Interpretacja indywidualna z dnia 4 października 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.424.2024.2.KK
Brak prawa do zwolnienia od podatku VAT świadczonych usług szkoleniowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy oraz obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu wraz z należnymi odsetkami.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 8 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
-prawa do zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Pana usług szkoleniowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
-obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu wraz z należnymi odsetkami (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 września 2024 r. (wpływ 14 września 2024 r.) oraz pismem z 23 września 2024 r. (wpływ 23 września 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
Oświadcza Pan, że problemy, które Pan przedstawił we wniosku nie są objęte postępowaniem podatkowym, kontrolą podatkową lub celno-skarbową oraz że w tym zakresie sprawy nie zostały rozstrzygnięte co do ich istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.
1.Stan faktyczny
Jako osoba fizyczna prowadzi Pan działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu szkoleń dotyczących zagadnień z zakresu podatku od towarów i usług. Jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny i rozlicza się Pan za okresy miesięczne.
Nie posiada Pan statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, jak również nie posiada Pan akredytacji w rozumieniu przepisów ww. ustawy.
Prowadzone szkolenia w przeważającej części nie są finansowane ze środków publicznych.
Świadczone usługi nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.
Nie posiada Pan również statusu uczelni ani jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk oraz instytutu badawczego w zakresie kształcenia.
Szkolenia w przeważającej części wykonuje Pan na rzecz podmiotów, które zajmują się ich organizacją. Najczęściej są to oddziały Stowarzyszenia (…) (dalej: Stowarzyszenie).
Realizacja szkolenia przebiega w ten sposób, że po uzgodnieniu terminu szkolenia, przesyła Pan do organizatora program spotkania. Program i termin są ogłaszane na stronie Stowarzyszenia, które zajmuje się naborem uczestników. Jeżeli zbierze się wystarczająca grupa chętnych do uczestnictwa w szkoleniu podpisuje Pan umowę ze Stowarzyszeniem na jego poprowadzenie. Natomiast dla uczestników, świadczącym usługę szkoleniową jest Stowarzyszenie. W tych przypadkach Stowarzyszenie obciążając uczestników prowadzonych przez Pana szkoleń korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy (jednostka objęta systemem oświaty).
Uczestnikami szkoleń są pracownicy księgowości, biur rachunkowych, biegli rewidenci oraz dyrektorzy ekonomiczni.
Wiedza przekazywana na szkoleniach przyczynia się do zdobycia nowych umiejętności, które można wykorzystać w pracy zawodowej. Przekazywane treści pomagają zdobyć umiejętności i kompetencje osobom, które są na rynku pracy lub pomagają się im przekwalifikować. Ponadto prowadzone szkolenia pomagają ich uczestnikom aktualizować, jak również uzupełniać wiedzę niezbędną do wykonywania zawodu.
2.Zdarzenie przyszłe
Dodatkowo od przyszłego roku zamierza Pan rozszerzyć działalność o zakup i sprzedaż używanych samochodów ciężarowych sprowadzanych z Unii Europejskiej. Auta, które będą sprowadzone przeznaczone są do dalszej odsprzedaży. W chwili zakupu auta z UE nie ma Pan pewności, czy auto to zostanie zarejestrowane na terenie Polski.
Zgodnie z treścią art. 73aa Ustawy Prawo o ruchu drogowym (wyciąg):
-ust. 3 – W przypadku gdy właścicielem pojazdu, o którym mowa w ust. 1, jest przedsiębiorca prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą w zakresie obrotu pojazdami, obowiązany jest do złożenia wniosku o rejestrację pojazdu, o którym mowa w ust. 1, w terminie 90 dni,
-ust. 7 – Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się w przypadku, gdy właściciel pojazdu, nabytego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dokona zbycia tego pojazdu przed upływem terminów, o których mowa w ust. 1 albo 3.
Może się zdarzyć, że do sprzedaży samochodu dojdzie przed upływem 90 dni od daty jego sprowadzenia, tym samym nie będzie Pan obowiązany do rejestracji sprowadzonego pojazdu jak również do złożenia deklaracji VAT-23 oraz opłacenia w ciągu 14 dni podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (dalej: WNT).
Pana interesuje sytuacja, gdy w momencie zakupu przewidywał Pan, iż dokona odsprzedaży pojazdu w ciągu 90 dni, ale niestety termin ten zostanie przekroczony. Będzie Pan zatem zobowiązany do zarejestrowania pojazdu oraz złożenia deklaracji VAT-23.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego
W odpowiedzi na pytanie:
Czy w ramach organizowania szkoleń na rzecz innych podmiotów, występuje Pan w roli wykonawcy, czy też podwykonawcy?
wskazał Pan:
W moim przypadku można stwierdzić, że zachodzi sytuacja opisana art. 8 ust. 2a ustawy o VAT. Stowarzyszenie (…) (dalej: „A”) nabywa tę usługę ode mnie, a następnie sprzedaje ją uczestnikom szkoleń, zatem w tym sensie jestem podwykonawcą.
W odpowiedzi na pytanie:
W jaki sposób są finansowane świadczone przez Pana usługi szkoleniowe wykonywane na rzecz innych podmiotów? Czy są finansowane (pośrednio lub bezpośrednio) w całości lub w części ze środków publicznych; w przypadku, gdy usługi szkoleniowe świadczone przez Pana są finansowane w części ze środków publicznych, prosimy wskazać czy udział procentowy finansowania ze środków publicznych wynosi co najmniej 70%?
wskazał Pan:
Usługi, o które pytam nie są finansowane bezpośrednio ze środków publicznych. Natomiast zdarzają się sytuacje w których uczestnicy szkoleń organizowanych przez „A” są w ponad 70% finansowani ze środków publicznych. Jeżeli „A” da mi oświadczenie, że tak jest, to korzystam ze zwolnienia dla swoich usług opierając się na treści interpretacji ogólnej nr PT1/033/46/751 /KCO/13/14/RD50004 MINISTRA FINANSÓW z dnia 30 maja 2014 r. (Sytuacja ta nie budzi moich wątpliwości i nie o to wystąpiłem w swoim wniosku o interpretację).
W odpowiedzi na pytanie:
Czy podmioty zlecające usługę przeprowadzenia szkolenia korzystają ze zwolnienia od podatku VAT. Jeśli tak prosimy wskazać na podstawie którego przepisu ustawy o podatku od towarów i usług?
wskazał Pan:
Poszczególne oddziały „A” korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy o VAT – podmioty te uzyskały akredytację na prowadzenie kursów, konferencji, seminariów oraz obligatoryjnych szkoleń zawodowych.
W odpowiedzi na pytanie:
Czy osoby biorące udział w organizowanych przez Pana szkoleniach będą wykorzystywały nabytą wiedzę w ramach wykonywanego zawodu, pracy (wskazać jakiego)?
wskazał Pan:
Uczestnikami spotkań, które prowadzę na rzecz „A” są pracownicy księgowości, główni księgowi, biegli rewidenci, doradcy podatkowi, radcowie prawni, komornicy, pracownicy zatrudnieni w komórkach postępowań podatkowych urzędów skarbowych.
Wiedza dotycząca zagadnień z zakresu podatku VAT przekazywanych na szkoleniach na pewno będzie wykorzystywana w pracy każdego z uczestników.
W odpowiedzi na pytanie:
Czy są to szkolenia pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń/kursów?
wskazał Pan:
Jestem przekonany, że tak:
-pracownicy księgowości, główni księgowi, biegli rewidenci – odpowiadają za prawidłowe rozliczenia podatkowe m.in. z zakresu podatku VAT, identyfikują poprawność dokumentów zakupu i sprzedaży, muszą też prawidłowo określać datę powstania obowiązku podatkowego itp.,
-doradcy podatkowi, radcowie prawni, pracownicy organów podatkowych prowadzą sprawy podatkowe swoich klientów co prawda z dwóch różnych stron nie zmienia to faktu, że zdobywana wiedza pozostaje w bezpośrednim związku z ich zawodem,
-komornicy – po przejęciu majątku od dłużnika i dokonując jego sprzedaży działają jako płatnik podatku VAT, muszą zatem orientować się w tym jakie obowiązki z zakresu podatku VAT ciążą na dłużniku zatem i w tym przypadku nabywana wiedza pozostaje w bezpośrednim związku z wykonywanym zawodem.
W odpowiedzi na pytanie:
Czy są to szkolenia mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych?
wskazał Pan:
Tak, przekazywane informacje dla niektórych uczestników spotkań są uzyskaniem nowej wiedzy zakresu funkcjonowania podatku VAT dla innych jej uzupełnieniem i uaktualnieniem.
W odpowiedzi na pytanie:
Czy świadczone usługi mają związek z wykonywaniem konkretnego zawodu oraz, czy dla wykonywania tego zawodu wymagane jest posiadanie odpowiednich kwalifikacji potwierdzonych odpowiednimi dokumentami, które można zdobyć na takim szkoleniu?
wskazał Pan:
Dla wykonywania zawodu biegłego rewidenta, radcy prawnego, doradcy podatkowego czy komornika niezbędne jest zdanie egzaminu zawodowego – ja takich szkoleń i uprawnień nie nadaję. Osoby te podobnie jak pracownicy księgowości w ramach samokształcenia zdobywają nową wiedzę lub aktualizują dotychczas posiadaną, aby w najlepszy możliwy sposób wykonywać swój zawód.
Jako podmiot prowadzący spotkanie nie wydaję żadnych certyfikatów. Wynika to z opisanej specyfiki w jakiej są realizowane moje usługi. Dla uczestników spotkań organizatorem i wykonawcą szkolenia jest „A” zatem to organizator wydaje certyfikaty dotyczące uczestnictwa w szkoleniu (kursie, konferencji, seminarium…).
Z tego co wiem w przypadku biegłych rewidentów oraz doradców podatkowych istnieje obowiązek uczestnictwa w szkoleniach uaktualniających posiadaną wiedzę, ale nie jestem pewien tej informacji.
W odpowiedzi na pytanie:
Czy świadczone przez Pana usługi szkoleniowe, objęte zakresem wniosku, są usługami podstawowymi, czy usługami ściśle związanymi z usługą podstawową? Jeśli świadczone przez Pana usługi szkoleniowe są usługami ściśle związanymi z usługą podstawową, to prosimy o wskazanie:
a)z jaką usługą podstawową są one związane?
b)czy świadczone przez Pana usługi szkoleniowe, objęte zakresem wniosku, są niezbędne do świadczenia usług podstawowych?
wskazał Pan:
Tak jak opisałem we wniosku o interpretację organizatorem szkolenia jest „A”, zatem świadczeniem podstawowym jest w tym przypadku szkolenie z zakresu podatku VAT. Prowadzącym to szkolenie jestem ja, tym samym mogę stwierdzić, że moja usługa jest niezbędna do realizacji świadczenia podstawowego. Jeżeli nie wykonam swojej usługi „A” nie zrealizuje wobec uczestników szkolenia swojej usługi podstawowej.
W odpowiedzi na pytanie:
Czy świadczone przez Pana usługi szkoleniowe są ściśle związane ze świadczoną przez podmiot zlecający usługą podstawową kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego?
wskazał Pan:
Tak jak wyjaśniałem we wcześniejszych odpowiedziach ściślejszego związku moich usług ze świadczeniem podstawowym chyba mieć nie można. Bez mojej usługi świadczenie podstawowe nie dochodzi do skutku.
W odpowiedzi na pytanie:
Czy celem świadczonych przez Pana usług będzie osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętą podatkiem VAT?
wskazał Pan:
Moim celem będzie raczej odzyskanie utraconych dochodów, a nie osiągnięcie dochodów dodatkowych. Podmioty prowadzące działalność gospodarczą w przedmiotowym zakresie realizują swoje świadczenia na rzecz podatników podatku VAT, którzy mają prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawianych przez tych podatników. Przychodem dla tych podmiotów jest kwota netto wykazana na ich fakturze potwierdzającej wykonanie usługi szkoleniowej.
W moim przypadku, odbiorcą świadczenia jest „A” – podmiot, który nabywa moje świadczenie w związku z wykonywaniem czynności zwolnionej zatem podmiot ten nie ma prawa do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturze. Wartość brutto mojej faktury stanowi dla nabywcy koszt uzyskania przychodu. Żeby uzyskać taką samą kwotę przychodu co podmioty realizujące podobne świadczenia na rzecz podmiotów opodatkowanych podatkiem VAT moja cena musiałaby być wyższa od ceny stosowanej przez te podmioty.
Podam przykład:
a)Firma szkoleniowa – podatnik V czynny (nabywca)
Fa 1000 + 230 (VAT) – dla sprzedającego przychód 1000 VAT należny 230
dla nabywcy k.u.p. 1000 odliczenie 230
b)Moje szkolenie – „A” (nabywca – zakup na cele działalności zwolnionej)
Fa 1000 + 230 (VAT) – ponieważ nabywca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego nie wyraża zgody na cenę 1230 muszę zatem tak skalkulować swoje świadczenie, aby cena była równa kwocie 1000, aby nabywca mógł sobie zaliczyć ją do k.u.p. tym samym moja faktura na takie same świadczenie wygląda następująco:
W. netto – 813,00 (przychód)
VAT – 187,00 (vat należny).
Gdybym realizował swoje świadczenia na rzecz podatników VAT czynnych problem ten by nie wystąpił.
Cel jaki stawia ustawodawca unijny dokonując zwolnienia m.in. przy świadczeniu usług szkolenia zawodowego to ich dostępność chociażby poprzez nie zawyżanie ceny. Jeżeli zatem miałbym opodatkować swoje świadczenia a zlecający nie ma prawa do odliczenia tego podatku to powoduje, że podatek przeze mnie naliczony staje się elementem kalkulacyjny przy ustaleniu ceny. Doliczając podatek do ceny za uczestnictwo w szkoleniu, „A” zawyża jej wysokość doliczając podatek, który nie przysługuje do odliczenia a tym samych zmniejsza dostępność tych szkoleń.
W odpowiedzi na pytanie:
Czy nabywane przez Pana samochody ciężarowe, sprowadzane z terytorium Unii Europejskiej na terytorium kraju, będą nowymi środkami transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy?
wskazał Pan:
Nie, będą to wyłącznie samochody używane.
W odpowiedzi na pytanie:
Czy samochody ciężarowe, o których mowa we wniosku, będą przez Pana nabywane od dostawców z Unii Europejskiej na zasadach odpowiadających procedurze VAT marża? Jeśli tak, to czy będzie Pan posiadać dokumenty, które będą potwierdzały nabycie ww. samochodów ciężarowych na tych zasadach?
wskazał Pan:
Nie, nabycie przedmiotowych pojazdów będzie rozliczane na zasadach ogólnych.
Dodam, że gdybym miał sprowadzać pojazdy, których nabycie byłoby opodatkowane w systemie marży i miałbym dokumenty, które by to potwierdzały to nie doszłoby do nabycia wewnątrzwspólnotowego, tym samym problem opisany we wniosku by nie istniał.
Pytania
1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym ma Pan prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ppkt a tiret ustawy o VAT? (stan faktyczny)
2.Czy w takiej sytuacji będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu WNT przedmiotowego środka transportu łącznie z odsetkami liczonymi do dnia zapłaty? (zdarzenie przyszłe)
Pana stanowisko w sprawie
Ad 1. (ostatecznie wyrażone w piśmie z 23 września 2024 r.)
Uważa Pan, że właściwą podstawą do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla realizowanych przez Pana szkoleń będzie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Jakkolwiek szkolenia, które Pan prowadzi spełniają wszystkie warunki, aby zakwalifikować je jako usługi kształcenia zawodowego to jednak są realizowane na rzecz niepublicznej jednostki oświatowej jaką jest Stowarzyszenie (…).
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.
Słusznie zatem Stowarzyszenie uznaje, że w opisanej sytuacji świadczy dla uczestników spotkań usługę szkoleniową i jako jednostka oświatowa korzysta ze zwolnienia w podatku od towarów i usług.
Przepis art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia od podatku od towarów i usług usługi świadczone m.in. przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Ponieważ szkolenia, które Pan prowadzi bezpośrednio są związane z usługą kształcenia realizowaną przez Stowarzyszenie uważa Pan, że również ich realizacja powinna korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.
W wyroku z dnia 14 czerwca 2007 r., dotyczącym Horizon College (sprawa C-434/05) ETS stwierdził m.in., że odpłatne udostępnianie nauczyciela instytucji edukacyjnej, w której nauczyciel ten tymczasowo prowadzi nauczanie w ramach jej zakresu odpowiedzialności, może stanowić czynność zwolnioną od podatku od wartości dodanej jako świadczenie usług „ściśle związanych” z działalnością edukacyjną w rozumieniu tego przepisu, jeśli jest ono środkiem do lepszego korzystania z nauczania traktowanego jako świadczenie główne.
Na tezy tego wyroku powołał się również Minister Finansów w swojej interpretacji ogólnej z dnia 30 maja 2014 r. nr PT1/033/46/751/KCO/13/14/RD50004 w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez podwykonawców na rzecz podmiotów świadczących usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w ramach realizacji projektów finansowanych lub współfinansowanych ze środków publicznych, a w szczególności ze środków Unii Europejskiej.
W przedmiotowej interpretacji Minister Finansów stwierdza, że ze zwolnienia opisanego art. 43 ust. 1 pkt 26 i 29 ustawy o VAT, mogą skorzystać również podwykonawcy, o ile ich świadczenia są ściśle związane z usługą kształcenia lub kształcenia zawodowego.
Zdaniem Ministra Finansów, aby skutecznie skorzystać ze zwolnienia, podwykonawca winien spełniać warunki wskazane m.in. w ww. wyroku w sprawie Horizon College: „Po pierwsze, zarówno główna działalność edukacyjna, jak i dostawa towarów lub świadczenie usług ściśle związane z tą działalnością muszą być wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE (por. pkt 34 wyroku Horizon College). Po drugie, świadczenie usług lub dostawa towarów ściśle związanych z czynnościami głównymi mogą korzystać ze zwolnienia tylko wtedy, jeżeli są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu (por. pkt 38 wyroku Horizon College). Po trzecie, świadczenie usług i dostawa towarów są wyłączone z zakresu zwolnienia, jeżeli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej podatkiem VAT (por. pkt 42 wyroku Horizon College)”.
Ponieważ świadczenie, które wykonuje Pan na rzecz zlecającego usługę (Stowarzyszenia), stanowi usługę ściśle związaną z usługą podstawową, uważa Pan, że powinno ono podlegać również zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a tiret pierwszy ustawy o VAT.
Wskazuje Pan również, że usługa, którą Pan realizuje jest niezbędna do wykonania usługi podstawowej.
Ad 2.
Uważa Pan, że w takiej sytuacji powinienem być Pan obciążony jedynie kwotą odsetek naliczonych od 15 dnia liczonego od dnia powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT środka transportu do terminu zapłaty zobowiązania za miesiąc w którym rozliczył Pan przedmiotowe nabycie wewnątrzwspólnotowe (czyli do 25-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu WNT środka transportu) lub do terminu złożenia deklaracji za ten miesiąc jeżeli w rozliczeniu danego miesiąca wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym.
Uzasadnienie
Zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług powstaje z końcem danego okresu rozliczeniowego. Wpływ na wysokość zobowiązania podatkowego za dany miesiąc ma zarówno kwota podatku należnego z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jak również kwota podatku naliczonego zawartego w zakupach dokonanych przez podatnika. Kwota zobowiązania podatkowego jest ustalana jako różnica pomiędzy podatkiem należnym a naliczonym za konkretny okres rozliczeniowy. Otwarcie stanu faktycznego następuje z pierwszym dniem tego okresu, zaś jego zamknięcie wraz z upływem ostatniego dnia okresu. Zatem zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług powstanie wraz z upływem ostatniego dnia okresu rozliczeniowego.
W przypadku każdego nabycia w ramach WNT środka transportu będzie Pan zobowiązany do opodatkowania tej czynności podatkiem VAT z jednoczesnym prawem (przy spełnieniu określonych warunków) do jego odliczenia. Konstrukcja ta pozwala na realizację zasady neutralności VAT. Dokonując zatem WNT środka transportu za dany okres rozliczeniowy opodatkuje Pan to zdarzenie podatkiem VAT i jednocześnie kwota tego podatku będzie stanowiła podatek naliczony, który będzie miał Pan prawo odliczyć. Miesiąc, w którym wystąpi to zdarzenie ma Pan obowiązek rozliczyć w deklaracji składanej do 25-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, który Pan rozlicza. Wynik tego rozliczenia jest neutralny dla budżetu.
Inaczej wygląda rozliczenie w przypadku WNT środka transportu, który będzie miał Pan obowiązek zarejestrować na terenie Polski. Poza obowiązkiem złożenia deklaracji VAT-23 pojawi się obowiązek zapłaty podatku związanego z tą czynnością w ciągu 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego, związanego z tą czynnością. Wpłata ta nie będzie Pana zwalniała z ustawowego obowiązku wykazania przedmiotowej czynności w rozliczeniu okresu, w którym to zdarzenie wystąpiło. Oznacza to, że rozliczając dany miesiąc będzie Pan zobowiązany do wykazania podatku należnego z tytułu WNT środka transportu (z prawem do jego odliczenia) oraz do jego wpłaty w ciągu 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu. Jednocześnie kwota wpłaconego z tego tytułu podatku pomniejszy ogólną kwotę podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy.
Jeżeli jednak decyzja o rejestracji pojazdu zapadnie po terminie rozliczenia miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu WNT środka transportu, nie będzie miał Pan możliwości zapłaty związanej z tą czynnością kwoty podatku, ponieważ z nadejściem ustawowego terminu płatności podatku VAT wynikającego z art. 103 ust. 1 ustawy o VAT, zostanie ona skompensowana ze zobowiązaniem podatkowym, które ciąży na Panu z mocy prawa.
Odsetki za zwłokę pełnią przede wszystkim funkcję rekompensacyjną (odszkodowawczą), tzn. są wynagrodzeniem za nienależne korzystanie z cudzego kapitału oraz są instrumentem kształtowania sprawiedliwego obciążenia podatkowego. Okres w jakim by Pan korzystał ze swoistej preferencji podatkowej uiszczając podatek po czasie winien być zatem liczony od 15-tego dnia po dacie powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT środka transportu do upływu ustawowego terminu rozliczenia miesiąca w którym dokonano tej czynności, za który z mocy ustawy będę zobowiązany się rozliczyć.
Tym samym, zapłata odsetek zrówna Pana obciążenie podatkowe z obciążeniem innej osoby, która terminowo wywiąże się z ciążącej na niej powinności publicznoprawnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie:
-prawa do zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Pana usług szkoleniowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy – jest nieprawidłowe,
-obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu wraz z należnymi odsetkami (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów na terytorium kraju;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Według art. 2 pkt 1 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju – rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Jak wskazano w art. 2 pkt 2 ustawy:
Przez państwo członkowskie rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).
W myśl art. 2 pkt 3 ustawy:
Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…).
Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy:
Przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 2 pkt 10 lit. a ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o nowych środkach transportu – rozumie się przez to przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.
Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Nie każda jednak czynność, stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy również zaznaczyć, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
a)jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
b)uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, w zakresie kształcenia
– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Według art. 43 ust. 17 ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
1)nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2)ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Natomiast art. 43 ust. 17a ustawy stanowi, że:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.
Ograniczenie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia nie wystarczy, by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.
Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów Prawo oświatowe oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania.
Ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia.
Należy zauważyć, że regulacja art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że:
Państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.
Powyższy przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 Dyrektywy, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady są zwolnione od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.
W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE Rady, stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy 2006/112/WE Rady powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).
W wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 wyrażony został pogląd, iż pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Dyrektywy 77/388/EWG powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Również w wyroku z 20 czerwca 2002 r. w sprawie C-287/00 Trybunał w swym orzeczeniu wskazał, jak należy interpretować zwolnienia przedmiotowe w VAT uregulowane w Dyrektywie 77/388/EWG. W wyroku tym podkreślono, że pojęcia używane do doprecyzowania zakresu zwolnienia powinny być interpretowane ściśle m.in. dlatego, że zwolnienia stanowią wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i choćby z tych przyczyn muszą być interpretowane jednolicie.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:
-nie posiada Pan statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, jak również nie posiada Pan akredytacji w rozumieniu przepisów ww. ustawy,
-prowadzone szkolenia, o które Pan pyta nie są finansowane ze środków publicznych,
-świadczone usługi nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach,
-nie posiada Pan również statusu uczelni ani jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk oraz instytutu badawczego w zakresie kształcenia.
Szkolenia w przeważającej części wykonuje Pan na rzecz podmiotów, które zajmują się ich organizacją. Najczęściej są to oddziały Stowarzyszenia (…) (dalej: Stowarzyszenie). Jest Pan podwykonawcą. Uczestnikami szkoleń są pracownicy księgowości, biur rachunkowych, biegli rewidenci oraz dyrektorzy ekonomiczni. Wiedza przekazywana na szkoleniach przyczynia się do zdobycia nowych umiejętności, które można wykorzystać w pracy zawodowej. Przekazywane treści pomagają zdobyć umiejętności i kompetencje osobom, które są na rynku pracy lub pomagają się im przekwalifikować. Ponadto, prowadzone szkolenia pomagają ich uczestnikom aktualizować i uzupełniać wiedzę niezbędną do wykonywania zawodu.
Jako podmiot prowadzący spotkanie nie wydaje Pan żadnych certyfikatów. Organizatorem szkolenia jest „A”, zatem świadczeniem podstawowym jest w tym przypadku szkolenie z zakresu podatku VAT. Prowadzącym to szkolenie jest Pan, tym samym Pana usługa jest niezbędna do realizacji świadczenia podstawowego. Pana celem nie jest osiągnięcie dochodów dodatkowych. Dla uczestników, świadczącym usługę szkoleniową jest Stowarzyszenie. W tych przypadkach Stowarzyszenie obciążając uczestników prowadzonych przez Pana szkoleń korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy Ponadto wskazał Pan, ze poszczególne oddziały „A” korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b ustawy – podmioty te uzyskały akredytację na prowadzenie kursów, konferencji, seminariów oraz obligatoryjnych szkoleń zawodowych. Dodatkowo, od przyszłego roku zamierza Pan rozszerzyć działalność o zakup i sprzedaż używanych samochodów ciężarowych sprowadzanych z Unii Europejskiej. Auta, które będą sprowadzone przeznaczone będą do dalszej odsprzedaży. W chwili zakupu auta z UE nie ma Pan pewności, czy auto to zostanie zarejestrowane na terenie Polski. Może się zdarzyć, że do sprzedaży samochodu dojdzie po upływie 90 dni od daty jego sprowadzenia. Może zdarzyć się sytuacja, że w momencie zakupu przewidywał Pan, iż dokona odsprzedaży pojazdu w ciągu 90 dni, ale termin ten zostanie przekroczony. Będzie Pan zatem zobowiązany do zarejestrowania pojazdu oraz złożenia deklaracji VAT-23.
Pana wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą w pierwszej kolejności wskazania, czy ma Pan prawo do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy realizowanych przez Pana szkoleń na rzecz Stowarzyszenia.
Odnosząc ww. wątpliwości wskazać należy, że nie spełnia Pan warunków, o których mowa we wskazanym przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, zatem nie ma zastosowania zwolnienie od podatku dla świadczonych przez Pana usług (szkoleń), na podstawie ww. przepisu.
Jak bowiem wynika z opisu sprawy, nie posiada Pan statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, jak również nie posiada Pan statusu uczelni ani jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk oraz instytutu badawczego w zakresie kształcenia. Skoro nie jest Pan jednostką objętą systemem oświaty, usługi świadczone przez Pana nie korzystają ze zwolnienia od podatku z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, z uwagi na niespełnienie przesłanki podmiotowej, o której mowa w tym przepisie.
W rozpatrywanej sprawie należy również uwzględnić regulacje art. 43 ust. 17 i art. 43 ust. 17a, które odnoszą się do dostawy towarów i świadczenia usług ściśle związanych z usługą podstawową (usługą kształcenia).
Z powołanych przepisów art. 43 ust. 17 i art. 43 ust. 17a ustawy wynika, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy ma zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe, jeżeli: są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, a ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Zauważyć należy, że określenie „ścisły związek” oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej usługi.
Aby ustalić, czy dana czynność (dostawa bądź usługa) ma ścisły związek z usługami kształcenia, należy zastosować w pierwszym rzędzie wykładnię językową przepisu posiłkując się w tym zakresie definicją słownikową. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996 r., „związek” to stosunek między rzeczami, zjawiskami itp. połączonymi ze sobą w jakiś sposób.
Przepisy krajowe, jak i europejskie, nie definiują dostaw/usług „ściśle związanych”. Niemniej jednak z brzmienia art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że nie dotyczą one dostaw towarów lub świadczenia usług, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub których głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że redagując art. 43 ust. 17 i ust. 17a w związku z art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, polski ustawodawca uwzględnił wnioski wypływające z orzecznictwa TSUE.
Zgodnie z tymi regulacjami, zwolnienia dotyczące dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi (usługi kształcenia) mają zastosowanie, jeżeli:
-usługi te są wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy,
-usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,
-ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
Przy czym, wyżej wymienione warunki muszą być spełnione łącznie aby dana usługa mogła być potraktowana jako usługa ściśle związana z usługą kształcenia i mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w oparciu o wskazane przepisy.
Trybunał Sprawiedliwości UE rozstrzygnął, że świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za „ściśle związane” z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i) Szóstej Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE) tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (wyrok w sprawie Horizon College C-434/05). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.
Jak wynika z powołanego wyżej wyroku C-434/05, po pierwsze, zarówno główna działalność edukacyjna, jak i dostawa towarów lub świadczenie usług ściśle związane z tą działalnością muszą być wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE (por. pkt 34 wyroku Horizon College). Po drugie, świadczenie usług lub dostawa towarów ściśle związanych z czynnościami głównymi mogą korzystać ze zwolnienia tylko wtedy, jeżeli są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu (por. pkt 38 wyroku Horizon College). Po trzecie, świadczenie usług i dostawa towarów są wyłączone z zakresu zwolnienia, jeżeli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej podatkiem VAT (por. pkt 42 wyroku Horizon College).
Zastosowanie zwolnienia z tytułu świadczenia usług lub dostawy towarów ściśle związanych z działalnością edukacyjną wymaga w szczególności tego, ażeby podmiot dokonujący tej czynności można było uznać za odpowiedni podmiot prawa publicznego lub inną instytucję działającą w tej dziedzinie, której cele są uznane za podobne przez dane państwo członkowskie (w rozumieniu art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE). Podmiotem takim może być podmiot, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Jeżeli zatem dany podmiot jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, to zostanie spełniona ww. przesłanka podmiotowa dla zastosowania zwolnienia przy świadczeniu przez ten podmiot innej usługi niebędącej usługą edukacyjną, jeśli tylko ta usługa jest usługą ściśle związaną z usługą kształcenia.
Natomiast – jak zostało wskazane wyżej – nie posiada Pan statusu jednostki objętej systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania, jak również nie posiada Pan statusu uczelni ani jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk oraz instytutu badawczego w zakresie kształcenia.
Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, treść powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz wskazane powyżej orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku, realizowane przez Pana świadczenia, tj. opisane we wniosku szkolenia prowadzone na podstawie umowy zawartej ze Stowarzyszeniem, nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a w zw. z art. 43 ust. 17 i ust. 17a ustawy, ponieważ nie są spełnione przesłanki wynikające z powołanych przepisów.
W konsekwencji, w przedstawionym stanie faktycznym nie ma Pan prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.
Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest nieprawidłowe.
Kolejne Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu WNT środka transportu łącznie z odsetkami liczonymi do dnia zapłaty.
W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:
Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:
1) nabywcą towarów jest:
a)podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b)osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
-z zastrzeżeniem art. 10;
2)dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
Natomiast art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy stanowi, że:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Na mocy art. 20 ust. 5 ustawy:
W wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.
Jak wskazano w art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
Zgodnie z art. 103 ust. 1 ustawy:
Podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.
W myśl art. 103 ust. 3 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.
Stosownie do art. 103 ust. 4 ustawy:
Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 103 ust. 5 ustawy:
W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.
Zgodnie z art. 103 ust. 7 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 5, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji środka transportu, w tym jego przebieg oraz datę pierwszego dopuszczenia do użytku.
Na podstawie delegacji ustawowej, zawartej w art. 103 ust. 7 ustawy, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 maja 2019 r. w sprawie wzoru informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1007), określające w załączniku wzór takiej informacji, sporządzanej na druku VAT-23.
We wniosku wskazał Pan, że zamierza rozszerzyć działalność o zakup i sprzedaż używanych samochodów ciężarowych sprowadzanych z Unii Europejskiej. Sprowadzone przez Pana samochody ciężarowe przeznaczone będą do dalszej odsprzedaży. W chwili zakupu auta z UE nie ma Pan pewności, czy auto to zostanie zarejestrowane na terenie Polski. Może się zdarzyć, że do sprzedaży samochodu dojdzie przed upływem 90 dni od daty jego sprowadzenia, tym samym nie będzie Pan obowiązany do rejestracji sprowadzonego pojazdu jak również do złożenia deklaracji VAT-23 oraz opłacenia w ciągu 14 dni podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. Może zdarzyć się jednak sytuacja, że nie dokona Pan sprzedaży w ciągu 90 dni, tylko w terminie późniejszym. Będzie Pan zatem zobowiązany do zarejestrowania pojazdu oraz złożenia deklaracji VAT-23.
Wskazać w tym miejscu należy, że w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego używanego samochodu, gdy stosownie do ustawy Prawo o ruchu drogowym podatnik dokonuje rejestracji samochodu, ma wówczas obowiązek zapłaty podatku na zasadach, o których mowa w art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy. W konsekwencji, podatnik jest zobowiązany do złożenia informacji o nabytych wewnątrzwspólnotowo środkach transportu, o której mowa w art. 103 ust. 5 ustawy (informacja VAT-23). Przepisy ustawy jednoznacznie przewidują obowiązek obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego oraz złożenia informacji o nabywanych środkach transportu (VAT-23) w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia innych środków transportu, gdy środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium Polski oraz gdy środek transportu nie podlega rejestracji, ale jest użytkowany na terytorium kraju.
Jak już wcześniej wskazano, obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż 15. Dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.
Należy przy tym wyjaśnić, że przepisy ustawy nie określają terminu złożenia informacji VAT-23. Trzeba jednak pamiętać, że informacja VAT-23 stanowi podstawę do obliczenia podatku. Zatem termin złożenia informacji VAT-23 należy określić zgodnie z art. 103 ust. 3 ustawy, tj. powinno to nastąpić w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.
Tym samym, podatnik w przypadku WNT środka transportu, który ma być zarejestrowany lub użytkowany na terytorium kraju jest zobowiązany do zapłaty podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, a następnie uregulowaną kwotę odejmuje od podatku należnego wykazanego w pliku JPK_VAT z deklaracją za okres rozliczeniowy, w którym powstał ten obowiązek. Różnica polega na terminie płatności podatku, gdyż dla modelu klasycznego wystarczy zadeklarować odpowiednią kwotę w JPK_VAT z deklaracją, a dla WNT od środka transportu konieczne jest faktyczne zapłacenie podatku przed dokonaniem rozliczenia za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy.
Dokonując ww. rozliczenia w pliku JPK_VAT z deklaracją podatnik realizuje zatem prawo do pomniejszenia wykazanego podatku należnego o wartość „fizycznie” wcześniej odprowadzonego podatku z tytułu WNT środka transportu, co w konsekwencji skutkuje zmniejszeniem kwoty podatku VAT do wpłaty lub zwiększeniem kwoty do zwrotu/nadwyżki do przeniesienia.
W analizowanym przypadku, w sytuacji, gdy do sprzedaży samochodu dojdzie po upływie 90 dni od daty jego sprowadzenia, będzie Pan zobowiązany do jego zarejestrowania i złożenia informacji VAT-23. Będzie Pan zatem zobowiązany na podstawie art. 103 ust. 3 w zw. z art. 103 ust. 4 ustawy, do obliczenia i wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu wraz z odsetkami naliczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów do dnia zapłaty.
W konsekwencji, będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego środka transportu łącznie z odsetkami liczonymi od dnia następującego po upływie 14 dni od daty powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, do dnia zapłaty.
Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, zgodnie z którym „powinien być Pan obciążony jedynie kwotą odsetek naliczonych od 15 dnia liczonego od dnia powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT środka transportu do terminu zapłaty zobowiązania za miesiąc, w którym rozliczył Pan przedmiotowe nabycie wewnątrzwspólnotowe (czyli do 25-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu WNT środka transportu) lub do terminu złożenia deklaracji za ten miesiąc jeżeli w rozliczeniu danego miesiąca wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad należnym” jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy:
-stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), oraz
-zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy. Zatem inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako: „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
POTRZEBUJESZ POMOCY?