Zmiana interpretacji indywidualnej z dnia 9 lipca 2024 r., Szef Krajowej Administracji Skarbowej, sygn. DOP4.8221.75.2023.GNHD

Przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych Wnioskodawca będzie miał prawo w 2019 r. do korzystania z preferencyjnej stawki podatkowej w wysokości 9% do momentu przekroczenia limitu określonego w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Zmiana interpretacji indywidualnej

Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 21 listopada 2019 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.403.2019.1.BD wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmienia z urzędu^[1] wymienioną interpretację uznając, że stanowisko przedstawione we wniosku z 2 października 2019 r. (data wpływu 9 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia możliwości zastosowania przez Spółkę w roku podatkowym 2019 obniżonej stawki 9% podatku dochodowego od osób prawnych, biorąc pod uwagę zarówno przychody ze sprzedaży, jak i otrzymane dofinansowanie – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 października 2019 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka w roku podatkowym 2019 może zastosować obniżoną stawkę 9% podatku dochodowego od osób prawnych, biorąc pod uwagę zarówno przychody ze sprzedaży, jak i otrzymane dofinansowanie.

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju. Wnioskodawca działa na podstawie wpisu do Rejestru Instytucji Szkoleniowych, prowadzonego przez Wojewódzki Urząd Pracy.

Spółka prowadzi księgi rachunkowe w oparciu o ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

W ramach działalności gospodarczej Spółka realizuje m.in. projekty unijne finansowane z Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 (POWER). Dofinansowanie, które otrzymuje Spółka na podstawie umowy stanowi dochód wolny od podatku na podstawie:

–art. 17 ust. 1 pkt 47: „dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach” oraz

–art. 17 ust. 1 pkt 52: „płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców” ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wartość otrzymanych dotacji w roku bieżącym 2019 r. przekroczy kwotę 7 mln złotych. Spółka oprócz realizacji projektów zajmuje się także organizacją i przeprowadzaniem kursów zawodowych jako podwykonawca dla firm i instytucji, które otrzymują dofinansowanie na realizację Projektów w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój lub Regionalnego Programu Operacyjnego współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego. W poprzednim roku podatkowym, tj. 2018, przychody ze sprzedaży w ramach tej działalności będącej działalnością komercyjną firmy nie przekroczyły 1,2 mln euro. Spółka przewiduje, że również w bieżącym roku podatkowym, tj. 2019 przychody ze sprzedaży z tego tytułu także nie przekroczą 1,2 mln euro. Podatnik nie jest objęty listą wyłączeń przewidzianą w art. 19 ust. 1a-1c updop.

Pytanie przyporządkowane do przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczy okresu podatkowego 2019-2020.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka w bieżącym roku podatkowym 2019 może zastosować obniżoną stawkę 9% podatku dochodowego od osób prawnych, biorąc pod uwagę zarówno przychody ze sprzedaży, jak i otrzymane dofinansowanie na realizację projektów z EFS?

Zdaniem Wnioskodawcy

Spółka może zastosować obniżona stawkę 9% podatku dochodowego od osób prawnych, ponieważ spełnia następujące warunki:

1)Podatnik jest małym podatnikiem lub podmiotem rozpoczynającym prowadzenie działalności.

Wedle art. 4a pkt 10): „ Ilekroć w ustawie jest mowa o: małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł”. Wartość przychodów ze sprzedaży komercyjnych usług szkoleniowych w poprzednim roku podatkowym, tj. 2018, nie przekroczyła 1,2 mln euro.

2)W roku podatkowym przychody podatnika nie przekroczą 1.200.000 euro. Spółka stoi na stanowisku, że do przychodów podatnika w roku bieżącym nie wlicza się dochodów wolnych od podatku w postaci dofinansowania na realizację projektów z EFS na podstawie:

–art. 17 ust. 1 pkt 47: „dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach” oraz

–art. 17 ust. 1 pkt 52: „płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców” ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

3)Podatnik nie jest objęty listą wyłączeń przewidzianą w art. 19 ust. 1a-1c updop.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 21 listopada 2019 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.403.2019.1.BD uznał stanowisko Strony w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego dot. możliwości stosowania stawki 9% za nieprawidłowe.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa z uwagi na błędne określenie momentu, od którego Wnioskodawca nie będzie uprawniony do obliczania zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych przy zastosowaniu preferencyjnej 9% stawki podatku.

Istotą sprawy jest ustalenie, czy Spółka w roku podatkowym 2019 może zastosować obniżoną stawkę 9% podatku dochodowego od osób prawnych, biorąc pod uwagę zarówno przychody ze sprzedaży, jak i otrzymane dofinansowanie, w związku z treścią art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT^[2].

Zgodnie z treścią przywołanej regulacji:

Podatek, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, wynosi: 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jednocześnie, jak wynika z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT:

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Definicja małego podatnika zawarta jest w art. 4a pkt 10 przedmiotowej ustawy, zgodnie z którym:

Ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Spółka prowadzi działalność edukacyjno-szkoleniową na terenie całego kraju. W ramach działalności gospodarczej realizuje m.in. projekty unijne, finansowane w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego - Regionalny Program Operacyjny na lata 2014-2020 (RPO) oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 (POWER). Dofinansowanie, które otrzymuje z powyższych tytułów Spółka stanowi dochód wolny od podatku. Wartość otrzymanych dotacji w 2019 r. przekroczy kwotę 7 mln złotych. W poprzednim roku podatkowym, tj. 2018, przychody ze sprzedaży w ramach działalności komercyjnej Spółki nie przekroczyły kwoty 1,2 mln euro. Wnioskodawca przewiduje, że w roku podatkowym 2019 przychody ze sprzedaży z tego tytułu także nie przekroczą kwoty 1,2 mln euro. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że nie jest objęty listą okoliczności wyłączających możliwość zastosowania stawki 9%, wskazanych w art. 19 ust. 1a – 1c ustawy o CIT.

Ustawodawca określając w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT kwotę limitu ściśle powiązał ją z osiągnięciem określonego przychodu. Choć ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego, to zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ze wskazanej regulacji wprost wynika, że dofinansowania otrzymywane przez Spółkę na działalność edukacyjno-szkoleniową stanowią przychód podatkowy. Nie ma przy tym znaczenia fakt zwolnienia ich z podatku - kwoty dofinansowania należy włączać do wskazanego w art. 19 ust. 1 pkt 2 limitu przychodów, uprawniającego do stosowania preferencyjnej stawki 9% (por. wyrok NSA z 13.07.2023 r., sygn. akt II FSK 106/21).

Odnosząc się natomiast do możliwości korzystania ze stawki 9% w roku podatkowym 2019 należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 25 ust. 1g ustawy o CIT:

Podatnicy rozpoczynający działalność, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1a, w pierwszym roku podatkowym oraz mali podatnicy, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1c, mogą obliczać zaliczki przy zastosowaniu stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 za miesiące lub kwartały, w których ich przychody osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł. Począwszy od następnego miesiąca lub kwartału, podatnicy są obowiązani do stosowania stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1.

Ze wskazanej regulacji wynika, że w celu obliczenia zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych określeni podatnicy mają swobodę wyboru stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 (9%) ustawy o CIT. Możliwość takiego wyboru, tj. preferencyjnego korzystania z wpłat zaliczek w wysokości 9% podstawy opodatkowania dotyczy wyłącznie okresu (miesięcy/kwartałów), w których przychody podatnika osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wskazanego limitu równowartości 1 200 000 euro.

W okresie, w którym suma przychodów przekroczy limit równowartości 1 200 000 euro, nie jest już możliwe stosowanie stawki 9%. Ostanie zdanie art. 25 ust. 1g wprost stanowi, że począwszy od następnego miesiąca lub kwartału, podatnicy są obowiązani do stosowania stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 (19%). Ustawodawca wskazał zatem, że skoro uprawnienie do stosowania stawki preferencyjnej możliwe jest tylko w okresie w którym suma przychodów nie przekracza limitu równowartości 1 200 000 euro, to od następnego okresu, po okresie w którym takie uprawnienie było jeszcze możliwe, należy stosować stawkę podstawową 19%. Oznacza to, że w już za okres (miesiąc/kwartał), w którym nastąpiło przekroczenie kwoty równowartości 1 200 000 euro podatnik obowiązany jest do obliczenia zaliczki według stawki 19% podstawy opodatkowania.

Przykładowo, jeżeli przychody podatnika przekroczyły limit 1 200 000 euro we wrześniu, to ostatnim miesiącem, za który zaliczka może być obliczona w wysokości 9% podstawy opodatkowania jest sierpień. Zaliczka za wrzesień musi być już obliczona wg stawki 19% podstawy opodatkowania.

Reasumując, przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych Wnioskodawca będzie miał prawo w 2019 r. do korzystania z preferencyjnej stawki podatkowej w wysokości 9% do momentu przekroczenia limitu określonego w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT - wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro. Już w miesiącu/kwartale, w którym Spółka przekroczy wyżej wskazany limit przychodów, zobowiązana będzie do obliczania zaliczek przy zastosowaniu stawki podstawowej – 19%. Jednocześnie, do kwoty przychodu podatkowego, wskazanego w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, Wnioskodawca zobowiązany jest zaliczyć zwolnione z podatku kwoty dofinansowań otrzymywanych z tytułu działalności oświatowej.

Z powyższych względów dokonano zmiany interpretacji indywidulanej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji 21 listopada 2019 r. nr 0111-KDIB1-2.4010.403.2019.1.BD ze względu na jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które zostało przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Stronie przysługuje prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[3]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy)

lub

•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP(art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretacji indywidualnej może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).