Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 10 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.347.2024.2.BJ

W zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 lipca 2024 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 3 września 2024 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.347.2024.1.BJ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 5 września 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”).

Wnioskodawca posiada siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 1992 nr 21 poz. 86 z późn. zm., dalej: „u.p.d.o.p.”).

Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest zgodnie z Polską Klasyfikacją Przedmiotów Działalności działalność oznaczona kodem 29.32.Z - produkcja pozostałych części i akcesoriów do pojazdów silnikowych.

Pozostałym przedmiotem działalności Spółki jest m.in. działalność oznaczona kodami: 72.19.Z; 74.10.Z; 74.90.Z; 29.10.E; 29.20.Z; 29.31.Z; 62.01 Z; 62.09.Z, 71.20.B.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. 2008 nr 116 poz. 730 z późn. zm.). Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani w ramach Polskiej Strefy Inwestycji, tj. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i art. 17 ust. 1 pkt 34a u.p.d.o.p.

Wnioskodawca jest specjalistycznym ośrodkiem konstrukcyjno-badawczym z branży motoryzacyjnej funkcjonującym na rynku od 2009 r. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca oferuje kompleksowe i specjalistyczne usługi z zakresu wzornictwa, projektowania oraz prototypowania części nadwozi pojazdów, a także maszyn, urządzeń oraz oprzyrządowania produkcyjnego. Wnioskodawca oferuje realizację wszystkich procesów projektowych, począwszy od szkiców i analiz koncepcyjnych, poprzez prace designerskie, opracowanie wirtualnego modelu 3D, do wykonania prototypów, przygotowania dokumentacji i uruchomienia produkcji.

Wnioskodawca w związku z modernizacją parku maszynowego poniósł w roku podatkowym 2022 i roku podatkowym 2023 wydatki na robotyzację, obejmujące koszt nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych. Wnioskodawca otrzymał (...) r. interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego (Znak: (...)) potwierdzającą, że nabyte urządzenia spełniają przesłanki do uznania za roboty przemysłowe w rozumieniu art. 38eb ust. 2 pkt 1 lit. a u.p.d.o.p. i w konsekwencji, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację w rozumieniu art. 38eb ust. 1 w zw. z art. 38eb ust. 2 u.p.d.o.p. W wydanej interpretacji organ potwierdził także, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania w ramach ulgi na robotyzację, o której mowa w art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., 50% odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od pełnej wartości początkowej urządzeń, ustalonej na podstawie art. 16g ust. 1 u.p.d.o.p.

W związku z wydanym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 grudnia 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 1993/23 Wnioskodawca powziął wątpliwość co do jego uprawnienia do rozpoznania ulgi nie w ramach odpisów amortyzacyjnych, lecz jednorazowo w roku nabycia urządzeń.

Wnioskodawca zaznacza przy tym, że przedmiotowy wniosek nie dotyczy ustalenia prawa Wnioskodawcy do rozpoznania ulgi, co zostało rozstrzygnięte wydaną na rzecz Wnioskodawcy interpretacją indywidualną, lecz dotyczy ustalenia, czy rozważana przez Wnioskodawcę metoda rozpoznania ulgi opisana w pytaniu jest dopuszczalna.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 5 września 2024 r. Wnioskodawca wskazał, że:

urządzenia zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych odpowiednio:

a) wycinarka do profili – 20 marca 2024 r.;

b) wycinarka laserowa do blach – 20 marca 2024 r.;

c) robot spawalniczy – 30 listopada 2022 r.;

d) automat tokarski – 31 lipca 2022 r.

Od urządzeń dokonywane są odpisy amortyzacyjne. Odpisy dokonywane są począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

W odpowiedzi na pytanie o treści:Według jakich rocznych stawek amortyzacyjnych dokonywana jest amortyzacja podatkowa ww. urządzeń, a tym samym jaki jest okres ich amortyzacji podatkowej? Wnioskodawca wyjaśnił, że:

a)Wycinarka do profili – amortyzacja liniowa, roczna stawka 14%, data zamortyzowania 31 maja 2031 r.;

b)Wycinarka laserowa do blach – amortyzacja liniowa, roczna stawka 14%, data zamortyzowania 31 maja 2031 r.;

c)Robot spawalniczy – amortyzacja liniowa, roczna stawka 10%, data zamortyzowania 30 listopada 2032 r.;

d)Automat tokarski – amortyzacja liniowa, roczna stawka 14%, data zamortyzowania 30 września 2029 r.

Wartość początkowa każdego urządzenia przekracza 10.000 zł.

Pytanie

Czy Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy uprawniony jest on do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, z zastrzeżeniem że kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez Wnioskodawcę w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na gruncie art. 38eb u.p.d.o.p. ustawodawca wprowadził odliczenie od podstawy opodatkowania, o której mowa na gruncie art. 18 u.p.d.o.p., w wysokości 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację. Na potrzeby przedmiotowej ulgi ustawodawca wprowadził szczególny katalog kosztów uzyskania przychodów podlegających odliczeniu w ramach ulgi, o której mowa w art. 38eb u.p.d.o.p.

W skład przedmiotowego katalogu wchodzą m.in. koszty nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych oraz urządzeń peryferyjnych. Wykładnia art. 38eb ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 1 i pkt 2 u.p.d.o.p. prowadzi do wniosku, że kosztem uzyskania przychodów podlegającym odliczeniu od podstawy opodatkowania są wydatki poniesione, które stanowiły koszt nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych, czy urządzeń peryferyjnych. Oznacza to, że pod pojęciem kosztów nabycia fabrycznie nowych robotów przemysłowych, czy urządzeń peryferyjnych należy rozumieć wydatki, które warunkowały nabycie wskazanych składników majątkowych przez podatnika, tj. kwotę poniesioną na nabycie tych urządzeń.

Zgodnie z art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Na gruncie powołanego przepisu ustawodawca wprowadził odliczenie od podstawy opodatkowania w wysokości 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację. Co istotne na gruncie powołanego przepisu ustawodawca wskazał, że od podstawy opodatkowania odliczeniu podlega 50% kosztów uzyskania przychodów „poniesionych” w roku podatkowym na robotyzację. Użyte na gruncie powołanego przepisu stwierdzenie „poniesionych” wskazuje, że pod wskazanym pojęciem należy rozumieć wszelkie koszty, które zostały faktycznie wydatkowane przez podatnika.

Na podstawie art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., ustawodawca wskazał, że odliczeniu od podstawy opodatkowania podlegają wyłącznie koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację. Pojęcie „kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzacje” zostało zdefiniowane w art. 38eb ust. 2 u.p.d.o.p.

Na gruncie art. 38eb ust. 2 u.p.d.o.p., wskazany został zamknięty katalog wydatków stanowiących koszty uzyskania przychodów podlegające rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację. W świetle art. 38eb ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., określone zostało, że kosztem uzyskania przychodów poniesionym na robotyzację są wydatki poniesione na nabycie określonych składników. Oznacza to, że wszystkie wydatki, które warunkowały nabycie własności robota przemysłowego, czy urządzeń bądź maszyn peryferyjnych stanowią koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN pod pojęciem „nabyć – nabywać” należy rozumieć: 1. otrzymać coś na własność, płacąc za to; 2. zyskać coś lub zdobyć.

Z uwagi na powyższe kosztem uzyskania przychodów poniesionym na robotyzację są koszty warunkujące nabycie składników majątku podlegających rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację. Kosztem nabycia robota przemysłowego, urządzeń peryferyjnych czy maszyn peryferyjnych są zatem wszelkie wydatki warunkujące nabycie wskazanych składników majątkowych.

Przechodząc na grunt przedmiotowego stanu faktycznego uznać należy, że Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, tj. 50% kosztów poniesionych na nabycie urządzeń opisanych w wydanej na jego rzecz interpretacji Znak: (...).

Wykładnia art. 38eb ust. 1 w zw. z ust. 2 u.p.d.o.p., prowadzi bowiem do wniosku, że pod pojęciem kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację należy rozumieć koszty warunkujące nabycie własności fabrycznie nowych robotów przemysłowych, maszyn czy urządzeń peryferyjnych. Z tego też powodu Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 38eb u.p.d.o.p., jako kosztów uzyskania przychodu poniesionych na robotyzację, 50% kosztów poniesionych na nabycie przez niego urządzeń, spełniających przesłanki kwalifikowalności do ulgi.

Na potrzeby odliczenia w ramach ulgi, o której mowa w art. 38eb u.p.d.o.p. bez znaczenia pozostaje fakt, że nabywane przez niego urządzenia będą stanowiły środki trwałe, ponieważ w ramach przedmiotowej ulgi odliczeniu podlegają koszty nabycia, a nie dokonywane od nabywanych urządzeń odpisy amortyzacyjne, gdyż takie odpisy amortyzacyjne nie odzwierciedlają kosztów nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 u.p.d.o.p.

Potwierdzeniem prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 grudnia 2023 r., sygn. akt III SA/Wa 1993/23, w którym sąd wskazał, że, cyt. „podatnicy spełniający warunki zastosowania ulgi na robotyzację będą uprawnieni do odliczenia od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 38eb u.p.d.o.p. kosztów uzyskania przychodu poniesionych na robotyzację, 50% kosztów poniesionych na nabycie fabrycznie nowych robotów przemysłowych, maszyn, urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych oraz innych urządzeń, systemów i usług funkcjonalnie z nimi związanych jednorazowo w roku nabycia tych przedmiotów. Na potrzeby odliczenia w ramach ulgi, o której mowa w art. 38eb u.p.d.o.p., bez znaczenia pozostaje fakt, że roboty, maszyny oraz urządzenia peryferyjne będą stanowiły środki trwałe, ponieważ w ramach przedmiotowej ulgi odliczeniu podlegają koszty nabycia tych przedmiotów, a nie dokonane od nich odpisy amortyzacyjne.”

Jednocześnie wskazać należy na stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wyrażone w interpretacji indywidualnej z 25 sierpnia 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.305.2022.2.AR, w której organ wskazał, że: „W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia (...) czy wydatki wskazane przez Wnioskodawcę mieszczą się w katalogu wskazanym w art. 38eb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą być odliczone od podstawy opodatkowania jednorazowo mimo, iż spełniają jednocześnie definicję środków trwałych jest prawidłowe.”

Tym samym, przyjąć należy, że wybór w zakresie sposobu skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., należy do podatnika, wobec czego Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „updop”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czym kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 38eb ust. 2 updop,

za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

1)koszty nabycia fabrycznie nowych:

a. robotów przemysłowych,

b. maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c. maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń ochronnych (kurtyny świetlne, skanery obszarowe),

d. maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e. urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych;

2)koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1;

3)koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2;

4)opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1, ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Zatem, z powyższego przepisu wynika, że za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się m.in. koszty nabycia fabrycznie nowych robotów, koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych.

W świetle art. 38eb ust. 3 updop,

Przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

1)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania;

2)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów;

3)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń;

4)jest zintegrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Stosownie do art. 38eb ust. 5 updop,

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Zgodnie z art. 38eb ust. 8 updop,

W zakresie nieuregulowanym w ust. 1-7 do odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację stosuje się odpowiednio przepisy art. 18d ust. 3k, 5, 5a, 6, ust. 8 zdanie pierwsze i drugie.

Zgodnie zaś z art. 18d ust. 3k updop,

Do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 nie stosuje się.

Z treści art. 18d ust. 6 updop wynika, że

Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Z powyższych przepisów wynika, że ulga polega na dodatkowym odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów, które już wcześniej zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Dodatkowe odliczenie nie może przekroczyć 50% wysokości kosztów. Ulga została wprowadzona na 5 lat i obejmuje wydatki, które będą poniesione na robotyzację w latach 2022-2026, czyli po raz pierwszy w rozliczeniu za rok 2022. W podatku dochodowym od osób prawnych odliczenie ma zastosowanie do kosztów poniesionych na robotyzację od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Stosownie do art. 15 ust. 1 updop,

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 6 updop,

Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

W myśl art. 16a ust. 1 updop,

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 updop,

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia.

Natomiast jak stanowi art. 16g ust. 3 ww. ustawy,

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z powyższego przepisu wynika, że w przypadku środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej środka trwałego ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 updop, którą stanowi cena nabycia wskazana w art. 16g ust. 3 updop.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy Wnioskodawca uprawniony jest do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości, wskazać należy, że przepis art. 38eb ust. 1 updop pozwala na ponadnormatywne odliczenie maksymalnie 50% odpisów amortyzacyjnych, w momencie gdy stają się one kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu updop. Ponadnormatywne odliczenie przysługuje tylko w odniesieniu do tych odpisów amortyzacyjnych, które stanowią koszt uzyskania przychodu w trakcie obowiązywania ulgi. Zatem, podatnik może skorzystać z tego odliczenia, co do zasady, wraz z dokonywaniem odpisów amortyzacyjnych od zakupionych robotów.

W przypadku nabycia i wprowadzenia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (zarówno przed 1 stycznia 2022 r., jak i po tym dniu) fabrycznie nowych aktywów, spełniających warunki określone w art. 38eb updop, w sytuacji osiągania przez podatnika dochodów z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych – odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej tych składników dokonane w latach 2022-2026 będą podlegały rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację.

Należy zwrócić uwagę, że z przepisu art. 38eb ust. 1, ust. 2 i ust. 5 wynika, że odliczenie wydatku od dochodu w ramach ulgi na robotyzację jest możliwe, gdy:

-dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu,

-ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony na robotyzację,

-ten koszt uzyskania przychodu został poniesiony w terminie od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r

W przypadku, gdy składniki majątku (roboty) uznawane są za środki trwałe, kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (art. 15 ust. 6 updop).

Zatem, w przypadku nabycia urządzeń i wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych, które stanowiły fabrycznie nowe aktywa, spełniające warunki określone w art. 38eb updop, w sytuacji osiągania przez Państwa dochodów z innych źródeł niż przychody z zysków kapitałowych – odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej tych składników dokonane w latach 2022-2026 będą podlegały rozliczeniu w ramach ulgi na robotyzację.

Zatem należy stwierdzić, że skoro urządzenia spełniają definicję robota przemysłowego oraz zostały przyjęte przez Państwa do ewidencji środków trwałych, to związku z powyższym, mogą Państwo odliczyć od podstawy opodatkowania 50% odpisów amortyzacyjnych poniesionych w latach 2022-2026 na nabycie urządzeń - jednak nie mogą Państwo tego dokonać jednorazowo.

Jak bowiem wskazano w opisie sprawy, urządzenia zostały przyjęte do ewidencji środków trwałych i dokonują Państwo od ich wartości początkowej odpisy amortyzacyjne. Ponadto wartość każdego urządzenia przekracza 10 000 zł. Tym samym, urządzenia podlegają amortyzacji na zasadach wynikających z przepisów updop.

Z uwagi na powyższe nie można uznać, że podatnik, który nabył robota (urządzenie) stanowiącego środek trwały, mógł jednorazowo w roku jego zakupu odliczyć od podstawy opodatkowania 50% wydatków.

A zatem, nie będzie możliwe jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania 50% kosztów nabycia urządzeń, z tego względu, że z opisu sprawy oraz jego uzupełnienia jasno wynika, iż spełniają one definicję środków trwałych i podlegają amortyzacji na zasadach wynikających z przepisów updop. Koszty nabycia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 updop stanowią odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej nabytych przez Spółkę środków trwałych, i to na podstawie tych odpisów amortyzacyjnych Spółka może dokonać odliczenia od podstawy podatkowania.

W konsekwencji, przysługuje Państwu prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o 50% odpisów amortyzacyjnych dokonanych od urządzeń w latach podatkowych 2022-2026, na podstawie art. 38eb ust. 1 updop.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko, zgodnie z którym uprawnieni jesteście do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 38eb ust. 1 u.p.d.o.p., poprzez jednorazowe odliczenie od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację, z zastrzeżeniem że kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez Państwa w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się powołanego przez Państwa wyroku sądu administracyjnego stwierdzić należy, że orzeczenie sądowe nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i jest wiążące jedynie w sprawie, w której zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Odnosząc się natomiast do powołanej interpretacji indywidualnej Znak: 0111-KDIB2-1.4010.305.2022.2.AR wskazać należy, że funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnej, w której odmiennie oceniono taki sam lub zbliżony stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe choć jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 Ordynacji podatkowej, niemniej jednak, w praktyce może mieć miejsce. W związku z powyższym ustawodawca przewidział możliwość zmiany wydanej interpretacji indywidualnej w trybie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Trzeba jednak pamiętać, że proces zmiany interpretacji indywidualnej w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej jest długotrwały, poprzedza go bowiem dogłębna analiza z zachowaniem stosownych procedur, które dopiero w końcowej fazie powodują wycofanie z systemu informacji podatkowej poprzednio wydanej interpretacji. Ponieważ jednak podstawowym zadaniem organu interpretacyjnego jest wydawanie interpretacji prawidłowych, tj. w prawidłowy sposób odczytujących normy prawne zawarte w poszczególnych przepisach prawa podatkowego, a nie utrwalających raz wyrażony pogląd w tym zakresie, który może być zmieniony w trybie art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, to fakt wydania we wcześniejszym okresie interpretacji indywidualnej, odmiennej od poglądu zaprezentowanego w skarżonej interpretacji nie powoduje, że pogląd ten jest nieprawidłowy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00