Interpretacja indywidualna z dnia 4 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.645.2024.1.BM

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 2 sierpnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Decyzją (...) z dnia 25 czerwca 1997 roku doszło do przekształcenia na spółdzielcze własnościowe prawo lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego nr 26, położonego w (...), przy ulicy (...).

Na podstawie ww. Decyzji oznaczone powyżej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nabyli w czasie trwania związku małżeńskiego do majątku wspólnego Pani dziadkowie - A. A. i B.B. małżonkowie.

Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 11 maja 2000 roku, sygn. akt. (...) stwierdzono, że spadek po zmarłym dnia 21 lutego 2001 roku A.A. nabyli na podstawie ustawy: żona B.B. oraz synowie C.C. i D.D. po 1/3 (jedna trzecia) części każde z nich.

W skład spadku po Pani zmarłym dziadku – A.A. wchodziła, w szczególności 1/2 (jedna druga) części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu.

Z dniem 21 lutego 2001 roku Pani babcia nabyła tytułem dziedziczenia spadku po swoim zmarłym mężu A.A. udział w przedmiocie należącym do tego spadku, którym - na zasadzie art. 1035 KC w zw. z art. 196 § 1 KC - była 1/6 (jedna szósta) części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu.

W dniu 9 sierpnia 2001 roku doszło do działu spadku po Pani zmarłym dziadku – A.A. w ten sposób, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, nabyła w całości Pani babcia - B.B., bez jakichkolwiek spłat, roszczeń i wzajemnych pretensji pozostałych spadkobierców po zmarłym A.A.

W konsekwencji w dniu 9 sierpnia 2001 roku Pani babcia - B.B. nabyła (pozostałe jeszcze do nabycia) 2/6 (dwie szóste) części w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu.

Umową darowizny, sporządzoną przed (...) notariuszką w (...) za Rep A (...), nabyła Pani w dniu 18 listopada 2019 r. od swojej babci – B.B. w całości spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.

Umową sprzedaży, sporządzoną przed (...) notariuszką w (...) za Rep A (...), w dniu 8 czerwca 2021 r. sprzedała Pani w całości spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu za cenę w kwocie PLN - oznaczoną dalej jako: A, która została Pani zapłacona w całości.

Zgodnie z art. 922 § 1 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U.1964.16.93 ze zm.) - dalej jako: KC, cyt.: „§ 1. Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej."

Zgodnie z art. 924 KC, cyt.: „Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.”

Zgodnie z art. 925 KC, cyt.: „Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.”

Zgodnie z art. 1035 KC, cyt.: „Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.”

Zgodnie z art. 196 § 1 KC, cyt.: „§ 1. „Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.”

Zgodnie z art. 1036 KC, cyt.: „Spadkobierca może za zgodą pozostałych spadkobierców rozporządzić udziałem w przedmiocie należącym do spadku. W braku zgody któregokolwiek z pozostałych spadkobierców rozporządzenie jest bezskuteczne o tyle, o ile naruszałoby uprawnienia przysługujące temu spadkobiercy na podstawie przepisów o dziale spadku.

Pytanie

Czy za prawidłowe stanowisko należy uznać, że w okolicznościach stanu faktycznego niniejszego wniosku Pani przychód w postaci ceny A nie podlega opodatkowaniu podatkiem PIT na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy o PIT w zw. z art. 30e ust. 1 ustawy o PIT?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, cyt.: „1. Źródłami przychodów są:

8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;”

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o PIT, cyt.: „5. W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.”

Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o PIT, cyt.: „6. W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.”

Zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o PIT, cyt.: „7. Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.”

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o PIT, cyt.: „1. Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.”

Zgodnie z art. 19 ust. 2 ustawy o PIT, cyt.: „2. Przychodem z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw majątkowych, a także innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, u każdej ze stron umowy przenoszącej własność jest wartość nieruchomości, rzeczy lub prawa zbywanego w drodze zamiany. Przepisy ust. 1,3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o PIT, cyt.: „3. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.”

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o PIT, cyt.: „1. Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.”

Z dniem 1 stycznia 2019 r. ustawodawca dodał do art. 10 ustawy o PIT przepisy ust. 5 oraz ust. 6, oraz ust. 7 zgodnie z którymi za neutralne - dla celów opodatkowania podatkiem PIT na zasadach art. 30e ust. 1 ustawy o PIT - uznał nabycia od osób najbliższych tytułem dziedziczenia spadku, działu majątku spadkowego oraz podziału majątku wspólnego małżonków po ustaniu wspólności ustawowej.

Jednocześnie od 1 stycznia 2007 r. ustawodawca uznaje - zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT - że nie generują zobowiązania podatkowego w PIT nabycia - i to również nieodpłatne - od osób najbliższych, tj. m.in. od małżonka, zstępnych, wstępnych, itd.

Ponadto - na zasadzie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT - ustawodawca wyłączył spod opodatkowania podatkiem PIT przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Jednocześnie w treści art. 10 ustawy o PIT ustawodawca pominął nabycia od osób najbliższych tytułem darowizn, co w niczym nieuzasadniony sposób podatkowo promuje nabycia post mortem w stosunku do nabyć inter vivos.

Jest to o tyle nieuzasadnione, że cechy charakterystyczne i relewantne nabyć promowanych przez ustawodawcę, tj. brak ich odpłatności, nabycie od najbliższego, są takie same, jak nabyć tytułem darowizn za życia od osób najbliższych, a w tym także są takie same jak cechy nabycia przez Panią z dnia 18 listopada 2019 r., wskazanego w stanie faktycznym niniejszego wniosku.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, cyt.: „1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.”

Zgodnie z art. 2 Konstytucji RP, cyt.: „Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.”

Zgodnie z art. 8 Konstytucji RP, cyt.: „1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej. 2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.”

Należy zwrócić uwagę, że nowelizacją - Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2018.2159) - ustawodawca unormował powyższą promocję podatkową zarówno w przypadku nabyć post mortem, do których dochodzi na skutek śmierci spadkodawcy, jak i w przypadku nabyć inter vivos do majątku wspólnego małżonków.

A zatem kwestia sukcesji praw (z którą mamy do czynienia w przypadku dziedziczenia spadku, por. art. 922 § 1 KC, a która nie zachodzi w przypadku nabyć do majątku wspólnego małżonków) nie może być uznana za cechę relewantną - tj. taką, która w ocenie ustawodawcy miałaby istotnie uzasadniać zróżnicowanie sytuacji prawnej obdarowanych od sytuacji prawnej spadkobierców i małżonków pozostających we wspólności ustawowej.

Jednocześnie jednak ustawodawca nie zdecydował się na unormowanie powyższej promocji w odniesieniu do nabyć na zasadach innych wspólności majątkowych (jakie mogą zachodzić w kręgu osób najbliższych) - niż wspólność majątku spadkowego z art. 1035 KC oraz wspólność ustawowa małżeńska z art. 31 § 1 KRiO. A zatem kwestia nieodpłatnego zniesienia wspólności praw istniejących w kręgu osób najbliższych również nie może być uznana za cechę relewantną - tj. taką, która w ocenie ustawodawcy miałaby istotnie uzasadniać zróżnicowanie sytuacji prawnej obdarowanych od sytuacji prawnej spadkobierców i małżonków pozostających we wspólności ustawowej.

Nie należy również pomijać tej okoliczności, że wszelkie nabycia w kręgu osób najbliższych ustawodawca uznaje za neutralne na gruncie Ustawy o PIT.

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, cyt.: „1. Przepisów ustawy nie stosuje się do:

3)przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn;”

Zgodnie zaś z art. 1 u.PSD, cyt.: „1. Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1) dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;

2) darowizny, polecenia darczyńcy;

3) zasiedzenia;

4) nieodpłatnego zniesienia współwłasności;

5) zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;

6) nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

2.Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

A ponadto z art. 1a u.PSD wynika, cyt.: „Przepisy ustawy o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności stosuje się odpowiednio do nieodpłatnego:

1)nabycia własności rzeczy wspólnej (wspólnego prawa majątkowego) albo jej części przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli na dalszą współwłasność;

2) wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli.”

W odniesieniu natomiast do pozostałych nabyć - które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn - ustawodawca na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT, stanowi, że cyt.:

„1. Wolne od podatku dochodowego są:

125)wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20;”

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 3 ustawy o PSD, cyt.: „3. Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1)do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2)do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;”

Nie istnieją zatem, żadne cechy relewantne, które z istotnych powodów uzasadniałyby pogorszenie na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT podatkowej sytuacji nabywców z kręgu osób najbliższych darczyńcy w stosunku do spadkobierców i małżonków pozostających we wspólności ustawowej , ponieważ każde z tych nabyć posiada te same cechy charakterystyczne.

W szczególności, brak jest jakichkolwiek powodów by różnicować sytuację obdarowanych w stosunku do osób powołanych do spadku z ustawy lub z testamentu, czy do nabywców tytułem zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu, polecenia testamentowego, oraz by ograniczać obrót pomiędzy najbliższymi do konieczności oczekiwania na śmierć spadkodawcy (biorąc zwłaszcza pod uwagę to, że wyłączone od PIT odpłatne zbycie, którego spadkodawca mógłby dokonać za swego życia, darując następnie pozyskane środki pieniężne obdarowanemu, może nie być w ich interesie - i możliwość ta nie może być uznana za argument na korzyść pogorszenia sytuacji podatkowej nabywców tytułem darowizny).

Dlatego też na zasadzie art. 32 Konstytucji RP w zw. z art. 2 Konstytucji RP w zw. z art. 8 Konstytucji RP - celem realizacji konstytucyjnych zasad równości wobec prawa oraz sprawiedliwości społecznej - należy dokonywać rozszerzającej wykładni art. 10 ust. 5 w zw. z ust. 6 ustawy o PIT polegającej na uznaniu, że w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze darowizny lub w inny nieodpłatny sposób od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez darczyńcę.

Ponieważ w okolicznościach stanu faktycznego Pani babcia nabyła całość darowanego później spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w dniu 9 sierpnia 2001 roku za prawidłowe stanowisko należy uznać, że w okolicznościach stanu faktycznego niniejszego wniosku Pani przychód w postaci ceny A nie podlega opodatkowaniu podatkiem PIT na zasadzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy o PIT w zw. z art. 30e ust. 1 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Podkreślić należy, że użyty w cytowanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych termin „nabycie”, oznacza każde przeniesienie na nabywcę własności rzeczy w ramach spadku, innej jednostronnej czynności, na podstawie aktu prawnego, umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości. Przez pojęcie „nabycie” należy zatem rozumieć nie tylko zakup, ale również każdą inną czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny:

Umowa darowizny uregulowana w art. 888 - 902 Kodeksu cywilnego jest umową jednostronnie zobowiązującą, konsensualną, nieodpłatną i kazualną (tzn. jest podstawą przysporzenia, która jest konieczna do przejścia własności rzeczy). Jak wynika z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku, zatem jeśli świadczenie będzie polegać na przekazaniu rzeczy (np. nieruchomości) dochodzi do przeniesienia prawa własności rzeczy z darczyńcy na obdarowanego. Z zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Umowa darowizny dochodzi do skutku z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Wskazała Pani, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nabyła Pani w drodze darowizny od babci w dniu 18 listopada 2019 r., a zatem w omawianej sprawie bezsporny jest fakt, że jest to dla Pani data nabycia, od której należy liczyć upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu sprzedała Pani 8 czerwca 2021 r. Sprzedaż ta stanowi dla Pani źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nastąpiła przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym lokal ten Pani nabyła.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Przy czym, zgodnie z art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy:

Z kolei jak stanowi art. 19 ust. 3 ww. ustawy:

Natomiast w myśl art. 19 ust. 4 ww. ustawy:

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty pośrednictwa w sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W przypadku nabycia odpłatnego, zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c, w myśl którego:

W świetle art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszonym o koszty odpłatnego zbycia, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Stosownie do art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Wobec powyższego, sprzedaż przez Panią spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w 2021 r., nabytego w dniu 18 listopada 2019 r. w drodze darowizny od Pani babci, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży ww. lokalu na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Podkreślić należy, że wprowadzony przez ustawodawcę na mocy art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 10 ustęp 5 - dotyczy nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nabytych wyłącznie w drodze spadku. Wskazać należy, że przepis ten nie obejmuje innych sytuacji, gdy nabycie nastąpiło w drodze innej czynności cywilnoprawnej (np. dział spadku, darowizna), niż w drodze spadku. Z przedstawionego przez Panią we wniosku opisu zdarzenia jednoznacznie wynika, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nabyła Pani w drodze umowy darowizny w dniu 18 listopada 2019 r., czyli nabycie nie nastąpiło w drodze spadku.

W tym kontekście należy wskazać na zasadę równości wobec prawa wynikającej z art. 2 Konstytucji RP oraz zasady sprawiedliwości społecznej, której podstawę stanowi art. 32 Konstytucji RP.

Zgodnie z art. 2 Konstytucji RP Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Z kolei na podstawie art. 32 ust. 1 Konstytucji RP należy wskazać, iż wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

Wskazać w tym miejscu również należy, że ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78 poz. 483 ze zm.) stanowiącego, że:

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania, skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Zatem, nie można zgodzić się z przyjętym przez Panią założeniem, że nabycie w drodze spadku i nabycie w drodze darowizny są tożsame, z czego wywodzi Pani, że „należy dokonywać rozszerzającej wykładni art. 10 ust. 5 w zw. z ust. 6 ustawy o PIT polegającej na uznaniu, że w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze darowizny lub w inny nieodpłatny sposób od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów od spadków i darowizn, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez darczyńcę”. W świetle prawa nabycie w drodze spadku i nabycie w drodze darowizny są to różne, odrębne czynności prawne i wywołują różne (nie tożsame) skutki podatkowe na gruncie m.in. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pani stanowisko jestnieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli : Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej :

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej :

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawsak 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).