Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 22 sierpnia 2024 r., sygn. II SA/Sz 489/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Bukowiecka- Kleczaj (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Wiesław Drabik,, Asesor WSA Joanna Świerzko-Bukowska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 sierpnia 2024 r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku węglowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzająca ją decyzję Burmistrza z dnia [...] r. Nr [...]

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 20 października 2022 r., [...] Burmistrz B. odmówił M. L. wypłaty dodatku węglowego wskazując, że stan faktyczny wynikający z ustaleń organu odbiega od stanu wynikającego z oświadczenia złożonego przez wnioskodawczynię. Z przeprowadzonego wywiadu środowiskowego wynika bowiem, że przebywa ona pod adresem przy ul. B. w B. nie zaś - jak wskazała strona – przy ul. C. w B. . Ponadto, jest zamężna, przy czym małżonkowie nie ustanowili rozdzielności majątkowej, jak również nie orzeczono wobec nich rozwodu ani separacji. Organ dodał, że wypłacił już dodatek węglowy na wniosek złożony przez męża wnioskodawczyni.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało uchylone decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie z dnia 21 kwietnia 2023 r., nr SKO.4111.3226.2022. Organ odwoławczy w uzasadnieniu decyzji wskazał, że wyjaśnienia złożone przez stronę zarówno w trakcie wywiadu środowiskowego jak i w odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej są spójne i logiczne. Samo "przebywanie" na innej posesji (w tym przypadku posesji, której strona jest współwłaścicielem) nie przesądza, że wnioskodawczyni nie prowadzi jednoosobowego gospodarstwa domowego pod adresem przy ul. C. . Ponadto, o okoliczności niezamieszkiwania w tym lokalu nie może również przesądzać sam fakt niezastania wnioskodawczyni w lokalu przez pracowników wydziału świadczeń rodzinnych. Kolegium nie podzieliło także stanowiska, że przeszkodą w przyznaniu dodatku węglowego jest ten sam rachunek bankowy wskazany zarówno przez wnioskodawczynię jak i jej męża, który mieszka pod innym adresem i prowadzi osobne od niej gospodarstwo domowe. Dodał, że jeżeli organ I instancji miał wątpliwości co do miejsca zamieszkania wnioskodawczyni, mógł je zweryfikować za pomocą oględzin lokalu mieszkalnego przy ul. C. j, przesłuchać świadków, tj. sąsiadów, czy też wdrożyć tryb z art. 79a § 1 i 2 k.p.a. (wezwać do przedłożenia dodatkowych dowodów celem wykazania spełnienia przesłanek, które miały istotny wpływ na rozstrzygnięcie, tj. że miejscem zamieszkania strony jest lokal przy ul. C. bowiem mogło to skutkować odmową przyznania dodatku węglowego).