Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 10 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.562.2024.2.JK3

Czy przychody uzyskane z tytułu emerytury wypracowanej w Polsce i wypłacanej na rachunek w Polsce (złoty) powinny być opodatkowane w Polsce w zeznaniach składanych za rok 2023, a także w kolejnych latach podatkowych?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 lipca 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania emerytury. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 sierpnia 2024 r. (wpływ 16 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i jego uzupełnienie

Jest Pan polskim emerytem mającym stałe miejsce zamieszkania we Włoszech. Posiada Pan polskie obywatelstwo. Posiada Pan jedynie polski rachunek bankowy w polskim banku (…). Nie świadczy Pan i nie ma Pan zamiaru świadczyć żadnej pracy na terytorium Włoch, ani w żadnym innym kraju na terenie Unii Europejskiej, jak również spoza Unii Europejskiej.

Jedynym źródłem Pana przychodu jest emerytura wypłacana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS lub Zakład). Po poinformowaniu ZUS o zmianie miejsca zamieszkania z Polski na Włochy, Zakład wypłaca emeryturę bez potrącania zaliczki na podatek dochodowy. Po interwencji w ZUS, otrzymał Pan informację, że z uwagi na obowiązującą umowę międzynarodową, Zakład nie może dokonywać potrąceń podatkowych, albowiem powinien Pan rozliczać się we Włoszech.

Po otrzymaniu PIT-11 za rok 2023, celem złożenia rocznego zeznania podatkowego we Włoszech udał się Pan do włoskiego urzędu skarbowego, gdzie jego pracownik, poinformował Pana, że na podstawie otrzymanego PIT-11 nie może Pan w tym kraju złożyć rocznego zeznania podatkowego. Następnie poprosił Pan syna, by uzyskał informacje w polskim urzędzie skarbowym, gdzie ma się Pan rozliczyć.

W (…) Urzędzie Skarbowym w (…) uzyskał informację, że ma Pan rozliczać się w Polsce, co też Pan uczynił. Złożył Pan roczne zeznanie podatkowego, z którego wynikło, że ma Pan do zapłaty podatek w kwocie 4.409 złotych, co też Pan uczynił 18 kwietnia 2024 roku.

Pana emerytura została otrzymana w związku z zatrudnieniem w Polsce, za przepracowane lata w kopalni w (…). Było to jedyne Pana zatrudnienie.

Pytanie

Czy przychody uzyskane z tytułu emerytury wypracowanej w Polsce i wypłacanej na rachunek w Polsce (złoty) powinny być opodatkowane w Polsce w zeznaniach składanych za rok 2023, a także w kolejnych latach podatkowych?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, powinien Pan rozliczać się w Polsce, ponieważ otrzymywaną emeryturę wypłaca Panu ZUS. Świadczył Pan tylko jedną pracę na terenie Polski - zatrudnienie w kopalni w (…). Ponadto nie uzyskiwał Pan i nie uzyskuje innych dochodów.

Mając na uwadze powyższe przychody uzyskane z tytułu emerytury powinny być opodatkowane w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Według art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z art. 4a ww. ustawy wynika, że:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że jest Pan polskim emerytem mającym stałe miejsce zamieszkania we Włoszech. Pana wątpliwość budzi kwestia, czy jest Pan zobowiązany rozliczyć się w Polsce z dochodów z tytułu emerytury polskiej.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz. U. z 1989 r., Nr 62, poz. 374, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 18 ww. umowy, z zastrzeżeniem artykułu 19 ustęp 2:

Emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma miejsce zamieszkania.

Stosownie do art. 19 ust. 2 lit. a) i b ) umowy;

Każda emerytura wypłacana bezpośrednio bądź z funduszy Umawiającego się Państwa lub jego jednostki politycznej, administracyjnej bądź władzy lokalnej każdej osobie fizycznej z tytułu usług, świadczonych na rzecz tego Państwa lub jednostki, lub władzy, będzie opodatkowana wyłącznie w tym Państwie.

Jednakże taka emerytura będzie opodatkowana tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem oraz ma stałe miejsce zamieszkania w tym Państwie.

W tekście pierwotnym ww. umowy art. 18 zawierał następującą treść, z zastrzeżeniem artykułu 19 ustęp 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania.

W tym miejscu podkreślić należy, że ww. umowa polsko – włoska została sporządzona w trzech językach: polskim, włoskim i angielskim. Zgodnie z art. 30 ww. umowy – zdaniem końcowym, w razie rozbieżności przy ich interpretacji, tekst angielski uważany będzie za rozstrzygający. Z wersji angielskiej tego przepisu wynika, że świadczenia w tym przepisie wymienione nie muszą być związane z uprzednim zatrudnieniem osoby uprawnionej do dochodu. Przepis ten wyłącznie stwierdza, że otrzymywany dochód powinien wynikać z uprzedniego zatrudnienia, bez wskazania konkretnej osoby.

Oznacza to, że w polskiej wersji językowej dokonano niewłaściwego przetłumaczenia z języka angielskiego na język polski przepisu art. 18 polsko – włoskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z powyższym w Obwieszczeniu Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 26 marca 2019 r. (Dz. U. z 2019 r., poz. 597) o sprostowaniu błędów obwieszczono, że w art. 18 polskiego tekstu umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, sporządzonej w Rzymie dnia 21 czerwca 1985 r., zamiast wyrazów „z tytułu jej zatrudnienia” powinny być wyrazy „z tytułu zatrudnienia” oraz zamiast wyrazów „stałe miejsce zamieszkania” powinny być wyrazy „miejsce zamieszkania”.

W związku z powyższym zauważyć trzeba, że co do zasady emerytury oraz inne podobne świadczenia, wypłacane z tytułu zatrudnienia w przeszłości, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania osoby, której są wypłacane.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytura z Polski, wypłacana osobie mającej miejsce zamieszkania we Włoszech, podlega co do zasady opodatkowaniu tylko we Włoszech.

Zatem emerytura wypłacana Panu z ZUS z Polski z tytułu zatrudnienia w Polsce, podlega opodatkowaniu, zgodnie z powołanym art. 18 ust. 1 umowy polsko-włoskiej, tylko we Włoszech i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Przychód z tytułu ww. emerytury nie podlega i nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce za 2023 r i lata kolejne (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny). Nie ma i nie będzie miał Pan obowiązku wykazywania tej emerytury w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce.

Wobec powyższego stanowisko Pana jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00