Interpretacja indywidualna z dnia 4 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.573.2024.1.DP
Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesione na zakup wyposażenia (tj. składniki majątkowe, które nie zostały zaliczone do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych) oraz materiałów biurowych mających związek przyczynowo-skutkowy z prowadzoną działalnością gospodarczą, sfinansowanych z przyznanej dotacji z Urzędu Pracy.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 lipca 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy wydatki na zakup wyposażenia oraz materiałów biurowych sfinansowanych z dotacji na podjęcie działalności gospodarczej, można zakwalifikować jako koszt uzyskania przychodów. Treść wniosku jest następująca.
Opis stanu faktycznego
Jako osoba bezrobotna, otrzymała Pani dofinansowanie z Funduszu Pracy w wysokości 40.000,00 zł, na podjęcie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia biura rachunkowego.
Dofinansowanie zostało przyznane w ramach projektu (...) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu (...) w ramach Programu (...).
W zaświadczeniu o pomocy de minimis, określono, iż pomoc ta została udzielona na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2024 r. poz. 475) oraz rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 lipca 2017 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 243 z późn. zm.).
Udzielona pomoc jest pomocą de minimis spełniającą warunki określone w rozporządzeniu Komisji (UE) Nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE. L 352 z 24.12.2013 r., str. 1).
(...) 2024 r. rozpoczęła Pani prowadzenie działalności gospodarczej. Całą sumę przyznanych środków z dotacji przeznaczyła Pani na zakup wyposażenia niezaliczonego do środków trwałych, które służy tylko celom prowadzenia działalności gospodarczej, a także na materiały do świadczonych usług (materiały i artykułu biurowe np. segregatory, papier ksero).
Prowadzona przez Panią działalność gospodarcza jest opodatkowana na zasadach ogólnych, a wszystkie wydatki były ponoszone po otwarciu działalności.
Pytanie
Czy wydatki na zakup wyposażenia (tj. składniki majątkowe, które nie są zaliczone do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych) oraz materiałów biurowych mających związek przyczynowo-skutkowy z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, sfinansowane z opisanej dotacji może Pani zakwalifikować jako koszt podatkowy (koszt uzyskania przychodu)?
Pani stanowisko w sprawie
Uważa Pani, że może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wydatki poniesione na zakup materiałów oraz wyposażenia z dotacji, które nie są zaliczone do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych – mających związek przyczynowo-skutkowy z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Analiza treści zarówno art. 22 ust. 1 jak i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że co do zasady nie ma przeszkód, aby podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup materiałów oraz składników majątku, niezaliczonych do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, a które zostały sfinansowane ze środków z dotacji otrzymanej z urzędu pracy. Warunkiem jest związek przyczynowo-skutkowy między poniesionymi wydatkami a przychodami z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, co w Pani przypadku zostało spełnione. Poniesione wydatki będą miały związek z przychodami z prowadzonej przez Panią działalności. Środki pochodzące z dotacji urzędu pracy przyznane osobie bezrobotnej na rozpoczęcie działalności gospodarczej korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie jest jednak wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku od osób fizycznych.
Przyjęte przez Panią stanowisko zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych: z 28 grudnia 2020 r. nr 0112-KDIL2-2.4011.720.2020.2.MM; z 14 maja 2014 r. nr ITPB1/415-195/14/EM oraz z 28 kwietnia 2023 r. nr 0112-KDIL2-2.4011.211.2023.1.MBN.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 266 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13 i ust. 9, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.
Z treści tego przepisu wynika, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:
•dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
•ww. świadczenia takie otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup/wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub nabycie wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodów z działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Z opisu sprawy wynika, że Pani jako osoba bezrobotna, otrzymała z Funduszu Pracy dofinasowanie na podjęcie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia biura rachunkowego w ramach projektu (...) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu (...) w ramach Programu (...). Pomoc ta została udzielona na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. (...) 2024 r. rozpoczęła Pani prowadzenie działalności gospodarczej. Całą sumę przyznanych środków z dotacji przeznaczyła Pani na zakup wyposażenia niezaliczonego do środków trwałych, które służy tylko celom prowadzenia działalności gospodarczej, a także na materiały do świadczonych usług (materiały i artykułu biurowe np. segregatory, papier ksero). Prowadzona przez Panią działalność gospodarcza jest opodatkowana na zasadach ogólnych, a wszystkie wydatki były ponoszone po otwarciu działalności.
Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie oraz zacytowane przepisy prawa podatkowego, wskazać należy, że otrzymane przez Panią środki na podjęcie działalności gospodarczej przeznaczone na zakup niezbędnego wyposażenia oraz materiałów biurowych pozwalających na wykonywanie Pani działalności gospodarczej, stanowią przychód z działalności gospodarczej, jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ten jest zwolniony od opodatkowania.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien spełniać łącznie następujące warunki:
•pozostawać w związku przyczynowym z przychodami lub źródłem przychodów i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
•być właściwie udokumentowany;
•nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.
Wobec tego sfinansowanie zakupu materiałów biurowych oraz wyposażenia niezaliczonego do środków trwałych, ze środków przyznanych z urzędu pracy osobie bezrobotnej na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pomimo że przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 tej ustawy. Dlatego też poniesione przez Panią wydatki na zakup wyposażenia oraz materiałów biurowych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej, sfinansowane ze środków otrzymanych z dotacji z Urzędu Pracy może Pani bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.
Reasumując − wydatki poniesione na zakup wyposażenia (tj. składniki majątkowe, które nie zostały przez Panią zaliczone do środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych) oraz materiały biurowe mające związek przyczynowo-skutkowy z prowadzoną działalnością gospodarczą, sfinansowane z przyznanej dotacji z Urzędu Pracy może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Przytoczone przez Panią we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).