Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 stycznia 2024 r., sygn. III SA/Wa 2508/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie sędzia WSA Dariusz Czarkowski, asesor WSA Tomasz Grzybowski (sprawozdawca), Protokolant sekretarz sądowy Anna Skorupska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2024 r. sprawy ze skargi B.R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2023 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2021 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz B.R. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem oceny tut. Sądu stała się skarga B. R. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z [...] sierpnia 2023 r., którą utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z [...] maja 2023 r. określającą skarżącemu zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne za 2021 r.

Podstawę faktyczną ww. decyzji stanowiło ustalenie, że skarżący osiągnął przychody z tytułu wynajmu dwóch nieruchomości:

- gruntów zabudowanych pawilonem handlowo-usługowym położonym przy ul. [...] w O. (wynajem wraz z małżonką, J. R.),

- gruntu zabudowanego budynkiem handlowo-usługowym położonym przy ul. [...] w O. (który wynajmował samodzielnie).

Wg organu skarżący uzyskał z ww. tytułu przychód w wysokości 124 000 zł, zaś małżonka skarżącego w kwocie 72 000 zł co łącznie daje 196 000 zł. Tym samym został przekroczony limit 100 000, wynikający z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 43, dalej: "ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym"), powyżej którego przychody z ww. tytułu podlegają opodatkowaniu wg stawki 12,5 %. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 13 ww. ustawy ww. limit dotyczy łącznie obojga małżonków, niezależnie od obowiązującego ich ustroju majątkowego. Jeżeli więc małżonkowie wynajmują nieruchomości, nawet takie które znajdują się w ich prywatnych majątkach i składają odrębne deklaracje podatkowe, to ich przychody sumuje się na potrzeby wyznaczenia odpowiedniej stawki ryczałtu. W rezultacie od nadwyżki ponad 100 000 zł małżonkowie powinni byli odprowadzić podatek wg stawki 12,5%, co oznacza że skarżący nie miał podstaw do opodatkowania swojego przychodu do kwoty 100 000 wg stawki podstawowej 8,5% (s. 2 i n., 15 i n. zaskarżonej decyzji). W tym kontekście organ krytycznie odniósł się również do argumentów podnoszonych przez skarżącego w toku postępowania, podkreślając że wysokość przychodów z tytułu wynajmu nie budzi wątpliwości i została ustalona na podstawie oświadczenia co do dat i kwot przelewów od najemcy (spółki z o.o. A.) (s. 17 i n. decyzji).