Interpretacja indywidualna z dnia 29 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.300.2024.2.AW

Dotyczy obowiązku rejestracji sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej i obowiązku złożenia formularza NIP-7.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług i zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Pana wniosek z 28 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku rejestracji sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej i obowiązku złożenia formularza NIP-7, wpłynął 28 czerwca 2024 r.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 14 sierpnia 2024 r. (wpływ 14 sierpnia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Chce Pan prowadzić niezarejestrowaną działalność (nieewidencjonowaną, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r., Prawo przedsiębiorców) jako fotograf i kamerzysta, dochody będą wynosić niecałe 3000 zł miesięcznie. Usługi będą świadczone osobą fizycznym. Planuje Pan rozpocząć działalność we wrześniu lub październiku. W ramach prowadzonej działalności nie będzie Pan świadczył jeszcze jakieś inne usługi bądź sprzedawał towary. Jeżeli rozpocznie Pan prowadzenie działalności w trakcie roku podatkowego to wartość sprzedaży dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie przekroczy w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w roku podatkowym kwoty 20 000 zł.

Jeżeli rozpocznie Pan prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, to przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Przewidywana wartość sprzedaży z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, bez kwoty podatku, w kolejnym roku podatkowym nie przekroczy, kwoty 200 000 zł.

Nie prowadzi i nigdy nie prowadził Pan działalności w Polsce, nigdy nie pracował Pan w Polsce. Na Ukrainie wynajmuje Pan mieszkanie i czerpie z tego dochód.

Pytanie

Czy przed rozpoczęciem działalności nierejestrowanej musi Pan zgłosić NIP-7?

Czy musi Pan prowadzić ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że nie jest podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT, korzysta ze zwolnienia podmiotowego i przedmiotowego, gdy nie przekracza Pan 200 000 zł (art. 113 ust. 1 ustawy) i nie wykonuje usług opisanych w art. 113 ust. 13 ustawy, nie powstaje też u Pana dotychczas obowiązek ewidencjonowania na kasie rejestrującej ze względu na wysokość obrotu, ani nie wykonuje Pan czynności wskazanych w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących - nie ma Pan obowiązku wystąpienia o nadanie numeru identyfikacji podatkowej.

Podsumowując, teraz nie ma Pan obowiązku złożenia identyfikacyjnego NIP-7 ani ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt. 2 zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej podatników, u których obrót w poprzednim roku podatkowym nie przekroczył kwoty 20 tys. zł. Zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym przekroczony został limit. Kiedy Pana limit dochodów przekroczy 20 000, będzie Pan musiał zgłosić NIP 7 i zacząć prowadzić ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady powstawania powszechnego obowiązku ewidencyjnego dla celów podatkowych, w którego zakres wchodzi w szczególności obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego składanego w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej (NIP), reguluje ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 375), zwana dalej ustawą o NIP.

Zgodnie z art. 1 ustawy o NIP:

Ustawa określa:

1) zasady ewidencji:

a) podatników,

b) płatników podatków,

c) płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”;

2) zasady i tryb nadawania numeru identyfikacji podatkowej, zwanego dalej „NIP”;

3) zasady posługiwania się identyfikatorem podatkowym.

W myśl art. 2 ust. 1-3 ustawy o NIP

1. Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

2. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

3. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

W świetle powołanego przepisu obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają zasadniczo osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, uzyskujące, w rozumieniu odrębnych przepisów, co najmniej jeden z trzech statusów, tj. status:

- podatnika,

- płatnika podatku

- w obu powyższych przypadkach w rozumieniu przepisów ustawy Ordynacja podatkowa oraz w rozumieniu przepisów materialnego prawa podatkowego,

- płatnika składek ubezpieczeniowych

- w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2022, poz. 1009 ze zm.), w szczególności art. 4 tej ustawy.

Zatem każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Podkreślenia wymaga, iż w odniesieniu do statusu podatnika, powszechnemu obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają, co do zasady, zarówno podmioty podlegające opodatkowaniu, co najmniej jednym z obowiązujących podatków, i nie zwolnione z opodatkowania w żadnym zakresie, jak i podmioty korzystające, w tym również w całości, ze zwolnień podmiotowych lub przedmiotowych.

W myśl art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.), zwana dalej Ordynacją podatkową:

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy o NIP:

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o NIP:

Stosownie do art. 5 ust. 4 ustawy o NIP:

Stosownie do art. 6 ust. 1, 1a i 10 ustawy o NIP:

 1. Podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków, z tym że osoby fizyczne są obowiązane dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego tylko w przypadku dokonywania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2023 r. poz. 1542, 1598 i 1723). Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego.

1a. Podatnicy, z wyłączeniem podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, oraz płatnicy podatków podlegający obowiązkowi ewidencyjnemu są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie przewidzianym do złożenia pierwszej deklaracji, zeznania, informacji bądź oświadczenia albo wraz z dokonaniem pierwszej wpłaty podatku lub zaliczki na podatek.

10. Płatnicy składek ubezpieczeniowych, niepodlegający obowiązkowi ewidencyjnemu jako podatnicy ani jako płatnicy podatków, dokonują zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminach przewidzianych w odrębnych przepisach dotyczących terminów zgłaszania do ubezpieczeń społecznych lub ubezpieczenia zdrowotnego.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o NIP:

Zgodnie z art. 9 ust. 6 ustawy o NIP:

Zgodnie z § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 19 lipca 2021 r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych i zgłoszeń aktualizacyjnych oraz zgłoszeń w zakresie danych uzupełniających (Dz. U. z 2021 r. poz. 1404):

Jak wynika z formularza NIP-7 jest o przeznaczony dla osób niebędących przedsiębiorcami lub niepodlegających rejestracji w CEIDG:

- prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą lub

- podlegających zarejestrowaniu jako podatnicy podatku od towarów i usług lub będących zarejestrowanymi podatnikami podatku

- od towarów i usług, lub

- będących płatnikami podatków, lub

- będących płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, lub

- niemających nadanego numeru PESEL, lub

- wykonujących działalność, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162)

Ustawa o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników nakłada na przedsiębiorców obowiązek dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Rodzaj zgłoszenia identyfikacyjnego uzależniony jest od formy prowadzenia działalności gospodarczej. NIP 7 to formularz zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby fizycznej będącej podatnikiem lub płatnikiem.

W myśl art. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 236):

 1. Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207 oraz z 2023 r. poz. 1667), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.

 2. Osoba wykonująca działalność, o której mowa w ust. 1, może złożyć wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Działalność ta staje się działalnością gospodarczą z dniem określonym we wniosku.

 3. Jeżeli przychód należny z działalności, o której mowa w ust. 1, przekroczył w danym miesiącu wysokość określoną w ust. 1, działalność ta staje się działalnością gospodarczą, począwszy od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie wysokości, o którym mowa w ust. 1.

 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, osoba wykonująca działalność gospodarczą składa wniosek o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie wysokości, o którym mowa w ust. 1.

 5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do działalności wykonywanej w ramach umowy spółki cywilnej.

 6. Przez przychód należny, o którym mowa w ust. 1, rozumie się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jednocześnie ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1570, ze zm., ze zm.) zawiera własną definicje podatnika oraz działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy ww. ustawy:

Zatem, działalność gospodarcza to działalność zorganizowana, mająca charakter zarobkowy, prowadzona w sposób ciągły i we własnym imieniu.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT

W myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT:

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT:

W obecnym stanie prawnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z dnia 24 listopada 2023 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2605) zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia:

Jak stanowi § 2 ust. 2 rozporządzenia:

W myśl § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia

Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia

Jak wynika z przytoczonych przepisów podatnicy rozpoczynający sprzedaż (towarów i usług innych niż wymienionych w § 4 rozporządzenia) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w trakcie roku mogą korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej gdy obrót ze sprzedaży na rzecz ww. osób nie przekroczył kwoty 20 000 zł. Wylicza się go w proporcji do okresu prowadzenia działalności w danym roku podatkowym: 20 000 zł x (liczba dni pozostałych do końca roku / 365 dni roku). W przypadku przekroczenia tego limitu, podatnik traci ww. zwolnienie po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wartość sprzedaży w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, przekroczyła kwotę 20 000 zł.

Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w związku z zamiarem rozpoczęcia działalności jako fotograf i kamerzysta ma Pan obowiązek złożyć zgłoszenie identyfikacyjne NIP-7 oraz ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej.

Chce Pan prowadzić niezarejestrowaną działalność (nieewidencjonowaną, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r., Prawo przedsiębiorców) jako fotograf i kamerzysta, dochody będą wynosić niecałe 3000 zł miesięcznie. Usługi będą świadczone osobą fizycznym. Planuj Pan rozpocząć działalność we wrześniu lub październiku. W ramach prowadzonej działalności nie będzie Pan świadczył jeszcze jakieś inne usługi bądź sprzedawał towary. Jeżeli rozpocznie Pan prowadzenie działalności w trakcie roku podatkowego to wartość sprzedaży dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie przekroczy w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w roku podatkowym kwoty 20 000 zł.

Jeżeli rozpocznie Pan prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, to przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Przewidywana wartość sprzedaży z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, bez kwoty podatku, w kolejnym roku podatkowym nie przekroczy, kwoty 200 000 zł.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że usługi które zamierza Pan świadczyć, nie zostały wymienione wśród usług, które uniemożliwiają korzystanie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej.

Zatem w sytuacji (tak jak podał Pan w opisie sprawy) gdy, wartość sprzedaży dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, nie przekroczy w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w roku podatkowym kwoty 20 000 zł, to może Pan do momentu, przekroczenia ww. kwoty (proporcjonalnie do okresu świadczenia usług w 2024 r.) korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej.

Odnośnie zaś samej Pana działalności nierejestrowanej to należy wskazać, że działalność nierejestrowa nie zwalnia z tych obowiązków, które dotyczą wszystkich podmiotów działających w określonych branżach, i które nie są związane z wysokością przychodów. Dotyczy to m.in. konieczności przestrzegania wymogów sanitarnych czy obowiązku rejestrowania transakcji za pomocą kasy fiskalnej. Obowiązek rejestrowania transakcji przy pomocy kasy fiskalnej, podobnie jak prowadzenie działalności, która nie korzysta ze zwolnienia z VAT z uwagi na wartość sprzedaży, powodują konieczność uzyskania numeru NIP, także w przypadku działalności nierejestrowej. Przepisy o działalności nierejestrowej nie zmieniają ogólnych zasad podlegania ubezpieczeniom społecznym przez osoby nieprowadzące działalności gospodarczej.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że usługi, które zamierza Pan świadczyć w ramach działalności nierejestrowanej (spełniając warunki określone w ustawie Prawo przedsiębiorców) stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, jest Pan podatnikiem w rozumieniu tej ustawy.

Niemniej jednak, pomimo że świadcząc usługi, będzie Pan podatnikiem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT, jednak korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego, gdyż wartość sprzedaży (proporcjonalnie) nie przekroczy 200 000 zł i nie wykonuje Pan czynności opisanych w art. 113 ust. 13 ustawy. Ponadto nie powstał też u Pana dotychczas obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej ze względu na wysokość obrotu, ani nie wykonuje i nie zamierza wykonywać Pan czynności wskazanych w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących – zatem nie ma Pan obowiązku wystąpienia o nadanie numeru identyfikacji podatkowej.

Powyższe - brak konieczności wystąpienia o nadanie numeru identyfikacji podatkowej – ma zastosowanie do momentu rozpoczęcia wykonywania czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy lub momentu powstania obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej w związku z przekroczeniem (proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności) kwoty 20 000 zł w roku 2024, lub przekroczenia limitu określonego na kolejne lata w rozporządzeniu w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących, bądź rozpoczęcia wykonywania czynności wskazanej w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zatem należy się z Panem zgodzić, że w momencie rozpoczęcia świadczenia opisanych usług, nie musi Pan złożyć formularza NIP-7 i nie musi Pan prowadzić ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej.

Jednak nieprawidłowe jest Pana stwierdzenie, że kiedy Pana limit dochodów przekroczy 20 000, będzie musiał Pan zgłosić NIP-7 i zacząć prowadzić ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej. Albowiem ww. obowiązki zrodzą się nie w momencie przekroczenia wartości sprzedaży 20 000 zł, a po przekroczenia w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w roku podatkowym kwoty 20 000 zł.

Dlatego też oceniając Pana stanowisko całościowo należy uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).