Obowiązek wydania decyzji administracyjnej potwierdzającej umorzenie postępowania - Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2023 r., sygn. I OSK 883/23

Organ administracyjny, umarzając postępowanie z mocy prawa na podstawie art. 2 ust. 2 nowelizacji KPA z 2021 roku, jest zobowiązany do wydania decyzji administracyjnej, formalnie potwierdzającej to umorzenie, aby zapewnić kontrolę instancyjną oraz pewność prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie: sędzia NSA Karol Kiczka (spr.) sędzia del. WSA Joanna Skiba Protokolant starszy sekretarz sądowy Dariusz Bociarski po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Rozwoju i Technologii od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 2022 r. sygn. akt I SAB/Wa 209/22 w sprawie ze skargi B.M., D.M., M.M., P.M. i T.M. na bezczynność Ministra Rozwoju i Technologii w przedmiocie rozpatrzenia wniosku w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz B.M., D.M., M.M., P.M. i T.M. solidarnie kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 września 2022 r., sygn. akt I SAB/Wa 209/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpatrzeniu skargi [...], [...], [...], [...] i [...] na bezczynność Ministra Rozwoju i Technologii w przedmiocie rozpatrzenia wniosku w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego: 1. zobowiązał Ministra Rozwoju i Technologii do rozpatrzenia wniosku z dnia 27 października 2015 r. o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia 7 marca 1951 r. nr PB/2917/50/U, w części dotyczącej nieruchomości będącej własnością Skarbu Państwa - w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdził, że Minister Rozwoju i Technologii dopuścił się bezczynności w rozpatrzeniu wniosku wymienionego w pkt 1, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. wymierzył Ministrowi Rozwoju i Technologii grzywnę w wysokości 3000 (trzy tysiące) złotych; 4. oddalił skargę w pozostałej części; 5. zasądził od Ministra Rozwoju i Technologii na rzecz [...], [...], [...], [...] i [...] solidarnie kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.