Interpretacja indywidualna z dnia 3 września 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.490.2024.1.JS

Uznanie sprzedaży biurka za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania sprzedaży biurka za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Miasto ... (zwane dalej Miastem) jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, a od 01.01.2017 r. podjęło scentralizowane rozliczenie VAT wraz ze wszystkimi jednostkami budżetowymi, w tym z Urzędem Miasta .... Do końca 2016 r. Urząd Miasta ... (dalej zwany Urzędem), pozostawał odrębnym podatnikiem.

W 2001 roku, na potrzeby Kancelarii ...., w Urzędzie zakupione zostało m.in. biurko, jako wyposażenie gabinetu .... Miasta. Biurko to zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych Urzędu. Z tytułu nabycia ww. biurka nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony - nabycie miało związek z wykonywaniem zadań własnych Miasta, czyli działalnością publicznoprawną. Ze względu na swoją formę i gabaryty stało się ono przedmiotem zbędnym i Miasto postanowiło zbyć ww. środek trwały w trybie konkurencyjnym np. aukcji. Dochody otrzymane ze sprzedaży ww. przedmiotu, (.....) przeznaczone zostaną w całości na dotację na realizację zadań własnych o charakterze pomocowym dla mieszkańców Miasta.

Biurko to nie było nigdy wykorzystywane do działalności gospodarczej prowadzonej przez Miasto, ani wcześniej przez Urząd. Nie było przedmiotem najmu, dzierżawy ani użyczenia - stanowiło przedmiot codziennego użytku .... w ramach (...). Przedmiotem działalności Miasta nie jest sprzedaż mebli i innego wyposażenia biurowego ani też wynajem powierzchni biurowych, w tym (...).

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego zbycie ww. biurka przez Miasto ... podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), dalej zwanej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 2 pkt 22 ustawy definiuje sprzedaż jako odpłatną dostawę towarów, jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Aby jednak dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 i 6 ustawy o podatku od towarów i usług - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, jednak nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Art. 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi natomiast, że: działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe wtedy, gdy wykonują one czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, które nie powodują naruszenia zasad konkurencji, nawet wtedy, gdy otrzymują z tego tytułu wynagrodzenie. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych oraz w której organ faktycznie zachowuje się jak podmiot gospodarczy mogący konkurować z podmiotami sektora prywatnego.

Zgodnie z art. 6 ustawy o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 z późn. zm.): Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Natomiast katalog zadań własnych gminy określa art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. W myśl art. 11a ww. ustawy do organów gminy należą rada gminy oraz wójt (burmistrz, prezydent miasta), a zgodnie z art. 26 ust. 4 wyżej powołanej ustawy w miastach powyżej 100 000 mieszkańców organem wykonawczym jest prezydent Miasta. Dotyczy to również miast, w których do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy prezydent miasta był organem wykonawczo-zarządzającym. Z kolei regulacje zawarte w art. 30 - 32 ustawy o samorządzie gminnym wskazują zakres działalności wójta (prezydent miasta).

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że gmina wykonuje zadania, których realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy, a reprezentantem gminy jest w przypadku Miasta ... , który do wykonywania swoich obowiązków potrzebuje zaplecza materialnego, np. w postaci mebli.

Miasto natomiast sprzedając biurko ... nie zachowuje się jak typowy podmiot prowadzący działalność gospodarczą - nie podejmuje działań zmierzających do optymalizacji zysku, nie zatrudnia specjalistów z dziedziny handlu i nie prowadzi działań promocyjnych i marketingowych celem zmaksymalizowania dochodów ze sprzedaży, a samo biurko nie zostało nabyte z zamiarem odsprzedaży czy wykorzystywania innych czynności opodatkowanych, o czym świadczy m.in. fakt, iż nie został odliczony podatek naliczony wykazany na fakturze dokumentującej zakup ww. wyposażenia. Jedyną przesłanką sprzedaży biurka jest chęć wyzbycia się niepotrzebnego składnika majątku, tak by maksymalizować zasadę gospodarności środkami publicznymi (z których zostało zakupione biurko), realizowaną w jednostkach samorządowych.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT: podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W ocenie Miasta, zbycie składnika majątku, tj. biurka ......., które służyło do wykonywania zadań własnych, w świetle opisanego stanu faktycznego należy rozpatrywać w kontekście działalności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Miasto w przedmiotowej sprawie nie będzie działało w charakterze podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), dalej zwanej „ustawą”:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonana przez podatnika działającego w takim charakterze.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Unormowanie to pozostaje w zgodzie z art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), który stwierdza, że:

Aby to wyłączenie miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

·dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,

·odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powołany wyżej przepis art. 15 ust. 6 ustawy, jak i cytowany przepis Dyrektywy, wyłączają z opodatkowania organy podlegające prawu publicznemu, jeżeli prowadzą daną działalność jako organy publiczne, nawet wtedy, gdy pobierają z tytułu tej działalności wynagrodzenie. Czynności, w których organy te uczestniczą jako organy publiczne, to określone prawem czynności wykonywane w interesie publicznym. Zatem czynności, w stosunku do których organy publiczne nie są traktowane jako podatnicy, to czynności wykonywane przez nie w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, a także czynności, do których wykonywania są uprawnione wyłącznie organy publiczne.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, należy stwierdzić, iż generalnie organy oraz urzędy publiczne są uznawane za podatników. Dotyczy to jednakże tylko tej sfery, w której faktycznie występuje konsumpcja oraz gdzie podmioty te mogą konkurować z podmiotami prawa prywatnego.

Kryterium decydującym o uznaniu organu władzy publicznej za podatnika podatku od towarów i usług jest zachowywanie się nie jak organ władzy, lecz jak podmiot gospodarczy (przedsiębiorca) w stosunku do określonych transakcji lub czynności. Szczególnie jest to uzasadnione w tych przypadkach, gdzie identyczne czynności lub bardzo zbliżone czynności bądź też transakcje mogą być wykonywane przez podmioty prywatne (np. przedsiębiorców).

Należy nadmienić, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 609 ze zm.):

Na mocy art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców tej jednostki. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące ich mienia należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a jednostki samorządu terytorialnego realizując te czynności nie występują w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 20 marca 2014 r. w sprawie C-72/13 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, w którym orzekł, że:

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro środek trwały mający być przedmiotem sprzedaży, tj. biurko, nie został nabyty przez Państwa na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, lecz jako służący do wykonywania Państwa zadań własnych, czyli do wykonywania celów, które stanowią działalność publicznoprawną, to sprzedając ww. biurko nie będą Państwo działali dla tej czynności w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaży ww. biurka wykorzystywanego do wykonywania zadań własnych, do których zostali Państwo powołani, nie należy traktować w kategorii działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji sprzedaż środka trwałego (tj. biurka) nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym uznałem Państwa stanowisko za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).