Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 22 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.574.2024.2.MC

Ustalenie wartości początkowej środka trwałego (podstawa dokonywania odpisów amortyzacyjnych)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 31 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 31 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 6 października 2024 r. (wpływ 6 października 2024 r.) oraz z 15października 2024 r. (wpływ 15 października 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 2014 r. i posiada Pan status małego podatnika. Zakupił Pan w 2024 r. maszynę leśną i zastosował do niej jednorazową amortyzację na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W pierwszym roku podatkowym nie zamortyzował Pan całej wartości środka trwałego z uwagi na limit pomocy de minimis, tj. 230. 000 zł. Od następnego roku podatkowego będzie Pan dokonywał odpisów amortyzacyjnych tego środka metodą liniową (art. 22i ustawy o PIT).

Sporządził Pan plan odpisów amortyzacyjnych, biorąc pod uwagę fakt, iż wartość początkowa środka trwałego wynosi: 658.585,50 zł. Jednorazowo mógł Pan odpisać 148.000 zł, albowiem w bieżącym roku skorzystał Pan już z amortyzacji jednorazowej, amortyzując zakupiony ciągnik za kwotę 82.000 zł.

W 2024 roku skorzystał Pan łącznie z przysługującego limitu 230.000 (ciągnik 82.000 + maszyna 148.000).

W roku 2025 pozostaje do amortyzacji kwota 658.585,50 - 148.000 = 510.585,50 zł.

Plan amortyzacji w następnych latach zgodnie z metodą liniową naliczany od wartości początkowej

Maszyna leśna: KŚT grupa 5

Stawka podstawowa: 14%

Stawka podwyższona: 14%*1,4 = 19,6% (maszyna używana powyżej 6 miesięcy, wprowadzona do ewidencji przedsiębiorcy po raz pierwszy)

Wartość początkowa: 658.585,50 zł

Odpis roczny: 658.585,50*19,6% = 129.082,76 zł

Odpis miesięczny: 10.756,89 zł

Do 31.12.2025 zamortyzuje się kwota 129.082,76 zł.

31.12.2026 zamortyzuje się kwota 129.082,76 zł.

31.12.2027 zamortyzuje się kwota 129.082,76 zł.

30.11.2028 zamortyzuje się kwota 11m*10.756,89 = 118.325,79 zł.

31.12.2028 ostatnia amortyzacja 1 m*5.011,43 = 5.011,43 zł.

W uzupełnieniach wniosku wskazał Pan następujące informacje:

Forma opodatkowania Pana działalności gospodarczej to podatek liniowy. Ewidencja zdarzeń gospodarczych prowadzona jest w PKPiR, podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Numer KŚT dla zakupionego ciągnika Grupa 7, Podgrupa 74, Rodzaj 746.

Pytanie

Kwotą, która stanowi podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych w roku następującym po dokonaniu jednorazowej amortyzacji, jest wartość początkowa tego środka (tj. kwota 658 585,50 zł)?

Pytanie zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku.

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie – kwotą, która stanowi podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych w roku następującym po dokonaniu jednorazowej amortyzacji, jest wartość początkowa tego środka (tj. kwota 658 585,50 zł).

Pana stanowisko wynika z uzupełnienia wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu ich zużycia (odpisy amortyzacyjne).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W sytuacji, gdy podatnik zamierza amortyzować środek trwały lub wartość niematerialną i prawną istotnym jest ustalenie ich wartości początkowej. Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, zgodnie z art. 22f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi wartość początkowa środka trwałego oraz wartości niematerialnej i prawnej.

Sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych określa art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia, a jeżeli były używane przez podatnika przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie były wcześniej amortyzowane – cenę ich nabycia, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

W myśl art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do art. 22k ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

Powyższa zasada amortyzacji polega na zaliczaniu do kosztów podatkowych dokonywanych jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych z grupy 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości 50 000 euro.

Z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

·mali podatnicy lub

·podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Określenie „mały podatnik” zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku również przychodu ze sprzedaży u zmarłego przedsiębiorcy; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą od 2014 r. i posiada Pan status małego podatnika. Zakupił Pan w 2024 r. maszynę leśną i zastosował do niej jednorazową amortyzację KŚT grupa 5. W pierwszym roku podatkowym nie zamortyzował Pan całej wartości tej maszyny, ponieważ limit pomocy de minimis w tym zakresie wynosi bowiem 50.000 euro, tj. 230. 000 zł, a Pan już wykorzystał część tego limitu do innego środka trwałego – ciągnika (KŚT Grupa 7, Podgrupa 74, Rodzaj 746). Od 2025 roku będzie Pan dokonywał odpisów amortyzacyjnych maszyny metodą liniową. Sporządził Pan plan odpisów amortyzacyjnych: wartość początkowa środka trwałego – 658.585,50 zł. Jednorazowo odpisał Pan 148.000 zł.

Na podstawie zaprezentowanych przepisów prawa podatkowego oraz przedstawionego opisu sprawy stwierdzam, że podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych środka trwałego (maszyny leśnej) w roku następującym po dokonaniu jednorazowej amortyzacji jest wartość początkowa tego środka trwałego ustalona – zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 w związku z art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – według udokumentowanej ceny nabycia.

Podsumowanie: kwotą, która stanowi podstawę dokonywania przez Pana odpisów amortyzacyjnych w roku następującym po dokonaniu jednorazowej amortyzacji, jest wartość początkowa środka trwałego – maszyny leśnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję również, że w interpretacji indywidualnejnie odnosimy się do konkretnych kwot wskazanych we wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00