Interpretacja indywidualna z dnia 28 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.488.2024.1.AA

Możliwość zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów i uznania prowadzonej działalności za działalność publicystyczną.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych – w części dotyczącej ustalenia, czy przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów na rzecz Spółki stanowi przychód, o którym mowa w art. 22 ust. 9b pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

W dniu 27 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 27 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT Spółka podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest doradztwo prawne oraz podatkowe.

Spółka zatrudnia pracowników na umowę o pracę na stanowiskach konsultingowych (dalej: Pracownicy). Wnioskodawca planuje poszerzyć zakres zadań Pracowników i zlecać im tworzenie oraz redagowanie artykułów o tematyce prawno-podatkowej, które umieszczane będą na stronie internetowej Spółki. Treści tworzone przez Pracowników będą komentować aktualne orzecznictwo i zawierać indywidualne spostrzeżenia tworzących je Pracowników. Tworzone przez pracowników teksty będą treściami niepowtarzalnymi, mającymi indywidualny charakter i będą spełniały przesłanki utworu określone w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2509, dalej: „ustawa o prawach autorskich”), tj. będą przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Umowy o pracę zawarte pomiędzy Spółką, a Pracownikami będą przewidywać tzw. wtórne przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu lub jego części, tj. prawa te będą przysługiwać Pracownikom oraz będą przenoszone na Spółkę na wskazanych w umowie o pracę polach eksploatacji z momentem udostępnienia/dostarczenia utworu lub jego części przez Pracownika Spółce w uzgodniony sposób.

Z tytułu świadczonej pracy Pracownikom przysługiwać będzie wynagrodzenie składające się z dwóch części:

·honorarium z tytułu rozporządzania przez Pracownika prawami autorskimi na rzecz Spółki do wszystkich utworów stanowiących przejaw działalności twórczej w zakresie tworzenia oraz redagowania artykułów o tematyce prawno-podatkowej (dalej: „Honorarium”). Honorarium będzie stanowić określony stały procent z całości wynagrodzenia pracownika. Wysokość Honorarium będzie zależała od charakteru pracy danego pracownika;

·pozostała część wynagrodzenia, wypłacana z tytułu wykonywania obowiązków pracowniczych innych niż tworzenie utworów stanowiących przejaw działalności twórczej w zakresie tworzenia oraz redagowania artykułów o tematyce prawno-podatkowej (dalej: „Wynagrodzenie podstawowe”). Ta część również stanowić będzie określony stały procent z całości wynagrodzenia pracownika.

Wysokość Honorarium nie będzie zależna od czasu pracy poświęconego na stworzenie danego utworu lub jego części, lecz będzie wynikiem uzgodnienia warunków pracy i płacy pomiędzy Spółką i Pracownikiem. Z przyczyn biznesowych możliwe będzie prowadzenie przez Spółkę ewidencji czasu pracy pracowników zaangażowanych w prace twórcze, niemniej będzie ona miała charakter pomocniczy (techniczny), w żaden sposób niewpływający na wartość honorarium wypłacanego Pracownikom.

Spółka będzie prowadzić szczegółową dokumentację w zakresie poszczególnych utworów lub ich części (dalej: „Rejestr”). Rejestr będzie prowadzony na bieżąco oraz będzie zawierał co najmniej następujące informacje:

·dane osobowe autora bądź współautora utworu lub jego części,

·dane pozwalające na identyfikację danego utworu lub jego części,

·datę stworzenia danego utworu lub jego części.

Rejestr będzie tym samym stanowił dowód stworzenia i przeniesienia majątkowych praw autorskich do utworu lub jego części przez Pracownika na rzecz Spółki w poszczególnych miesięcznych okresach rozliczeniowych. Rejestry ze wskazanymi w nich opisami utworów lub ich części będą przez Spółkę archiwizowane. Dane dotyczące utworów stworzonych przez pracowników będą podlegać weryfikacji oraz akceptacji przez wyznaczone do tego osoby.

Honorarium nie będzie wypłacane w sytuacji, w której Pracownik nie stworzy w danym miesiącu żadnego utworu lub jego części.

Pytanie

Czy Spółka, realizując obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i obliczając należną zaliczkę na podatek od wynagrodzeń wypłacanych Pracownikom, w zakresie tej części wynagrodzenia, która odpowiada wysokości Honorarium, może stosować koszty, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, uznając, iż jest to przychód z działalności publicystycznej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 4 ustawy o PIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, Spółka, realizując obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych i obliczając należną zaliczkę na podatek od wynagrodzeń wypłacanych Pracownikom, w zakresie tej części wynagrodzenia, która odpowiada wysokości Honorarium, może stosować koszty, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, uznając, iż jest to przychód z działalności publicystycznej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 4 ustawy o PIT.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Zgodnie z art. 22 ust. 9b pkt 4 ustawy o PIT przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu działalności publicystycznej.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia działalności publicystycznej. Według słownika języka polskiego publicystyka to wypowiedzi (piśmiennicze i kolokwialne) na aktualne tematy (publicystyka jest klasyfikowana w zależności od dziedziny, której dotyczy na: społeczną, polityczną, gospodarczą, kulturalną), przedstawiające wyraźnie poglądy i opinie, często o charakterze polemicznym, tendencyjnym lub wręcz prowokacyjnym. Interpretuje i ocenia fakty z przyjętego punktu widzenia, zmierza do kształtowania opinii publicznej; publicystyka pozaprasowa to przede wszystkim traktaty, rozprawy, polemiki, pisma ulotne; dzieje publicystyki sięgają początków piśmiennictwa (retoryka rzymska), a szerokie jej oddziaływanie umożliwił wynalazek druku; wraz z rozwojem prasy ukształtowała się publicystyka prasowa (artykuł, felieton, kronika, reportaż, wywiad, polemika itp.), a rozwój radia i telewizji przyniósł nowe formy wypowiedzi publicystycznej; elementy publicystyki przenikają do literatury pięknej oraz do innych rodzajów twórczości, np. filmu, plastyki (kronika filmowa, niektóre rodzaje plakatu, karykatury itd.); publicystyka jest klasyfikowana zależnie od dziedziny, której dotyczy (polityczna, ekonomiczna, społeczna, kulturalna, naukowa).

W ocenie Wnioskodawcy tworzone przez pracowników teksty na stronę internetową będą spełniały definicję działalności publicystycznej. W pierwszej kolejności należy zaznaczyć, że teksty będą oryginalne, zawierające cechę indywidualności. Pracownicy – autorzy tekstów, w tworzonych treściach, będą wyrażali swoje subiektywne stanowisko i pogląd na poruszane przez nich tematy prawno-podatkowe. Jednocześnie umieszczenie tekstów na stronie internetowej Spółki będzie promowało przyjmowane w nich interpretacje przepisów prawnych i proponowane rozwiązania omawianych problemów ze sfery prawno- podatkowej.

W związku z powyższym, jeśli tworzone teksty na stronę internetową Spółki będą stanowić działalność publicystyczną, to zostanie wypełniona przesłanka do określenia kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego z tego tytułu przychodu. Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania kosztów uzyskania przychodów, obliczonych zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o PIT, do wynagrodzenia pracownika za przeniesienie majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych przez pracownika w ramach powyżej wskazanych czynności.

Podkreślić należy, że stanowisko zbieżne ze stanowiskiem Spółki zostało wyrażone wielokrotnie w interpretacjach prawa podatkowego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Przykładowo można wskazać na interpretacje:

-z dnia 7 października 2022 r. o sygnaturze: 0113-KDIPT2-3.4011.562.2022.3.NM,

-z dnia 19 września 2019 r. o sygnaturze: 0115-KDIT2-1.4011.296.2019.2.MN,

-z dnia 8 maja 2020 r. o sygnaturze: 0113-KDIPT2-3.4011.201.2020.1.SJ.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi jak w petitum.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – w części dotyczącej ustalenia, czy przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów na rzecz Spółki stanowi przychód, o którym mowa w art. 22 ust. 9b pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Według art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty uzyskania przychodów zostały natomiast uregulowane w przepisach rozdziału 4 omawianej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przy czym, w myśl art. 22 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 takich, jak „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”, natomiast ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Według art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W świetle natomiast art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

W rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Przedmiotem prawa autorskiego są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że głównym przedmiotem działalności Spółki jest doradztwo prawne oraz podatkowe. Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umowy o pracę. Spółka planuje poszerzyć zakres zadań pracowników i zlecać im tworzenie oraz redagowanie artykułów o tematyce prawno-podatkowej, które będą umieszczane na stronie internetowej Spółki. Treści tworzone przez pracowników będą komentować aktualne orzecznictwo i zawierać indywidualne spostrzeżenia tworzących je pracowników. Tworzone przez pracowników teksty będą treściami niepowtarzalnymi, mającymi indywidualny charakter i będą spełniały przesłanki utworu określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. będą przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonym w jakiejkolwiek postaci, niezależnie o wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Umowy o pracę zawarte między Spółką a pracownikami będą przewidywać przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu lub jego części, tj. prawa te będą przysługiwać pracownikom oraz będą przenoszone na Spółkę na wskazanych w umowie o pracę polach eksploatacji z momentem udostępnienia/dostarczenia utworu lub jego części przez pracownika Spółce w uzgodniony sposób. Z tytułu świadczonej pracy pracownikom będzie przysługiwać wynagrodzenie składające się z dwóch części: honorarium z tytułu rozporządzania przez pracownika prawami autorskimi na rzecz Spółki oraz pozostała część wynagrodzenia.

W odniesieniu do przedstawionego opisu sprawy powstała wątpliwość czy przychód z działalności pracowników Spółki, polegającej na tworzeniu i redagowaniu artykułów o tematyce prawno-podatkowej, należy kwalifikować do przychodów z działalności publicystycznej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji działalności publicystycznej, należy w tym zakresie posłużyć się definicją językową.

„Działalność publicystyczna” według słownika PWN to „wypowiedzi (piśmiennicze i kolokwialne) na aktualne tematy (publicystyka jest klasyfikowana w zależności od dziedziny, której dotyczy na: społeczną, polityczną, gospodarczą, kulturalną), przedstawiające wyraźnie poglądy i opinie, często o charakterze polemicznym, tendencyjnym, interpretuje i ocenia fakty z przyjętego punktu widzenia, zmierza do kształtowania opinii publicznej, publicystyka pozaprasowa to przede wszystkim traktaty, polemiki, pisma ulotne. Publicystka jest kwalifikowana zależnie do dziedziny, której dotyczy, na polityczną, ekonomiczną, społeczną, kulturalną i naukową.

Podsumowanie: na podstawie przedstawionego opisu sprawy i powołanych regulacji wskazuję, że przychód z działalności twórczej związanej z tworzeniem i redagowaniem artykułów o tematyce prawno-podatkowej stanowiących utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, należy zaliczyć do przychodów z działalności publicystycznej, o której mowa w art. 22 ust. 9b pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w części dotyczącej ustalenia, czy przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów na rzecz Spółki stanowi przychód, o którym mowa w art. 22 ust. 9b pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W pozostałej części, tj. dotyczącej możliwości zastosowania przez płatnika do wynagrodzenia pracowników 50% kosztów uzyskania przychodów, wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Ponadto wskazuję, że w odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Maja Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).