Postanowienie SN z dnia 19 lutego 2021 r., sygn. IV CSK 211/20

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Dończyk

w sprawie z powództwa K.G.
‎przeciwko D.M.
‎o ustalenie,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 19 lutego 2021 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej powódki

od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. akt V ACa 412/17,

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 398 § 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do rozpoznania wobec wykazania przez skarżącego, że w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. Nakładając na skarżących obowiązek wskazania i uzasadnienia oznaczonej przesłanki przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania ustawodawca zmierza w ten sposób do zagwarantowania, że skarga kasacyjna (nadzwyczajny środek zaskarżenia prawomocnych orzeczeń) będzie pełnić przypisanie jej funkcje publicznoprawne. Ograniczenie przesłanek do czterech ma więc zapewnić, że przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania ustrojowo i procesowo jest uzasadnione jedynie w tych sprawach, w których mogą być zrealizowane jej funkcje publicznoprawne, a skarga kasacyjna nie stanie się instrumentem wykorzystywanym w każdej sprawie jako środek zaskarżenia uruchamiający kontrolę wydanego orzeczenia w kolejnej, wyższej instancji.