Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 17 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.491.2024.1.MC
Podatek od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu (...).
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 lipca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 lipca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Gmina (…) uzyskała dofinansowanie na realizację operacji pn.: „(…)” w ramach poddziałania „(…)”, objętego Programem (…).
W ramach inwestycji wybudowany został nowy ogólnodostępny plac zabaw (…).
Zakupione i zamontowane zostały następujące urządzenia: (…). Wyposażenie (…) zostało dobrane tak, aby mogło służyć dzieciom z różnych grup wiekowych (...). (...).
Ponadto, w ramach operacji wykonane zostało oświetlenie (…). Plac zabaw wyposażony został w nowe urządzenia (…) tak, aby uatrakcyjnić rodzinom z dziećmi możliwość spędzania wolnego czasu poprzez aktywny wypoczynek, zabawę, rekreację oraz rozwój ruchowy. Wyposażenie uzupełniające małej architektury stanowią: (…) oraz regulamin korzystania z placu zabaw.
Operacja nie ma charakteru komercyjnego. Plac zabaw jest miejscem ogólnodostępnym, które ma służyć społeczności lokalnej do integracji społeczności i zacieśniania więzi sąsiedzkich poprzez wspólne spędzanie wolnego czasu. Gmina nie zamierza pobierać opłat za korzystanie z nowopowstałej infrastruktury rekreacyjnej.
Plac zabaw stanowi własność Gminy.
Teren placu zabaw nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych (udostępniony będzie nieodpłatnie). Nabyte towary i usługi w związku z realizacją operacji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina nie będzie osiągać dochodów, a będzie ponosić koszty związane z utrzymaniem placu zabaw.
W Gminie funkcjonuje scentralizowany system prowadzenia rozliczeń z tytułu podatku VAT, co skutkuje składaniem jednej deklaracji VAT dla Gminy wraz z jednostkami.
Faktura VAT dokumentująca wydatek związany z realizacją operacji wystawiona została na Gminę.
Gmina jako beneficjent środków unijnych, składając wniosek o płatność zamierza zaliczyć podatek VAT do kosztów kwalifikowanych operacji, a tym samym otrzymać do nich dofinansowanie.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 września 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach poddziałania (…) (Dz. U. z 2019 r. poz. 664), podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym, wtedy gdy nie można go odzyskać na mocy prawodawstwa krajowego. W przypadku braku jego odzyskania podatek ten jest uznawany za kwalifikowany, czyli do refundacji.
Gmina (…) jest jednostką samorządu terytorialnego oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2024 r., poz. 609 z późn. zm.) i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, jest odpowiedzialna za zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Do zadań własnych gminy należą m.in. zadania w zakresie utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (...), jak również sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 2 ust. 1, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 pkt 10 i pkt 15 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym).
Realizacja operacji pn.: „(…)” stanowi realizację tych zadań. Przedmiotowe zadania własne Gmina realizuje na rzecz lokalnej społeczności nieodpłatnie.
Pytanie
Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku VAT wynikającej z faktury dokumentującej realizację zadania i stanowiącej koszt zadania zrealizowanego w ramach operacji pn.: „(…)”?
Państwa stanowisko w sprawie
W Państwa opinii, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej realizację zadania i stanowiącego koszt zadania zrealizowanego w ramach operacji pn.: „(…)”.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Przedmiotowa inwestycja dotycząca budowy (…) zrealizowana została przez Gminę (…) jako zadanie własne Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb jej mieszkańców, tj. do czynności, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ponadto, Gmina nie będzie uzyskiwała żadnych przychodów ze zrealizowanej Inwestycji. Jak wskazano w opisie sprawy operacja nie ma charakteru komercyjnego. Plac zabaw jest i będzie miejscem ogólnodostępnym, które ma służyć społeczności lokalnej do integracji społeczności i zacieśniania więzi sąsiedzkich poprzez wspólne spędzanie wolnego czasu. Gmina nie zamierza pobierać opłat za korzystanie z nowopowstałej infrastruktury rekreacyjnej.
Nie został zatem spełniony warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż efekt realizacji operacji (wybudowany (…)) nie jest i nie będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.
W myśl art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2 – 6l ustawy.
Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto, ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu, jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W myśl art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.
Państwa wątpliwości w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”.
Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
Budowa obiektów/miejsc rekreacyjnych i turystycznych odbywa się w ramach władztwa publicznego, Gmina wykonując te inwestycje działa jako organ administracji publicznej i może skorzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.
Dodatkowo – jak Państwo wskazali – operacja nie ma charakteru komercyjnego. Plac zabaw jest miejscem ogólnodostępnym, które ma służyć społeczności lokalnej do integracji społeczności i zacieśniania więzi sąsiedzkich poprzez wspólne spędzanie wolnego czasu. Gmina nie zamierza pobierać opłat za korzystanie z nowopowstałej infrastruktury rekreacyjnej. Plac zabaw stanowi własność Gminy. Teren (…) nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych (udostępniony będzie nieodpłatnie). Nabyte towary i usługi w związku z realizacją operacji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina nie będzie osiągać dochodów, a będzie ponosić koszty związane z utrzymaniem placu zabaw.
W konsekwencji stwierdzam, że Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu.
Tym samym, w odniesieniu do przedmiotowego Projektu – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – nie mają Państwo możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego.
W konsekwencji, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku VAT wynikającej z faktury dokumentującej realizację zadania i stanowiącej koszt zadania zrealizowanego w ramach operacji pn.: „(…)”.
Tym samym, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego, ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Informuję, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Państwu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłegoi zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right