Interpretacja indywidualna z dnia 19 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.338.2024.1.BS

Dotyczy ustalenia: - czy (…), dokonując ustalenia wartości Transakcji kontrolowanej na podstawie art. 11k ust. 2, powinna, poza wartością Wynagrodzenia i wartością Opłat, uwzględnić również Kwoty obrotu opisane w pkt C); - czy (…) (przy założeniu braku możliwości zastosowania art. 11n) będzie zobowiązana, zgodnie z art. 11k ust. 1 i 2, do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych dla Transakcji kontrolowanej, w sytuacji gdy Wynagrodzenie opisane w pkt A) samodzielnie nie przekracza progu dokumentacyjnego, natomiast próg dokumentacyjny będzie przekroczony w przypadku zsumowania wartości tego Wynagrodzenia i Opłat opisanych w pkt B); - czy (…) (przy założeniu braku możliwości zastosowania art. 11n) będzie zobowiązana, zgodnie z art. 11k ust. 1 i 2, do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych dla Transakcji kontrolowanej, w sytuacji gdy wartość Wynagrodzenia za Usługę brokerską opisanego w pkt A), powiększonego o Opłaty opisane w pkt B) nie przekroczy progu dokumentacyjnego, lecz przy uwzględnieniu Kwot obrotu opisanych w pkt C) przekroczyłaby próg dokumentacyjny

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2024 r. za pośrednictwem platformy e-PUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

• czy (…), dokonując ustalenia wartości Transakcji kontrolowanej na podstawie art. 11k ust. 2, powinna, poza wartością Wynagrodzenia i wartością Opłat, uwzględnić również Kwoty obrotu opisane w pkt C);
• czy (…) (przy założeniu braku możliwości zastosowania art. 11n) będzie zobowiązana, zgodnie z art. 11k ust. 1 i 2, do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych dla Transakcji kontrolowanej, w sytuacji gdy Wynagrodzenie opisane w pkt A) samodzielnie nie przekracza progu dokumentacyjnego, natomiast próg dokumentacyjny będzie przekroczony w przypadku zsumowania wartości tego Wynagrodzenia i Opłat opisanych w pkt B);
• czy (…) (przy założeniu braku możliwości zastosowania art. 11n) będzie zobowiązana, zgodnie z art. 11k ust. 1 i 2, do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych dla Transakcji kontrolowanej, w sytuacji gdy wartość Wynagrodzenia za Usługę brokerską opisanego w pkt A), powiększonego o Opłaty opisane w pkt B) nie przekroczy progu dokumentacyjnego, lecz przy uwzględnieniu Kwot obrotu opisanych w pkt C) przekroczyłaby próg dokumentacyjny.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca świadczy usługi (…). Wnioskodawca jest podmiotem należącym do Grupy Kapitałowej (…). (…) świadczy na rzecz niektórych spółek wchodzących w skład Grupy Kapitałowej (…) (dalej: „Klienci”) usługę realizacji zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych oraz towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie, zgodnie z przepisami prawa oraz regulacjami obowiązującymi na danym rynku (dalej: „Usługa brokerska”).

Klienci, na rzecz których świadczona jest Usługa brokerska, są podmiotami powiązanymi z (…) w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatkowy dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805; dalej: „Ustawa o CIT”). Spółki te mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

(…) klasyfikuje świadczenie Usługi brokerskiej na rzecz Klientów jako transakcję kontrolowaną w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 1) Ustawy o CIT (dalej: „Transakcja kontrolowana”).

Zgodnie z przepisami ustawy o giełdach towarowych z dnia 26 października 2000 r., z późn. zm. (dalej: „UGT”) (…) zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do zawierania umów nabycia lub zbycia towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie i odpowiada wobec dającego zlecenie za wykonanie zobowiązania wynikającego z transakcji giełdowej, której przedmiotem są towary giełdowe.

W związku ze świadczeniem Usługi brokerskiej, (…) jest upoważniony na podstawie pełnomocnictw do dysponowania rachunkami pieniężnymi Klientów. Rachunki te służą do regulowania zobowiązań wynikających z transakcji zawartych na podstawie zleceń Klienta (tj. zapłaty za nabycie instrumentów finansowych lub towarów giełdowych należnej podmiotowi trzeciemu) oraz do pokrywania zobowiązań Klienta wobec (…), wynikających ze świadczonej Usługi brokerskiej.

Rozliczenia związane ze świadczeniem Usługi brokerskiej przebiegają na następujących zasadach:

A) Za świadczenie Usług brokerskich (…) otrzymuje należne wynagrodzenie (dalej: „Wynagrodzenie za Usługę brokerską” lub „Wynagrodzenie”) w wysokości ustalonej zgodnie z tabelą opłat i prowizji, która stanowi załącznik do regulaminu świadczenia usług oraz ewentualnie również na podstawie odrębnych ustaleń (…) i Klienta, określonych w indywidualnych warunkach wynagradzania, stanowiących załącznik do konkretnej umowy na świadczenie Usług brokerskich.

B) (…) w związku z realizacją Usług brokerskich na rzecz Klienta ponosi koszty opłat uiszczanych podmiotom trzecim, stanowiące koszty związane z uczestnictwem w obrocie giełdowym, których wysokość nie jest ustalana przez (…) i Klientów (dalej: „Opłaty”). (…) obciąża Klienta wartością poniesionych Opłat w ich niezmienionej wysokości, tj. bez dodatkowego zysku. Opłaty są wyodrębnione od Wynagrodzenia za Usługę brokerską (odrębne kwoty). Do Opłat należą m.in. opłaty giełdowe za członkostwo i uczestnictwo na rynkach, opłaty transakcyjne, opłaty rejestrowe, opłaty za rozliczanie i rozrachunek transakcji zawartych na giełdzie, opłaty za otwarcie i utrzymywanie kont w systemie rozliczeniowym, opłaty za rejestrację kontraktów forward, opłaty związane z raportowaniem EMIR i REMIT.

C) (…) na zlecenie Klienta pośredniczy w transakcjach kupna i sprzedaży towarów/instrumentów finansowych na rynkach regulowanych. W przypadku, gdy Klient zleca (…) kupno lub sprzedaż, (…) działa w imieniu własnym, lecz na rachunek Klienta i zawiera transakcje kupna lub sprzedaży z podmiotem trzecim. (…) nie staje się jednak właścicielem przedmiotu takiej umowy. (…) obciąża lub uznaje Klienta kwotą wynikającą wprost z zawartej transakcji kupna lub sprzedaży (dalej: „Kwoty obrotu”), tj. bez powiększania jej o dodatkową wartość. Kwoty obrotu nie wynikają zatem z negocjacji (…) i Klienta. Ponadto Kwoty obrotu są neutralne ekonomicznie dla (…), gdyż (…) nie osiąga dodatkowej korzyści ze sprzedaży zleconej przez Klienta (poza Wynagrodzeniem za Usługę brokerską opisanym w pkt A). Opisane rozliczenia dokonywane są na podstawie faktur dokumentujących obrót instrumentami finansowymi oraz towarami giełdowymi. Fakturowanie odbywa się zgodnie z przepisami ustawy o VAT i interpretacją indywidualną posiadaną przez Wnioskodawcę. W przypadku realizacji zlecenia Klienta, które dotyczy zakupu towarów/instrumentów finansowych, (…) wystawia Klientowi fakturę dokumentującą sprzedaż tego towaru, wcześniej otrzymując analogiczną fakturę zakupu od podmiotu trzeciego (taka sama kwota). Z kolei w przypadku realizacji zlecenia Klienta, które dotyczy sprzedaży towarów/instrumentów finansowych, to Klient wystawia (…) fakturę dokumentującą dokonaną sprzedaż, następnie (…) wystawia fakturę na podmiot trzeci (izba rozliczeniowa). Zasadnicza część (…), w szczególności na (…)., gdzie ceny instrumentów w pełni odzwierciedlają aktualne rynkowe kwotowania. Opisany mechanizm wygląda tak samo niezależnie od tego, czy transakcja jest realizowana na zlecenie klienta powiązanego z (…), czy też podmiotu niepowiązanego

Wynagrodzenie za Usługę brokerską – opisane w pkt A) – stanowi jedyne przysporzenie Wnioskodawcy związane z wykonaniem Usługi brokerskiej. Opłaty opisane w pkt B) stanowią koszt uzyskania przychodu dla (…), lecz Spółka przenosi ów koszt w całości na Klienta. Z kolei Kwoty obrotu opisane w pkt C) mają charakter odrębny i dla (…) są ekonomicznie neutralne. Obrót ten nie ma wpływu na obliczenie podstawy opodatkowania przez Wnioskodawcę.

Pytania

1. Czy (…), dokonując ustalenia wartości Transakcji kontrolowanej na podstawie art. 11k ust. 2, powinna, poza wartością Wynagrodzenia i wartością Opłat, uwzględnić również Kwoty obrotu opisane w pkt C)?
2. Czy (…) (przy założeniu braku możliwości zastosowania art. 11n) będzie zobowiązana, zgodnie z art. 11k ust. 1 i 2, do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych dla Transakcji kontrolowanej, w sytuacji gdy Wynagrodzenie opisane w pkt A) samodzielnie nie przekracza progu dokumentacyjnego, natomiast próg dokumentacyjny będzie przekroczony w przypadku zsumowania wartości tego Wynagrodzenia i Opłat opisanych w pkt B)?
3. Czy (…) (przy założeniu braku możliwości zastosowania art. 11n) będzie zobowiązana, zgodnie z art. 11k ust. 1 i 2, do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych dla Transakcji kontrolowanej, w sytuacji gdy wartość Wynagrodzenia za Usługę brokerską opisanego w pkt A), powiększonego o Opłaty opisane w pkt B) nie przekroczy progu dokumentacyjnego, lecz przy uwzględnieniu Kwot obrotu opisanych w pkt C) przekroczyłaby próg dokumentacyjny?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując ustalenia wartości Transakcji kontrolowanej na podstawie art. 11k ust. 2, Wnioskodawca powinien uwzględnić wartość Wynagrodzenia opisanego w pkt A) i Opłat opisanych w pkt B), natomiast nie powinien uwzględniać Kwot obrotu opisanych w pkt C).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku gdy suma Wynagrodzenia opisanego w pkt A) i Opłat opisanych w pkt B) przekroczy próg dokumentacyjny, to (…) zgodnie z art. 11k ust. 1 i 2 będzie zobowiązana do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, nawet jeśli wartość Wynagrodzenia opisanego w pkt A) samodzielnie nie przekracza tego progu.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany, zgodnie z art. 11k ust. 1 i 2, do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, w sytuacji gdy Wynagrodzenie opisane w pkt A), powiększone o Opłaty opisane w pkt B), nie przekroczy progu dokumentacyjnego, bez względu na to, że próg ten byłby przekroczony w przypadku doliczenia do powyższych wartości dodatkowo Kwot obrotu opisanych w pkt C).

Zgodnie z art. 11k ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „Ustawa o CIT”), lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość przekracza w roku podatkowym następujące progi dokumentacyjne:

1)10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej;

2)10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej;

3)2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej;

4)2 000 000 zł – w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.

Z kolei zgodnie z art. 11l ust. 1 Ustawy o CIT, wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2 i 2a, odpowiada:

1)wartości kapitału – w przypadku pożyczki, kredytu lub depozytu;

2)wartości nominalnej – w przypadku emisji obligacji;

3)sumie gwarancyjnej – w przypadku poręczenia lub gwarancji;

4)wartości przypisanych przychodów lub kosztów – w przypadku przypisania dochodu (straty) do zakładu zagranicznego;

4a) łącznej wartości wkładów wniesionych do spółki niemającej osobowości prawnej – w przypadku umowy takiej spółki;

5)wartości właściwej dla danej transakcji kontrolowanej – w przypadku pozostałych transakcji.

Zgodnie z art. 11l ust. 2 Ustawy o CIT, wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 11k ust. 2 i 2a, określa się na podstawie:

1)otrzymanych lub wystawionych faktur dotyczących danego roku podatkowego albo

2)umów lub innych dokumentów – w przypadku gdy faktura nie została wystawiona lub w przypadku transakcji finansowych, albo

3)otrzymanych lub przekazanych płatności – w przypadku gdy nie jest możliwe określenie tej wartości na podstawie pkt 1 i 2.

Transakcje usługowe nie zostały wyszczególnione w art. 11l ust. 1 pkt 1) - 4a) Ustawy o CIT.

Potwierdza to, że dla transakcji kontrolowanej polegającej na świadczeniu Usług brokerskich, wartością transakcji jest wartość właściwa (art. 11l ust. 1 pkt 5) Ustawy o CIT).

Świadczenie Usługi brokerskiej jest dla (…) transakcją sprzedażową. W przypadku tej Transakcji kontrolowanej jej wartość możliwa jest do ustalenia na podstawie faktur wystawionych przez (…), które dotyczą danego roku podatkowego (art. 11l ust 2 pkt 1 Ustawy o CIT). Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby określenia obowiązku dokumentacyjnego, (…) powinna uwzględnić wyłącznie wartość Wynagrodzenia za Usługę Brokerską oraz wartość Opłat.

(…) nie powinna wliczać do wartości Transakcji kontrolowanej wartości Kwot obrotu. Uwzględnienie tej wartości nie odzwierciedlałoby charakteru stosunku prawnego, jakim jest analizowana Usługa brokerska.

Zgodnie z art. 38b ust. 1 UGT w umowie o świadczenie usług brokerskich w zakresie obrotu towarami giełdowymi towarowy dom maklerski zobowiązuje się wobec dającego zlecenie do zawierania umów nabycia lub zbycia towarów giełdowych w imieniu własnym, lecz na rachunek dającego zlecenie.

Natomiast w świetle art. 38b ust. 5 pkt 2) UGT, w zakresie nieuregulowanym w ustępach poprzedzających do umowy zlecenia nabycia lub zbycia towarów giełdowych – stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy komisu, z wyłączeniem art. 768 § 3. Jak wynika zaś z art. 765 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks Cywilny (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610; dalej: „KC”) przez umowę komisu przyjmujący zlecenie (komisant) zobowiązuje się za wynagrodzeniem (prowizją) w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do kupna lub sprzedaży rzeczy ruchomych na rachunek dającego zlecenie (komitenta), lecz w imieniu własnym.

Zgodnie z art. 766 KC, komisant powinien wydać komitentowi wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, w szczególności powinien przelać na niego wierzytelności, które nabył na jego rachunek. Powyższe uprawnienia komitenta są skuteczne także względem wierzycieli komisanta.

Umowa komisu, jako forma umowy pośrednictwa handlowego, może przybierać dwie główne postacie:

• umowę komisu kupna, w której komisant zobowiązuje się do zakupu rzeczy na rachunek komitenta, lecz w imieniu własnym;
• umowę komisu sprzedaży, w której komisant zobowiązuje się do sprzedaży rzeczy ruchomych, również na rachunek komitenta, lecz działając we własnym imieniu.

Istnieje również możliwość zawarcia umowy komisu łączącej oba te typy zobowiązań.

Należy podkreślić, że zawarcie umowy komisu sprzedaży nie powoduje przeniesienia własności rzeczy na komisanta. Komisant nie staje się właścicielem, a jedynie osobą uprawnioną do dysponowania rzeczą w celu realizacji umowy sprzedaży. Zgodnie z art. 169 KC, chociaż przeniesienie własności następuje bezpośrednio od komitenta na nabywcę, to umowa sprzedaży realizowana jest pomiędzy komisantem a kupującym.

Analizując powyższe regulacje w odniesieniu do umowy o świadczenie usług brokerskich, dom maklerski pełni jedynie funkcję pośrednika w obrocie giełdowym. W odniesieniu do zaprezentowanego stanu faktycznego (…) działa w imieniu własnym, lecz na rachunek Klienta i ponosi dodatkowe koszty (Opłaty) związane z pośrednictwem w obrocie towarami giełdowymi lub instrumentami finansowymi i to właśnie za te czynności otrzymuje należne wynagrodzenie.

Ponadto Kwoty obrotu, o których mowa pkt C) pozostają bez wpływu na podstawę opodatkowania (…). Jeżeli nawet obrót dokonywany na rachunku maklerskim pomiędzy Wnioskodawcą a Klientami miałby być identyfikowany jako odrębna transakcja kontrolowana, to transakcja ta korzystałaby ze zwolnienia, o którym mowa art. 11n pkt 3) Ustawy o CIT, ponieważ wartość Kwot obrotu w całości trwale nie stanowi przychodu albo kosztu uzyskania przychodu, a transakcje dokonywane na rachunku maklerskim nie są transakcjami finansowymi, kapitałowymi, dotyczącymi inwestycji, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu przepisów o cenach transferowych i Wytycznych OECD.

W kontekście powyższego, warto zwrócić uwagę, że w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu obrót komisowy po stronie komisanta powinien być traktowany jako neutralny dla celów obliczenia podstawy opodatkowania w podatkach dochodowych. Czytamy tak w interpretacji indywidualnej z dnia 13 marca 2013 r. (Znak: ILPB1/415-12/13-2/AP): Przyjęcie książek – w ramach umowy komisu określonej w Kodeksie cywilnym – nie wiąże się z nabyciem książek od komitenta. Sprzedaż dokonana przez Wnioskodawcę działającego jako komisant na rzecz osoby trzeciej nie jest dokonywana na jego rachunek, a zatem kwota otrzymana z tej sprzedaży nie jest kwotą jemu należną. Należnością z tytułu wykonania umowy komisu jest wynagrodzenie pieniężne w formie prowizji, którego obowiązek wypłaty obciąża komitenta. Zatem kwota uzyskana przez komisanta od nabywcy książek – w części należnej komitentowi, która jest mu przekazywana w wykonywaniu umowy po wykonaniu transakcji – nie powinna być przez komisanta zaliczana do przychodów podatkowych.

W odniesieniu do analogicznego stanu faktycznego, w podobny sposób wypowiedział się Minister Finansów w publikacji Informacja o cenach transferowych, Pytania i odpowiedzi, Wydanie IV rozszerzone, grudzień 2023 (dalej: „Informator TPR”). W przywołanej publikacji udzielono odpowiedzi na pytanie dotyczące umów brokerskich, lecz zawieranych na rynku ubezpieczeniowym. W pkt 106 Informatora TPR czytamy, że:

Jak wyjaśniono w odpowiedzi na pytanie 102, w przypadku umów ubezpieczeniowych ustawowo przyjmuje się wartość właściwą, najlepiej oddającą ekonomiczne cechy takiej transakcji. Dla transakcji kontrolowanych dotyczących pośrednictwa w zawieraniu umów ubezpieczeniowych (tzw. usług brokerskich), wartością właściwą jest wynagrodzenie należne podmiotowi pośredniczącemu. Wartość tego wynagrodzenia należy ustalić poprzez zsumowanie wszystkich składowych tego wynagrodzenia, takich jak prowizje i inne świadczenia należne brokerowi za okres sprawozdawczy Z kolei w punkcie 82 cytowanego opracowania na pytanie:

Jak w Informacji TPR należy wykazać transakcje komisowe? Czy w kategoriach 1008 Sprzedaż komisowa towarów lub produktów oraz odpowiednio 2008 Zakup towarów lub produktów w ramach sprzedaży komisowej można wykazać transakcje komisanta, którego wynagrodzenie obejmuje jedynie marżę komisową (i na żadnym etapie obrotu nie jest on właścicielem przedmiotu transakcji)? udzielono następującej odpowiedzi:

Transakcje komisowe należy wykazywać odpowiednio w kategorii 1008 lub 2008, gdzie określenia „sprzedaż” oraz „zakup” nie odnoszą się do własności towarów lub produktów, a jedynie do kierunku transakcji, tj. czy komisant składający informację o TPR dokonuje w danej transakcji przyjęcia towarów w komis, czy też ich sprzedaży.

Jak wynika z powyższego, w ocenie Ministra Finansów, za raportowaną wartość w przypadku transakcji komisowej należy uznać marżę komisową z pominięciem wartości zbywanych lub nabywanych towarów. Ponieważ do opisanych w stanie faktycznym Usług brokerskich, regulacje dotyczące usługi komisu należy stosować odpowiednio, powyższy pogląd również powinien mieć zastosowanie w odniesieniu do analizowanej Transakcji kontrolowanej.

Co się tyczy zaś Opłat opisanych w pkt B), zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 9 grudnia 2021 r. w sprawie pojęcia transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym (nr DCT2.8203.2.2021), transakcja kontrolowana może składać się z głównego elementu oraz związanego z nim elementu ubocznego, który jest komplementarny i pomocniczy dla głównego przedmiotu transakcji. Na przykład, transakcja najmu powierzchni biurowej wraz z rozliczeniami kosztów mediów związanymi z tym najmem (refaktura) tworzy jednolitą transakcję kontrolowaną, biorąc pod uwagę wtórny charakter refaktury względem najmu. W ocenie ekonomicznej transakcji kontrolowanej należy uwzględnić jednolitość ekonomiczną, kryteria porównywalności określone w przepisach, metody weryfikacji cen transferowych oraz inne istotne okoliczności transakcji.

Z kolei w Informatorze TPR - w odpowiedzi na pytanie nr 40 - Minister Finansów podkreślił, że jeżeli transakcja kontrolowana o charakterze złożonym jest identyfikowana jako transakcja jednorodna dla celów sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych, powinna być również łącznie wykazana w Informatorze TPR. Transakcja jednorodna powinna być przyporządkowana do jednej kategorii, a w przypadku transakcji złożonych/łączonych, należy wybrać kategorię odpowiadającą głównemu przedmiotowi transakcji.

Usługa brokerska stanowi przedmiot Transakcji kontrolowanej. Przeniesienie na klienta Opłat ma charakter uzupełniający w stosunku do Usługi brokerskiej. Nie jest możliwe realizowanie zleceń na rynku regulowanym bez poniesienia tych opłat, co wskazuje, że wraz z Usługą brokerską tworzą one jednolitą transakcję kontrolowaną o charakterze jednorodnym.

Mając na uwadze powyższą argumentację, Wnioskodawca w zakresie pytania nr 1 stoi na stanowisku, że dokonując na podstawie art. 11k ust. 2 ustalenia wartości Transakcji kontrolowanej, należy uwzględnić wartość Wynagrodzenia i Opłat opisanych w pkt B), natomiast nie należy uwzględniać Kwot obrotu opisanych w pkt C).

Tym samym w zakresie pytania nr 2 Wnioskodawca uważa, że (…) zgodnie z art. 11k ust.1 i 2 będzie zobowiązana do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych dla Transakcji kontrolowanej, w sytuacji gdy Wynagrodzenie za Usługę brokerską opisane w pkt A) samodzielnie nie przekracza progu dokumentacyjnego, ale próg jest przekroczony w przypadku zsumowania wartości Wynagrodzenia i Opłat opisanych w pkt B).

Z kolei w zakresie pytania nr 3 Wnioskodawca stoi na stanowisku, że (…) zgodnie z art. 11k ust. 1 i 2 nie będzie zobowiązana do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, w sytuacji gdy Wynagrodzenie opisane w pkt A wraz z Opłatami opisanymi w pkt B) nie przekroczą progu dokumentacyjnego, nawet jeśli ten próg byłby przekroczony w przypadku zsumowania tej wartości z Kwotami obrotu, opisanymi w pkt C).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym: