Interpretacja indywidualna z dnia 10 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.406.2024.4.WS

Danina solidarnościowa.

Interpretacja indywidualna- stanowisko prawidłoweSzanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 28 maja 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 17 lipca 2024 r. (wpływ 19 lipca 2024 r.) oraz z 30 lipca 2024 r. (wpływ 31 lipca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą status polskiego rezydenta podatkowego. Wnioskodawca podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich osiągania.

Wnioskodawca i jego małżonka są udziałowcami w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka”). Wnioskodawca pełni w Spółce od momentu jej powstania funkcję Prezesa Zarządu Spółki. Spółka nie posiada rady nadzorczej, ma siedzibę i zarząd na terytorium RP. Wnioskodawca jako udziałowiec ma uprawnienia m.in. do uzyskiwania dywidendy.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, a działalność gospodarczą prowadzi od kilkudziesięciu lat. W ramach tej działalności prowadził on produkcję i sprzedaż, a następnie postanowił tę działalność przenieść do założonej przez niego Spółki. Część posiadanych w działalności ruchomości i nieruchomości, z uwagi na brak zgody małżonki Wnioskodawcy, pozostawały poza Spółką i były Spółce wynajmowane przez Wnioskodawcę. W ostatnich latach, już po powstaniu Spółki, działalność gospodarcza Wnioskodawcy polegała głównie na wynajmie Spółce nieruchomości i ruchomości za wynagrodzeniem. Usługi świadczone Spółce przez Wnioskodawcę obejmowały również usługi licencyjne dotyczące np. wartości niematerialnych i prawnych posiadanych przez Wnioskodawcę, czy też inne poboczne usługi, np. informatyczne, w związku z posiadanymi przez Wnioskodawcę „zasobami”.

W okresie od powstania Spółki świadczyła ona Wnioskodawcy usługi niezbędne do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, jak np. najem części nieruchomości.

Całość majątku Wnioskodawcy i jego małżonki była (przed powstaniem Spółki) i jest nadal objęta małżeńską wspólnością majątkową (udział 1/1).

Założenie Spółki i przeniesienie do niej działalności Wnioskodawcy miało na celu zabezpieczenie ciągłości działalności gospodarczej na wypadek choroby lub śmierci. Założenie Spółki nastąpiło przed wejściem w życie ustawy o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw.

Ponadto należy zauważyć, że Wnioskodawca od kilku lat zamierza zakończyć działalność gospodarczą oraz zbyć udziały w Spółce. W celu realizacji tego przedsięwzięcia Wnioskodawca wraz z małżonką postanowili dokonać zmian organizacyjnych (konsolidacji Spółki wraz z Przedsiębiorstwem) i podjąć działania w celu znalezienia nabywcy udziałów w Spółce.

„Przeniesienie działalności gospodarczej” Wnioskodawcy (majątku Wnioskodawcy i jego żony) do Spółki umożliwi w przyszłości zawarcie umowy zbycia udziałów na rzecz zainteresowanego inwestora, bez konieczności odrębnego zbywania udziałów oraz Przedsiębiorstwa. W ocenie Wnioskodawcy nie było możliwe (celowe) połączenie Spółki i Przedsiębiorstwa w inny sposób niż poprzez przeniesienie Przedsiębiorstwa do Spółki, a zbycie Spółki będzie możliwe poprzez zbycie jej udziałów.

W celu realizacji tego zamierzenia w 2023 r. do Spółki został wniesiony zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonej działalności gospodarczej, składający się przede wszystkim z nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych, ruchomości, obejmujących maszyny i narzędzia, znaków, praw do oprogramowania, wierzytelności, umów związanych z przedsiębiorstwem zbywcy (zwany Przedsiębiorstwem).

W wyniku tych czynności Wnioskodawca objął i posiada udziały w Spółce w ilości ok. 90%, dodatkowo nowym udziałowcem w Spółce została małżonka Wnioskodawcy w ilości ok. 10% udziałów w Spółce.

W związku z wniesieniem aportu w postaci Przedsiębiorstwa Wnioskodawca nie zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej (po zbyciu Przedsiębiorstwa w działalności zbywcy pozostały, m.in. dwa samochody osobowe – używane przez Wnioskodawcę, które nie były przedmiotem wynajmu, umowy związane z tymi samochodami (np. ubezpieczenia) czy oprogramowanie, które Spółka już posiadała, a które Wnioskodawcy jest niezbędne do rozliczenia się m.in. z podatku dochodowego za 2023 rok. Ze względów bilansowych wartość udziałów przypadających Wnioskodawcy oraz jego małżonce została zaksięgowana w księgach rachunkowych działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę (udziały te zostały nabyte w zamian za aport Przedsiębiorstwa prowadzonego przez Wnioskodawcę). Po zbyciu udziałów przez Wnioskodawcę i jego małżonkę wartość ta zostanie wyksięgowana.

Wycena wartości wkładu w postaci Przedsiębiorstwa została dokonana przez rzeczoznawcę majątkowego wpisanego na listę biegłych sądowych. Wartość ta odpowiada wartości nominalnej udziałów wydanych Wnioskodawcy i jego małżonce, a także jest wyższa niż wartość składników Przedsiębiorstwa wynikająca z ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy.

Spółka przyjęła dla celów podatkowych nabyte składniki majątku wchodzące w skład Przedsiębiorstwa w wartości wynikającej z ksiąg działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Przyjęta dla celów podatkowych wartość składników Przedsiębiorstwa na dzień wniesienia ich do Spółki była o ok. połowę niższa niż przyjęta na podstawie wyceny rzeczoznawcy majątkowego wartość Przedsiębiorstwa (równa wartości wydanych udziałów).

Na moment wniesienia wkładu do Spółki Wnioskodawca nie rozpoznał przychodu z uwagi na zastosowanie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 109 ustawy o PIT, zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są przychody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 23 – jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część i spółka lub spółdzielnia otrzymująca wkład przyjęła dla celów podatkowych składniki majątku wchodzące w skład tego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych podmiotu wnoszącego ten wkład.

Przed 2023 rokiem Wnioskodawca był jedynym udziałowcem Spółki. Udziały w tej Spółce nabył:

1) częściowo w zamian za wkład pieniężny (dwukrotnie); wartość nominalna wydanych udziałów była równa wartości wniesionego wkładu; nie rozpoznawano przychodu/dochodu podatkowego w związku z obejmowaniem udziałów za wkłady pieniężne;

2) częściowo w zamian za wkład niepieniężny (jednorazowo) w postaci nieruchomości/użytkowania wieczystego wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w jego działalności gospodarczej; wartość wkładu odpowiadała wartości rynkowej określonej przez rzeczoznawcę majątkowego, przy czym wartość wydanych za ten wkład udziałów odpowiadała wartości netto nieruchomości (bez podatku od towarów i usług); objęcie udziałów w zamian za nieruchomości/użytkowania wieczyste rozliczono jako transakcję opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych (u Wnioskodawcy).

Wszystkie udziały w Spółce mają równą wartość nominalną i są niepodzielne.

Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży posiadanych przez niego udziałów w Spółce. Zbycie udziałów przez Wnioskodawcę i jego małżonkę powinno nastąpić w tym samym czasie na rzecz jednego nabywcy. Sprzedaż udziałów w Spółce przez Wnioskodawcę i jego małżonkę nastąpi na podstawie jednej umowy albo dwóch lub więcej umów. Wnioskodawca przewiduje, że tą umowę lub umowy poprzedzi umowa przedwstępna. Z uwagi na to, że udziały w Spółce posiadane przez Wnioskodawcę oraz udziały w Spółce posiadane przez współmałżonkę Wnioskodawcy stanowią majątek objęty małżeńską wspólnością majątkową, stąd w umowach dotyczących odpłatnego zbycia udziałów w Spółce Wnioskodawca i jego małżonka będą zbywali te udziały wspólnie albo każdy z nich z osobna za zgodą drugiego małżonka.

Zarówno w momencie objęcia udziałów, jak również w momencie ewentualnej sprzedaży udziałów przedmiotem faktycznie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie jest i nie będzie działalność maklerska ani działalność brokerska. Podobnie posiadanie udziałów i akcji w ww. Spółce nie było bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej, w ramach której zajmował się obrotem udziałami oraz nie prowadził działalności w zakresie zarządzania udziałami.

Planowana sprzedaż ma charakter jednostkowy – Wnioskodawca nie zajmuje się zawodowo nabywaniem, a następnie sprzedażą udziałów w spółkach.

W uzupełnieniu wniosku z 17 lipca 2024 r. (wpływ 19 lipca 2024 r.) oraz z 30 lipca 2024 r. (wpływ 31 lipca 2024 r.) Wnioskodawca wskazuje, że Spółka (z o. o.) została zawiązana na mocy aktu założycielskiego w formie aktu notarialnego dnia 23.11.2015 r. Spółka została zarejestrowana (wpisana) do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS).

Zarówno Wnioskodawca, jak i jego żona są jedynymi udziałowcami Spółki.

Źródło środków na pokrycie wkładów w tej Spółce kształtowało się w następujący sposób (udziały zostały pokryte):

· wkładem pieniężnym – pochodzącym z majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego małżonki – udziały zostały objęte w 2015 r. przez Wnioskodawcę – wpłata nastąpiła w gotówce z kasy działalności gospodarczej Wnioskodawcy;

· wkładem niepieniężnym w postaci nieruchomości (własność lub prawo użytkowania wieczystego) – pochodzącym z majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego małżonki – udziały zostały objęte w 2015 r. (złożone oświadczenia) przez Wnioskodawcę; wpis do KRS zmian nastąpił na początku 2016 r. – nieruchomość była przed wniesieniem do Spółki wykorzystywana w działalności gospodarczej Wnioskodawcy;

· wkładem pieniężnym – pochodzącym z majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego małżonki – udziały zostały objęte w 2017 r. przez Wnioskodawcę – pieniądze zostały przelane na rachunek bankowy Spółki z rachunku bankowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej Wnioskodawcy;

· wkładem niepieniężnym stanowiącym przedsiębiorstwo – pochodzącym z majątku wspólnego Wnioskodawcy i jego małżonki – udziały zostały objęte w 2023 r. (złożone oświadczenia) przez Wnioskodawcę i jego małżonkę; wpis zmian do KRS nastąpił na początku 2024 r.

Środki (pieniężne) pochodziły z majątku wspólnego małżonków, wpłaty następowały z kasy albo z rachunku bankowego wykorzystywanego przez Wnioskodawcę (jego działalności gospodarczej); jeżeli chodzi o wkłady niepieniężne to stanowiły to składniki przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, objęte małżeńską wspólnością majątkową.

Wnioskodawca jest udziałowcem w Spółce od momentu jej powstania.

Przedmiotem aportu były składniki majątku pochodzące z majątku wspólnego małżonków (były objęte małżeńską wspólnością majątkową).

Prawami wspólników w Spółce dysponuje odrębnie Wnioskodawca i jego żona. Wnioskodawca i jego żona są odrębnymi właścicielami udziałów, tj. każdy z nich z osobna jest wpisany do księgi udziałów, przy czym Wnioskodawcy przypisanych (wpisanych) jest ok. 90% udziałów, a w pozostałem zakresie wpisana w księdze udziałów jest małżonka Wnioskodawcy.

Obecnie Spółka wynajmuje na potrzeby jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy część nieruchomości (lokal biurowy wraz z pomieszczeniami przynależnymi, m.in. WC), która to nieruchomość znajduje się w majątku Spółki; nieruchomość ta (w tym przedmiotowy lokal biurowy) została przeniesiona w 2023 r. na Spółkę w ramach zbycia przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Natomiast ten drugi fragment odnosi się do stanu, jaki miał miejsce przed wniesieniem przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Spółki. W okresie do 29.12.2023 r. Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej wynajmował Spółce nieruchomości (objęte małżeńską wspólnością majątkową Wnioskodawcy i jego małżonki). Ponadto Wnioskodawca przed wniesieniem przedsiębiorstwa do Spółki wynajmował Spółce również składniki majątku ruchomego, znajdujące się w majątku jednoosobowej działalności gospodarczej. Zarówno te nieruchomości, jak i ruchomości nie zostały wniesione wcześniej do Spółki z uwagi na brak zgody żony Wnioskodawcy. Wyraziła ona na to zgodę dopiero w grudniu 2023 r.

Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej zgodnie z CEIDG jest:

(…)

Aport przedsiębiorstwa nastąpił dnia 29.12.2023 r. (akt notarialny). Przedmiot aportu stanowiło przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 5a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (jest tak niezależnie od tego, że z przedsiębiorstwa składającego się m.in. z kilkudziesięciu nieruchomości i kilkuset środków trwałych lub rzeczy, wyłączono m.in. dwa samochody osobowe, wykorzystywane przez Wnioskodawcę (nie były wynajmowane), oprogramowanie, które służy Wnioskodawcy do rozliczenia się z podatku dochodowego czy VAT (oprogramowanie to było już w posiadaniu Spółki), a także umowy związane z ww. samochodami.

W związku z wniesieniem aportu w postaci Przedsiębiorstwa Wnioskodawca nie zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej. Po wniesieniu określonych składników majątkowych, spełniających definicję przedsiębiorstwa w działalności zbywcy pozostały m.in. dwa samochody osobowe – używane przez Wnioskodawcę, które nie były przedmiotem wynajmu, umowy związane z tymi samochodami (np. ubezpieczenia) czy oprogramowanie, które Spółka już posiadała, a które Wnioskodawcy było niezbędne do rozliczenia się m.in. z podatku dochodowego za 2023 rok. Wnioskodawca w chwili obecnej rozważa to, w jakim zakresie będzie prowadził działalność gospodarczą w przyszłości. Planuje on m.in. zakup składników rzeczowych, w oparciu o które to składniki będzie mógł prowadzić działalność polegającą na wynajmie.

Po wniesieniu (aporcie) przedsiębiorstwa Wnioskodawca nadal figuruje w rejestrze CEiDG oraz planuje on kontynuowanie działalności gospodarczej, lecz nie planuje świadczyć Spółce usług wynajmu, jak to miało miejsce do końca 2023 r.

Założenie Spółki i przeniesienie do niej działalności Wnioskodawcy miało na celu zabezpieczenie ciągłości działalności gospodarczej na wypadek choroby lub śmierci, a także zbycie udziałów w Spółce w przyszłości.

W celu realizacji tego przedsięwzięcia Wnioskodawca wraz z żoną postanowili dokonać zmian organizacyjnych (konsolidacji Spółki wraz z przedsiębiorstwem Wnioskodawcy) i podjąć działania w celu znalezienia nabywcy udziałów w Spółce. „Przeniesienie działalności gospodarczej” Wnioskodawcy (majątku Wnioskodawcy i jego żony) do Spółki umożliwi w przyszłości zawarcie umowy zbycia udziałów na rzecz zainteresowanego inwestora, bez konieczności odrębnego zbywania udziałów oraz przedsiębiorstwa. W ocenie Wnioskodawcy nie było możliwe (celowe) połączenie Spółki i przedsiębiorstwa w inny sposób niż poprzez przeniesienie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy na Spółkę, a zbycie Spółki będzie możliwe poprzez zbycie udziałów w niej.

Ruchomości i nieruchomości omawiane we wniosku (przed wniesieniem przedsiębiorstwa do Spółki) stanowiły przede wszystkim nieruchomości zabudowane i niezabudowane, ruchomości, obejmujące maszyny i narzędzia, znaki słowne lub słowno-graficzne. Natomiast składniki majątkowe przeniesione na Spółkę w ramach aportu przedsiębiorstwa obejmowały także inne niż wymienione powyżej, m.in. prawa do oprogramowania, wierzytelności, umowy związane z przedsiębiorstwem Wnioskodawcy.

Ruchomości i nieruchomości, o których mowa we wniosku, a objęte wspólnością małżeńską, Wnioskodawca nabywał wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności.

Ruchomości i nieruchomości, które Wnioskodawca wynajmował wcześniej Spółce, po wniesieniu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do Spółki były przez Spółkę wykorzystywane do prowadzenia przez nią działalności gospodarczej.

Wartość ustalona przez rzeczoznawcę jest wyższa niż wartość podatkowa, ze względu na fakt, że wartość podatkowa nie jest tożsama z wartością rynkową. Środki trwałe wchodzące w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy były w znacznym stopniu zamortyzowane. Rzeczoznawca dokonuje wyceny określonych składników majątkowych w oparciu o ich wartość rynkową. Wartością podatkową aktywów, np. środków trwałych lub rzeczowych aktywów obrotowych, jest kwota, która w przyszłości pomniejszy podstawę obliczenia podatku dochodowego, a więc będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów, w razie uzyskania z nich, w sposób bezpośredni (np. dzięki sprzedaży towarów lub wyrobów gotowych) bądź pośredni (np. w wyniku zużycia materiałów lub na skutek amortyzacji środków trwałych) korzyści ekonomicznych. Określona we wniosku jako wartość podatkowa nie jest wartością rynkową – uwzględnia ona bowiem m.in. amortyzację, która pomniejsza wartość podatkową środków trwałych, niekoniecznie powodując tożsame obniżenie ich wartości rynkowej.

Wnioskodawca planuje dokonać zbycia posiadanych udziałów w 2024 r.

Pytanie

Czy dochód uzyskany z opisanego w przedstawionym zdarzeniu przyszłym odpłatnego zbycia udziałów w Spółce i w jakiej wysokości będzie uwzględniany w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej, o której mowa w art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czy będzie to wartość dochodu dotycząca udziałów w Spółce, których posiadaczem jest Wnioskodawca?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy dochód uzyskany z opisanego w przedstawionym zdarzeniu przyszłym odpłatnego zbycia udziałów uwzględniany będzie w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej, o której mowa w art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym będzie to dochód dotyczący udziałów w Spółce posiadanych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 30h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.), dalej jako: „ustawa o PIT”, osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.

Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi, w myśl art. 30h ust. 2 ustawy o PIT, nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1)kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a, oraz składek, o których mowa w art. 30c ust. 2 pkt 2,

2)kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5

– odliczone od tych dochodów.

Natomiast stosownie do art. 30h ust. 3 ustawy o PIT przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:

1)rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,

2)zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa

– których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.

Przywołane wyżej przepisy stanowią zamknięty i jednoznaczny katalog dochodów podlegających daninie solidarnościowej – rozdział 6a ustawy o PIT nie zawiera odrębnej definicji dochodu ani do takiej definicji nie odsyła. Ustawodawca nie przewidział zatem szczególnych zasad ustalania dochodu z poszczególnych źródeł przy obliczaniu podstawy daniny solidarnościowej i nie są one autonomiczne wobec przepisów regulujących zasady ustalania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych – co potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 sierpnia 2023 r. sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.472.2023.1.NM.

Tożsame stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 lipca 2022 roku, sygn. II FSK 452/22, w którym zostało stwierdzone, że: „W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego sposób sformułowania art. 30h ust. 2 u.p.d.o.f. wskazuje, że ustawodawca nie przewidział szczególnych zasad ustalania dochodu z poszczególnych źródeł przy obliczaniu podstawy daniny solidarnościowej. Nie można bowiem przyjąć, że przepisy regulujące zasady ustalania podstawy obliczenia daniny solidarnościowej, stanowią przepisy szczególne, określające możliwe do zastosowania przy tej daninie odliczenia i stanowią autonomiczne regulacje odrębne od przepisów regulujących zasady ustalania podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych”.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że ten sam dochód, od którego obliczany i odprowadzany jest podatek zgodnie z – w przypadku określonym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym – art. 30b ustawy o PIT, stanowi podstawę obliczenia daniny solidarnościowej i taka suma dopiero podlega ewentualnemu pomniejszeniu o kwoty wskazane w art. 30h ust. 2 ustawy o PIT. Potwierdza to orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, które w oparciu o wykładnię systemową wewnętrzną i założenie spójności systemu prawa zakłada, że intencją ustawodawcy było wprowadzenie spójnych zasad systemu podatkowego zamiast wprowadzenia oddzielnych zasad obliczania dochodu na potrzeby podatku dochodowego i daniny solidarnościowej – zwłaszcza, że obie te instytucje są objęte regulacjami tego samego aktu prawnego, jakim jest ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

„Skoro jednak regulacje dotyczące daniny solidarnościowej znalazły się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i wprost wskazują, że podstawę obliczenia tej daniny stanowi dochód podlegający opodatkowaniu według tej ustawy, to nie sposób uznać, że na potrzeby obliczenia daniny solidarnościowej dochód ma być rozumiany inaczej” – wyrok NSA z dnia 14 lutego 2023 r. sygn. II FSK 1099/22.

Przepisy regulujące daninę solidarnościową nie definiują więc pojęcia dochodu – odwołują się bowiem nie do jego odrębnej definicji, lecz do zasad określających sposób jego opodatkowania, ulokowanych w konkretnych jednostkach redakcyjnych aktu prawnego wymienionych w art. 30h ust. 2 ustawy o PIT. Wnioskować należy zatem, wzorem przywołanego wyżej wyroku NSA sygn. II FSK 1099/22, że na potrzeby ustalenia podstawy obliczenia daniny solidarnościowej należy przyjmować całość regulacji dotyczących dochodu z konkretnych źródeł zamiast dokonywać odrębnych odliczeń podstawy opodatkowania tym podatkiem, by następnie tak ustaloną podstawę opodatkowania przyjąć do obliczenia daniny solidarnościowej.

Ustawodawca sklasyfikował źródła przychodów w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT, zaliczając do nich w pkt 7 kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Stosownie natomiast do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o PIT za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Z racji tego, że zbycie udziałów nie następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, stoi on na stanowisku, że przychody z tytułu sprzedaży udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością powinny podlegać rozpoznaniu jako przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, tj. jako przychód z kapitałów pieniężnych. Ocena ta znajduje potwierdzenie w licznych stanowiskach organów podatkowych – tytułem przykładu:

„(...) w wyniku opisanej we wniosku czynności [zbycie udziałów w spółce z o.o.], (...) powstał przychód z odpłatnego zbycia udziałów zaliczany do źródła kapitały pieniężne (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy)” – interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 sierpnia 2023 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.143.2023.2.MS.

Regulujący daninę solidarnościową art. 30h ustawy o PIT wskazuje, że podstawę jej obliczenia stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych m. in. w art. 30b – po ich pomniejszeniu o kwoty odpowiednich składek, podlegających odliczeniu od dochodu.

Art. 30b ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT normuje natomiast opodatkowanie dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) stawką 19% od uzyskanego dochodu. Dochód ten, zgodnie z art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy, należy rozumieć jako różnicę między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c, osiągniętą w roku podatkowym.

W ocenie Wnioskodawcy określony w ten sposób dochód z tytułu zbycia udziałów Spółki stanowić będzie podstawę obliczenia daniny solidarnościowej w wartości równej nadwyżce ponad kwotę 1 000 000 zł sumy dochodów osiągniętych ze źródeł, o których mowa w art. 30h ustawy o PIT – przy czym przypisany mu dochód z tytułu zbycia przedmiotowych udziałów dotyczyć będzie wyłącznie tej części udziałów Spółki, które są w posiadaniu Wnioskodawcy (ok. 90% ogółu udziałów), a zatem proporcjonalnie do wartości posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów.

Należy zwrócić uwagę, że około 10% udziałów w Spółce objętych zostało przez żonę Wnioskodawcy, a pomiędzy małżonkami istnieje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy niezależnie od tego, czy dokona on zbycia udziałów w Spółce – objętych małżeńską wspólnością majątkową – samodzielnie za zgodą małżonki, czy wraz z żoną (w ramach jednej umowy), to jego przychodem będzie wyłącznie cena określona w umowie lub wynikająca z umowy, dotycząca udziałów bezpośrednio przez niego posiadanych (w ilości ok. 90% ogółu udziałów w Spółce). Nie będzie stanowiła natomiast przychodu Wnioskodawcy cena ustalona za sprzedaż udziałów Spółki przypadająca na pozostałe udziały w Spółce – pozostające w posiadaniu jego żony.

Podstawę do przedstawionej oceny stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o PIT, w myśl którego małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.

Potwierdzenie powyższego stanowiska znajduje się w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lipca 2023 r., nr 0114-KDWP-4011.38.2023.2.IG:

„Stosownie do art. 188 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 z późn. zm.): Zarząd jest obowiązany prowadzić księgę udziałów, do której należy wpisywać nazwisko i imię albo firmę (nazwę) i siedzibę każdego wspólnika, adres albo adres do doręczeń elektronicznych, liczbę i wartość nominalną jego udziałów oraz ustanowienie zastawu lub użytkowania i wykonywanie prawa głosu przez zastawnika lub użytkownika, a także wszelkie zmiany dotyczące osób wspólników i przysługujących im udziałów. Co do zasady w sytuacji, gdy prawami wspólnika w spółce kapitałowej dysponuje wyłącznie jeden z małżonków, a udziały zostały nabyte w trakcie trwania wspólności małżeńskiej ustawowej, to dochód ze sprzedaży udziałów w tej spółce w całości opodatkowuje ten z małżonków, który dysponuje prawami wspólnika spółki. Samo nabycie udziałów czy akcji w spółce kapitałowej do majątku wspólnego małżonków, w sytuacji gdy prawami wspólnika dysponuje tylko jedno z nich nie oznacza, że dochód ze sprzedaży tych udziałów mają obowiązek opodatkować oboje. Jak wskazano we wniosku był Pan wspólnikiem spółki z o.o., której udziały zostały objęte z majątku wspólnego małżonków. Tylko Pan był wpisany jako właściciel w rejestrach. Tym samym tylko na Panu ciążył będzie obowiązek opodatkowania dochodu ze sprzedaży udziałów w spółce z o.o.”.

Reasumując przytoczoną argumentację, zdaniem Wnioskodawcy, dochód z zaprezentowanej w zdarzeniu przyszłym sprzedaży udziałów, rozumiany jako różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c ustawy o PIT, osiągnięty w roku podatkowym, w wartości równej nadwyżce ponad kwotę 1 000 000 zł sumy dochodów osiągniętych ze źródeł, o których mowa w art. 30h ustawy o PIT, uwzględniany będzie w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej. Określenie tego dochodu natomiast powinno nastąpić proporcjonalnie do wartości posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce, a zatem bez uwzględnienia wartości udziałów objętych w Spółce przez jego małżonkę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych na podstawie systemu przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawodawca, tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych, miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń na podstawie kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Regulacja art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Natomiast, jak stanowi art. 30b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl natomiast art. 30h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30h ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do zapłaty daniny solidarnościowej są zobowiązane więc osoby fizyczne, których dochód przekroczył 1 000 000 zł. Osoby te, oprócz podatku dochodowego, są zobowiązane zapłacić dodatkowo daninę solidarnościową w wysokości 4% podstawy obliczenia oraz złożyć we właściwym urzędzie skarbowym deklarację o wysokości tej daniny solidarnościowej w terminie do 30 kwietnia roku kalendarzowego. W tym samym terminie upływa termin zapłaty daniny.

Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych:

· w art. 27 ust. 1, 9, 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody opodatkowane według skali podatkowej, m.in.: ze stosunku pracy, działalności gospodarczej, rent i emerytur, umów o dzieło i umów zlecenia, itd.),

· w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zyski kapitałowe opodatkowane według stałej stawki 19%),

· w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowane podatkiem liniowym według stawki 19%), oraz

· w art. 30f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody zagranicznej spółki kontrolowanej opodatkowane według stałej stawki 19%)

pomniejszonych o możliwe do odliczenia od tych dochodów składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a, oraz składek, o których mowa w art. 30c ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz o kwoty wymienione w art. 30f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. z tytułu uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania).

Z Pana wniosku wynika, że planuje Pan dokonać zbycia posiadanych przez Pana udziałów w polskiej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka). Prowadzi Pan działalność gospodarczą, przy czym zarówno w momencie objęcia udziałów, jak również w momencie ewentualnej sprzedaży udziałów, przedmiotem faktycznie prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nie jest i nie będzie działalność maklerska ani działalność brokerska. Podobnie posiadanie udziałów w Spółce nie było bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Nie prowadził Pan działalności gospodarczej, w ramach której zajmował się Pan obrotem udziałami oraz nie prowadził Pan działalności w zakresie zarządzania udziałami. Planowana sprzedaż ma charakter jednostkowy – nie zajmuje się Pan zawodowo nabywaniem, a następnie sprzedażą udziałów w spółkach.

Zatem dochód z tego tytułu, jako źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie stanowić dochód, o którym mowa w art. 30b ust. 2 pkt 4 tej ustawy.

Dochód ten, zgodnie z brzmieniem art. 30h ust. 2 ustawy, będzie wchodzić zatem do podstawy obliczenia daniny solidarnościowej.

Zatem Pana stanowisko, w świetle którego dochód z zaprezentowanej w zdarzeniu przyszłym sprzedaży udziałów, rozumiany jako różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągnięty w roku podatkowym, w wartości równej nadwyżce ponad kwotę 1 000 000 zł sumy dochodów osiągniętych ze źródeł, o których mowa w art. 30h tej ustawy, uwzględniany będzie w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej – jest prawidłowe.

Zastrzec wypada w tym miejscu, że przedmiotem Pana interpretacji nie jest kwestia ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia udziałów, a wyłącznie problematyka ustalenia podstawy daniny solidarnościowej w przypadku zbycia tych udziałów.

Jak wynika z wniosku, udziały objął Pan w 2023 r. w związku z aportem przedsiębiorstwa do Spółki, w skład którego wchodziły składniki majątku pochodzące z majątku wspólnego Pana i Pana małżonki (były objęte małżeńską wspólnością majątkową).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadą ustawową jest zatem, że małżonkowie są podatnikami podatku każdy z osobna, a tylko w szczególnych przypadkach ustawa zezwala na łączne opodatkowanie małżonków.

Jak stanowi art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Stosownie natomiast do art. 188 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.):

Co do zasady w sytuacji, gdy prawami wspólnika w spółce kapitałowej dysponuje wyłącznie jeden z małżonków, a udziały zostały nabyte w trakcie trwania wspólności małżeńskiej ustawowej, to dochód ze sprzedaży udziałów w tej spółce w całości opodatkowuje ten z małżonków, który dysponuje prawami wspólnika spółki. Samo nabycie udziałów czy akcji w spółce kapitałowej do majątku wspólnego małżonków, w sytuacji gdy prawami wspólnika dysponuje tylko jedno z nich, nie oznacza, że dochód ze sprzedaży tych udziałów mają obowiązek opodatkować oboje.

Jak wskazał Pan we wniosku, prawami wspólników w Spółce dysponuje odrębnie Pan i Pan żona. Jesteście Państwo odrębnymi właścicielami udziałów, tj. każdy z Was z osobna jest wpisany do księgi udziałów, przy czym Panu przypisanych (wpisanych) jest ok. 90% udziałów, a w pozostałem zakresie wpisana w księdze udziałów jest Pana żona.

Tym samym w przypadku sprzedaży przez Państwa wszystkich udziałów w Spółce, o której mowa jest we wniosku, Pana dochodem z tej transakcji będzie wyłącznie dochód ze sprzedaży udziałów w tej Spółce posiadanych.

Pana stanowisko, w świetle którego określenie tego dochodu powinno nastąpić w odniesieniu do wartości posiadanych przez Pana udziałów w Spółce, a zatem bez uwzględnienia wartości udziałów objętych w Spółce przez Pana małżonkę – jest również prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Pana i tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Dlatego też, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Pana wyroków sądów oraz interpretacji indywidualnych wskazuję, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).