Interpretacja indywidualna z dnia 16 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.586.2024.1.ST

Możliwość odliczenia całości składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 lipca 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 24 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia całości składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne.

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W 2023 r. Wnioskodawczyni uzyskiwała przychody z różnych źródeł przychodów, w tym przychody ze stosunku pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT).

Z wystawionych przez płatników informacji podatkowych PIT-11, przykładowo wynika, że łączne roczne przychody Wnioskodawczyni, zaliczane do przychodów ze stosunku pracy, wynosiły 300 000 zł. Pobrane od przychodów ze stosunku pracy składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2024 poz. 497), wykazane przez płatników w informacji PIT-11, przykładowo wyniosły 30 000 zł.

W przypadku Wnioskodawczyni, składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne należne od przychodów ze stosunku pracy były naliczone i potrącane z dochodu Wnioskodawczyni, za pośrednictwem płatnika, tylko do pewnego momentu. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy. W 2023 r. obwiązywała w tym zakresie kwota 208 050 zł (to jest tzw. górna granica podstawy wymiaru składek społecznych).

Zatem, w myśl obowiązujących przepisów, od należności ze stosunku pracy płatnik powinien naliczać i pobierać od Wnioskodawczyni składki na ubezpieczenia społeczne tylko do momentu kiedy Jej przychody narastająco liczone od początku roku nie przekroczyły w 2023 r. kwoty 208 050 zł. Po przekroczeniu wskazanego limitu, Wnioskodawczyni nadal uzyskiwała przychody ze stosunku pracy, od których płatnicy nie naliczali i nie pobierali składek na ubezpieczenia społeczne, z uwagi na tzw. górną granicę podstawy wymiaru składek społecznych. Można zatem stwierdzić, że od pewnego momentu w 2023 r., Wnioskodawczyni uzyskiwała przychody ze stosunku pracy, które były wyłączone z podstawy wymiaru składek społecznych (nie podlegały już oskładkowaniu).

W zeznaniu rocznym za 2023 r. (PIT-37), Wnioskodawczyni skorzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. ulga dla seniora). Do skorzystania z ww. zwolnienia Wnioskodawczyni jest uprawniona (spełnia wszystkie warunki do tej ulgi określone w ustawie).

Wnioskodawczyni przysługują również 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT. Z uwagi na powyższe, przy uwzględnianiu zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154, Wnioskodawczyni jest zobligowana zastosować limit kwotowy dla obu tych preferencji w wysokości 120 000 zł, o którym mowa w art. 22 ust. 9aa ustawy o PIT.

Mając na uwadze powyższe, w rozliczeniu PIT-37 za 2023 r. Wnioskodawczyni wykazała w części D.2 zeznania przychody wolne od podatku w wysokości 69 999,37 zł. Przedmiotowa kwota przychodów wolnych od podatku była kwotą maksymalną jaką Wnioskodawczyni mogła zastosować, z uwagi na odliczone w zeznaniu 50% koszty uzyskania przychodów w wysokości 50 000,63 zł.

Dodatkowo, dla zobrazowania stanu faktycznego, Wnioskodawczyni podaje przybliżone, przykładowe dane:

1.Ogółem przychody ze stosunku pracy osiągnięte w 2023 r. wyniosły 280 000 zł.

2.Górna granica przychodów, do której w 2023 r. płatnicy naliczali składki społeczne, zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynosiła 208 050 zł.

3.Przychody Wnioskodawczyni ze stosunku pracy, od których składek nie naliczano to 71 500 zł (1-2).

4.Jako przychody wolne od podatku, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT, Wnioskodawczyni w rozliczeniu rocznym wykazała przychody w kwocie 69 999,37 zł.

5.Wykazane w informacji podatkowej PIT-11 składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne pobrane z dochodu Wnioskodawczyni - kwota ok. 30 000 zł.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni ma prawo, w rocznym rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych, odliczyć od dochodu całość składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, wykazanych przez płatnika w informacji PIT-11 - jeżeli w ramach ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT, Wnioskodawczyni wykazała przychody wolne od podatku mieszczące się w kwocie przychodów, od których składki społeczne nie były naliczane?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni, ma Ona prawo, w rocznym rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych, odliczyć od dochodu całość składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne wykazanych przez płatnika w informacji PIT-11 - jeżeli w ramach ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT, Wnioskodawczyni wykazała przychody wolne od podatku mieszczące się w kwocie przychodów, od których składki społeczne nie były naliczane.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 poz. 226; dalej: ustawa o PIT), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl, art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT, wolne od podatku są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje:

a)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników,

b)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2022 r. poz. 2528 oraz z 2023 r. poz. 347, 658, 1429, 1834 i 1872),

c)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2023 r. poz. 1280, 1429 i 1834),

d)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1251, 1429 i 1672),

e)świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4a,

f)uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 217, z późn. zm.);

g)świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT , podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika. Odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT, wynika zatem, że podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia od dochodu (od podstawy opodatkowania) pobranych ze środków płatnika składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne - o ile były to składki naliczone od dochodów zwolnionych z podatku na podstawie przepisów ustawy o PIT.

W zaistniałym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni, w skali całego roku osiągnęła przychody ze stosunku pracy, od których były naliczane i potrącane z jej dochodu składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, jak też przychody ze stosunku pracy, od których nie naliczono w ogóle składek z uwagi na przepisy szczególne, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawczyni ma zatem prawo wykazać w przychodach wolnych od podatku tą cześć przychodów, od których składki na ubezpieczenia nie były w ogóle naliczane. W takich okolicznościach nie znajdą zastosowania uregulowania, o których mowa w art. art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT, wskazujące iż podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia od dochodu (od podstawy opodatkowania) pobranych ze środków płatnika składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne - o ile były to składki naliczone od przychodów zwolnionych z podatku na podstawie przepisów ustawy o PIT.

Powyższe wynika z faktu, że w przypadku Wnioskodawczyni, jako dochody (przychody) wolne od podatku, Wnioskodawczyni wykazuje te przychody, od których składki społeczne w ogóle nie były już naliczane.

Reasumując, w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni ma prawo, w rocznym rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych, odliczyć od dochodu całość składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne wykazanych przez płatnika w informacji PIT-11 - jeżeli w ramach ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o PIT, Wnioskodawczyni wykazała przychody wolne od podatku mieszczące się w kwocie przychodów, od których składki społeczne nie były naliczane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 13 pkt 8 ww. ustawy:

W świetle natomiast art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zawarte w art. 18 ww. ustawy wyliczenie praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 tej ustawy jako odrębne źródło przychodów ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Przyjęcie przez ustawodawcę otwartego katalogu tych przychodów pozwala na zaliczenie do tej kategorii wszystkich innych przychodów z praw majątkowych.

Podkreślenia wymaga, że o kwalifikacji do danego źródła przychodu przesądza treść danej umowy, a nie forma zobowiązania stosunku prawnego (umowa o pracę, czy umowa zlecenia). Zatem wyodrębnione wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, z reguły będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przychody z praw majątkowych (w tym z praw autorskich) nie mogą być zaliczone do źródła, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy jako przychody ze stosunku pracy, czy też jako przychody z tytułu osobistego wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub o dzieło opisane w art. 13 pkt 8.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), ww. art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku do dochodowym od osób fizycznych stosuje się do przychodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, wynika, że:

W myśl art. 22 ust. 9a ww. ustawy

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 9aa ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 22 ust. 9aa ustawy PIT, nie ma zastosowania do sytuacji, w której podatnik w roku podatkowym uzyskał:

a)przychody z umowy zlecenia kwalifikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z osobiście wykonywanej działalności, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy,

b)przychody z umowy zlecenia „z prawami autorskimi” kwalifikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy.

Przychody z umowy zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy, mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 148, 152, 153 lub 154 ustawy (czyli maksymalnie do 85 528 zł), natomiast przychody z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ustawy, mogą korzystać z 50% kosztów uzyskania przychodów, na zasadach określonych w art. 22 ust. 9, 9a i 9b, czyli do wysokości 120 000 zł.

W myśl natomiast art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 21 ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 31a ust. 8 ww. ustawy:

W świetle natomiast art. 31a ust. 9 ww. ustawy:

W ramach „Polskiego Ładu” wprowadzono przepisy dla osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal pozostają aktywne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno-rentowych, zwane potocznie „ulgą dla pracujących seniorów”. Ulga ta zapisana została w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uprawnionymi do korzystania z tego przywileju podatkowego są kobiety po ukończeniu 60. roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65. roku życia pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów. Analizowany przepis przewiduje zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów osiągniętych przez te osoby ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia zawieranych w ramach działalności wykonywanej osobiście, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej według skali podatkowej, podatkiem liniowym lub ryczałtem ewidencjonowanym albo rozliczanych w ramach tzw. IP Box-a. Zwolnienie to jest limitowane – dotyczy bowiem przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Aby korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik nie może również otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu wynika, że uzyskiwała Pani przychody z różnych źródeł przychodów, w tym przychody ze stosunku pracy. Od pewnego momentu w 2023 r., uzyskiwała Pani przychody ze stosunku pracy, które były wyłączone z podstawy wymiaru składek społecznych (nie podlegały już oskładkowaniu). W zeznaniu rocznym za 2023 r. (PIT-37) skorzystała Pani ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. ulga dla seniora). W rozliczeniu PIT-37 za 2023 r. wykazała Pani w zeznaniu przychody wolne od podatku w wysokości 69 999,37 zł.

Z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zwolnione z podatku są przychody otrzymane przez podatnika, który mimo nabycia uprawnienia (prawa) do emerytury, tej emerytury nie otrzymuje. Tym samym, warunek „nieotrzymywania emerytury” jako warunek do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego powinien być spełniony na moment otrzymania przychodu, tj. na moment wypłaty należności ze stosunku pracy. Jak wynika natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powstaje w momencie otrzymania środków pieniężnych lub postawienia ich do dyspozycji podatnika. Jeżeli wynagrodzenie za pracę jest przelewane przez pracodawcę na rachunek bankowy pracownika, to przychód ze stosunku pracy powstaje w dniu dokonania przez pracodawcę przelewu wynagrodzenia, a nie w dniu jego wpływu na konto pracownika.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia od dochodu (od podstawy opodatkowania) pobranych ze środków podatnika składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne - o ile były to składki naliczone od dochodów zwolnionych z podatku na podstawie przepisów ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1230 ze zm.):

Podsumowując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis i wskazane wyżej uregulowania prawne stwierdzić należy, że w związku z uzyskiwaniem przez Panią przychodów ze stosunku pracy, z tytułu otrzymywania których podlega Pani ubezpieczeniom społecznym, ma Pani prawo do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do tej części osiągniętych przez Panią przychodów, które przekraczają kwotę 208 050 zł (tj. górnej granicy podstawy wymiaru składek społecznych), od których to przychodów podlega Pani ubezpieczeniom społecznym jednak od tej części nie miała Pani pobieranych składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne. Wobec czego, przysługuje Pani prawo do odliczenia od dochodu w rocznym rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych, całości składek na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne, wykazanych przez płatnika w informacji PIT-11.

Tym samym Pani stanowisko, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie różnił się/różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).