Interpretacja indywidualna z dnia 11 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.472.2024.2.AW

Czy Czynsz najmu, ponoszony od momentu Rozpoczęcia Inwestycji do momentu oddania poszczególnych środków trwałych do użytkowania powiększa wartość początkową środków trwałych wytwarzanych w ramach Inwestycji, od których Wnioskodawca będzie miał prawo dokonywać w przyszłości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 sierpnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Czynsz najmu, ponoszony od momentu Rozpoczęcia Inwestycji do momentu oddania poszczególnych środków trwałych do użytkowania (tj. m.in. placów składowych, ogrodzenia, instalacji elektrycznych, instalacji telekomunikacyjnych i innych zewnętrznych instalacji), powiększa wartość początkową środków trwałych wytwarzanych w ramach Inwestycji, od których Wnioskodawca będzie miał prawo dokonywać w przyszłości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 października 2024 r. (data wpływu tego samego dnia).

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Podatkowa Grupa Kapitałowa (…) (dalej także: „PGK” lub „Podatnik”) jest polskim podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Umowa PGK została zarejestrowana przez Naczelnika (…) w dniu 8 grudnia 2021 r.

PGK przyjęła jako rok podatkowy okres kolejnych 12 miesięcy kalendarzowych rozpoczynający się 1 stycznia, a kończący się 31 grudnia danego roku kalendarzowego. Zgodnie z umową PGK, pierwszy rok podatkowy PGK rozpoczął się 1 stycznia 2022 r., a zakończy się 31 grudnia 2022 r.

Członkami PGK są A Sp. z o.o. jako spółka dominująca oraz spółka reprezentująca, oraz B Sp. z o.o., jako spółka zależna.

Zgodnie z przyjętymi procedurami w ramach PGK sporządzane są jednostkowe kalkulacje przychodów i kosztów podatkowych B Sp. z o.o. i A Sp. z o.o., a następnie dochodu/straty uzyskanych w danym okresie rozliczeniowym. W kolejnym kroku jednostkowe kalkulacje są konsolidowane na poziomie PGK oraz kalkulowana jest wartość podatku dochodowego PGK.

B Sp. z o.o. świadczy szeroki zakres usług związanych z (…). B Sp. z o.o. prowadzi działalność operacyjną od 2007 roku i obecnie zatrudnia ponad 1400 pracowników.

B Sp. z o.o. oraz C S.A. zawarli w dniu 18 grudnia 2020 r. umowę najmu nieruchomości położonej w (…) przy ul. (…) (dalej: „Nieruchomość”).

Celem zawarcia umowy było pozyskanie dla Spółki terenu, na którym możliwe byłoby prowadzenie działalności związanej z przeładunkiem oraz tymczasowym składowaniem kontenerów. W tym zakresie niezbędne jest wybudowanie na Nieruchomości m.in. odpowiednich placów składowych, ogrodzenia, instalacji elektrycznych, instalacji telekomunikacyjnych i innych zewnętrznych instalacji. Zgodnie z planami Spółki, place zostaną oznakowane oraz oświetlone, a także zintegrowane z sąsiadującą powierzchnią składową terminalu (…) Spółki. Dodatkowo Nieruchomość zostanie odpowiednio ogrodzona i zabezpieczona. Inwestycja jest związana z rozwojem działalności Spółki i ma zasadniczo na celu zabezpieczenie jej źródła przychodów, a także kontynuowanie uzyskiwania przychodów w przyszłości (dalej: „Inwestycja”).

Zgodnie z umową najmu, Spółka jest zobowiązana do uzyskania pozwolenia na użytkowanie Inwestycji nie później niż 5 lat od dnia wydania jej Nieruchomości.

Spółka jest zobowiązana do opłacania czynszu na podstawie faktur wystawionych przez Wynajmującego, począwszy od dnia protokolarnego wydania Nieruchomości. Kwota czynszu jest sumą dwóch składników, tj. opłaty stałej oraz opłaty dodatkowej. Opłatę stałą stanowi iloczyn określonej umownie stawki za jeden metr kwadratowy powierzchni Nieruchomości. Z kolei opłata dodatkowa to suma wszelkich cywilnoprawnych bądź publicznoprawnych opłat związanych z Nieruchomością, a także pracami, które wykonuje na niej Spółka w ramach Inwestycji. Czynsz nie uwzględnia opłat eksploatacyjnych, tj. opłat za energię elektryczną, cieplną, wodę, media czy odprowadzanie ścieków (dalej: „Czynsz”).

W związku z realizacją Inwestycji Najemca zadeklarował, że pokryje wszelkie koszty, nakłady i wydatki związane z przygotowaniem oraz zrealizowaniem Inwestycji, a w szczególności koszty związane z zaprojektowaniem, wykonaniem oraz ukończeniem Inwestycji. Strony uzgodniły w umowie, że wydatki na Inwestycje będą miały ściśle określoną wysokość. Umowa przewiduje, że po okresie Inwestycji rzeczoznawca dokona ustalenia wartości dokonanych nakładów. W przypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez B Sp. z o.o. (tj. jeżeli wartość nakładów poniesionych przez Najemcę nie będzie równa bądź większa od uzgodnionej kwoty nakładów) Wynajmujący ma prawo do obciążenia karą umowną Najemcę, w kwocie stanowiącej różnicę pomiędzy ustaloną kwotą nakładów, a kwotą nakładów rzeczywiście poniesionych.

W dniu czerwcu 2024 r. dokonano pierwszego wpisu do dziennika budowy, co oznacza to jednocześnie rozpoczęcie Inwestycji (dalej: „Rozpoczęcie Inwestycji”). Obecnie na Nieruchomości trwają prace przystosowujące powierzchnie pod dalsze prace budowlane. Moment Rozpoczęcia Inwestycji był uzależniony m.in. od ukończenia prac projektowych oraz konieczności uprawomocnienia się odpowiedniego pozwolenia na budowę (co nastąpiło w maju 2024 r.)

Niniejszy wniosek jest składany przez PGK, ponieważ od 1 stycznia 2022 r. to PGK jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, a nie poszczególne Spółki (tj. B Sp. z o.o. i A Sp. z o.o.).

W związku z powyższym PGK składa niniejszym wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z 7 października 2024 r. wskazali Państwo, że zgodnie z zawartą umową, opłata dodatkowa obejmuje kwoty w wysokości równej sumie wszelkich związanych z Nieruchomością opłat publicznoprawnych lub cywilnoprawnych rzeczywiście poniesionych i nieodzyskanych przez Wynajmującego, w tym opłat od gruntów, budynków lub budowli, włącznie z obiektami budowlanymi nabytymi lub wybudowanymi przez Najemcę w granicach Nieruchomości, a w szczególności: kwot odpowiadających pełnej wysokości zapłaconego przez Wynajmującego podatku od nieruchomości lub podatków zastępujących podatek od nieruchomości oraz zapłaconych przez Wynajmującego opłat z tytułu użytkowania wieczystego lub opłat zastępujących tę opłatę.

W praktyce opłata dodatkowa obejmuje przede wszystkim równowartość podatku od nieruchomości za wynajmowany teren oraz równowartość opłaty za użytkowanie wieczyste, które są ponoszone przez Wynajmującego.

Powyższe elementy stanowią wyłącznie składniki kalkulacji czynszu płaconego przez Najemcę.

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Czynsz najmu, ponoszony od momentu Rozpoczęcia Inwestycji do momentu oddania poszczególnych środków trwałych do użytkowania (tj. m.in. placów składowych, ogrodzenia, instalacji elektrycznych, instalacji telekomunikacyjnych i innych zewnętrznych instalacji), powiększa wartość początkową środków trwałych wytwarzanych w ramach Inwestycji, od których Wnioskodawca będzie miał prawo dokonywać w przyszłości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Czynsz najmu ponoszony od momentu Rozpoczęcia Inwestycji do momentu oddania poszczególnych środków trwałych do użytkowania (tj. m.in. placów składowych, ogrodzenia, instalacji elektrycznych, instalacji telekomunikacyjnych i innych zewnętrznych instalacji), powiększa wartość początkową środków trwałych wytwarzanych w ramach Inwestycji, od których Wnioskodawca będzie miał prawo dokonywać w przyszłości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania. Oznacza to, iż dla prawnej kwalifikacji danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu, istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby móc uznać poniesiony przez podatnika wydatek jako koszt uzyskania przychody, musi on spełniać następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów oraz;
• został właściwie udokumentowany.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c niniejszej ustawy, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

• budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością;
• maszyny, urządzenia i środki transportu oraz;
• inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W świetle art. 16a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają również m.in. budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie, niezależnie od przewidywanego okresu ich używania.

Zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o CIT, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie można zaliczyć natomiast: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Wskazany w art. 16g ust. 4 ustawy CIT katalog wydatków, które mają wpływ na wartość wytworzonego środka trwałego jest otwarty. Zatem wszystkie wydatki, a nie tylko literalnie wymienione w treści omawianego przepisu, które mają wpływ na wartość początkową środka trwałego, powinny podwyższać tą wartość. Z tego powodu wszystkie koszty pozostające w bezpośrednim związku z wytworzeniem środka trwałego, stanowią składnik jego wartości początkowej.

Z wyżej przytoczonych regulacji wynika, iż decydująca dla zaliczenia określonego wydatku do wydatków stanowiących koszt wytworzenia środka trwałego jest możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym przedsięwzięciem inwestycyjnym. Wszelkie wydatki pozostające w związku z wytworzeniem środka trwałego mają wpływ na jego koszt wytworzenia. Koszt ten zarazem stanowi o wartości początkowej, od której dokonuje się następnie odpisów amortyzacyjnych.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu Czynszu były/są niezbędne dla realizacji Inwestycji. Spółka nie ponosiłaby tych wydatków oraz nie zawarłaby umowy najmu Nieruchomości, gdyby nie była zainteresowana realizacją Inwestycji. Inwestycja jest związana z rozwojem podstawowej działalności gospodarczej Spółki.

Umowa najmu zawarta pomiędzy B Sp. z o.o. i Wynajmującym wprost przewiduje obowiązek Spółki do realizacji Inwestycji oraz poniesienia określonej kwoty nakładów zw. z Inwestycją. W przypadku naruszenia tych obowiązków (tj. w szczególności poniesienia mniejszej wartości nakładów na Inwestycje niż określone w Umowie) Najemca będzie zobowiązany do zapłaty kar umownych na rzecz Wynajmującego.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe potwierdza, iż wydatki z tytułu Czynszu ponoszone od momentu Rozpoczęcia Inwestycji do momentu oddania jej do użytkowania, są/były niezbędne dla wytworzenia środków trwałych w ramach Inwestycji prowadzonej przez Spółkę i jako takie powinny zostać ujęte w ich wartości początkowej.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej np.:

·interpretacja indywidualna z dnia 06 czerwca 2024 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.190.2024.2.SG, cyt. „(...) koszty czynszu dzierżawnego wynikające z umowy dzierżawy gruntów oraz wynagrodzenia za służebności: przesyłu, przechodu i prawa do zajmowania słupa powietrza przez śmigła elektrowni wiatrowej, koszty notarialne i sądowe związane z ww. zawartymi umowami oraz faktury dotyczące rozwoju projektu, tj. koszty nabywanych usług w zakresie doradztwa i zastępstwa przy występowaniu o wydanie niezbędnych pozwoleń i zawarcie umów niezbędnych do realizacji Farmy związane są bezpośrednio z realizacją inwestycji polegającej na budowie nowej farmy wiatrowej i fotowoltaicznej poniesione do dnia przekazania inwestycji do użytkowania są objęte zakresem przedmiotowym cytowanego wyżej art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem stanowią one koszt wytworzenia środków trwałych zwiększając ich wartość początkową, od której będziecie Państwo mogli dokonywać odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów”.

·interpretacja indywidualna z dnia 11 kwietnia 2024 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.101.2024.1.DK, cyt. „(...) dzierżawa gruntów nie służy ogólnej działalności Wnioskodawcy, lecz realizacji konkretnej inwestycji. W związku z powyższym nie zalicza się ich do kosztów ogólnych zarządu, czy pozostałych kosztów operacyjnych, gdyż nie ma wątpliwości, że koszty dzierżaw nie powstałyby, gdyby Spółka nie budowała (wytworzyła) środka trwałego w postaci farmy fotowoltaicznej”;

·interpretacja indywidualna z dnia 3 stycznia 2024 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.646.2023.1.MF, cyt. „Czynsz za dzierżawę gruntów jest wydatkiem związanym z cudzą własnością, w tym sensie, że stanowi on wynagrodzenie za korzystanie z takiej właśnie cudzej własności - gruntu, do którego tytuł stanowi niezbędny warunek prowadzenia działalności i inwestycji. Wskazać należy, iż czynsz dzierżawny jest kosztem, który istnieje wyłącznie w ścisłym powiązaniu z faktem wytworzenia środka trwałego - farmy fotowoltaicznej. Związek pomiędzy wytworzeniem tego środka trwałego, a wynagrodzeniem za dzierżawę ma charakter sine qua non, albowiem gdyby nie wytworzenie farmy fotowoltaicznej, mającej następnie generować dochody po stronie Spółki, nie byłoby potrzeby zapewniania gruntów pod budowę tej farmy, a co za tym idzie, pozyskiwania i opłacania tytułów prawnych do posiadania gruntów”;

·interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.165.2020.1.BK, cyt. „W celu prawidłowego, na gruncie podatkowym, rozliczenia wydatków kreujących wartość środka trwałego, decydujące znaczenie ma moment zakończenia inwestycji i przekazanie tego środka do używania. Wydatki poniesione do dnia przekazania wytworzonego środka trwałego powiększają jego wartość początkową. Za to wydatki za dzierżawę, poniesione po dniu przekazania tego środka do używania, powinny stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie poniesienia”;

·interpretacja indywidualna z dnia 19 kwietnia 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.85.2019.1.JG, cyt. „Jeżeli podatnik, w ramach wytworzenia środka trwałego, ponosi wydatki związane z cudzą własnością, wydatki te jako bezpośrednio związane z inwestycją rozliczane mogą być poprzez amortyzację środka trwałego. Są bowiem elementem kosztu wytworzenia określonego w art. 16g ust. 4 ustawy o CIT”;

·interpretacja indywidualna z dnia 1 lutego 2017 r., Znak: 0461-ITPB3.4510.592.2016.2.JG, cyt. „Koszty dzierżawy gruntu dotyczą konkretnej inwestycji, tj. budowy farmy wiatrowej i nie zostałyby poniesione, gdyby nie była realizowana przedmiotowa inwestycja. Istnieje zatem ścisły związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami na dzierżawę gruntu, a realizowanym projektem (...). Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że wynagrodzenie z tytułu dzierżawy gruntu pod budowę wiatraków są objęte zakresem przedmiotowym cytowanego wyżej art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i jeżeli zostały poniesione do dnia przekazania środków trwałych do używania to zwiększają ich wartość początkową”.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy Czynsz najmu ponoszony od momentu Rozpoczęcia Inwestycji do momentu oddania poszczególnych środków trwałych do użytkowania, powiększa ich wartość początkową, od której Wnioskodawca będzie miał prawo dokonywać w przyszłości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi spełnić następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o CIT,

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o CIT,

Przy czym, stosownie do art. 16c pkt 1 ustawy o CIT,

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 16g ust. 4 ustawy o CIT:

Wskazany w art. 16g ust. 4 ustawy o CIT katalog wydatków, które powinny podwyższyć wartość wytworzonego środka trwałego jest otwarty. Zatem wszystkie wydatki, a nie tylko literalnie wymienione w treści omawianego przepisu, które mają wpływ na wartość początkową środka trwałego, powinny podwyższać tą wartość. Z tego powodu wszystkie koszty pozostające w bezpośrednim związku z wytworzeniem środka trwałego, stanowią składnik wartości początkowej.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Czynsz najmu, ponoszony od momentu Rozpoczęcia Inwestycji do momentu oddania poszczególnych środków trwałych do użytkowania (tj. m.in. placów składowych, ogrodzenia, instalacji elektrycznych, instalacji telekomunikacyjnych i innych zewnętrznych instalacji), powiększa wartość początkową środków trwałych wytwarzanych w ramach Inwestycji, od których Wnioskodawca będzie miał prawo dokonywać w przyszłości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, wskazać należy, że w opisie sprawy wskazali Państwo, że kwota czynszu jest sumą dwóch składników, tj. opłaty stałej oraz opłaty dodatkowej. Opłatę stałą stanowi iloczyn określonej umownie stawki za jeden metr kwadratowy powierzchni Nieruchomości. Z kolei opłata dodatkowa to suma wszelkich cywilnoprawnych bądź publicznoprawnych opłat związanych z Nieruchomością, a także pracami, które wykonuje na niej Spółka w ramach Inwestycji.

Opłata dodatkowa obejmuje kwoty w wysokości równej sumie wszelkich związanych z Nieruchomością opłat publicznoprawnych lub cywilnoprawnych rzeczywiście poniesionych i nieodzyskanych przez Wynajmującego, w tym opłat od gruntów, budynków lub budowli, włącznie z obiektami budowlanymi nabytymi lub wybudowanymi przez Najemcę w granicach Nieruchomości, a w szczególności: kwot odpowiadających pełnej wysokości zapłaconego przez Wynajmującego podatku od nieruchomości lub podatków zastępujących podatek od nieruchomości oraz zapłaconych przez Wynajmującego opłat z tytułu użytkowania wieczystego lub opłat zastępujących tę opłatę.

W praktyce opłata dodatkowa obejmuje przede wszystkim równowartość podatku od nieruchomości za wynajmowany teren oraz równowartość opłaty za użytkowanie wieczyste, które są ponoszone przez Wynajmującego.

Powyższe elementy stanowią wyłącznie składniki kalkulacji czynszu płaconego przez Najemcę.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że możliwość powiązania danego wydatku z konkretnym środkiem trwałym ma decydujące znaczenie dla jego właściwej kwalifikacji. Wydatek taki może być poniesiony w stadium procesu inwestycyjnego w celu stworzenia warunków do prowadzenia inwestycji, bez których nie doszłoby do wytworzenia środka trwałego.

W niniejszej sprawie Czynsz najmu (w postaci opłaty stałej oraz opłaty dodatkowej) ponoszony od momentu Rozpoczęcia Inwestycji do momentu oddania poszczególnych środków trwałych do użytkowania (tj. m.in. placów składowych, ogrodzenia, instalacji elektrycznych, instalacji telekomunikacyjnych i innych zewnętrznych instalacji), powiększa wartość początkową środków trwałych wytwarzanych w ramach Inwestycji, od których Wnioskodawca będzie miał prawo dokonywać w przyszłości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów.

Należy zauważyć, że Czynsz najmu nie służył ogólnej działalności Spółki, lecz realizacji konkretnej Inwestycji. W związku z powyższym kwoty Czynszu najmu nie można zaliczyć do kosztów ogólnych zarządu, czy pozostałych kosztów operacyjnych, gdyż nie ma wątpliwości, że ww. koszty nie powstałby, gdyby Spółka nie budowała (wytworzyła) środków trwałych wskazanych we wniosku.

W celu prawidłowego, na gruncie podatkowym, rozliczenia wydatków kreujących wartość środka trwałego, decydujące znaczenie ma moment zakończenia inwestycji i przekazanie tego środka do używania. Wydatki poniesione do dnia przekazania wytworzonego środka trwałego powiększają jego wartość początkową.

Podsumowując wykładnię przepisów dotyczących ustalenia wartości początkowej środków trwałych należy stwierdzić, że do jej elementów należy zaliczać te koszty, które są powiązane z inwestycją, której efektem było wytworzenie amortyzowanych środków trwałych, przy czym katalog wydatków dających się przyporządkować do danego przedsięwzięcia ma charakter otwarty; stanowiły element procesu wytwarzania składników majątku podatnika; wydatki miały wpływ na koszt wytworzenia środków trwałych; bez tych wydatków nie powstałyby środki trwałe, a wydatki na wytworzenie środków trwałych nie zostałyby poniesione, gdyby nie podjęto decyzji o ich wytworzeniu; dzięki poniesionym wydatkom środki trwałe są kompletne i zdatne do użytku; wszelkie zaliczone do wartości początkowej koszty zostały poniesione do dnia oddania środków trwałych do używania; żaden z poniesionych wydatków nie jest zaliczony do kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że koszty Czynszu najmu związane są bezpośrednio z realizacją Inwestycji polegającej na budowie (wytwarzania) środków trwałych w postaci placów składowych, ogrodzenia, instalacji elektrycznych, instalacji telekomunikacyjnych i innych zewnętrznych instalacji, poniesione do dnia przekazania inwestycji do użytkowania są objęte zakresem przedmiotowym cytowanego wyżej art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem wydatki w postaci Czynszu najmu obejmującego opłatę stałą oraz opłatę dodatkową stanowią koszt wytworzenia środków trwałych zwiększając ich wartość początkową, od której będziecie Państwo mogli dokonywać odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy Czynsz najmu, ponoszony od momentu Rozpoczęcia Inwestycji do momentu oddania poszczególnych środków trwałych do użytkowania (tj. m.in. placów składowych, ogrodzenia, instalacji elektrycznych, instalacji telekomunikacyjnych i innych zewnętrznych instalacji), powiększa wartość początkową środków trwałych wytwarzanych w ramach Inwestycji, od których Wnioskodawca będzie miał prawo dokonywać w przyszłości odpisów amortyzacyjnych stanowiących koszt uzyskania przychodów, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz.2383 ze zm.).