Wyrok WSA w Kielcach z dnia 26 września 2024 r., sygn. I SA/Ke 318/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Surma Sędziowie Asesor WSA Andrzej Mącznik (spr.) Asesor WSA Magdalena Stępniak Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Adamczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2024 r. sprawy ze skargi B. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Kielcach z dnia 6 maja 2021 r. nr 2601-IEW.4261.21.2020 w przedmiocie odmowy rozłożenia na raty zaległości podatkowej .oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Kielcach decyzją z dnia 6 maja 2021 r. nr 2601-IEW.4261.21.2020 po rozpatrzeniu odwołania B. S. na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325; ze zm.; obecnie t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383; ze zm. – dalej Ordynacja podatkowa) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego we Włoszczowie z dnia 30 września 2020 r. nr 2615-SER.4261.18.2020 w sprawie odmowy rozłożenia na raty zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych PIT-36 za 2019 r. w kwocie [...]zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie [...]zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że wnioskiem z dnia 29 maja 2020 r.( z datą wpływu do organu podatkowego 2 czerwca 2020 r.) skierowanym do Naczelnika Urzędu Skarbowego we Włoszczowie B. S. zwróciła się o rozłożenie na 36 miesięcznych rat zobowiązania podatkowego wynikającego ze złożonego zeznania rocznego PIT-36 za 2019 r. w kwocie [...]zł oraz odsetek w kwocie [...]zł, płatnych w kwotach po [...] zł.

Uzasadniając złożony wniosek, B. S. powołała się na sytuację jaka wystąpiła z uwagi na ograniczenia wynikające z ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, a także z uwagi na ogłoszenie przez Radę Ministrów z dniem 13 marca 2020 r. stanu zagrożenia epidemicznego związanego z wprowadzeniem powszechnego obowiązku przestrzegania zasad zapobiegania rozprzestrzenianiu się zakażeniem wirusem SARS-CoV-2. Wskazała, że utrudnienia wynikające z powyższego powodują zatory płatnicze i ogromny spadek obrotów w podmiocie, w którym jest komandytariuszem. Natomiast brak rozwoju skutkowałby negatywnie na poziom płaconych przez nią podatków w przyszłości. B. S. nadmieniła, że utrudnienia w zapłacie wnioskowanych zobowiązań wynikły z faktu zaistniałej pandemii i konieczności przeznaczenia wszystkich środków przeznaczonych na uregulowanie ww. zobowiązań na poczet wynagrodzeń i stałych kosztów związanych z prowadzoną działalnością spółki, w której jest komandytariuszem. Wskazała, że nie została wypłacona cała kwota należnego jej zysku. Stwierdziła, że zasadnym jest wniosek o udzielenie ulgi w spłacie podatku dochodowego za 2019 r. i daniny solidarnościowej, bowiem pozwoli to regulować bieżące obciążenia podatkowe i pozapodatkowe, a jednocześnie nie pozbawi spółki, w której jest komandytariuszem płynności finansowej, należny jej zysk spółka będzie wypłacała w kwotach, które pozwolą na regulowanie zaproponowanych rat.