Interpretacja indywidualna z dnia 5 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.283.2024.2.MPU
Dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową placu zabaw w miejscowości (…) przy zastosowaniu wskaźnika proporcji i wskaźnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i n. ustawy o VAT.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową placu zabaw w miejscowości (…) przy zastosowaniu wskaźnika proporcji i wskaźnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i n. ustawy o VAT, wpłynął 27 czerwca 2024 r. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 sierpnia 2024 r. (wpływ 30 sierpnia 2024 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (wraz z jego uzupełnieniem)
Gmina (…) (dalej zwana: „Gminą”) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W ramach swojej działalności Gmina wykonuje szereg czynności, do wykonywania których zobowiązana jest na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 40, z późn. zm.), zwana dalej „ustawą o samorządzie gminnym”.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania własne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty, które nie wchodzą w zakres czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Gmina (…) (dalej zwana: „Gminą”) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W ramach swojej działalności Gmina wykonuje szereg czynności, do wykonywania których zobowiązana jest na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 40, z późn. zm.), zwana dalej „ustawą o samorządzie gminnym”. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania własne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty, które nie wchodzą w zakres czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Gmina w ramach wykonywania zadań własnych realizuje inwestycje pn. „(…)”. Przedmiotowy projekt jest realizowany przy wsparciu pozyskanym z Programu (…) na lata (…), poddziałanie „(…)”, działanie „(…)” – objętego Programem (…)”. W dniu (…) (…) (…) r. pomiędzy Gminą (…) a Województwem (…) została zawarta umowa o przyznaniu pomocy o numerze (…).
Realizacja projektu ma na celu utworzenie nowych miejsc spotkań, rekreacji i integracji, co przyczyni się do podniesienia jakości życia mieszkańców Gminy. Wybudowany plac zabaw wykorzystywany będzie jako miejsce spotkań dzieci ze społeczności lokalnej. Rozwój oferty turystycznej i okołoturystycznej pozwoli na wzmocnienie lokalnych więzi społecznych.
W ramach zadania wykonywany jest plac zabaw w miejscowości (…). Zakres prac obejmuje demontaż istniejących urządzeń placu zabaw, montaż nowych urządzeń na działce nr ewid. (…), wykonanie nawierzchni bezpiecznej - poliuretanowej pod projektowane urządzenia placu zabaw, montaż mat przerostowych, montaż ogrodzenia wraz z furtką, montaż ławek ze stolikami, koszy na śmieci, stojaka na rowery i tablicy informacyjnej oraz obsianie terenu trawą.
Planowanie zadanie jest zadaniem własnym gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9, 15, 17, 18 i 19 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, gdyż dotyczy obszaru działania gminy w zakresie kultury, utrzymania obiektu gminnego, tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych, współpracy z organizacjami społecznymi.
Korzystanie z placu zabaw przez mieszkańców będzie nieodpłatne.
W odpowiedzi na wezwanie wskazali Państwo:
Nabywane w ramach realizacji opisanego we wniosku projektu towary i usługi nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.
Efekty wskazanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – realizowany plac zabaw będzie ogólnodostępny a wstęp będzie nieodpłatny.
Wnioskodawca – Gmina (…) będzie wskazana na fakturach jako nabywca.
Pytanie
Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową placu zabaw w miejscowości (…) przy zastosowaniu wskaźnika proporcji i wskaźnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i n. ustawy o VAT?
Państwa stanowisko w sprawie (wraz z jego uzupełnieniem)
Zdaniem Gminy, w przytoczonych okolicznościach w stanie faktycznym, nie występuje związek przyczynowo skutkowy, który pozwalałby na odliczenie w całości lub w części podatku związanego z wydatkami ponoszonymi na budowę wskazanego placu zabaw. Wykorzystanie przedmiotowego obiektu w następować będzie wyłącznie nieodpłatnie, co przesądza o braku uprawnienia do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tą czynnością. Zatem Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT w całości ani w części.
Uzasadnienie stanowiska Gminy.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Ponadto na mocy art. 86 ust. 2a ustawy w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 9 i pkt 10 ww. ustawy o samorządzie gminnym).
Należy podkreślić, że jak wskazano wyżej, z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż odliczyć można podatek naliczony związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.
Należy zatem zauważyć, że w szerokim ujęciu każdy wydatek ma wpływ na działalność Gminy. W takim ujęciu każdy wydatek mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu. Jeżeli jednak określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny, mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim daje uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
(A….A)
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy podkreślić, że Gmina realizuje przedmiotowy projekt w ramach zadań własnych, o których mowa w cyt. art. 7 ust. 1 pkt 9 i pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, tj. w zakresie kultury ponadto będzie dokonywała nieopłatnego udostępniania przedmiotowej infrastruktury na rzecz mieszkańców Gminy. Tym samym efekty ww. inwestycji będą związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.
Podsumowując powyższe rozważania należy stwierdzić, że Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w związku z budową placu zabaw w miejscowości (…).
W uzupełnieniu stanowiska wskazali Państwo, że w ramach realizowanej inwestycji nie wystąpi obrót z tytułu odpłatnego wynajmowania (…) natomiast wstęp na teren Placu Zabaw w miejscowości (…) będzie nieodpłatny. Plac Zabaw nie będzie wynajmowany do instytucji kultury, ani udostępniany na podstawie umowy o nieodpłatnym użyczeniu.
Należy wskazać, że w tym zakresie stanowisko opisane zostało we wniosku nieprawidłowo. Należy podkreślić, że Plac nie będzie wynajmowany nawet okazjonalnie. Nieodpłatne wejścia przez mieszkańców na teren placu zabaw wskazują, że brak jest związku zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art.86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą o VAT”.
Zgodnie z tym przepisem:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art.119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Dodatkowo ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Wobec tego z cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Zatem podatnik ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu.
Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
Powołany przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.
Wskazać również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.Dz.U.z2024 r. poz. 609):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
W myśl art. 7 ust. 1 pkt 9, 15, 17, 18 i 19 ww. ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury, w tym:
9) bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;
15) utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;
17) wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;
18) promocji gminy;
19) współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Z opisu sprawy wynika, że Gmina realizuje jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Gmina w ramach wykonywania zadań własnych zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9, 15, 17, 18 i 19 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym realizuje inwestycje pn. „(…)”. Przedmiotowy projekt jest realizowany przy wsparciu pozyskanym z Programu (…) na lata (…), poddziałanie „(…)”, działanie „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” – objętego Programem (…)”. W dniu (…) (…) (…) r. pomiędzy Gminą (…) a Województwem (…) została zawarta umowa o przyznaniu pomocy o numerze (…). Realizacja projektu ma na celu utworzenie nowych miejsc spotkań, rekreacji i integracji, co przyczyni się do podniesienia jakości życia mieszkańców Gminy. Wybudowany plac zabaw wykorzystywany będzie jako miejsce spotkań dzieci ze społeczności lokalnej. Rozwój oferty turystycznej i okołoturystycznej pozwoli na wzmocnienie lokalnych więzi społecznych.
W ramach zadania wykonywany jest plac zabaw w miejscowości (…). Zakres prac obejmuje demontaż istniejących urządzeń placu zabaw, montaż nowych urządzeń na działce nr ewid. (…), wykonanie nawierzchni bezpiecznej - poliuretanowej pod projektowane urządzenia placu zabaw, montaż mat przerostowych, montaż ogrodzenia wraz z furtką, montaż ławek ze stolikami, koszy na śmieci, stojaka na rowery i tablicy informacyjnej oraz obsianie terenu trawą. Korzystanie z placu zabaw przez mieszkańców będzie nieodpłatne. Nabywane w ramach realizacji opisanego we wniosku projektu towary i usługi nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Efekty wskazanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług – realizowany plac zabaw będzie ogólnodostępny a wstęp będzie nieodpłatny. Wnioskodawca – Gmina (…) będzie wskazana na fakturach jako nabywca.
Państwa wątpliwości w niniejszej sprawie dotyczą ustalenia, czy będzie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową placu zabaw w miejscowości (…) przy zastosowaniu wskaźnika proporcji i wskaźnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a i n. ustawy o VAT.
Jak wynika z powołanych przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
W rozpatrywanej sprawie związek taki nie występuje, gdyż jak Państwo wskazali, nabywane w ramach realizacji opisanego we wniosku projektu towary i usługi nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Również efekty wskazanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
W konsekwencji, nie będą mieli Państwo możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego Projektu, gdyż nie zostanie spełniony jeden z warunków określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, jakim jest związek nabywanych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych.
Ze względu że, nie będą Państwo mieli w ogóle prawa do odliczenia podatku naliczonego, związanego z realizacja ww. projektu, to tym samym, nie będą mieli Państwo prawa do odliczenia podatku na podstawie proporcji przewidzianej w art. 86 ust. 2a ustawy.
Zatem, Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wskazać należy, że przedstawione przez Państwa własne stanowisko zawierało niespójności. Dotyczyło ono zarówno budowy placu zabaw w miejscowości (…) jak i cyt.: „(A….A)”. Dlatego w skierowanym do Państwa wezwaniu prosiliśmy o ich wyeliminowanie (usunięcie). Odpowiadając na wezwanie wskazali Państwo, że w tym zakresie stanowisko opisane zostało we wniosku nieprawidłowo. Dlatego informacje zawarte w Państwa uzupełnieniu zostały potraktowane jako sprostowanie Państwa stanowiska.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz.2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…) (…) . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.)
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.