Interpretacja indywidualna z dnia 13 sierpnia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.335.2024.2.OS

Prawo do odliczenia podatku VAT w związku z użytkowaniem samochodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 maja 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu dokumentujących wydatki związane z samochodami.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lipca 2024 r. (wpływ 16 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca.

Opis  stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

… spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż produktów .... W prowadzonej, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług działalności gospodarczej Wnioskodawca wykorzystuje samochody będące jego własnością lub przedmiotem umów leasingu. Wśród samochodów wykorzystywanych przez Wnioskodawcę znajdują się samochody spełniające wymogi określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm., dalej: "ustawa o VAT"), tj. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą: a) klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub b) z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków (dalej: „Samochody”). Potwierdzeniem spełnienia wymogów przewidzianych w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a i b ustawy o VAT są posiadane przez Wnioskodawcę zaświadczenia VAT-1 wydane przez okręgowe stacje kontroli pojazdów oraz adnotacje w dowodach rejestracyjnych Samochodów.

Samochody są co do zasady wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej. Samochody będą powierzane pracownikom Wnioskodawcy, tj. będą one przekazywane do stałego korzystania w celach służbowych z możliwością korzystania z Samochodów również dla celów prywatnych na zasadach określonych w „Regulaminie korzystania z samochodów służbowych przez pracowników” (dalej: Regulamin). Korzystanie przez pracowników z powierzonych im Samochodów dla celów prywatnych będzie nieodpłatnym świadczeniem na rzecz pracowników stanowiącym ich przychód ze stosunku pracy. Przychód przypisywany Pracownikom będzie stanowił podstawę do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca będzie zawierał umowę o powierzeniu mienia z każdym pracownikiem, któremu będzie przekazywany Samochód do stałego korzystania. Umowy te będą regulowały zasady korzystania z Samochodów, obowiązki pracowników, a także wprowadzą limit kilometrów, jaki będą mogli przejechać użytkownicy powierzonych Samochodów. Z uwagi na konstrukcję Samochodów (m.in. pojedynczy rząd siedzeń) faktyczne wykorzystanie Samochodów przez pracowników do celów prywatnych będzie znacznie ograniczone. Powyższy opis jest tożsamy dla stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego.

Pytania (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy w stosunku do Samochodów używanych przez pracowników Wnioskodawcy również do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza Wnioskodawcy będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu dokumentujących związane z Samochodami wydatki w rozumieniu art. 86a ust. 2 pkt 1 – 3) ustawy o VAT (STAN FAKTYCZNY)?

2.Czy w stosunku do Samochodów używanych przez pracowników Wnioskodawcy również do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza Wnioskodawcy przysługuje mu prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu dokumentujących związane z Samochodami wydatki w rozumieniu art. 86a ust. 2 pkt 1 – 3) ustawy o VAT (ZDARZENIE PRZYSZŁE)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosunku do Samochodów używanych przez pracowników Wnioskodawcy również do celów innych niż prowadzona działalność gospodarcza Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu dokumentujących związane z Samochodami wydatki w rozumieniu art. 86a ust. 2 ustawy o VAT. Powyższe stanowisko dotyczy zarówno przedstawionego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a ww. art. 86 ustawy o VAT wynika, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Od powyższej ogólnej zasady ustawodawca przewidział wyjątek. Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

W myśl art. 86a ust. 2 ustawy o VAT do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy powyższe ograniczenie nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są: a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Z ww. przepisu wynika, że ograniczenie w kwocie podatku podlegającego odliczeniu nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane wyłączenie do działalności gospodarczej podatnika.

Jednocześnie w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT ustawodawca definiuje sytuacje, w których uznaje się, że samochody są wykorzystywane w ten sposób.

Zgodnie z tym przepisem pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Na gruncie ustawy o VAT wyróżnić można dwie kategorie pojazdów wykorzystywanych wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Po pierwsze są to pojazdy, których sposób wykorzystywania przez podatnika, dodatkowo potwierdzony określoną dokumentacją, wyklucza możliwość ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością. Po drugie są to pojazdy, których cechy konstrukcyjne powodują, że nie występuje ryzyko użytku prywatnego samochodu lub jest ono nieistotne.

Zgodnie z art. 86a ust. 9 ustawy o VAT, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, a więc do pojazdów, których konstrukcja wyłącza możliwość użycia ich do celów niezwiązanych z działalnością lub czyni takie użycie nieistotnym, należą m.in.: 1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą: a. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub b. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków; 2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu; Wnioskodawca użytkuje samochody spełniające wymogi określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a i b ustawy o VAT.

W świetle art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy o VAT są to pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Ustawodawca posługując się sformułowaniem "użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne” wskazuje, że takie użycie pojazdów samochodowych jest możliwe, ale jednocześnie, z uwagi na określone cechy konstrukcyjne tych pojazdów, uznaje takie użycie za nieistotne i pomijalne.

Powyższe oznacza, że do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, które spełniają wymogi określone w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT, nie ma zastosowania ograniczenie w zakresie kwoty podatku podlegającego odliczeniu, o którym mowa w art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, nawet pomimo użycia tych pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika. Użycie takie, traktowane jest ex lege jako nieistotne, nie będzie powodowało bowiem zmiany w zakresie klasyfikacji tych samochodów jako wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, na co wypływ mają wyłączenie cechy konstrukcyjne pojazdu. Tym samym możliwość korzystania przez pracowników z Samochodów również do celów prywatnych nie będzie miała wpływu na możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu dokumentujących związane z Samochodami wydatki.

Ponadto, zgodnie z art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań. Wnioskodawca jest i będzie w posiadaniu zaświadczeń VAT-1 wydanych przez okręgową stację kontroli pojazdów. Spełnienie wymogów określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT potwierdzone jest również poprzez adnotację w dowodach rejestracyjnych Samochodów użytkowanych przez Wnioskodawcę. Tym samym, posiadając ww. dokumenty, Wnioskodawcy z mocy prawa będzie przysługiwała mu możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu dokumentujących związane z Samochodami wydatki, nawet jeżeli Samochody będą faktycznie w pewnym zakresie wykorzystywane przez pracowników Wnioskodawcy do celów prywatnych. Jak słusznie zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 18 września 2019 r., sygn. akt II GSK 741/19: "klasyfikacja danego samochodu w kontekście odliczenia podatku VAT musi uwzględniać możliwość wykorzystania pojazdów do czynności innych niż działalność gospodarcza. Ustawodawca kładzie nacisk, by pojazd samochodowy uznany za wykorzystywany do działalności gospodarczej podatnika konstrukcyjnie nie był przystosowany do użycia w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą (art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Konsekwencją tego założenia jest przyjęcie, że w przypadku jednego rzędu siedzeń wyłączona zostaje możliwość korzystania z samochodu w innym celu, niż związany z działalnością gospodarczą podatnika (np. w celu prywatnym) lub taka możliwość zostaje istotnie ograniczona”.

Wnioskodawca wskazuje, że warunkiem zastosowania pełnego prawa do odliczenia podatku naliczonego jest spełnienie określonych cech konstrukcyjnych pojazdu, które potwierdza badanie techniczne. Jednakże istnienie tych cech konstrukcyjnych jest kryterium obiektywnym, a badanie techniczne, to wymóg formalny, dowodowy, potwierdzający ich istnienie, ale nie samoistnie kreujący prawo do odliczenia.

Powyższe stanowisko zostało zaaprobowane w orzecznictwie NSA w wyrokach:

·z dnia 10 października 2019 r., sygn. akt I FSK 1492/17,

·z dnia 11 stycznia 2013 r., sygn. akt I FSK 882/19,

·z dnia 21 kwietnia 2023 r., sygn. akt I FSK 337/20,

·z 11 maja 2023 r., sygn. akt I FSK 929/20.

W powyższych orzeczeniach NSA słusznie zwrócił uwagę na sposób sformułowania przepisu art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, gdzie mowa jest o stwierdzeniu spełnienia wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9, co wskazuje na deklaratywny charakter rzeczonego wymogu (« stwierdzenie »), zaś samo potwierdzenie przez stację kontroli pojazdów, nie kreuje określonych cech konstrukcyjnych pojazdów. Ponadto, jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku z dnia 11 stycznia 2023 r., sygn. akt I FSK 882/19, za powyższym rozumieniem wymogu potwierdzenia posiadania cech konstrukcyjnych pojazdu przez okręgową stację kontroli pojazdów (jako wymogu deklaratywnego) przemawia okoliczność, że w odniesieniu do innego przypadku, a mianowicie wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej i obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, ustawa wyraźnie w ust. 13 art. 86a ustawy o VAT przewiduje, że w przypadku niezłożenia organowi wymaganej informacji, uważa się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany do działalności gospodarczej dopiero od dnia jej złożenia.

Tymczasem w przypadku rozważanym w niniejszej sprawie, to jest pojazdu samochodowego posiadającego określone cechy konstrukcyjne, wykluczające jego użytek do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą, brak jest analogicznego rozwiązania, to jest normatywnego określenia, że w przypadku braku potwierdzenia cech konstrukcyjnych przez stację kontroli pojazdów, uważać się będzie, że pojazd wykorzystywany jest do działalności gospodarczej dopiero od uzyskania takiego potwierdzenia.

Mając zatem na uwadze, że Wnioskodawca wykorzystuje na potrzeby działalności Samochody, tj. pojazdy samochodowe spełniające wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o VAT i posiada wskazaną w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT dokumentację potwierdzającą spełnienie tych wymogów, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie on uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z wymienionymi pojazdami samochodowymi, niezależnie od ewentualnego nieistotnego użycia tych pojazdów do celów prywatnych danego pracownika.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.):

Z ust. 2 pkt 1 lit. a powołanego artykułu wynika, że:

Przywołany przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Kwestie dotyczące odliczenia podatku od towarów i usług związanego z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy:

Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 ustawy:

W ust. 2 powołanego ww. artykułu postanowiono, że:

Stosownie natomiast do art. 86a ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 86a ust. 4 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy:

W świetle ust. 9 powołanego ww. artykułu:

Zgodnie z ust. 10 powołanego artykułu:

Jak wynika z ust. 12 tego artykułu:

Na podstawie ust. 13 cyt. artykułu:

Z treści art. 86a ust. 4 pkt 1 wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdem w sytuacji, gdy pojazd ten jest wykorzystywany wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania podatku VAT fakt jego wykorzystywania wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tego pojazdu przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach jego używania wyklucza użycie go do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tego pojazdu ewidencją przebiegu pojazdu. Niezbędnym elementem warunkującym uznanie, że mamy do czynienia z pojazdem samochodowym wykorzystywanym wyłącznie w działalności gospodarczej jest również – określony w art. 86 ust. 12 ustawy – wymóg zgłoszenia (w ściśle określonym terminie) faktu takiego sposobu wykorzystywania pojazdu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Z treści art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van oraz z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków i pojazdów samochodowych, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

W opisie sprawy podali Państwo informacje, z których wynika, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT. Głównym przedmiotem Państwa działalności jest produkcja i  sprzedaż produktów chemii budowlanej. W prowadzonej, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług działalności gospodarczej wykorzystują Państwo samochody będące Państwa własnością lub przedmiotem umów leasingu. Wśród samochodów wykorzystywanych przez Państwa znajdują się samochody spełniające wymogi określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a i b ustawy o podatku od towarów i usług. Potwierdzeniem spełnienia wymogów przewidzianych w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a i b ustawy o VAT są posiadane przez Państwa zaświadczenia VAT-1 wydane przez okręgowe stacje kontroli pojazdów oraz adnotacje w dowodach rejestracyjnych Samochodów.

Przedmiotem Państwa zapytania są pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, inne niż samochody osobowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Pojazdy spełniają wymagania określone w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit a) i b) ustawy.

Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy kluczowe znaczenie ma przepis art. 86a ust. 4 pkt 2 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit a) i b) ustawy. Z treści ww. przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a)klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b)z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków.

Pojazdy te uznawane są za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Z uwagi na ich konstrukcję, która wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie co celów nie związanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Przy wykorzystywaniu tych pojazdów nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzania regulaminów, zasad używania tych pojazdów. Posiadanie ww. dokumentacji nie determinuje pełnego prawa do odliczenia, a elementem decydującym jest rodzaj pojazdu określony w art. 86a ust. 4 pkt 2 w zw. z art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Należy podkreślić, że w art. 86a ust. 10 ustawy wyraźnie uregulowano, że spełnienie wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit a) i b) ustawy w związku z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy stwierdza się na podstawie badania technicznego potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez stację kontroli pojazdów oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań, co stanowi dowód potwierdzający prawidłowość dokonywanych przez podatnika odliczeń podatku od wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją samochodu.

Wskazali Państwo, że potwierdzeniem spełnienia wymogów przewidzianych w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a i b ustawy o VAT są posiadane przez Państwa zaświadczenia VAT-1 wydane przez okręgowe stacje kontroli pojazdów oraz adnotacje w dowodach rejestracyjnych Samochodów. Zatem na podstawie art. 86a ust. 4 pkt 2 w zw. z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a), b) i ust. 10 ustawy przysługuje/będzie przysługiwało Państwo prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z przedmiotowymi samochodami.

Wobec powyższego Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia;

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, w szczególności dotyczące kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług udostępniania pojazdów pracownikom w celach prywatnych które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. 2383 ze zm.).