Właściwość ustawodawcza w kontekście pracy transgranicznej - Wyrok SN z dnia 4 czerwca 2024 r., sygn. III USKP 90/23

W sytuacji, gdy pracownik wykonuje pracę w co najmniej dwóch państwach członkowskich UE, podlega on ustawodawstwu tego państwa, w którym znajduje się siedziba pracodawcy, nawet jeśli przeważająca część pracy jest wykonywana za granicą.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

‎SSN Krzysztof Rączka (sprawozdawca)

‎SSA Marek Szymanowski

w sprawie z odwołania E. Sp. z o.o. Spółki Komandytowej w S. ‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Jaśle ‎z udziałem K. C. ‎o ustalenie właściwego ustawodawstwa i wydanie zaświadczenia A1,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 4 czerwca 2024 r., ‎skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie ‎z dnia 9 czerwca 2022 r., sygn. akt III AUa 33/21,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 9 czerwca 2022 r., sygn. akt III AUa 33/21, Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w wyniku apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Jaśle zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Krośnie z 8 października 2020 r., sygn. akt IV U 852/19 i oddalił odwołanie FPU E. Sp. z o.o. sp. k. w S. od decyzji organu rentowego z 6 czerwca 2019 r. oraz zasądził od wnioskodawcy na rzecz organu rentowego kwotę 420 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje.

Decyzją z 6 czerwca 2019 r. nr […] Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Jaśle powołując się na przepis art. 83a ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 300 z póżn. zm.) w związku art. 11 ust. 3 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz.Urz. UE serii L 166 z 30 kwietnia 2004 r. s. 1) odmówił wydania dla K. C. zaświadczenia A1 potwierdzającego, że w okresie od 1 sierpnia 2019 r. do 31 sierpnia 2019 r. znajduje do niego zastosowanie ustawodawstwo polskie, oraz stwierdził, że w tym okresie nie podlegał on ustawodawstwu polskiemu. W uzasadnieniu organ rentowy wyjaśnił, że K. C. w okresie objętym decyzją nie wykonywał pracy najemnej w dwóch lub kilku państwach UE, a przedstawione przez pracodawcę ubezpieczonego rozliczenie czasu pracy nie zasługuje na wiarę, gdyż wykonane zostało na potrzeby uzyskania zaświadczenia A1.