Interpretacja indywidualna z dnia 27 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB1-1.4019.11.2024.2.WK

Brak obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy napoju, zawierającego dodatek substancji słodzącej, w którym udział masowy soku owocowego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, a zawartość cukrów będących monosacharydami i disacharydami wynosi poniżej 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju

Interpretacja indywidualna  – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy napoju, zawierającego dodatek substancji słodzącej, w którym udział masowy soku owocowego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, a zawartość cukrów będących monosacharydami i disacharydami wynosi poniżej 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju  – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy przepisów ustawy o zdrowiu publicznym, w zakresie opłaty od środków spożywczych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z dnia 26 sierpnia 2024 r. (data wpływu 2 września 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wyprodukował napój (...) zawierający poniżej 5 g cukrów w przeliczeniu na 100 ml napoju, w którym masowy udział soków owocowych wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego (...). (...). Na podstawie art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy o zdrowiu publicznym zaliczył przedmiotowy napój do napojów nie podlegających opłacie od środków spożywczych przy wprowadzeniu na rynek krajowy.

Dodatkowo wskazuje na składniki napoju: (...). Zawiera cukier i substancję słodzącą. Zawartość soków owocowych min 20%, zawartość cukrów (...) g/100 ml, w tym cukier dodany w postaci (...) (disacharydów) – (...) g/100 ml oraz cukry naturalnie występujące w sokach owocowych (monosacharydy, disacharydy) będących składnikami napoju – (...) g/100 ml napoju.

Kod CN 2202 99 19, PKWIU 11.07.19.

Wniosek uzupełnili Państwo o następujące informacje:

Wskazana we wniosku informacja, że w przedmiotowym napoju zawartość cukrów wynosi (...) g/100 ml jest zawartością cukrów wykazaną w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu.

Soki zawarte w przedmiotowych napojach są sokami 100% w rozumieniu Dyrektywy Rady 2001/112/WE z dnia 20 grudnia 2001 r. odnoszącej się do soków owocowych i niektórych podobnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U.UE.L.2002.10.58 ze zm.).

Pytanie

Czy napój zawierający poniżej 5 g cukrów w przeliczeniu na 100 ml napoju,  w którym masowy udział soków owocowych wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, który wyprodukował i sprzedał oraz zamierza dalej sprzedawać Wnioskodawca, o składzie surowcowym wskazanym w opisie stanu faktycznego jest wyłączony z opłaty od środków spożywczych zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy o zdrowiu publicznym, w sytuacji gdy w swym składzie będzie także zawierał substancję słodzącą?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że z uwagi na zaprezentowany w opisie stanu faktycznego skład surowcowy napoju (...) (min 20% soku owocowego) i niższą niż 5% zawartość cukrów w 100 ml spełnia on wymagania ustanowione dla napojów nie podlegających opłacie, zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy o zdrowiu publicznym, pomimo iż w swym składzie zawiera także substancję słodzącą.

Zgodnie z treścią art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1)cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz Urz. UE L 354 z 31.12 2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1333/2008”,

2)kofeiny lub tauryny,

- podlega opłacie

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym, przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1 rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3. Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 w/w ustawy, za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10 89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Z kolei po myśli art. 12b ust. 2 pkt 5 wymienionej ustawy, opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Stosownie do art. 12f ust. 1 cytowanej ustawy na wysokość opłaty składają się następujące części:

1)0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,

2)0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

- w przeliczeniu na litr napoju.

Wskazany w opisie stanu faktycznego napój spełnia definicję napoju zawartą w art. 12b ust. 1 i ust. 2 pkt 5 ustawy: jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11, zawiera minimum 20% udziału masowego soku owocowego. Łączna zawartość cukrów w przeliczeniu na 100 ml napoju jest mniejsza niż 5 g. Napój zawiera zarówno cukry w tym cukry naturalnie występujące w sokach owocowych oraz substancję słodzącą, o której mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 (...) dodaną w procesie produkcji.

Opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1 u.z.p, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie. Co istotne, oceny właściwości konkretnego wyrobu pod kątem spełniania przez niego definicji przepisu art. 12b ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym należy dokonywać na moment powstania wobec niego obowiązku uiszczenia opłaty, a więc na moment wprowadzenia go na rynek zgodnie  z art. 12a ust. 2 ustawy o zdrowiu publicznym.

Z woli ustawodawcy wyrażonej w art. 12b ust. 2 pkt 5 cytowanej ustawy, opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju. Przy czym cukry naturalne nie podlegają opłacie, a więc nie powinno się ich brać pod uwagę. Powyższe zagdamenie zostało wyjaśnione w drodze orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego - vide wyrok z dnia 1 marca 2023 r. III FSK 1278/22.

Ustawa o zdrowiu publicznym w art. 12b ust. 2 jednoznacznie wskazuje przypadki napojów wyłączonych z obowiązku zapłaty opłaty. Wyłączenie z opłaty napojów zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy o zdrowiu publicznym odnosi się do zawartości cukrów w napoju z wyłączeniem cukrów naturalnych zawartych w sokach owocowych.

Tymczasem zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 12f ust. 1 przedmiotowej ustawy na wysokość opłaty składają się następujące części:

1)0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,

2)0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

- w przeliczeniu na litr napoju.

Wobec powyższego powstała wątpliwość polegająca na tym czy napój, w którym udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy o zdrowiu publicznym pomimo, iż w jego składzie występuje substancja słodząca,  o której mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (...).

W wyroku z 1 marca 2023 r. sygn. akt III FSK 1278/22, Naczelny Sąd Administracyjny zauważył „W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazane w art. 12f u.z.p komponenty, do których zastosowanie znajdzie określona stawka (wysokość opłaty), nie mogą być definiowane w sposób rozszerzający zakres przedmiotowy daniny publicznej, jaką jest opłata od środków spożywczych. Zakres ten, wytyczający granice obowiązku podatkowego, wyznaczony został wyraźnie w art. 12a oraz 12b u.z.p. Innymi słowy, ustalenie podstawy opodatkowania nie może zostać dokonane w oderwaniu od przedmiotu opodatkowania.” Dalej Sąd ten zauważa, że „Zawartość oraz rodzaj substancji znajdujących się w napoju ma znaczenie dla określenia, czy napój podlega opłacie od środków spożywczych i w jakiej wysokości. (...) Wyłączenie z opłaty napojów zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 5 i pkt 6 omawianej ustawy odnosi się do zawartości cukrów w napoju (...). Także w piśmie z dnia 2 czerwca 2023 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej znak: 0111-KDSB1-1.4019.8.2023.2.MF, znaleźć można stwierdzenie, że: „Z kolei substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 należy traktować na równi z zawartością w napoju cukrów. W konsekwencji zawartość w napoju substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 nie rodzi dodatkowego obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych”.

Dokonując analizy przedmiotowej sprawy wskazać także należy na wyłączenie zawarte w art. 12b ust. 2 pkt 6 ustawy o zdrowiu publicznym. Zgodnie z uregulowaniem tam zawartym opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiającym wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (Dz.Urz. UE L 136 z 25.05 2012, str. 1. z późn. zm.), w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju. Przedmiotowe wyłączenie , podobnie jak i wyłączenie z art. 12b ust. 2 pkt 5, odnosi się do zawartości cukrów w napoju. Zatem wystąpienie innych substancji słodzących w napoju jest bez znaczenia dla możliwości zastosowania zwolnienia przewidzianego art. 12b ustawy o zdrowiu publicznym. Przedmiotwe stanowisko dodatkowo uzasadnione jest tym, iż jak wynika z analizy rozporządzenia Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiającym wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (Dz.Urz. UE L 136 z 25.05.2012, str 1. z późn. zm.), w jego załączniku wśród pozycji oznaczonych jako: „Składnik odżywczy, substancja, żywność lub kategoria żywności”, wskazano (...) jako substancję zastępującą cukier. Tak więc skoro w napojach wskazanych w pkt 6 ust. 2 art. 12b ustawy o zdrowiu publicznym może występować m.in. (...) i ten napój nie podlega opłacie, oczywiście w sytuacji gdy zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, to brak jest racjonalnego uzasadnienia, aby w sytuacji napoju, w którym udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, podlegał on opłacie z tej tylko przyczyny, iż w jego składzie znajduje się substancja słodząca (...).

W konsekwencji w świetle wyżej przytoczonych przepisów, z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy napoju zawierającego dodatek cukrów oraz substancji słodzących, w którym udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów wynosi poniżej 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju, Spółka nie będzie zobowiązana do uiszczenia opłaty, w wysokości ustalonej zgodnie z art. 12f ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, gdyż będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 12b ust. 2 pkt 5 wymienionej ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie braku obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy napoju, zawierającego dodatek substancji słodzącej, w którym udział masowy soku owocowego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, a zawartość cukrów będących monosacharydami i disacharydami wynosi poniżej 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1608 ze zm.), zwanej dalej ustawą,

Stosownie do art. 12a ust. 2 ustawy,

Natomiast w myśl art. 12b ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 12b ust. 2 ustawy,

Zgodnie z art. 12d ust. 1 ustawy,

Jak stanowi art. 12e ust. 1 ustawy,

Stosownie do art. 12f ust. 1 ustawy:

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że wyprodukowali i wprowadzili Państwo na rynek krajowy napój (...), zawierający w swoim składzie dodatek substancji słodzącej (...), o której mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 oraz dodane cukry w postaci (...) (disacharyd) jak i cukry będące monosacharydami i disacharydami występujące w składnikach napoju, tj. w sokach owocowych.

Wskazali Państwo, że napój jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w dziale 11, w klasie 11.07.19 oraz posiada następujący skład: (...).

Doprecyzowali Państwo, że soki owocowe będące składnikami napoju stanowią soki 100% w rozumieniu Dyrektywy Rady 2001/112/WE, a udział masowy soków owocowych w napoju wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego.

Zawartość cukrów wykazana w tabeli wartości odżywczych zamieszczonej na etykiecie produktu wynosi (...) g w przeliczeniu na 100 ml napoju, w tym – jak Państwo wskazali we wniosku – cukier dodany w postaci (...) (disacharydów) w ilości (...) g/100 ml napoju, natomiast cukry występujące w sokach owocowych (monosacharydy i disacharydy) będących składnikami napoju w ilości (...) g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Państwa wątpliwość budzi, czy opisany we wniosku i jego uzupełnieniu napój (...), jest wyłączony z opłaty od środków spożywczych na podstawie art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy, mimo iż zawiera w swoim składzie substancję słodzącą, o której mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008.

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów ustawy, opłacie od środków spożywczych podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów ujętych w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w składzie których znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Art. 12a ust. 1 ustawy, zawiera katalog substancji, których dodanie do napoju powoduje obowiązek zapłaty opłaty, tj.:

1) cukry będące monosacharydami lub disacharydami, środki spożywcze zawierające te cukry oraz substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, oraz

2) kofeinę lub taurynę.

Jednocześnie ustawa nie precyzuje sformułowania „substancje występujące w nich naturalnie”.Natomiast jak wskazano w uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Druk sejmowy nr 210) „przez substancje występujące naturalnie rozumie się substancje, które nie zostały dodane do produktu, natomiast znajdują w składzie zgodnie z jego charakterystyką, np. cukry występujące w owocach (w odniesieniu do soków) lub kofeina zawarta w naparze z kawy” (podkreślenie Organu).

Ustawodawca substancje występujące naturalnie odnosi do napoju podlegającego opłacie, a nie do składników, na bazie których napój jest wyprodukowany. Tym samym substancje występujące naturalnie w napoju powinny być zgodne z charakterystyką napoju, a nie jego składników.

W związku z powyższym środki spożywcze zawierające cukry będące monosacharydami lub disacharydami, nawet występujące naturalnie w tych środkach spożywczych, dodane w trakcie procesu produkcji napoju – nie stanowią substancji występujących w nim naturalnie. Sok owocowy, warzywny lub owocowo-warzywny zawierający występujący w nim naturalnie cukier, dodawany w procesie produkcyjnym napoju, stanowi dodatek środka spożywczego zawierającego cukier. Tym samym, nie można mówić o „cukrach występujących naturalnie” w napoju opisanym we wniosku.

W konsekwencji, Organ nie zgadza się ze stwierdzeniem, zawartym w Państwa stanowisku, w którym odnoszą się Państwo do pojęcia substancji występujących w napoju naturalnie. Wskazali Państwo, m.in. że: Wyłączenie z opłaty napojów zgodnie z art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy o zdrowiu publicznym odnosi się do zawartości cukrów w napoju z wyłączeniem cukrów naturalnych zawartych w sokach owocowych. Jak wynika, z przytoczonych powyżej wyjaśnień Organu, dodany do napoju sok owocowy, zawierający występujące w nim naturalnie cukry będące monosacharydami lub disacharydami, stanowi dodatek środka spożywczego zawierającego te cukry, wobec czego nie zostały one wyłączone z opłaty od środków spożywczych.

Napój będący przedmiotem wniosku spełnia definicję napoju, o którym mowa  w art. 12b ust. 1 ustawy. Napój ten jest ujęty w PKWiU w dziale 11, a także zawiera w swoim składzie dodatek substancji wymienionych w art. 12a ust. 1 ustawy [cukry będące disacharydami (…), środki spożywcze zawierające cukry (monosacharydy, disacharydy) – soki owocowe oraz substancję słodzącą, o której mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 (…)].

Z kolei, powołany powyżej art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy stanowi, że opłacie od środków spożywczych nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej  niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju.

Natomiast, substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 należy traktować na równi z zawartością w napoju cukrów. W konsekwencji zawartość w napoju substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008 nie rodzi dodatkowego obowiązku zapłaty opłaty od środków spożywczych.

Uwzględniając powyższe, należy wskazać, że napój będący przedmiotem wniosku zawiera w swoim składzie soki owocowe, które stanowią soki 100% w rozumieniu Dyrektywy Rady 2001/112/WE. Udział masowy soków owocowych w napoju wynosi nie mniej niż 20% jego składu surowcowego, a zawartość cukrów jest mniejsza niż 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju. W konsekwencji, napój spełnia warunki wymienione w art. 12b ust. 2 pkt 5 ustawy, a więc jest wyłączony z opłaty od środków spożywczych, mimo dodanej do niego substancji słodzącej, o której mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008, gdyż – jak wskazano powyżej – należy ją traktować na równi z zawartością w napoju cukrów, a więc jej zawartość nie powoduje dodatkowego obowiązku zapłaty opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego oraz przytoczonych przepisów ustawy, z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy napoju, zawierającego dodatek substancji słodzącej, w którym udział masowy soków owocowych wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, a zawartość cukrów wynosi (…) g w przeliczeniu na 100 ml napoju, nie będziecie Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie braku obowiązku uiszczenia opłaty od środków spożywczych z tytułu wprowadzenia na rynek krajowy napoju, zawierającego dodatek substancji słodzącej, w którym udział masowy soku owocowego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego, a zawartość cukrów będących monosacharydami i disacharydami wynosi poniżej 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju – jest prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Państwa wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazać należy, iż zapadły one w indywidualnej sprawie. Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”. 

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).