Czy stojaki na linii produkcyjnej powinny być traktowane osobno jako odrębny środek trwały, czy należy je potraktować jako zbiorczy obiekt inwentarzowy

W linii produkcyjnej rur z tworzyw sztucznych znajdują się trzy stojaki różniące się wielkością i konstrukcją. Stojaki nie są ze sobą fizycznie połączone. Rura przechodzi przez wszystkie stojaki, a w ostatnim z nich jest nawijana na duże szpule (przypomina to proces nawijania nici w zakładach włókienniczych). Obecnie nie ma planów zmiany ich zastosowania, jednak obawiam się, że w przypadku reorganizacji jeden z tych stojaków może zostać użyty na innej linii produkcyjnej. Czy w związku z tym powinniśmy traktować każdy stojak osobno jako odrębny środek trwały, czy może potraktować je jako zbiorczy obiekt inwentarzowy, funkcjonalnie powiązany z określeniem wartości poszczególnych elementów w dokumencie OT?