Interpretacja indywidualna z dnia 26 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.335.2024.1.BJ

W zakresie momentu uzyskania przychodu z tytułu nabycia nieruchomości w drodze zasiedzenia

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2024 r. za pośrednictwem Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 24 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu uzyskania przychodu z tytułu nabycia nieruchomości w drodze zasiedzenia.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Postanowieniem Sądu Rejonowego (…) z (…) 2024 r., sygnatura akt (…) nabyła przez zasiedzenie (…) 2005 roku prawo własności nieruchomości składającej się z działki o numerze geodezyjnej (…), położonej w obrębie (…), gmina (…) dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą o numerze (…).

Postanowienie Sądu z (…) 2024 r. uprawomocniło się 28 marca 2024 r.

Pytanie

Którą datę należy uznać za moment zaistnienia przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych?

Czy dzień nabycia prawa własności przez zasiedzenie, tj. 2 października 2005 r. a wartość przysporzenia majątkowego wycenić wg cen rynkowych w tym dniu i wówczas zobowiązanie podatkowe uległo przedawnieniu i spółdzielnia nie musi traktować tego nieodpłatnego przysporzenia majątkowego jako przychodu, czy w dacie uprawomocnienia się postanowienia Sądu, tj. 28 marca 2024 r. i z tą datą nieodpłatne przysporzenie majątkowe uznać jako przychód do opodatkowania, a jego wartość ustalić na podstawie ceny rynkowej 28 marca 2024 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień nieodpłatnego przysporzenia majątkowego należy uznać dzień 2 października 2005 r., ponieważ tego dnia spółdzielnia stała się właścicielem zasiedzonej nieruchomości.

Uprawomocnione postanowienie Sądu z 28 marca 2024 r. potwierdziło tylko stan faktyczny jaki zaistniał 2 października 2005 r. Stąd, zgodnie z art. 12 ust. 5 ww. ustawy, w zapisach księgowych jako wartość nieodpłatnego przysporzenia majątkowego należy uznać wartość rynkową zasiedzonego gruntu wg ceny rynkowej w dniu 2 października 2005 r.

W związku z tym, że nieodpłatne przysporzenie majątkowe, zgodnie z art. 12. ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, nastąpiło w dniu 2 października 2005 r. podatek od tego nieodpłatnego otrzymania nieruchomości przez zasiedzenie, o której mowa w postanowieniu Sądu, zgodnie z ustawą Ordynacja podatkowa, tj. art. 59 par. 1 pkt 9 oraz art. 70 par. 1 przedawnił się z upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej „ustawa o CIT”):

Nabycie nieruchomości przez zasiedzenie jest formą nieodpłatnego przysporzenia majątkowego, a wartość nieruchomości nabytej przez zasiedzenie należy traktować jako wartość otrzymanej nieodpłatnie rzeczy. Tym samym, nabycie poprzez zasiedzenie nieruchomości, będzie stanowiło przysporzenie majątkowe, które podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 12 ust. 5 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o CIT:

Dla oceny Państwa stanowiska w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu nabycia własności działki w drodze zasiedzenia istotne jest ustalenie momentu nabycia własności. W celu prawidłowego określenia, kiedy następuje nabycie nieruchomości w drodze zasiedzenia należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061, dalej: „Kc”).

W myśl art. 172 §1 i 2 K.c.:

Z powyższego przepisu wynika, że na skutek zasiedzenia dotychczasowy posiadacz samoistny, czyli ten, który faktycznie włada rzeczą jak właściciel ex lege nabywa własność na skutek upływu czasu i może żądać, aby stwierdził to sąd w orzeczeniu. Nabycie własności jest tu tzw. nabyciem pierwotnym, a orzeczenie sądu ma charakter deklaratoryjny i stanowi podstawę wpisu nowego właściciela do księgi wieczystej. Orzeczenie sądu nie jest warunkiem nabycia prawa własności, nabywa się je bowiem po spełnieniu przesłanek określonych w przepisach kodeksu cywilnego. Orzeczenie sądu stanowi jednak dowód takiego nabycia, na który będzie się można powołać w celu wykazania prawa własności rzeczy.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 21 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Zgodnie z art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej,

W myśl art. 59 § 1 pkt 9 ww. ustawy,

Stosownie do art. 70 § 1 ustawy,

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że prawo własności wskazanej we wniosku nieruchomości nabyliście Państwo przez zasiedzenie 2 października 2005 roku. Postanowienie Sądu z (…) 2024 r. stwierdzające ww. nabycie uprawomocniło się 28 marca 2024 r.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia daty, którą należy uznać za moment uzyskania przychodu z tytułu nieodpłatnego nabycia nieruchomości w drodze zasiedzenia.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nabycie własności wskazanej we wniosku działki nastąpiło, w drodze zasiedzenia w dniu wskazanym w postanowieniu Sądu, tj. (…) 2005 r. Wartość tej nieruchomości stanowiła nieodpłatne przysporzenie majątkowe stanowiące dla Państwa przychód podatkowy, mający wpływ na Państwa dochód za rok podatkowy 2005.

Zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. zgodnie z cytowanym art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przedawniło się z upływem 2011 r., o ile nie wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 70 § 2-8 Ordynacji podatkowej.

W konsekwencji Państwa zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych z ww. tytułu uległo przedawnieniu, a zatem nie ciąży na Państwu obowiązek zapłacenia podatku dochodowego wynikający z nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Zatem Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).