Wyrok WSA w Kielcach z dnia 3 października 2024 r., sygn. II SA/Ke 363/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędzia WSA Agnieszka Banach, Protokolant Starszy inspektor sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2024 r. sprawy ze skargi M. P. na zarządzenie Wójta Gminy Łoniów z dnia 6 czerwca 2024 r. nr RG.0050.8.2024 w przedmiocie odwołania zastępcy wójta oddala skargę.

Uzasadnienie

Zarządzeniem z 6 czerwca 2024 r. nr RG.0050.8.2024, wydanym na podstawie art. 26a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.), zwanej dalej "u.s.g.", oraz art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 530 ze zm.) w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 i § 1¹ Kodeksu pracy, Wójta Gminy [...]odwołał M. P. ze stanowiska Zastępcy Wójta Gminy [...]z dniem 6 czerwca 2024 r. (§ 1 zarządzenia). W § 2 aktu postanowiono, że traci moc zarządzenie Wójta Gminy [...]nr RG.0050.23.2019 z 28 stycznia 2019 r. w sprawie powołania Zastępcy Wójta Gminy [...](ust. 1), zarządzenie Wójta Gminy [...]nr RG.0050.25.2019 z dnia 1 lutego 2019 r. w sprawie powierzenia prowadzenia określonych spraw Gminy Zastępcy Wójta (ust. 2), oraz że odwołuje się wszystkie upoważnienia i pełnomocnictwa udzielone M. P.. Zgodnie z § 3 zarządzenia weszło ono w życie z dniem 6 czerwca 2024 r.

Skargę na powyższe zarządzenie wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach M. P., zarzucając naruszenie przepisów art. 101 w zw. z art. z art. 26a u.s.g. związku z art. 7 K.p.a., poprzez wydanie aktu naruszającego interes prawny M. P.. Wobec powyższego skarżąca wniosła o uchylenie w całości zaskarżonego zarządzenia i stwierdzenie jego nieważności oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego na rzecz skarżącej.

Uzasadniając swe stanowisko M. P. podniosła, że akt organu samorządu gminy o odwołaniu zastępcy wójta kwalifikować należy jako akt o podwójnym charakterze, tj. jako akt publicznoprawny i zarazem akt wywołujący skutki w sferze prawa pracy. Oznacza to, że dopuszczalna jest merytoryczna ocena przez Sąd w sprawie legalności zaskarżonego zarządzenia.