiązaniowego (w granicach wyznaczonych przez właściwość, naturę tego stosunku, przepisy bezwzględnie obowiązujące oraz zasady współżycia społecznego),
3) w nadaniu określonej formy oświadczeń woli stron.
Uczestnicy obrotu, zawierający umowę, mają dodatkowo wybór pomiędzy ustawowo określonymi wzorcami umów (tzw. „umowami nazwanymi”, tj. „zaproponowanymi przez ustawodawcę” poprzez uregulowanie ich postanowień w przepisach prawa cywilnego) oraz stosunkami, których postanowienia nie mieszczą się w takich wzorcach (tzw. umowy nienazwane).
Z opisu sprawy wynika, że należą Państwo do międzynarodowej grupy kapitałowej. Grupa zautomatyzowała swój wewnętrzny system centralizacji zarządzania finansami poprzez skoncentrowanie usług finansowych dla spółek z Grupy w ramach spółki – (…), będącej rezydentem podatkowym Holandii (dalej: „Y”), która działa jako spółka świadcząca usługi finansowe dla innych spółek z Grupy. Powyższy system jest regulowany wielostronną umową „...” z (…), która reguluje kilka opcjonalnych zautomatyzowanych systemów centralizacji zarządzania finansami w Grupie, w tym między innymi rozliczenie saldami cash pooling (dalej: „Cash Pool”), w którym Y działa jako lider. Umowa została zawarta między YF (dostawcą usług finansowych) a podmiotami powiązanymi, w tym między innymi Spółką. Zatem obecnie są Państwo stroną Umowy i uczestnikiem Cash Poola. W ramach systemu Cash Pool, krótkoterminowe finansowania nie są pożyczkami w rozumieniu art. 720 ustawy Kodeks cywilny, a odpowiedniki krótkoterminowych depozytów nie są depozytami nieprawidłowymi w rozumieniu art. 845 ww. ustawy.
Należy stwierdzić, że opisana we wniosku umowa cash poolingu (Cash Pool) pozostaje umową nienazwaną. Ustawa Kodeks cywilny – w księdze trzeciej zobowiązania – nie zawiera przepisów odnoszących się do tego typu umowy.
Umowa cash poolingu jest najbardziej zbliżona swą konstrukcją do umowy pożyczki wymienionej w katalogu określonym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednakże nie jest taką umową, bowiem w myśl art. 720 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Przedstawiona we wniosku konstrukcja umowy cash poolingu, jako sposobu zarządzania płynnością finansową uczestniczących podmiotów, pomimo zawierania w sobie pewnych elementów pożyczki, nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Cash pooling polega na umożliwieniu lepszej gospodarki finansowej grupy kapitałowej. Dzięki tej usłudze można skompensować niedobory środków podmiotów należących do danej grupy nadwyżkami innych podmiotów należących do tej samej grupy oraz korzystnie zagospodarować nadwyżkę środków. W przypadku cash poolingu mamy do czynienia z trzema przynajmniej podmiotami, a mianowicie: podmiotem posiadającym wolne środki finansowe, podmiotem posiadającym niedobór tych środków oraz podmiotem występującym w roli pośrednika działającego we własnym imieniu.
Z tytułu uczestnictwa w tych transakcjach dla wszystkich podmiotów powstają określone prawa i obowiązki, jednak nie dochodzi w tym przypadku do zawarcia umowy pożyczki, ponieważ brak jest zobowiązania do przeniesienia określonej ilości pieniędzy na określony w umowie podmiot. Uczestnik cash poolingu posiadający wolne środki nie wie, czy środki te zostaną wykorzystane, w jakiej wysokości i przez którego uczestnika. Tak samo uczestnik, który posiada niedobory nie wie, środkami którego podmiotu zostaną one zniwelowane. Tym samym nie jest skonkretyzowana druga strona transakcji, jak też jej przedmiot, ponieważ źródłem, z którego zostanie zasilony rachunek o saldzie debetowym, jest – co do zasady – rachunek zbiorczy, na którym gromadzone są wolne środki wszystkich posiadających je uczestników cash poolingu lub też rachunek któregoś z uczestników, który posiada saldo dodatnie.
Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, jako sposobu gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestników niewątpliwie zawiera w sobie pewne elementy kredytowania jednych podmiotów przez drugie. Nie sposób jednak uznać, że wyczerpuje ona wszystkie elementy przedmiotowo istotne dla umowy pożyczki.
Czynności tego typu nie można wobec tego uznać jako umowy pożyczki.
Umowa cash poolingu nie stanowi także umowy depozytu nieprawidłowego, wymienionego w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako czynność podlegająca opodatkowaniu.
Zgodnie z art. 845 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.
Depozyt nieprawidłowy ma miejsce wtedy, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Upoważnienie do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi jest dla bytu umowy depozytu nieprawidłowego konieczne – sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy bowiem jeszcze stosunku depozytu nieprawidłowego z prawem rozporządzania nimi.
Z opisu stanu faktycznego wprost wynika, że w ramach umowy Cash Pool, krótkoterminowe finansowania nie stanowią pożyczek w rozumieniu art. 720 ustawy Kodeks cywilny, a odpowiedniki krótkoterminowych depozytów nie są depozytami nieprawidłowymi w rozumieniu art. 845 ww. ustawy.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że skoro zawarcie umowy Cash Pool nie zostało wymienione w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych a czynności wykonywane w ramach tej umowy nie stanowią umowy pożyczki ani umowy depozytu nieprawidłowego czy też innej czynności tym katalogiem objętej, to tym samym – z powyższych przyczyn – czynności dokonywane w ramach umowy Cash Pool dotyczące zarządzania finansami w Grupie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych; nie mieszczą się bowiem w katalogu czynności ściśle wymienionych jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Opisanaumowa cash poolingu nie została wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, co powoduje, że Umowa Cash Pool oraz dokonywane na jej podstawie rozliczenia nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ta interpretacja stanowi ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.