Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 17 lipca 2024 r., sygn. II SA/Go 102/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędzia WSA Michał Ruszyński po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 lipca 2024 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchylenia prawa do świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r. nr [...].

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej w niniejszej sprawie przez J. K. jest decyzja Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie uchylenia prawa do świadczenia wychowawczego.

Powyższa decyzja została wydana w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne:

Decyzją z dnia [...] roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej "ZUS", "organ") powołując się na ustawę z dnia 11 lutego 2016 roku o pomocy państwa w wychowaniu dzieci przyznał J. K. na okres od [...] roku do [...] roku świadczenie wychowawcze na dziecko Ł. K. w wysokości 500 zł. Następnie decyzją z dnia [...] roku ZUS przyznał powyższe świadczenie stronie na okres od [...] roku do [...] roku.

Kolejną decyzją z dnia [...] r., nr [...], ZUS powołując się na ustawę z dnia [...] roku o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 810 ze zm.) uchylił przyznane J. K. (dalej: "skarżący") prawo do świadczenia wychowawczego na dziecko Ł. K., przyznane na okres od [...] roku do [...] roku. W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ stwierdził, że zgodnie z treścią pisma [...] Urzędu Wojewódzkiego z dnia [...] roku nr [...] oraz informacji z [...] instytucji ubezpieczeniowej przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego nie mają odnośnie jego osoby zastosowania, ponieważ zamieszkuje z całą rodziną na terenie [...]. Dalej organ stwierdził, że wypłacone świadczenie wychowawcze za okres od [...] roku do [...] roku na syna Ł. K. stanowi nienależnie pobrane świadczenie, o którym mowa w art. 25 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci. Dlatego też nienależnie pobrane świadczenie skarżący zobowiązany jest wpłacić na rachunek bankowy ZUS. W dalszej części uzasadnienia decyzji organ zawarł pouczenie o terminie i trybie wniesienia odwołania od powyższej decyzji.