Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.297.2024.1.JO
Miejsce opodatkowania usługi organizacji eventu.
Interpretacja indywidualna
- stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 czerwca 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 czerwca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy miejsca opodatkowania usługi organizacji eventu. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego:
(…) Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym oraz posiada status czynnego podatnika VAT. Głównym przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest organizacja konferencji, eventów/imprez, różnych wydarzeń korporacyjnych oraz targów.
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera ze Zleceniodawcami umowy, na mocy których Zleceniobiorca wykonuje usługę organizacji eventu w formie np.: Gali. Zleceniodawcą usługi organizacji eventów/imprezy może być jeden podmiot prowadzący działalność gospodarczą, ale mogą wystąpić także umowy organizacji jednego eventu dla kilku Zleceniodawców.
Zleceniodawcami usługi mogą być podatnicy nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.
Gale odbywają się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
Usługa organizacji Gali będzie obejmować w szczególności:
- wynajem lokalizacji,
- przygotowanie scenografii, logotypów, materiałów promocyjnych marki Zleceniodawcy,
- zabezpieczenie obsługi i realizacji AVL,
- zapewnienie cateringu i welcome drink wraz z obsługą,
- zapewnienie obsługi konferansjerskiej, artystycznej,
- nadzór nad realizacją i inne,
- nadzór techniczny i wykonawczy.
Usługa może obejmować lub nie, zapewnienie uczestnikom Gali noclegu lub transportu - w zależności od preferencji Zleceniodawcy/Zleceniodawców. Przedmiotowe usługi są usługami o charakterze usług kulturalno-rozrywkowych.
Każdy ze Zleceniodawców w zamian za opłatę ustaloną w umowie otrzyma do Spółki pulę biletów uprawniających go do wzięcia udziału w Gali. Impreza będzie biletowana, każda z osób biorących udział w Gali przy wejściu na teren, gdzie będzie odbywać się Gala będzie musiała okazać organizatorom bilet przygotowany przez Zleceniobiorcę. Bilet może mieć formę kodu QR. W Gali wezmą udział osoby fizyczne wskazane przez Zleceniodawców, m.in. partnerzy biznesowi, klienci, pracownicy Zleceniodawców. Osoby biorące udział w Gali nie będą ponosiły kosztów związanych z jej organizacją. Opłatę za zorganizowanie Gali na rzecz Zleceniobiorcy zapłacą Zleceniodawcy.
Pytania
1.Czy opisane w zdarzeniu przyszłym usługi, które będą wykonywane przez Wnioskodawcę należy zakwalifikować jako usługi wstępu na imprezy i w efekcie określając miejsce świadczenia usług przez Wnioskodawcę należy stosować art. 28g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.)?
2.Czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi na zasadach opisanych w zdarzeniu przyszłym podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z orzecznictwem TSUE oraz sądów krajowych, zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania VAT powinno być uznane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa świadczenia (lub więcej czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o VAT.
Przedmiotowa usługa w ocenie Wnioskodawcy należy do tzw. usług kompleksowych i należy ją traktować jako całość, bez wyodrębniania poszczególnych czynności (nawet jeśli są opodatkowane różnymi stawkami VAT). Oznacza to, że świadczenia takie należy opodatkować w całości z zastosowaniem takiej stawki, jaka właściwa jest dla usługi zasadniczej.
Dla ustalenia zasad opodatkowania przedmiotowej usługi VAT kluczowe znaczenie ma określenie miejsca świadczenia usługi dla celów VAT. Zgodnie z orzecznictwem TSUE zasady dotyczące ustalania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników powinny „odzwierciedlać zasadę opodatkowania w miejscu konsumpcji”. TSUE wskazał, że procedura ta ma na celu „zrównoważony podział wpływów pochodzących z poboru tego podatku pomiędzy państwa członkowskie, zapewniający przypisanie wpływów z podatku VAT odnoszących się do danej indywidualnej usługi państwu członkowskiemu konsumpcji tej usługi.” Ustawa o podatku od towarów i usług („Ustawa o VAT”) w rozdziale 3 zatytułowanym „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”, opisuje sposób w jaki podatnicy analizując treść przygotowanych umów powinni ustalać miejsce świadczenia, a więc miejsce, gdzie dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z zasadą ogólną miejscem świadczenia usługi jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą (nabywcą usługi) posiada siedzibę działalności gospodarczej.
W przypadku usług związanych z organizacją imprez ustawodawca przewidział szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług.
Zgodnie z art. 28g ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.
Odpowiednikami tych przepisów w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej są art. 44 i art. 53. Zgodnie z komentarzami ekspertów i orzecznictwem TSUE zasady ogólne ustalania miejsca świadczenia usług określone w art. 44 dla usług wykonywanych na rzecz podatników mają zastosowanie wyłącznie po stwierdzeniu, iż do danej sytuacji nie można zastosować którejkolwiek z zasad szczególnych wskazanych w art. 46-59. Jak wskazał Rzecznik Generalny w Opinii przedstawionej w dniu 10 stycznia 2019 r. do sprawy C-647/17 Skatteverket przeciwko Srf konsulterna AB: z utrwalonego orzecznictwa wynika, że zasada ogólna służąca ustaleniu miejsca świadczenia usług nie ma pierwszeństwa przed zasadami szczególnymi. W każdym przypadku należy ustalić, czy dana sytuacja odpowiada jednemu ze szczególnych przypadków wymienionych w dyrektywie 2006/112 (np. w art. 53). Jeśli tak nie jest, będzie ona objęta zakresem stosowania art. 44. Tych zasad szczególnych nie należy uważać za wyjątki od zasady ogólnej, które podlegałyby z tego względu wykładni zawężającej (13). Artykuł 44 należy traktować jako przepis o charakterze rezerwowym czy też ogólnym, mający zastosowanie w sytuacji, do której nie stosuje się żaden z przepisów szczególnych.
TSUE wielokrotnie podkreślał znaczenie racjonalności uzyskiwanego rezultatu oraz zgodności z zasadą opodatkowania w państwie konsumpcji usługi. Interpretując polskie przepisy podatkowe w duchu unijnych zasad należy stwierdzić, że w sytuacji uznania, że przedmiotowe usługi organizacji Gali (…) spełniają przesłanki usług określonych w art. 28g ustawy o VAT, należy je opodatkować w kraju ich „konsumpcji”, czyli w Polsce. Kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy usługi organizacji Gali można zakwalifikować do usług wstępu.
Ustawa o VAT nie zawiera definicji usług wstępu, definicja ta zawarta jest w ustawodawstwie unijnym, w artykule 32 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
Zgodnie z art. 32 ww. rozporządzenia,
1.Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.
2.Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:
a)prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
b)prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
c)prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
3.Ustęp 1 nie obejmuje korzystania z obiektów takich jak sale gimnastyczne i inne w zamian za opłatą.
Wskazówki w jaki sposób należy interpretować te regulacje zawarte są w orzecznictwie unijnym, m.in. w wyroku z 13 marca 2019 r. w sprawie C-647/17 Skatteverket przeciwko Srf konsulterna AB, EU:C:2019:195, w którym TSUE uznał, że art. 53 dyrektywy 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że przewidziane w tym przepisie sformułowanie „usługi wstępu na imprezy” obejmuje polegający na szkoleniu w formie pięciodniowego kursu z zakresu księgowości, który jest świadczony wyłącznie na rzecz podatników i wymaga wcześniejszej rejestracji oraz wcześniejszego opłacenia. TSUE oraz Rzecznik Generalny w swojej opinii do sprawy C-647/17 wskazali m.in., że:
- względy leżące u podstaw przepisów dyrektywy VAT dotyczących miejsca świadczenia usług wymagają, by nałożenie podatku następowało w miarę możliwości w miejscu konsumpcji towarów lub usług (zob. podobnie wyrok z dnia 8 grudnia 2016 r., A i B, C-453/15, EU:C:2016:933, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo).
- art. 53 dyrektywy VAT nie należy uznawać za wyjątek od reguły ogólnej i interpretować go w sposób wąski (zob. analogicznie wyrok z dnia 8 grudnia 2016 r., A i B, C-453/15 EU:C:2016:933, pkt 19).
- Z art. 32 ust. 2 lit. c) rozporządzenia wykonawczego w związku z ust. 1 tego artykułu wynika, że usługi o których mowa w art. 53 dyrektywy VAT, których przedmiotem są prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę. Co do pytania, czy podstawową cechą szkoleń spornych w postępowaniu głównym jest wstęp na wspomniane seminaria, należy przypomnieć, że gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, ma miejsce jedna transakcja (zob. podobnie wyrok z dnia 10 listopada 2016 r., Baštovă C-432/15, EU:C:2016:855, pkt 70 i przytoczone tam orzecznictwo). Jak bowiem zasadniczo wskazał rząd Zjednoczonego Królestwa w uwagach na piśmie, wstęp na seminaria umożliwiony podatnikom za opłatą musi oznaczać możliwość uczestniczenia w nich. Taki udział jest ściśle związany ze wstępem na owe seminaria. W tych okolicznościach nie można uwzględnić dokonanego przez komisję prawa podatkowego rozróżnienia między prawem wejścia do danego miejsca a prawem do uczestniczenia w określonym szkoleniu do celów stosowania art. 53 dyrektywy VAT.
Mając powyższe na uwadze, uznać należy, że organizacja opisanego we wniosku eventu/imprezy wraz z przyznaniem wstępu na to wydarzenie należy zakwalifikować do „usług wstępu”, o których mowa w art. 28g Ustawy o VAT. Jako, że przedmiotowe usługi są usługami o charakterze usług kulturalno-rozrywkowych miejscem ich świadczenia będzie miejsce, w którym impreza ta się faktycznie odbędzie, czyli Polska. W takiej sytuacji Spółka będzie miała obowiązek opodatkować te usługi w Polsce ze stawką 23% VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.
Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a-28o ustawy.
I tak, stosownie do art. 28a ustawy:
Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:
1)ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
a)podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
b)osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2)podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą.
Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. W myśl tego artykułu:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ustawy:
Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.
Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy:
W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.
Ponadto, w odniesieniu do pewnych kategorii usług, przepisy dotyczące podatku od towarów i usług wprowadzają szczególne regulacje dotyczące miejsca świadczenia.
Natomiast stosownie do art. 28g ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.
Należy zauważyć, że reguła dotycząca ustalenia miejsca świadczenia na podstawie art. 28g ust. 1 ustawy odnosi się do usług świadczonych na rzecz podatników i dotyczy po pierwsze, usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, a po drugie, usług pomocniczych do usług, o których mowa wyżej. Usługa wstępu to usługa, na mocy której nabywcy przyznane zostaje prawo do uczestniczenia w danej imprezie, znajdowania się w miejscu, w którym ta impreza się odbywa.
Stosownie do art. 53 dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.):
Miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.
W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług wstępu konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77, str. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi wchodzą w zakres tego pojęcia.
Na podstawie art. 32 ust. 1 rozporządzenia:
Usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.
Z kolei w myśl art. 32 ust. 2 rozporządzenia:
Ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:
a)prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
b)prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
c)prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
Zatem art. 32 rozporządzenia 282/2011 definiuje „usługi wstępu” odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne, a także przyznanie prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody oraz przyznanie prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria. Przy czym zakup usługi wstępu na konferencje czy seminaria (zakup biletu wstępu) nie oznacza, że celem jest wstęp sam w sobie, ale oznacza chęć uczestniczenia w danym wydarzeniu naukowym czy edukacyjnym.
Natomiast w zakresie usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 rozporządzenia, zgodnie z którym:
Usługi pomocnicze, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.
Wskazać w tym miejscu należy, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.
Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L nr 347, str. 1 z późn. zm.). W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.
Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, gdy cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.
Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowani jako podatnik VAT czynny w Polsce. Głównym przedmiotem Państwa działalności jest organizacja konferencji, eventów/imprez, różnych wydarzeń korporacyjnych oraz targów. Zawieracie Państwo ze Zleceniodawcami umowy, na mocy której wykonacie usługę organizacji eventu w formie np. Gali. Zleceniodawcami usługi mogą być podatnicy nie posiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Gale odbywają się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Usługa organizacji Gali będzie obejmować w szczególności wynajem lokalizacji, przygotowanie scenografii, logotypów, materiałów promocyjnych marki Zleceniodawcy, zabezpieczenie obsługi i realizacji AVL, zapewnienie cateringu i welcome drink wraz z obsługą, zapewnienie obsługi konferansjerskiej, artystycznej, nadzór nad realizacją i inne, nadzór techniczny i wykonawczy. Usługa może obejmować lub nie zapewnienie uczestnikom Gali noclegu lub transportu - w zależności od preferencji Zleceniodawcy/ Zleceniodawców. Przedmiotowe usługi są usługami o charakterze usług kulturalno-rozrywkowych.
Każdy ze Zleceniodawców w zamian za opłatę ustaloną w umowie otrzyma pulę biletów uprawniających go do wzięcia udziału w Gali. Impreza będzie biletowana, każda z osób biorących udział w Gali przy wejściu na teren gdzie będzie odbywać się Gala będzie musiała okazać organizatorom bilet przygotowany przez Zleceniobiorcę. W Gali wezmą udział osoby fizyczne wskazane przez Zleceniodawców, m.in. partnerzy biznesowi, klienci, pracownicy Zleceniodawców. Osoby fizyczne biorące udział w Gali nie będą ponosiły kosztów związanych z jej organizacją. Opłatę za zorganizowanie Gali na rzecz Zleceniobiorcy zapłacą Zleceniodawcy.
Na tle tak przedstawionych okoliczności sprawy mają Państwo wątpliwości co do miejsca opodatkowania świadczonych przez Państwa usług organizacji eventu w postaci Gali, które będą odbywać się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zdaniem Spółki świadczone przez Nią usługi dla zagranicznych Zleceniodawców powinny być traktowane jako usługi wstępu, o których mowa w art. 28g ust. 1 ustawy, co oznacza, że miejscem opodatkowania tych usług powinna być Polska.
Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić. W przypadku świadczonej przez Państwa usługi kompleksowej, w skład której będą wchodzić m.in.: wynajem lokalizacji, przygotowanie scenografii, logotypów, materiałów promocyjnych, zabezpieczenie obsługi i realizacji AVL, zapewnienie cateringu i welcome drink wraz z obsługą, zapewnienie obsługi konferansjerskiej, artystycznej, nadzór nad realizacją, nadzór techniczny i wykonawczy, nie mamy do czynienia ze świadczeniem z Państwa strony usług wstępu na imprezę kulturalną (Galę) na rzecz Zleceniodawców. Państwa zadaniem, jak z wniosku wynika, będzie zorganizowanie Gali dla Zleceniodawców, którzy zapraszać będą na tę Galę swoich partnerów biznesowych, klientów oraz swoich pracowników. A zatem to Państwa Zleceniodawcy de facto organizować będą Galę przy Państwa pomocy, na którą zaproszą ww. wymienione osoby. Państwo będziecie wyłącznie podmiotem, który wykona fizycznie czynności składające się na organizację Gali zgodnie z zamówieniem złożonym przez Zleceniodawców. To że zapłata za świadczoną przez Państwa usługę wykonaną na rzecz Zleceniodawców przyjmie postać biletów wstępu na Galę oznacza wyłącznie, że w taki sposób ustaliliście płatność za wykonane przez siebie usługi. Bilety wstępu potrzebne będą aby goście Zleceniodawcy (uczestnicy Gali) mogli wejść na Galę.
Zatem czynności, do których będzie zobowiązany Wnioskodawca, w związku z organizacją eventu (jako całości) dla Zleceniodawców zagranicznych nie można utożsamiać z usługą wstępu na imprezy, o których mowa w art. 28g ust. 1 ustawy VAT świadczoną przez Państwa na rzecz Zleceniodawców. Państwo nie zapraszacie Zleceniodawców na swoją Galę a jedynie wykonywać będziecie zlecenie na usługi organizacji eventu złożone przez inne podmioty, które to podmioty zaproszą swoich pracowników, partnerów biznesowych oraz klientów.
W opisanym we wniosku zdarzeniu zastosowanie znajdzie reguła ogólna ustalenia miejsca świadczenia usług wynikająca z art. 28b ust. 1 ustawy - tj. miejscem świadczenia usług organizacji Gali na rzecz Zleceniodawców zagranicznych będzie miejsce, w którym Zleceniodawcy posiadają siedzibę działalności gospodarczej. Skoro zatem Zleceniodawcy nie posiadają siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, to miejscem świadczenia i opodatkowania usługi nie będzie terytorium Polski.
W tym miejscu należy wskazać, że pozostałe oferowane przez Państwa usługi, tj. zapewnienie uczestnikom Gali noclegu lub transportu nie mogą stanowić świadczeń, które są niezbędne do rzetelnego i właściwego świadczenia usługi polegającej na organizacji eventu w postaci Gali. Nie sposób bowiem uznać, że ww. świadczenia wykazują ścisłe powiązanie i są konieczne do przygotowania Gali, w taki sposób, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, których rozdzielenie miałoby sztuczny charakter. Nie można również uznać, że ww. świadczenia są zdeterminowane przez usługę główną (usługę organizacji Gali) oraz że nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez tych dodatkowych usług. Zaproszeni goście nie są Państwa gośćmi biorącymi udział w przedstawieniu (np. jakby to miało ewentualnie miejsce w przypadku zatrudnienia występujących artystów) lecz są zaproszonymi gośćmi przez Zleceniodawców a Zleceniodawcy zlecą Spółce zorganizowanie tym gościom noclegu i transportu do miejsca Gali. Jak sami Państwo wskazali zapewnienie uczestnikom Gali transportu czy noclegu zależy wyłącznie od preferencji Zleceniodawców i tym samym w Państwa sytuacji nie będą stanowić nieodłącznego elementu wchodzącego w skład świadczenia organizacji Gali. Tym samym miejsce świadczenia dla tych usług należy ustalić odrębnie od usługi organizacji Gali, według zasad dotyczących miejsca świadczenia usług właściwych dla tych czynności.
I tak, stosownie do art. 28e ustawy:
Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.
Natomiast jak stanowi art. 28f ust. 1 ustawy:
Miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.
Przy czym, w myśl art. 28n ust. 1 ustawy:
W przypadku świadczenia usług turystyki, o których mowa w art. 119 ust. 1, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
W odniesieniu do zapewnienia transportu uczestnikom Gali należy wskazać, że zastosowanie znajdzie reguła zawarta w art. 28f ust. 1 ustawy. W tym przypadku miejscem świadczenia (opodatkowania) tych usług jest miejsce, w którym odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, niezależne od miejsca siedziby podatnika świadczącego usługę (firmy transportowej) lub nabywcy usługi. Zatem w Państwa sytuacji skoro zapewniacie transport uczestnikom Gali, która będzie miała miejsce na terytorium kraju, to miejscem ich świadczenia a zarazem opodatkowania będzie Polska.
Odnośnie natomiast odprzedaży usługi hotelowej zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy. Usługi związane z nieruchomościami są bowiem zawsze opodatkowane w kraju położenia nieruchomości, bez względu na to, dla jakiego podmiotu są świadczone i gdzie usługobiorca ma siedzibę, jeżeli usługę można przyporządkować do konkretnej nieruchomości, możliwej do zlokalizowania, co do miejsca jej położenia - w niniejszym przypadku bez wątpienia warunek ten jest spełniony. Tym miejscem świadczenia (a tym samym opodatkowania) odsprzedaży usługi hotelowej jest miejsce położenia hotelu. Zatem, skoro przedmiotowa nieruchomość położona jest na terytorium Polski, to opisana usługa podlega opodatkowaniu w Polsce, zgodnie z art. 28e ustawy o VAT. Jednocześnie należy podkreślić, że sprzedaż usług noclegowych i transportowych może być, w niektórych okolicznościach traktowana przez dostawcę tych usług, jako sprzedaż usług turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy o VAT. Wówczas zastosowanie znajdzie art. 28n ustawy.
Tym samym, oceniając całościowo Państwa stanowisko, z którego wynika, że wszystkie wymienione we wniosku usługi stanowią kompleksową usługę organizacji eventu (Gali) świadczoną przez Państwa na rzecz Zleceniodawców, dla której miejsce świadczenia należy ustalić na podstawie art. 28g ust. 1 ustawy jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Odnosząc się do powołanego przez Państwa wyroku TSUE z dnia 13 marca 2019 r., sygn. akt C-647/17 w sprawie Skatteverket przeciwko Srf konsulterna AB oraz wyroku TSUE z 8 grudnia 2016 r., sygn. akt 453/15 - zgodnie z którymi względy leżące u podstaw przepisów dotyczących miejsca świadczenia usług wymagają, by nałożenie podatku następowało w miarę możliwości w miejscu korzystania z towarów lub usług - należy wskazać, że tezy wynikające z tych orzeczeń nie stoją w sprzeczności z rozstrzygnięciem zawartym w niniejszej interpretacji – przyjęto je jako element Państwa argumentacji.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right