Interpretacja indywidualna z dnia 26 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.361.2024.2.EB

Podleganie opodatkowaniu sprzedaży udziałów w Nieruchomości, prawo do odliczenia.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

3 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 29 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

·podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT planowanej sprzedaży udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

·prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących sprzedaż na rzecz Kupującego 1 udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 oraz otrzymanie od Kupującego 1 należności na poczet ceny sprzedaży tych udziałów (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);

·prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących sprzedaż na rzecz Kupującego 2 udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 oraz otrzymanie od Kupującego 2 należności na poczet ceny sprzedaży tych udziałów (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

Uzupełnili go Państwo 13 sierpnia 2024 r. o pełnomocnictwo oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 sierpnia 2024 r. (wpływ 14 sierpnia 2024 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

Pani

2)Zainteresowane niebędące stroną postępowania:

·X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa

·Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcy i planowana transakcja:

Wnioskodawczyni, będąca stroną postępowania (dalej także jako: Sprzedająca), jest osobą fizyczną, nie posiada zarejestrowanej działalności gospodarczej w rozumieniu Prawa przedsiębiorców. Na dzień złożenia wniosku Sprzedająca jest współwłaścicielem nieruchomości, opisanych szczegółowo poniżej (dalej: Nieruchomość 1 i Nieruchomość 2).

Spółka komandytowa X – Wnioskodawca, będący Zainteresowanym w sprawie (dalej: Kupujący 1), posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i jest czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z Rejestrem Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przedmiotem przeważającej działalności Kupującego 1 jest m.in. realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

Spółka z o.o. Y – Wnioskodawca, będący Zainteresowanym w sprawie (dalej: Kupujący 2), posiada siedzibę działalności gospodarczej w Polsce i jest czynnym podatnikiem VAT. Zgodnie z Rejestrem Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, przedmiotem przeważającej działalności Kupującego 2 jest m.in. realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków.

W dalszej części wniosku Kupujący 1 oraz Kupujący 2 będą nazywani łącznie „Kupujący”.

Sprzedająca oraz Kupujący nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.). W dalszej części tego wniosku Sprzedający i obaj Kupujący są łącznie określani jako „Wnioskodawcy”, „Strony” lub „Zainteresowani”.

Zarówno Sprzedająca, jak i Kupujący 1 oraz Kupujący 2 są i będą w momencie zawarcia Transakcji zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Złożony wniosek dotyczy planowanej transakcji sprzedaży przez Sprzedającą na rzecz Kupujących udziałów w nieruchomościach, opisanych szczegółowo poniżej, na warunkach opisanych w dalszej części wniosku (dalej: „Transakcja”).

Opis przedmiotu transakcji

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem nieruchomości położonej w (…), o powierzchni 2,2612 ha, stanowiącej niezabudowaną działkę nr 1 objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy o numerze (…) (dalej: „Nieruchomość 1”). Sprzedająca posiada w Nieruchomości 1 udział wynoszący 5/32 całości. Przedmiotowy udział w Nieruchomości 1 Sprzedająca nabyła do majątku osobistego w następujący sposób:

·w części 3/32 w drodze dziedziczenia w roku 2011 po ojcu – MS,

·w części 2/32 na podstawie prawomocnej ugody sądowej w sprawie częściowego działu spadku po MS.

Oprócz Niej współwłaścicielami Nieruchomości 1 są inni spadkobiercy MS, tj.:

·BM z udziałem 3/32 całości,

·DS z udziałem 3/32 całości,

·DR-S z udziałem 2/32 całości,

·MS z udziałem 3/32 całości,

a ponadto matka (była żona ojca) Wnioskodawczyni – WS, posiadająca udział w Nieruchomości 1 wynoszący 16/32 całości, nabyty do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską na podstawie umowy sprzedaży z xx lutego 1983 r., natomiast do majątku osobistego na mocy wyroku Sądu Rejonowego z xx września 2006 r. sygn. akt (…) w związku z podziałem majątku wspólnego po ustaniu małżeństwa.

Ponadto Sprzedająca jest współwłaścicielem drugiej nieruchomości położonej w (…), o powierzchni 2,6449 ha, stanowiącej niezabudowaną działkę nr 2, objętej księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy o numerze (…) (dalej: „Nieruchomość 2”). W Nieruchomości 2 Sprzedająca posiada udział wynoszący 8/48 całości, nabyty do majątku osobistego w roku 2011 w drodze dziedziczenia po ojcu – MS.

Oprócz niej współwłaścicielami Nieruchomości 2 są inni spadkobiercy MS, tj.:

·BM z udziałem 8/48 całości,

·DS z udziałem 8/48 całości,

·DR-S z udziałem 24/48 całości.

Wszyscy współwłaściciele Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 nazywani będą dalej jako „Współwłaściciele” lub „Sprzedający”.

Obie nieruchomości są położone w bezpośrednim sąsiedztwie. Przedzielone są jedynie działką nr 3 stanowiącą rów melioracyjny. Nieruchomości nie są zabudowane, jak również nie są uzbrojone w media.

W momencie nabycia przez Sprzedającą, Nieruchomość 1, jak i Nieruchomość 2 miały charakter rolny i częściowo były wykorzystywane rolniczo (pod uprawę) przez spadkodawcę – MS. Po nabyciu obie nieruchomości były jeszcze przez pewien czas użytkowane rolniczo przez DS za zgodą pozostałych Współwłaścicieli, przy czym było to prowadzenie upraw na własne potrzeby. Mniej więcej od 2013-2014 r. nieruchomości nie są już użytkowane rolniczo, ani w żaden inny sposób.

Nieruchomość 1, zgodnie z wpisem do ewidencji gruntów, posiada oznaczenie dot. sposobu korzystania „Ps – pastwiska trwałe” i „W – grunty pod rowami”.

Nieruchomość 2, zgodnie z wpisem do ewidencji gruntów, posiada oznaczenie dot. sposobu korzystania „R – grunty orne” i „Ł – łąki trwałe”.

Od obu nieruchomości płacony jest do dziś podatek rolny.

Ponadto od momentu nabycia nieruchomości przez Wnioskodawczynię do chwili obecnej, Współwłaściciele nie wydzierżawiali nikomu tych nieruchomości, nie ustanawiali także prawa użytkowania tych nieruchomości, ponadto żadna z osób trzecich nie użytkowała tych nieruchomości odpłatnie lub nieodpłatnie na innej podstawie prawnej, ani w sposób nieuprawniony.

Na terenie obu nieruchomości znajdują się niewielkie zbiorniki wodne, stanowiące śródlądowe wody stojące (powstałe w wyniku działalności człowieka), w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne.

Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 są częściowo położone na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z xx.xx.2011 r., w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla rejonu (…), w którym dla części terenów tych nieruchomości objętych planem przewidziano przeznaczenie pod zabudowę produkcyjną oraz zabudowę usługową (…), bez ustalania proporcji między funkcjami, dla części terenu objętego tym planem przewidziano przeznaczenie pod zabudowę usługową (…), zaś dla części terenów przewidziano przeznaczenie pod wody powierzchniowe śródlądowe (…), zaś częściowo położone są na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Rady Gmin z xx.xx.2015 r., zgodnie z którym to planem dla części tych nieruchomości objętych planem przewidziano przeznaczenie pod drogi publiczne – (…).

Ani Sprzedająca, ani żaden inny ze Współwłaścicieli nie występowali z wnioskiem o uchwalenie przedmiotowych planów, a w trakcie procedury ich uchwalania nie występowali także o wprowadzenie jakichkolwiek zmian. Nieruchomości nie są położone na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, obszarze rewitalizacji, ani na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji.

Nieruchomości nie stanowią nieruchomości rolnej w rozumieniu art. 46(1) Kodeksu cywilnego ani w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego; nie są położone w granicach parku narodowego w rozumieniu ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody; nie są przedmiotem inwestycji celu publicznego.

Opis planowanej transakcji

Aktualnie Współwłaściciele zamierzają sprzedać posiadane udziały w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 na rzecz Kupującego 1 i Kupującego 2. Przedmiotem sprzedaży mają być wszystkie udziały w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 należące do Współwłaścicieli. Kupujący zamierzają nabyć udziały w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 w częściach równych (po połowie), tj. każdy z Kupujących zamierza nabyć udziały wynoszące (?) całości w odniesieniu do każdej z nieruchomości.

Kupujący zamierzają nabyć udziały w Nieruchomości 1 i 2 na cele prowadzonej działalności, w związku z zamiarem realizacji inwestycji deweloperskiej, polegającej na budowie parku handlowego wraz magazynami logistycznymi, które następnie zostaną skomercjalizowane. Po nabyciu nieruchomości przedmiotowa inwestycja ma być realizowana wspólnie przez Kupującego 1 oraz Kupującego 2.

W kwietniu 2024 r. Współwłaściciele oraz Kupujący zawarli przedwstępne umowy sprzedaży Nieruchomości 1 i 2, w których:

W odniesieniu do Nieruchomości 1:

1)Współwłaściciele, tj. BM, Wnioskodawczyni, DS, DR-S, MS i WS (jako Sprzedający) oraz Kupujący zobowiązali się zawrzeć – w terminie do xx czerwca 2025 r. – umowę przeniesienia własności Nieruchomości 1, na podstawie której Współwłaściciele przeniosą całość przysługujących im udziałów w Nieruchomości 1, po połowie, na rzecz Kupujących, która to umowa będzie stanowiła wykonanie umowy sprzedaży pod warunkiem, opisanej w pkt 2;

2)Sprzedający oraz Kupujący zobowiązali się w terminie 21 dni od dnia wezwania Sprzedających Nieruchomość 1 przez Kupujących, lecz nie później niż w terminie do xx marca 2025 r. do zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości 1 pod warunkiem, na podstawie której Sprzedający sprzedadzą Kupującym wszystkie swoje udziały w Nieruchomości 1 za cenę X, pod warunkiem, że: Gmina nie wykona przysługującego jej prawa pierwokupu w zakresie udziału 16/32 przysługującego WS oraz pod warunkiem, że Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę nie wykona przysługującego mu prawa pierwokupu na mocy art. 217 ust. 13 ustawy z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne;

3)jednocześnie strony umowy przedwstępnej uzgodniły, że za zawarcie umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości 1, w wykonaniu umowy przedwstępnej, uznawane będzie zawarcie umowy przeniesienia własności Nieruchomości 1.

W odniesieniu do Nieruchomości 2:

1)Współwłaściciele, tj. BM, Wnioskodawczyni, DS i DR-S (jako Sprzedający) oraz Kupujący zobowiązali się zawrzeć – w terminie do xx czerwca 2025 r. – umowę przeniesienia własności Nieruchomości 2, na podstawie której Współwłaściciele przeniosą całość przysługujących im udziałów w Nieruchomości 2, po połowie, na rzecz Kupujących, która to umowa będzie stanowiła wykonanie umowy sprzedaży pod warunkiem opisanej w pkt 2;

2)Sprzedający oraz Kupujący zobowiązali się w terminie 21 dni od dnia wezwania Sprzedających Nieruchomość 2 przez Kupujących, lecz nie później niż w terminie do xx marca 2025 r. do zawarcia umowy umowę sprzedaży Nieruchomości 2 pod warunkiem, na podstawie której Sprzedający sprzedadzą Kupującym wszystkie swoje udziały w Nieruchomości 2 za cenę Y, pod warunkiem, że Skarb Państwa reprezentowany przez Starostę nie wykona przysługującego mu prawa pierwokupu na mocy art. 217 ust. 13 ustawy z 20 lipca 2017 r. Prawo wodne;

3)jednocześnie strony umowy przedwstępnej uzgodniły, że za zawarcie umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości 2, w wykonaniu umowy przedwstępnej, uznawane będzie zawarcie umowy przeniesienia własności Nieruchomości 2.

W umowie przedwstępnej Sprzedający oraz Kupujący uzgodnili także, że Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 zostaną wydane Kupującym, po zapłacie całej ceny sprzedaży, z dniem zawarcia Umów przeniesienia Nieruchomości nr 1 i Nieruchomości nr 2, i z tym dniem przejdą na Kupujących wszelkie korzyści i ciężary związane z Nieruchomością 1 i Nieruchomością 2.

Z umowy przedwstępnej wynika, że na stronach umowy ciążą następujące obowiązki:

Po stronie Sprzedających:

·przystąpienie do umów sprzedaży Nieruchomości 1 i 2 pod warunkiem, że uprawnione podmioty nie wykonają przysługującego im prawa pierwokupu;

·obowiązek przedłożenia stosownych dokumentów formalnoprawnych potwierdzających stan prawny Nieruchomości 1 i 2 oraz status prawno-podatkowy Sprzedających;

·przystąpienie do umów przeniesienia własności obu nieruchomości;

·złożenie w umowie przeniesienia własności nieruchomości oświadczeń o poddaniu się egzekucji z aktu notarialnego co do obowiązku wydania nieruchomości po zapłacie całej ceny sprzedaży;

·wydanie obu nieruchomości Kupującym po zapłacie całej łącznej ceny sprzedaży, w dniu zawarcia umowy przeniesienia własności;

·udzielenie Kupującym (opisanego poniżej) pełnomocnictwa na cele budowlane.

Po stronie Kupujących:

·przystąpienie do umów sprzedaży Nieruchomości 1 i 2 pod warunkiem, że uprawnione podmioty nie wykonają przysługującego im prawa pierwokupu;

·przystąpienie do umów przeniesienia własności obu nieruchomości;

·obowiązek zapłaty całej ceny sprzedaży (w tym zadatków i zaliczek) w umówionych terminach płatności;

·złożenie w umowie przeniesienia własności nieruchomości oświadczeń o poddaniu się egzekucji z aktu notarialnego co do obowiązku zapłaty całej ceny sprzedaży.

Ponadto w odniesieniu do obu nieruchomości, Sprzedający udzielili Kupującym w umowie przedwstępnej zgody na dysponowanie w tymi nieruchomościami na cele budowlane, tj. pełnomocnictw do występowania przed wszelkimi właściwymi urzędami, gestorami i organami oraz właścicielami nieruchomości sąsiadujących z Nieruchomościami 1 i 2 w celu uzyskania wszelkich zaświadczeń, warunków technicznych i ewentualnie innych dokumentów w zakresie, w jakim będzie to niezbędne dla ubiegania się przez Kupujących o udzielenie wszelkich pozwoleń, w tym pozwolenia budowlanego, związanych z wybudowaniem na tych nieruchomościach – wg uznania Kupujących Spółek – budynku lub budynków wraz z towarzyszącą infrastrukturą techniczną i komunikacyjną, przy czym uprawnienie to obejmuje również uprawnienie do wykonania przez Kupujących badań geodezyjnych, geotechnicznych, wszelkich pomiarów, inwentaryzacji zieleni oraz prac przygotowawczych, z zastrzeżeniem, że badania te i prace będą dokonywane przez Kupujących na własny koszt i ryzyko. Powyższa zgoda nie obejmuje prawa do wznoszenia budynków i budowli ani wykonywania prac przygotowawczych na gruncie za wyjątkiem prac geologicznych dotyczących badania gruntu.

Podkreślenia wymaga, że zawarcie umowy przedwstępnej z Kupującymi dotyczących sprzedaży udziałów w Nieruchomości 1 i 2 poprzedziło zawarcie przez Sprzedających w grudniu 2023 r. umowy przedwstępnej sprzedaży tych udziałów z innym podmiotem – Spółką Z, która to umowa zawierała zbliżone w swej treści postanowienia do umowy przedwstępnej zawartej przez Sprzedających z Kupującymi, w szczególności upoważniała – tak jak umowa z Kupującymi – Spółkę Z do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, zawierając umocowanie dla Spółki Z o treści zbliżonej do treści wskazanej powyżej. Zawarcie przez Sprzedających nowych umów przedwstępnych z Kupującymi wynika z faktu skorzystania przez Spółkę Z z przyznanego jej w umowie przedwstępnej uprawnienia do wskazania innego podmiotu do wejścia w jej miejsce jako Kupujący Nieruchomość 1 i/lub Nieruchomość 2, z którego to uprawnienia Spółka Z skorzystała w ten sposób, że wskazała Kupującego 1 oraz Kupującego 2 jako podmioty, które zamiast niej nabędą Nieruchomość 1 i 2 oraz potrzeby aktualizacji niektórych zapisów umowy przedwstępnej, w szczególności potrzeby wydłużenia terminu do zawarcia umowy przyrzeczonej.

Podkreślenia również wymaga, że w zakresie udzielonej przez Sprzedających w obu umowach przedwstępnych, zgody na dysponowanie nieruchomościami na cele budowlane, żadne konkretne działania w zakresie tej zgody (umocowania) nie zostały do dziś poczynione. Spółka Z pozyskała co prawda wstępne warunki przyłączeniowe mediów oraz wykonała badanie gruntów, niemniej działania te zostały podjęte zostały jej własnym staraniem i w jej własnym interesie, tj. miały na celu sprawdzenie, czy nieruchomość nadaje się do przeprowadzenia na niej planowanej inwestycji. Do podjęcia tych działań nie było potrzebne pełnomocnictwo Sprzedających.

Nie można wszakże wykluczyć, że jeszcze przed zawarciem umowy przyrzeczonej (umowy przeniesienia własności Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2) Kupujący podejmą działania w zakresie udzielonej im w umowie przedwstępnej zgody (umocowania), w szczególności, że do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej Kupujący wystąpią i uzyskają stosowne pozwolenie na budowę.

Podkreślenia zarazem wymaga, że ewentualne skorzystanie przez Kupujących z ww. uprawnienia, nie miało i nie będzie mieć wpływu na ostateczną cenę nieruchomości.

Współwłaściciele, w celu dokonania sprzedaży Nieruchomości 1 i 2 (posiadanych w udziałów w tych nieruchomościach) nie podejmowali żadnych aktywnych działań mających na celu uzbrojenie terenu w postaci doprowadzenia mediów, ani innego rodzaju przygotowania nieruchomości do inwestycji budowlanej (uzyskiwanie zgód, pozwoleń, wyrównywanie terenu, itp.), jak również nie prowadzili żadnych działań m.in. o charakterze marketingowym w celu zwiększenia atrakcyjności nieruchomości. Współwłaściciele od momentu nabycia nie ponosili również żadnych wydatków związanych z tymi nieruchomościami, a w szczególności nie czynili żadnych nakładów na te nieruchomości, za wyjątkiem drobnych, typowych nakładów rolniczych czynionych przez DS w okresie, w którym nieruchomości były przez niego użytkowane rolniczo.

Żaden ze Współwłaścicieli nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów Prawa przedsiębiorców na własny rachunek (DS jest co prawda wpisany w CEIDG jako przedsiębiorca świadczący działalność w zakresie usług wspomagających transport, przy czym działalność ta od roku 2022 pozostaje zawieszona; jednocześnie nieruchomości, o których mowa we wniosku nie mają żadnego związku z tą działalnością).

Współwłaściciele nie są także i nie byli rolnikami ryczałtowymi w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT.

W oparciu natomiast o stanowisko wyrażone w wydanych na ich wniosek interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, opisanych poniżej, jeszcze przed zawarciem umowy przedwstępnej z Kupującymi, Współwłaściciele złożyli wnioski w sprawie rejestracji dla celów podatku VAT jako podatnicy VAT czynni (wnioski te zostały rozpoznane pozytywnie w odniesieniu do 5 Współwłaścicieli, formalnej rejestracji nie dokonano jedynie wobec DS w związku z faktem, że w odniesieniu do jego osoby zaistniały podstawy do wykreślenia z rejestru podatników VAT czynnych na podstawie art. 96 ust. 9a pkt 1 ustawy o VAT) i w umowie przedwstępnej oświadczyli, że z tytułu sprzedaży Nieruchomości 1 i 2 są podatnikami podatku VAT i dostawa przez nich udziałów Nieruchomości 1 i 2 będzie opodatkowana tym podatkiem na zasadach ogólnych.

Należy wskazać, że po zawarciu ww. umowy przedwstępnej Sprzedająca (podobnie jak pozostali Współwłaściciele) otrzymała już tytułem zadatku pierwszą część umówionej ceny sprzedaży, która została opodatkowana podatkiem VAT. Z tego tytułu Sprzedająca wystawiła stosowną fakturę VAT. Kupujący na moment złożenia tego wniosku nie dokonali jeszcze odliczenia tego podatku.

Uzyskane interpretacje indywidualne

21 stycznia 2024 r. Współwłaściciele – na tle analogicznego stanu faktycznego jak w tej sprawie (różnica sprowadza się do tego, że Kupującym udziały w nieruchomości miała być spółka Z) – złożyli wnioski o wydanie interpretacji indywidualnych (każdy ze Współwłaścicieli wystąpił z odrębnym wnioskiem) co do skutków na gruncie VAT opodatkowania sprzedaży udziałów w Nieruchomościach 1 i 2, przyjmując we własnym stanowisku, że z tytułu sprzedaż tych udziałów nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Po rozpatrzeniu przedmiotowych wniosków, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w sześciu interpretacjach indywidualnych (w tym interpretacji indywidualnej z 29 marca 2024 r. wydanej dla Sprzedającej; sygnatury pozostałych interpretacji to: (…)) uznał stanowisko wnioskodawców za nieprawidłowe, przyjmując, że ze względu na udzielenie przez wnioskodawców (Sprzedających) kupującemu (Spółce Z), przed sprzedażą udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, pełnomocnictwa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane i upoważnienie go do wykonania wszystkich czynności zawartych w tym pełnomocnictwie (niezależnie czy kupujący jako pełnomocnik wykona je czy też nie), wnioskodawcy będą podatnikami podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie planowana sprzedaż udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 na rzecz kupującego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i będzie na nich ciążył obowiązek naliczenia podatku VAT z tego tytułu. Ww. transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i na współwłaścicielach będzie ciążył obowiązek naliczenia podatku VAT z tego tytułu, niezależnie od tego, czy kupujący – na bazie udzielonego mu w umowie przedwstępnej pełnomocnictwa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane – jeszcze przed dniem dostawy podejmie na własny koszt i ryzyko działania przygotowawcze celem realizacji inwestycji, w szczególności przed dniem dostawy uzyska pozwolenie na budowę lub decyzję środowiskową.

Mając wszakże na uwadze, że stan faktyczny sprawy uległ pewnej modyfikacji względem stanu faktycznego, który legł u podstaw wydanych już interpretacji (w szczególności fakt, że doszło do zawarcia nowej umowy przedwstępnej pomiędzy Sprzedającymi a nowymi Kupującymi), a także fakt, że Kupujący widzą potrzebę uzyskania potwierdzenia co do ich prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego na wystawionych przez Sprzedających fakturach dokumentujących dostawę udziałów w Nieruchomości 1 i 2 oraz otrzymane płatności (zadatki i zaliczki na poczet ceny sprzedaży), Sprzedający oraz Kupujący zobowiązali się wystąpić z wnioskiem wspólnym o interpretację, który potwierdzi zarówno kwestię statusu Sprzedających jako podatników VAT z tytułu sprzedaży udziałów w Nieruchomości 1 oraz 2 i opodatkowania tej sprzedaży podatkiem VAT, jak i kwestię uprawnienia Kupujących do odliczenia podatku VAT naliczonego zawartego na fakturach dokumentujących sprzedaż udziałów i otrzymanie należności na poczet ceny sprzedaży.

Uzupełnienie opisu sprawy

·Kupujący 1 (Spółka komandytowa X) oznacza spółkę X sp. z o.o. sp. k.;

·Kupujący 2 (Spółka z o.o. Y) oznacza spółkę Y sp. z o.o.;

·Nabywane udziały w Nieruchomości 1 i 2 Kupujący 1 zamierza wykorzystywać wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;

·Nabywane udziały w Nieruchomości 1 i 2 Kupujący 2 zamierza wykorzystywać wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 14 sierpnia 2024 r.)

1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, że planowana sprzedaż przez Sprzedającą udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 na rzecz Kupującego 1 oraz Kupującego 2 będzie podlegała opodatkowaniu VAT?

2.Czy Kupujący 1 będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony na fakturach wystawionych przez Sprzedającą tytułem sprzedaży na rzecz Kupującego 1 udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 oraz tytułem otrzymania od Kupującego 1 należności na poczet ceny sprzedaży tych udziałów?

3.Czy Kupujący 2 będzie miał prawo do obniżenia VAT należnego o VAT naliczony na fakturach wystawionych przez Sprzedającą tytułem sprzedaży na rzecz Kupującego 2 udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 oraz tytułem otrzymania od Kupującego 2 należności na poczet ceny sprzedaży tych udziałów?

Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowane w piśmie z 14 sierpnia 2024 r.)

Ad 1.

Wnioskodawcy – mając na uwadze stanowisko wyrażone w interpretacji indywidualnej z 29 marca 2024 r. wydanej dla Sprzedającej – uważają, że planowana sprzedaż udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 przez Sprzedającą na rzecz Kupujących będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Ad 2. i Ad 3.

Zdaniem Wnioskodawców, Kupującemu 1 oraz Kupującemu 2 będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku VAT naliczonego (tj. odpowiadającego ich udziałowi w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 po zawarciu Transakcji), wynikającego z faktur wystawionych odpowiednio na rzecz każdego z nich przez Sprzedającą tytułem sprzedaży udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 oraz tytułem otrzymania przez Sprzedającą odpowiednio od każdego z nich należności na poczet ceny sprzedaży tych udziałów.

Uzasadnienie stanowiska Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W związku z powyższym, co do zasady dostawa gruntu, który zgodnie z przepisami ustawy o VAT mieści się w definicji towaru, stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy.

Tym niemniej, nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Dostawa gruntu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ustępem 2 powyższego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe regulacje należy stwierdzić, że pod pojęciem podatnika prowadzącego działalność gospodarczą ustawa rozumie:

1)działalność wykonywaną przez osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne;

2)działalność wykonywaną bez względu na cel i rezultat takiej działalności;

3)działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody;

4)działalność obejmującą w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że ocena czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Konieczne jest każdorazowo ustalenie, że w odniesieniu do tej czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając grunt wchodzący w skład jej majątku prywatnego działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar wykazany obiektywnymi dowodami ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

Podsumowując powyższe, opodatkowaniu VAT podlegają jedynie te czynności, w stosunku do których zostały spełnione kumulatywnie dwie przesłanki:

1)podmiotowa – podmiot mający cechę podatnika dokonał transakcji, w ramach której działał w charakterze podatnika VAT oraz

2)przedmiotowa – działanie stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (np. dostawę towarów lub świadczenie usług).

W tej sprawie, należy mieć na uwadze, że w wydanych już interpretacjach indywidualnych, na gruncie niemal tożsamego stanu faktycznego, jak w tej sprawie, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stanął na stanowisku, że sprzedając udziały w Nieruchomościach 1 i Nieruchomości 2, zarówno Sprzedająca, jak i pozostali Współwłaściciele będą posiadać status podatników VAT. Za przesądzające w tym względzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał sam fakt udzielenia przez Sprzedających Kupującemu, przed sprzedażą udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, pełnomocnictwa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane i upoważnienie go do wykonania wszystkich czynności zawartych w tym pełnomocnictwie. W ocenie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, transakcja sprzedaży udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i na Sprzedających będzie ciążył obowiązek naliczenia podatku VAT z tego tytułu, niezależnie od tego, czy kupujący – na bazie udzielonego mu w umowie przedwstępnej pełnomocnictwa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane – jeszcze przed dniem dostawy podejmie na własny koszt i ryzyko działania przygotowawcze celem realizacji inwestycji, w szczególności przed dniem dostawy uzyska pozwolenie na budowę lub decyzję środowiskową. W konsekwencji, jak podkreślił to organ interpretacyjny, Sprzedająca, jak i pozostali współwłaściciele będą podatnikami podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącymi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie planowana sprzedaż udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i będzie na nich ciążył obowiązek naliczenia podatku VAT z tego tytułu.

Jednocześnie Wnioskodawcy uważają, że stan faktyczny, leżący u podstaw wydanych już interpretacji, nie odbiega w kwestiach zasadniczych od stanu faktycznego, leżącego u podstaw tego wniosku. Różnice co do planowanej transakcji dotyczą wyłącznie zmiany podmiotowej po stronie kupującego (kupujących) oraz kwestii, które nie mają znaczenia z punktu widzenia istoty zagadnienia interpretacyjnego. W szczególności należy podkreślić, że w nowej umowie przedwstępnej zawartej przez współwłaścicieli z Kupującym 1 i Kupującym 2 przewidziano analogicznej treści pełnomocnictwo dla Kupujących do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, w tym uprawniające do występowania przed wszelkimi właściwymi urzędami, gestorami i organami oraz właścicielami nieruchomości sąsiadujących z Nieruchomościami 1 i 2 w celu uzyskania wszelkich zaświadczeń, warunków technicznych i ewentualnie innych dokumentów w zakresie, w jakim będzie to niezbędne dla ubiegania się przez Kupujących o udzielenie wszelkich pozwoleń, w tym pozwolenia budowlanego, związanych z realizacją przedsięwzięcia deweloperskiego. W konsekwencji Wnioskodawcy uważają, że brak jest podstaw, aby stan faktyczny przedstawiony we wniosku oceniać inaczej, niż w wydanych już interpretacjach.

Dodatkowo należy zauważyć, że po wydaniu przez Dyrektora KIS na rzecz współwłaścicieli interpretacji indywidualnych, wskazujących na ich status jako podatników VAT w odniesieniu do planowanej transakcji dostawy udziałów w nieruchomości, Sprzedająca (podobnie jak 4 innych współwłaścicieli) na potrzeby tej transakcji zarejestrowała się we właściwym urzędzie jako podatnik VAT czynny, choć rejestracja podatnika lub jej brak nie powinien przemawiać za koniecznością uznania planowanej transakcji sprzedaży udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 jako opodatkowanej podatkiem VAT – istotne są bowiem okoliczności faktyczne.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że przedmiotem dostawy ma być udział w nieruchomościach, które w Miejscowym Planie Zagospodarowanie Przestrzennego zostały przeznaczone pod zabudowę.

W konsekwencji nieruchomości te stanowią tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, których dostawa podlega opodatkowaniu w stawce VAT 23% (art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa w zw. z art. 43 ust. 1 pkt 9 a contrario ustawy o VAT).

Uzasadnienie stanowiska Ad 2 i 3

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)”.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych – pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Jak już zostało to wskazane, po nabyciu nieruchomości Kupujący jako czynni podatnicy VAT będą wykorzystywać nabyte nieruchomości wyłącznie w działalności gospodarczej opodatkowanej VAT (realizacji przedsięwzięcia deweloperskiego o charakterze komercyjnym).

Mając na uwadze, iż Kupujący 1 i Kupujący 2 zamierzają wykorzystywać nieruchomość do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych VAT, warunek przewidziany w przywołanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zostanie niewątpliwie spełniony.

Jednocześnie nie będzie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca prawo do odliczenia VAT na podstawie art. 88 ustawy o VAT. Po pierwsze, obaj Kupujący są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami VAT i taki też status będą mieć na dzień dokonywania transakcji sprzedaży udziałów. Ponadto należy uznać, że nie zaistnieją również okoliczności wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w myśl którego podatnik nie jest uprawniony do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie jest opodatkowana VAT lub jest zwolniona z VAT.

Jak wynika to wprost z powyższej regulacji, prawo do odliczenia VAT naliczonego po stronie nabywcy uzależnione jest od tego, czy dana transakcja:

·podlega opodatkowaniu (tj. nie zaistniały przesłanki wyłączające transakcję spod regulacji ustawy o VAT), oraz

·nie jest zwolniona od podatku.

Jak zostało wykazane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawców w ramach pytania nr 1 i co potwierdza wydana dla Sprzedającej interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 29 marca 2024 r., przedmiotowa transakcja będzie podlegać opodatkowaniu, jako transakcja nie mieszcząca się w ramach gospodarowania przez Sprzedającą majątkiem prywatnym.

Jednocześnie, przedmiotowa transakcja nie będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania VAT, albowiem przedmiotem dostawy będą udziały w nieruchomościach niezabudowanych, które stanowią w rozumieniu ustawy tereny budowlane. Dostawa takich terenów nie korzysta zaś ze zwolnienia z opodatkowania VAT, stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 a contrario ustawy o VAT.

W powyższej sytuacji należy zatem uznać, iż wyłączenie z prawa do odliczenia VAT naliczonego przewidziane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania.

W świetle wskazanych powyżej uwag, zdaniem Wnioskodawców, Kupujący 1 oraz Kupujący 2 będą uprawnieni do odliczenia VAT naliczonego z tytułu nabycia udziałów w Nieruchomościach 1 i 2, gdyż spełnione będą wszystkie niezbędne warunki do dokonania takiego obniżenia.

W myśl art. 86 ust. 10 i ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstanie obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzyma fakturę.

W świetle powyższego – zdaniem Wnioskodawców – po powstaniu obowiązku podatkowego i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury VAT dokumentującej sprzedaż nieruchomości, tudzież otrzymanie należności na poczet ceny sprzedaży Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, Kupujący 1 oraz Kupujący 2 będą uprawnieni do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z nabycia Nieruchomości 1 i 2.

Ponadto, jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 tej ustawy, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Konsekwentnie, w okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), po powstaniu obowiązku podatkowego i otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury, Kupujący 1 oraz Kupujący 2 będą uprawnieni do zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego nad podatkiem VAT należnym wykazanej w fakturach VAT dokumentującej dostawę udziałów w Nieruchomości 1 i 2 lub otrzymanie należnej płatności na poczet ceny sprzedaży tych udziałów na zasadach określonych w art. 87 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.):

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

W oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Na gruncie przepisów ustawy również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Natomiast według art. 15 ust. 2 ustawy:

Kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z ww. orzeczenia wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowana będąca stroną postępowania jest współwłaścicielem Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2, które stanowią grunty niezabudowane. Obecnie planuje Pani razem ze Współwłaścicielami sprzedaż udziałów w Nieruchomości 1 (działka nr 1) i w Nieruchomości 2 (działka nr 2) na rzecz Kupującego 1 i Kupującego 2. Posiada Pani udział wynoszący 5/32 całości w Nieruchomości 1, który nabyła Pani do majątku osobistego w części 3/32 w drodze dziedziczenia po ojcu oraz w części 2/32 na podstawie prawomocnej ugody sądowej w sprawie częściowego działku spadku po ojcu. Natomiast w Nieruchomości 2 posiada Pani udział wynoszący 8/48 całości, który nabyła Pani do majątku osobistego w drodze dziedziczenia po ojcu. Nieruchomości te nie były przedmiotem umowy dzierżawy. Mniej więcej od 2013-2014 r. Nieruchomości nie są już użytkowane rolniczo, ani w żaden inny sposób. Ponadto nie były one również wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z planowaną sprzedażą w kwietniu 2024 r. Współwłaściciele oraz Kupujący zawarli przedwstępne umowy sprzedaży Nieruchomości 1 i 2, w których

w odniesieniu do Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2:

1)Współwłaściciele oraz Kupujący zobowiązali się zawrzeć – w terminie do xx czerwca 2025 r. – umowę przeniesienia własności Nieruchomości 1 i 2, na podstawie której Współwłaściciele przeniosą całość przysługujących im udziałów w Nieruchomości 1 i 2, po połowie, na rzecz Kupujących, która to umowa będzie stanowiła wykonanie umowy sprzedaży pod warunkiem, opisanej w pkt 2;

2)Sprzedający oraz Kupujący zobowiązali się w terminie 21 dni od dnia wezwania Sprzedających Nieruchomość 1 i 2 przez Kupujących, lecz nie później niż w terminie do xx marca 2025 r. do zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości 1 i 2 pod warunkiem, na podstawie której Sprzedający sprzedadzą Kupującym wszystkie swoje udziały w Nieruchomości 1 i 2 za cenę X oraz Y, pod warunkiem, że: inny podmiot nie wykona przysługującego mu prawa pierwokupu;

3)jednocześnie strony umowy przedwstępnej uzgodniły, że za zawarcie umowy przyrzeczonej sprzedaży Nieruchomości 1 i 2, w wykonaniu umowy przedwstępnej, uznawane będzie zawarcie umowy przeniesienia własności Nieruchomości 1 i 2.

W umowie przedwstępnej Sprzedający oraz Kupujący uzgodnili także, że Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 zostaną wydane Kupującym, po zapłacie całej ceny sprzedaży, z dniem zawarcia Umów przeniesienia Nieruchomości nr 1 i Nieruchomości nr 2, i z tym dniem przejdą na Kupujących wszelkie korzyści i ciężary związane z Nieruchomością 1 i Nieruchomością 2.

Sprzedający udzielili Kupującym w umowie przedwstępnej zgody na dysponowanie tymi nieruchomościami na cele budowlane, tj. pełnomocnictw do występowania przed wszelkimi właściwymi urzędami, gestorami i organami oraz właścicielami nieruchomości sąsiadujących z Nieruchomościami 1 i 2 w celu uzyskania wszelkich zaświadczeń, warunków technicznych i ewentualnie innych dokumentów w zakresie, w jakim będzie to niezbędne dla ubiegania się przez Kupujących o udzielenie wszelkich pozwoleń, w tym pozwolenia budowlanego, związanych z wybudowaniem na tych nieruchomościach – wg uznania Kupujących Spółek – budynku lub budynków wraz z towarzyszącą infrastrukturą techniczną i komunikacyjną, przy czym uprawnienie to obejmuje również uprawnienie do wykonania przez Kupujących badań geodezyjnych, geotechnicznych, wszelkich pomiarów, inwentaryzacji zieleni oraz prac przygotowawczych, z zastrzeżeniem, że badania te i prace będą dokonywane przez Kupujących na własny koszt i ryzyko. Powyższa zgoda nie obejmuje prawa do wznoszenia budynków i budowli ani wykonywania prac przygotowawczych na gruncie za wyjątkiem prac geologicznych dotyczących badania gruntu.

Podkreślenia wymaga, że zawarcie umowy przedwstępnej z Kupującymi dotyczących sprzedaży udziałów w Nieruchomości 1 i 2 poprzedziło zawarcie przez Sprzedających w grudniu 2023 r. umowy przedwstępnej sprzedaży tych udziałów z innym podmiotem – Spółką Z, która to umowa zawierała zbliżone w swej treści postanowienia do umowy przedwstępnej zawartej przez Sprzedających z Kupującymi, w szczególności upoważniała – tak jak umowa z Kupującymi – Spółkę Z do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, zawierając umocowanie dla Spółki Z o treści zbliżonej do treści wskazanej powyżej. Zawarcie przez Sprzedających nowych umów przedwstępnych z Kupującymi wynika z faktu skorzystania przez Spółkę Z z przyznanego jej w umowie przedwstępnej uprawnienia do wskazania innego podmiotu do wejścia w jej miejsce jako Kupujący Nieruchomość 1 i/lub Nieruchomość 2, z którego to uprawnienia Spółka Z skorzystała w ten sposób, że wskazała Kupującego 1 oraz Kupującego 2 jako podmioty, które zamiast niej nabędą Nieruchomość 1 i 2 oraz potrzeby aktualizacji niektórych zapisów umowy przedwstępnej, w szczególności potrzeby wydłużenia terminu do zawarcia umowy przyrzeczonej.

Po zawarciu ww. umowy przedwstępnej otrzymała Pani (podobnie jak pozostali Współwłaściciele) już tytułem zadatku pierwszą część umówionej ceny sprzedaży, która została opodatkowana podatkiem VAT. Z tego tytułu wystawiła Pani fakturę VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 na rzecz Kupującego 1 i Kupującego 2 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dla ustalenia, czy sprzedaż towaru (udziałów w Nieruchomościach 1 i 2) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w pierwszej kolejności należy ustalić, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży udziałów w nieruchomościach występuje z tytułu tej transakcji w charakterze podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061), na podstawie którego:

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 389 Kodeksu cywilnego:

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności udziałów w nieruchomości.

Należy zwrócić również uwagę na kwestię pełnomocnictwa udzielonego przez Panią Kupującym.

W świetle art. 95 Kodeksu cywilnego:

W oparciu o art. 96 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego:

Według art. 99 Kodeksu cywilnego:

Na mocy art. 108 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 109 Kodeksu cywilnego:

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Analiza przedstawionego opisu sprawy na tle obowiązujących przepisów prawa prowadzi do wniosku, że z tytułu sprzedaży udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 wystąpi Pani w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Powyższe wynika z faktu, że pomimo iż ww. działania nie będą podejmowane bezpośrednio przez Panią, nie oznacza, że pozostaną bez wpływu na Pani sytuację prawną. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez Kupujących wywołują skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy. Kupujący, dokonując ww. działań, uatrakcyjnią przedmiotowe Nieruchomości 1 i 2 będące nadal w Pani posiadaniu. Działania te, dokonywane za Pani pełną zgodą wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności Nieruchomości 1 i 2 jako towaru i wzrost ich wartości. Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej, Nieruchomości 1 i 2 są Pani własnością i będą podlegać wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w Pani sferze podatkowoprawnej. W tym kontekście bez znaczenia pozostała okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnych nabywców. W efekcie dokonywanych czynności dostawie podlegać będzie Nieruchomość 1 i 2 o zupełnie innym charakterze niż w chwili zawarcia umowy przedwstępnej, gdyż wystąpią różne czynności powodujące zwiększenie atrakcyjności Nieruchomości 1 i 2 i ostatecznie ich sprzedaż.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że udzielenie przez Panią stosownych pełnomocnictw skutkować będzie tym, że wszystkie ww. czynności podejmowane przez Kupujących będą podejmowane w Pani imieniu i na Pani korzyść, ponieważ to Pani jako współwłaściciel Nieruchomości 1 i 2 jest stroną w postępowaniu o uzyskanie stosownych decyzji, pozwoleń oraz dokonania wszelkich czynności z nią związanych.

Tezę taką potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 lipca 2017 r. sygn. akt I FSK 2033/15, wyrażony na gruncie podobnego aczkolwiek nie identycznego stanu faktycznego, w którym stwierdził: „Fakt, że zasadnicza aktywność w zakresie planowanego procesu inwestycyjnego spoczywać będzie na spółce jest bez znaczenia dla uznania go za podatnika, skoro spółka – jako jego pełnomocnik – jest jedynie jego reprezentantem w tych czynnościach, działając w jego imieniu i na jego rzecz, czyli w jego interesie majątkowym. Podejmowanie aktywności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 VATU za pośrednictwem pełnomocnika nie zwalnia mocodawcy, w którego imieniu i na rzecz działa pełnomocnik, od przymiotu bycia podatnikiem VAT w rozumieniu tych przepisów”.

Podjęta przez Panią aktywność wykracza/będzie wykraczała poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności w odniesieniu do Pani udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2, więc ich sprzedaż nastąpi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z tytułu której będzie Pani podatnikiem podatku VAT.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy stwierdzić należy, że planowana przez Panią sprzedaż udziałów w Nieruchomości 1 i 2 jest/będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dokonując opisanych we wniosku czynności podjęła Pani działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazała Pani aktywność w przedmiocie zbycia prawa własności udziałów w nieruchomościach porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Podsumowując stwierdzam, że sprzedaż przez Panią udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 na rzecz Kupującego 1 i Kupującego 2 podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznałem za prawidłowe.

Z kolei odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego należy zauważyć, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z rozstrzygnięcia przyjętego w tej interpretacji wynika, że planowana czynność sprzedaży udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku albo może być opodatkowana tym podatkiem.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Jak wynika z art. 2 pkt 33 ustawy:

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. k) Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 ze zm.):

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen, teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

We wniosku wskazali Państwo, że Nieruchomość 1 oraz Nieruchomość 2 są częściowo położone na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy, w którym dla części terenów tych nieruchomości objętych planem przewidziano przeznaczenie pod zabudowę produkcyjną oraz zabudowę usługową (…), bez ustalenia proporcji między funkcjami, dla części terenu objętego tym planem przewidziano przeznaczenie pod zabudowę usługową (…), zaś dla części terenów przewidziano przeznaczenie pod wody powierzchniowe śródlądowe – (…), zaś częściowo położone są na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy, zgodnie z którym to planem dla części tych nieruchomości objętych planem przewidziano przeznaczenie pod drogi publiczne – (…). Wraz z pozostałymi Współwłaścicielami podpisała Pani przedwstępne umowy sprzedaży, w których udzielone zostało pełnomocnictwo do występowania przed wszelkimi właściwymi urzędami, gestorami organami oraz właścicielami nieruchomości sąsiadujących z Nieruchomościami 1 i 2 w celu uzyskania wszelkich zaświadczeń, warunków technicznych i ewentualnych dokumentów w zakresie, w jakim będzie to niezbędne do ubiegania się przez Kupujących o udzielenie wszelkich pozwoleń, w tym pozwolenia budowlanego, związanych z wybudowaniem na tych nieruchomościach budynku lub budynków wraz z towarzyszącą infrastrukturą techniczną i komunikacyjną.

W konsekwencji, dostawa Pani udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2, nie będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ponieważ nieruchomości na moment sprzedaży będą stanowiły teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu udziałów w nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

·towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania;

·brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zaznaczenia wymaga przy tym, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że:

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia od podatku VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył podatku VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru podatek VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Opis sprawy wskazuje, że:

·udziały w Nieruchomości 1 nabyła Pani w drodze dziedziczenia po ojcu oraz na podstawie prawomocnej ugody sądowej w sprawie częściowego działu spadku po ojcu;

·udziały w Nieruchomości 2 nabyła Pani w drodze dziedziczenia po ojcu.

W takiej sytuacji nie można zatem mówić, że przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu udziałów w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 lub że takie prawo Pani nie przysługiwało, skoro przy nabyciu udziałów w ww. Nieruchomościach nie wystąpił podatek VAT, który mógłby podlegać przez Panią odliczeniu.

Oznacza to, że sprzedaż udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 nie będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie jest spełniony co najmniej jeden z określonych w tym przepisie warunków niezbędnych do zastosowania zwolnienia.

Zatem, w sprawie dla dostawy opisanych we wniosku udziałów w Nieruchomościach 1 i 2 nie znajdzie zastosowania również zwolnienie od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym planowana sprzedaż udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 jest/będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Jednocześnie w opisie sprawy wskazali Państwo, że Kupujący 1 i Kupujący 2 są czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT, a nabyte udziały w Nieruchomości 1 i Nieruchomości 2 zamierzają wykorzystywać wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, po otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej dokonanie transakcji zakupu nieruchomości, jak i dokumentującej wpłatę należności na poczet ceny sprzedaży, Kupującemu 1 i Kupującemu 2 będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia negatywnych przesłanek, o których mowa w art. 88 ustawy.

Podsumowując stwierdzam, że Kupujący 1 i Kupujący 2 będą mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Panią tytułem sprzedaży na rzecz Kupującego 1 oraz Kupującego 2 udziałów w Nieruchomości 1 oraz Nieruchomości 2 oraz tytułem otrzymania od nich należności na poczet ceny sprzedaży tych udziałów.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 2 i nr 3 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zauważam, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślam, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Mając na uwadze, że wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Zainteresowaną będącą stroną postępowania, zaznaczam, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych Współwłaścicieli sprzedawanych nieruchomości.

Jednocześnie informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku – pytania sformułowanego przez Państwa we wniosku. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowaną, która jest stroną postępowania

Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).